Seizoen 63/64

1963 – 1964

IJsselmeervogels 1963-1964
IJsselmeervogels 1963 – 1964

Een 4-2 overwinning op het bezoekende Voorwaarts uit Vriezenveen vormde het competitiebegin en toen een week later de lastige uitwedstrijd tegen Quick Boys in een gelijkspel eindigde, zag het er hoopvol uit. Eind oktober werd de eerste plaats op de ranglijst ingenomen. Een leuk voorval had plaats bij een wedstrijd van het tweede elftal:
Enigszins verwonderd vroeg men zich in de kleedkamer af, waar doelman Wout Bos bleef; de wedstrijd IJsselmeervogels 2 – VVOG 2 was even tevoren door de scheidsrechter vanwege dichte mist gestaakt. Alle spelers waren zich aan het omkleden. Een speler, die erop uitgestuurd werd, loste het raadsel snel op. De vermiste doelman stond nog steeds onder de lat en wist niets van het staken van de wedstrijd. Hoe zou hij? Er waren bij het andere doel enkele invallers aan het schieten en het knallen van de schoten (in de mist) was voor doelman Bos een bewijs, dat de wedstrijd nog normaal aan de gang was. Onder grote hilariteit vertelde hij in de kleedkamer, dat hij nog zo met het spel meegeleefd had, dat hij verschillende malen zijn onzichtbare spil toegeroepen had “Japie, houd je middenvoor goed in de gaten.” Zelf had hij voortdurend in het doel heen en weer gesprongen, turend naar op hem aankomende aanvallers, die maar niet kwamen opdagen.

Het was ook de tijd, waarin protesten ingediend konden worden. Dat was het geval na een wedstrijd tegen CSCA, die door de Vogels met 2-1 verloren werd. IJsselmeervogels claimde een strafschop, die na afloop benut werd. Later werd het protest toegekend, wat alsnog een gelijkspel opleverde. Na de winterstop bleef IJsselmeervogels lijstaanvoerder, maar zoals wel meermalen gebeurd was, gooide Noordwijk nog even roet in het eten. In juni werd IJsselmeervogels toch officieus kampioen. Men eindigde met twee punten voorsprong op Quick Boys, maar enkele weken eerder has SDCP niet minder dan drie protesten ingediend tegen treffers van de roodwitten. Ze werden niet toegekend, zodat het kampioenschap in 2B alsnog gevierd kon worden. Met Zwart Wit’28 en WHC moest om het landskampioenschap gestreden worden. De start was slecht, in Wezep werd een 1-0 nederlaag geleden, maar na een 2-1 zege op Zwart Wit kwam er weer hoop in de harten, die sterker werd, toen ook WHC met dezelfde cijfers geklopt werd. De uitwedstrijd tegen Zwart Wit zou de beslissing moeten brengen. Het werd een zware wedstrijd, maar Gerrit Heijnen schoot zijn ploeg na rust naar een 2-1 overwinning. Tijdens de drukbezochte kampioensreceptie drongen zowel voorzitter Jaap Koelewijn als Spakenburg-voorzitter Jaap van Diermen aan op een betere accommodatie. Het jaar daarvoor was Spakenburg kampioen geworden, reden voor Van Diermen om op te merken, dat de beste voetballers op de slechtste velden speelden. Jaap Koelewijn kon echter de aanwezigen verzekeren, dat er iets in het vat zat en dat binnen afzienbare tijd grote plannen bekendgemaakt zouden worden.

1964
Na weer een behaald kampioenschap volgde een
rondrit door het dorp in koetsjes.