Seizoen 05/06

IJsselmeervogels seizoen 05/06

De lat werd ook dit seizoen weer hoog gelegd. De nieuwe trainer Willem Leushuis, opvolger van Philip den Haan, nam met minder dan een afdelingskampioenschap geen genoegen. De eerste wedstrijd eindigde dan ook in mineur, het 2-2 gelijkspel tegen SHO thuis was door velen niet verwacht, maar het goede voetbal en de vele gecreëerde kansen gaf toch perspectief voor een goed seizoen. Hierna werd de zegetocht begonnen, maar liefst negen wedstrijden werden op rij gewonnen waaronder ook de dorpsderby uit bij Spakenburg met 0-2, waarna de voorsprong op de blauwe buurman al was opgelopen tot 15 punten. Na twee slippertjes uit bij DOVO en SHO werd op 17 december met een overwinning op Bennekom het winterkampioenschap gevierd.
Na de winterstop was het getoonde spel van een minder niveau toch bleven de punten komen waardoor de voorsprong op de concurrentie nooit in gevaar kwam. Op 17 april, tweede paasdag, kon de vlag in top. Met een klinkende 0-3 overwinning uit bij Kozakken Boys ging men huiswaarts. Men was nog niet officieel kampioen, hiervoor moest ASWH nog punten verspelen tegen DOVO, deze wedstrijd begon echter twee en een half uur later dus was er intensief telefoon verkeer richting Hendrik Ido Ambacht. Toen om kwart voor zeven ’s avonds het nieuws kwam dat men gelijk had gespeeld konden de wachtende supporters in de kantine voor de tweede keer in successie een feestje gaan vieren. Vooral de intocht in de haven voor duizenden supporters zal niet snel meer worden vergeten. Bij invallende duisternis kleurde de oude haven schitterend rood door de gloed van de vele afgestoken fakkels. De resterende drie competitie wedstrijden was om des keizers baard, maar toch werden deze serieus genomen. Vooral de wedstrijd tegen DOVO moest gewonnen worden, daar er nog wat oud zeer zat tegen deze club, een feestje wat de selectie van DOVO vierde enkele jaren eerder in de kantine van Spakenburg lag hier ten grondslag aan.

Ook was er een minder mooi bericht te melden dit seizoen. Voorzitter Gerrit Heinen overleed na een slopende ziekte aan het begin van het seizoen. Tot het laatst toe heeft hij IJsselmeervogels vertegenwoordigd als voorzitter.

De volgende missie was het zaterdag kampioenschap, vorig seizoen moest men de betere erkennen in ASWH dus dit keer moest het maar weer eens gebeuren. De eerste wedstrijd uit bij ONS Sneek eindigde na een aantrekkelijk duel in een 1-1 gelijkspel. De volgende tegenstander was thuis tegen Rijnsburgse Boys, met enig fortuin werd wederom gelijk gespeeld en wel met 0-0. De volgende wedstrijd thuis tegen ONS Sneek had men wat recht te zetten na de matige prestatie tegen Rijnsburgse Boys, dit gebeurde, na een fantastische wedstrijd werd met 4-2 gewonnen. De laatste wedstrijd voor de Vogels om het zaterdag kampioenschap was uit bij Rijnsburg. Al in de eerste minuten kreeg men een strafschop tegen welke knap door Sander Duindam gestopt werd. Vervolgens was het IJsselmeervogels wat de klok sloeg en speelde Rijnsburgse Boys helemaal zoek. Halverwege kwam de verdiende voorspong op het bord, André Kemper was hier verantwoordelijk voor. In het vervolg van de eerste helft kreeg men nog een aantal fraaie mogelijkheden om de score uit te breiden maar het bleef bij die 1-0 voorsprong. Op slag van rust kreeg men een domper te verwerken na de 2e gele kaart voor Stanley Tailor. Met tien man gingen de Vogels de 2e helft in, en met man en macht trachtte men de voorsprong te verdedigen, halverwege scoorde Rijnsburg de gelijkmaker, verder kwamen ze niet. Hierdoor kwam IJsselmeervogels in de wachtkamer te zitten, men was afhankelijk van de wedstrijd ONS Sneek – Rijnsburgse Boys, won Rijnsburg met meer dan 2 doelpunten verschil dan waren zij zaterdag kampioen, anders IJsselmeervogels. Na een spectaculaire ontknoping stond de teller op 4-2 voor Rijnsburg, 1 doelpunt te weinig voor hun maar genoeg voor IJsselmeervogels, de 9e zaterdag titel kon gevierd worden en hoe….In een open Engelse dubbeldekker ging de triomftocht door het dorp richting de Westmaat waar men à la Champions Leugue gehuldigd werd. Enkele duizenden supporters waren om 11 uur ’s avonds getuige hiervan, ook van het kippenvel moment toen aanvoerder Dogan Corneile een minuut stilte vroeg voor de eerder dit seizoen overleden voorzitter Gerrit Heinen. Men kon een speld horen vallen….indrukwekkend.
Nog één prijs te gaan: algeheel amateur kampioen van Nederland. Tegenstander was Türkiyemspor uit Amsterdam welke kampioen van de zondag amateurs was geworden. Vooraf had men zich geringschattend uitgelaten over IJsselmeervogels en het zaterdag voetbal in het algemeen. Het zondag voetbal was gewoonweg beter…rare uitspraken als je de cijfers in ogenschouw neemt: 22-15 voor de zaterdag kampioenen, en nog maar te zwijgen over de toeschouwers aantallen, die zijn gewoon bedroevend bij het zondag amateurvoetbal in vergelijking met zaterdag amateurvoetbal! De eerste confrontatie eindigde in mineur, IJsselmeervogels verloor met 2-1, en vooral in de eerste helft was Türkiyemspor de betere ploeg. Het vertrouwen in een goede afloop bleef echter aanwezig bij de supporters en niet onterecht. In Amsterdam werd een fantastische wedstrijd gespeeld, en Türkiyemspor werd met 3-0 van de vloer geveegd. IJsselmeervogels had het weer geflikt, de allerbeste van Nederland en wel voor de vijfde keer, een absoluut record van de titel grossier uit het Nederlandse amateurvoetbal!!! Bunschoten Spakenburg was, is, en blijft voor het overgrote deel ROOD !!!