Competitie…

Zaterdag 10 mei: Nivo Sparta – IJsselmeervogels 2-3 (0-0)

De blik vooruit…

Zaterdag 10 mei 2008. Een zonovergoten zomerse voorjaarsdag. De laatste wedstrijd van het seizoen voor onze Rooie Vogels. Een nostalgische dag. Ik zou niet weten waarom, maar het klinkt zo leuk. Een wedstrijd waar voor de Rooien nog één ding op het spel stond, namelijk de vijfde plaats dus deelname aan de KNVB beker. Ja, de KNVB. Het orgaan dat in zijn onmetelijke wijsheid besloot tot een drankverbod rond de velden. De charme die een potje bier langs de lijn heeft onder die omstandigheden, bij een gezellige club als Nivo Sparta (leuke kantine, kleedkamers die denken aan de tijd op de Weikamp) en dat tijdens de laatste wedstrijd van het seizoen is door een aantal heren in het grijs ons door de neus geboord.
Maar goed, naar de wedstrijd. Wat viel er zo al te beleven, behalve Gary aan een Twister? De eerste helft eigenlijk niet bar veel. Het was weliswaar IJsselmeervogels dat wat de overhand hand, maar overtuigend was het allerminst. In de 20e minuut was het Jeffrey Winter die een kans kreeg nadat de keeper uit het doel was. Hij (Winter) was wat onbehouwen, waardoor het geen goal werd. Een aantal minuten later gaf diezelfde Koning Winter een voorzet die te moeilijk was voor de vertrekkende Joost Kuhlman om omgezet te worden in een doelpunt. Vlak daarna werd Nivo Sparta gevaarlijk uit een vrije trap. Via Pierre Tosch die de bal onderschepte kon IJsselmeervogels weer gevaarlijk worden, maar Jeffrey Winter schoot de bal in de handen van de keeper. Met nog een kansje voor Joost Kuhlman is de eerste helft wel beschreven. Vermeldenswaard is wel de Spakenburger aard van Daniël de Haan die na het onnodig wegschieten van de bal door één van de Spartanen becommentarieerde met de uitdrukking: “schiet toch die bal niet steeds weg…..bliksem”. Dat laatste woord doet het hem.
De tweede helft was vijf minuten oud toen het leek dat Sparta op voorsprong kwam. Helaas voor de Zaltbommelaars was het buitenspel. Daarna leek IJsselmeervogels uit haar schulp te kruipen. Er volgde een goede aanval waarbij een voorzet van Jan Pieter Hartog keurig door Jeffrey Winter uit de lucht werd geplukt en achter de doelman in de touwen werd gejaagd. 1-0.

Een tweetal aanvallen waarbij good old André Kemper was betrokken strandden in schoonheid, maar de volgende aanval was het wel raak. Joost Kuhlman tekende voor de 2-0 na een interceptie van Jeffrey Winter. Al snel daarna was het ook 3-0. Andre Kemper nam een snelle vrije trap die de keeper van Sparta niet onder controle kreeg en een niet te missen kans gaf aan Christian Opschoor. De meegereisde rooie supporters verwachtten toen meer, maar het werd minder. Uit een werkelijk schitterend genomen strakke vrije trap scoorden de Spartenen de 3-1.

En toen was het moment daar voor één van de mannen die dat na drie afdelingstitels, twee zaterdag- en één algehele titel meer dan verdiende. Voormalig aanvoerder Jeroen Rijsdijk mocht nog een aantal minuten invallen en kon zo zijn 100ste wedstrijd voor de Vogels bijschrijven. Veel effect had het niet, althans niet op IJsselmeervogels want wederom op schitterende wijze wist Nivo Sparta op 3-2 te komen. En zo sloot IJsselmeervogels in de stijl van dit seizoen dit hoofdstuk in haar roemruchte geschiedenis af met een vijfde plaats. Op naar het nieuwe seizoen.

Verslag: Hop

Zaterdag 3 mei: IJsselmeervogels – Kloetinge 1-1 (1-1)

Puntje voor de Vogels…

Een week na het debacel tegen Spakenburg stuurde Roy Wesseling 11 rooien het veld in om het al gedegradeerde Kloetinge een voetballesje te leren. Het leek allemaal erg hoopvol zeker nadat al na 1 minuut Jeffrey Winter op aangeven van Kwong Wah Steinrath de 1-0 wist aan te tekenen. Maar amper 1 minuut later lag de bal ook aan de andere kant in het netje bij Mirco Bovo. 1-1. Ruststand en eindstand van deze wedstrijd. Hoewel IJsselmeervogels meer, zelfs veel meer balbezit had, resulteerde dit slechts spaarzaam in gevaarlijke momenten. De ploeg snakt echt naar het einde van het seizoen. Naarmate de wedstrijd vorderde werd het spel er niet beter op en ook de wissels konden het tij niet keren. In de eerste helft waren en nog wel wat kansjes voor de Vogels, waarvan de grootste op slag van rust voor Jeffrey Winter. Zijn bal belandde op de paal.

De tweede helft is met een simpele pennestreek beschreven. Reddend optreden van Jan Pieter Hartog zorgde er voor dat IJsselmeervogels een punt aan deze wedstrijd overhield.

Verslag: Hop

Zaterdag 26 april: Spakenburg – IJsselmeervogels 7-1 (3-0)

Diep en Diep Triest

IJsselmeervogels laat zich lelijk te kijk zetten. Hoever kan een team dat 10 maanden terug om de algemene amateur titel van Nederland speelt terug zakken. Zonder een greintje zelfvertrouwen werd deze derby aangegaan. Natuurlijk worden dragende spelers als, Jeroen Rijsdijk, Dennis Knuppe, Dennis van de Steen en Andre Kemper, gemist. Hiervoor worden spelers opgesteld die al weken uit vorm zijn en aan het einde van dit seizoen (weg gebonjourd) weggaan. Spakenburg speelde niet groots maar zelfs dat was genoeg om ons eerste elftal met 7-1 te degraderen.

Deze inleiding komt wellicht zeer negatief over, maar 7-1 verliezen van je aartsrivaal is gewoon schande. Geen balans in het team en ziek zwak en misselijk mogen geen excuus zijn in de derby der derby’s.

Vanuit de opstelling straalde al geen zelfvertrouwen: vijf verdedigers, natuurlijk was de intentie om vier, vier, twee te spelen en de blauwen pijn te doen in de counter.

Maar na enkele minuten werd duidelijk dat wij niet verder kwamen dan verdedigen. Spakenburg speelde solide en er was niets te zien van de verwachte explosie van de blauwe zijde. Of ging het zo gemakkelijk dat ze niet eens voluit hoefde te gaan?

Binnen een half uur stond het al 3-0.Daar tegenovergesteld een goede kans voor Jeffrey Winter. Bij de eerste mogelijkheid van Spakenburg was het gelijk raak een geplaatst

“ training schotje” van Ruben Wilson viel binnenkant paal binnen. Dit was het startsein voor de blauwen. Elke doelpoging van Spakenburg was een doelpunt. De tweede helft was amper 2 minuten oud of het stond al 4-0. 6 minuten later was het al 5-0, een degradatie eerste klas. Daarna nam Spakenburg gelukkig gas terug. In de 70^e minuut stelde de Vogels daar wat tegen over, een goede voorzet van Gijs van Manen werd via een volley van Jeffrey Winter tot doelpunt gepromoveerd.

Zo scoorde hij in al zijn gespeelde derby’s. Niet dat hem dat waarschijnlijk ene lor kan schelen na deze oorwassing.

Deze derby moest een waardig afscheid zijn voor de spelers, die ons aan het einde van dit seizoen verlaten, welke van grote waarde geweest zijn voor de Vogels.

Uiteraard moet het geheel kloppen, een selectie en technische staf, de TC en het bestuur, de speelstijl, de supporters onderling en dat kleine beetje geluk. Maar in een derby gelden andere wetten.

Tijmen R.

Zaterdag 19 april: IJsselmeervogels – Kozakken Boys 1-2 (1-1)

In de aanloop naar…..

Er zijn van die wedstrijden waarvoor je een verslag moet maken waarbij het soms beter is even een dag te wachten. Wat je niet wil is de spelers demotiveren, waardoor ze nog slechter gaan spelen dan nu het geval is. Zeker niet met de derby van volgende week. Toch maak ik me zorgen om die derby. Er zal uit een ander vaatje moeten worden getapt wil je niet verschrikkelijk afgedroogd worden. Tegenstand, dat is wat nodig is volgende week. In ieder geval tegenstand. En scherpte.

Het is aan Roy Wesseling om de mannen zo ver te krijgen. Dus stop met het motief dat ze dan maar om geld moeten voetballen. Don’t bullshit me, er is nog zo iets als sportieve eer. Ten onder prima, maar wel strijdend.

Het liefst zou ik nu stoppen, maar de wedstrijd van gistermiddag moet nog “verslagen” worden. Gelukkig was het niet allemaal kommer en kwel. Jan Pieter Hartog was weer terug en leverde strijd. En ook Kwong Wah Steinrath stond deze middag, ondanks een aantal fouten, zijn mannetje. Zijn 1-1 was van wereldklasse en liet zien dat de oude Kwong ook in een nieuw jasje past. IJsselmeervogels ging er bij tijd en wijle wel voor, maar het mocht niet veel baten. Verdedigend blunderen zorgde al na 2 minuten voor de 1-0. Voor de 1-1 van Kwong kreeg IJsselmeervogels wel wat kansen, maar Jeffrey Winter, lukte het niet om de bal achter de doelman te krijgen.

 Ook had IJsselmeervogels af en toe te lang werk om de trekker over te halen. Kortom geen effectiviteit. De tweede helft is nog wat sneller beschreven. Alhoewel; IJsselmeervogels hield het een minuut langer uit voordat Kozakken Boys dan op 1-2 kwam. Wat er aan voorafgang? De verdediging ging voor de zoveelste keer de fout in. Voeg daarbij nog eens een twijfelachtig arbitrair trio en je hebt weer eens een middag vol ergernissen. Overigens was dat trio voor beide ploegen een doorn in het oog. Nog nooit zo lang een grens met een vlag omhoog zien staan. Leverde een tweede, maar vooral onverklaarbare geel op voor een Kozakken Boys speler. Ook tegen 10 man kwam de bal niet in het netje. In de blessuretijd werd nog een goal wegens vermeend buitenspel afgekeurd en was het verlies een feit.

Volgende week beter?

Hop
Foto’s: Wouter Koelewijn

Zaterdag 5 april: Geinoord – IJsselmeervogels 3-1 (0-1)

Vogels knopen zichzelf op…

Door een erbarmelijke 2^e helft heeft IJsselmeervogels afgelopen zaterdag definitief afscheid genomen van de titel in de hoofdklasse B. De titelverdediger nam aanvankelijk nog wel de leiding, maar liet zich na de thee als een mak schaap naar de slachtbank leiden.

Het begin was allemaal nog wel in orde. Zo mocht Jeffrey Winter al in de 3^e minuut vrijuit op doel koppen, maar de blonde spits is nog steeds wat onwennig en kopte recht in de handen van de keeper. We hoeven er niet al teveel zorgen om te maken. Wie bijvoorbeeld in de eerste helft Kwong Wah Steinrath heeft bezig gezien, weet dat het even kan duren als het wedstrijdritme niet aanwezig is, maar dat het uiteindelijk wel weer allemaal goed gaat komen. Kwong was andermaal de gevaarlijkste man bij de vogels. In de 6^e minuut ging hij op rechts de verdediging door als een mes door warme boter en zette voor op Gijs van Manen die direct doortikte op André Kemper. Die verwachtte dat echter niet en produceerde een schampschotje dat naast het doel rolde. Geinoord kon daar niet veel tegenover stellen. Na een kwartiertje schoot het naast door middel van een kruising tussen een voorzet en een schot, maar verder kwam men niet. Als men al in de buurt van doelman Bovo kwam, dan was er altijd nog Pierre Tosch die met name in de eerste helft een prima pot speelde en altijd opruimde.

 In de 20^e minuut was het andermaal King Kwong die middels een sublieme actie 2 man voorbij ging, waarbij hij er eentje poortte. Zijn voorzet was echter niet helemaal optimaal en belandde iets achter Kemper, wiens schot vervolgens veel te slap was. Drie minuten later viel dan toch de 0-1, die eigenlijk niet uit kon blijven. Een prima aktie van Jeffrey Winter op links leidde tot het inleveren van de bal bij André Kemper, die het leer direct meegaf aan Kwong Wah Steinrath. Die omspeelde op fraaie wijze de keeper en tikte beheerst de 0-1 binnen.

Geinoord had er aanvankelijk geen antwoord op. Het was geen fantastische wedstrijd om naar te kijken, maar de beste kansen waren voor de vogels en de voorsprong was dan ook verdiend. Even kreeg Geinoord een grote kans, maar de kopbal in de 25^e minuut ging recht op doelman  Bovo af. Vijf minuten voor rust verlengde Jeffrey Winter nog de bal en de 50 km per uur rennende Gijs van Manen wist zowaar nog een schot af te lossen wat echter net naast ging. Twee minuten later werd Geinoord nog gevaarlijk, maar de kopbal uit een corner ging maar net naast. Een minuut voor rust had de wedstrijd in het slot gemoeten. Gijs van Manen werd weggestuurd door een tot dan toe ongelukkig voetballende Christian Opschoor en leverde een perfecte voorzet af  op Jeffrey Winter, die echter net naast tikte. Zodoende ging men aan de thee en hadden de vogels zich echt tekort gedaan.

Hoe anders ging het de tweede helft. De vogels kwamen simpelweg niet meer in het hoofdstuk voor. Al na een minuut stond het alweer gelijk. Collectief slapen zorgde ervoor dat de vogels simpel uitgetikt konden worden. Vervolgens stond doelman Bovo vastgeroest op de lijn en kon Tom van Lijf simpel binnenschieten. Zeven minuten later werd het helemaal kolderiek. Bovo liet de bal los, werd vervolgens nog wel gehinderd, maar Wim de Boer kon maar zo de 2-1 inschieten. IJsselmeervogels zakte hierna in tot een bedenkelijk niveau. Luc Joordens schoot nog een keer net naast en in de 60^e minuut was er nog een mooie combinatie tussen Van Manen en Kwong, maar Van Manen produceerde vervolgens een enorme afzwaaier die de onmacht van de vogels in de 2^e helft kenmerkte. Het laatste wapenfeit van IJsselmeervogels was al in de 65^e minuut. Een verraderlijk schot van Kwong Wah Steinrath kon met alle mogelijke moeite maar net gekeerd worden door de doelman van Geinoord en de ingestormde Kemper schoot in de rebound hard tegen de lat. Wat vervolgens getoond werd was beschamend. Er was geen sprake van een slotoffensief. Alleen Geinoord werd nog gevaarlijk continu balverlies bij de vogels. De concentratie was ver te zoeken. In de 70^e minuut ontsnapte Christian Opschoor nog aan zijn tweede gele kaart. De altijd met een voorbeeldige instelling voetballende aanvoerder speelde niet zijn beste wedstrijd en was al vroeg met een kaart opgescheept. Nu was hij veel te laat en kwam in aanmerking voor wat je een standaard gele kaart mag noemen, maar de al naar zijn zak grijpende scheidsrechter, die een prima wedstrijd floot, maar bepaald niet de beste assistenten uit de hoofdklasse had meegekregen, realiseerde zich de gevolgen van de kaart en gaf slechts een berisping. Het werd een slaapverwekkend schouwspel, waarbij Geinoord zichzelf mocht verwijten de score niet nog hoger te laten uitvallen. Dat deed het overigens wel in de slotminuut. Een onbegrijpelijke handsbal van Bryan Simons leidde tot een terecht gegeven penalty, die door wederom Wim de Boer werd ingeschoten.

 Doodzonde natuurlijk, zo’n nederlaag. Temeer daar Sparta Nijkerk de punten weer liet liggen en IJsselmeervogels zich maar zo weer stiekem zou kunnen aanmelden voor een verrassing. Daar kwam het echter niet van, waardoor nu echt zeker is dat de supporters dit seizoen eindelijk weer eens vroeg met vakantie kunnen.

Gary

 

 

Zaterdag 29 maart: IJsselmeervogels – Nunspeet 3-2 (1-1)

Dolende Vogels pakken de volle winst…

Na een weekje vrijaf in verband met de Pasen was het vanmiddag tijd voor de return tegen de blauwgelen uit Nunspeet. Een ploeg die gevaarlijk dicht bij de degradatiegrens staat, dus mag je verwachten dat met een beetje inspanning deze ploeg opzij gezet wordt. Maar met de naam IJsselmeervogels op je shirt is een beetje inspanning niet genoeg. Iedere tegenstander wil graag een puntje meepakken van de Westmaat en het liefst meer. Helemaal als degradatie dreigt. En zo zag de wedstrijd er wel uit. Met name in de eerste helft was het Nunspeet dat het meest aandrong en was het bij deVogels tot ergernis van de supporters lamlendigheid troef. Veelvuldig werd tegen de zin in van Roy Wesseling de lange bal gehanteerd en werd er toch over de grond gespeeld dan was er vrijwel nooit een afspeelmogelijkheid. Te weinig beweging en om met de woorden van Jan van Halst te spreken, domweg geen voetbalgogme.

Nadat in de 2^e minuut Dennis van der Steen een klein kansje had gekregen was het vooral Nunspeet dat het spel maakte. IJsselmeervogels deed ook wel wat maar het strandde allemaal in schoonheid. Tot in de 24^e minuut toen een aanval in eerste instantie dreigde te mislukken, maar op basis van inzet wist Kwong Wah Steinrath de bal mooi voor te krijgen en was het Andre Kemper die beheerst d 1-0 scoorde. Lang konden de Rooien niet van de voorsprong genieten. Al vier minuten later lag de bal achter Mirco Bovo die veel te laat ingreep, maar ook zijn verdedigers weer eens opzichtig zag falen.

Met name aan het einde van de tweede helft gingen de Vogels er eindelijk weer eens voor. Het was echter wel nodig dat Nunspeet eerst op voorsprong kwam. Een aantal van de aanvallers van IJsselmeervogels had daarvoor al een aantal keren een dot van een kans gemist. Uiteindelijk was het een verdediger van de Vogels die scoorde. Helaas in eigen doel. Een verschrikkelijke miscommunicatie tussen Henri de Graaf en Mirco Bovo zorgde ervoor de eerste door de benen van de laatste kopte en de bal in eigen doel zag verdwijnen. Deze situatie is de vlag die de lading van deze middag bedekte. En toen werd het tijd voor een slotoffensief. Er moesten eerst nog een paar kansen gemist worden, maar nadat Gijs van Maanen was gewisseld ten faveure van Joost Kuhlman en Christian Opschoor zich meer met de aanval ging bemoeien, konden de Rooien toch de volle winst pakken. Na een voorzet van Dennis van der Steen kopte Pierre Tosch de gelijkmaker binnen, de bal was eigenlijk al in de goal verdwenen, maar goed één doelpuntje erbij voor Pierre. IJsselmeervogels bleef aandringen en weer werden er kansen gemist of medespelers over het hoofd gezien die er beter voor stonden. Tot in de blessuretijd. Na een corner die in eerste instantie goed werd verdedigd belandde de bal voor de voeten van Kwong Wah Steinrath die perfect voorzetten op Luc Joordens. De kleine man torende boven iedereen uit en bekroonde zichzelf tot matchwinnaar door de 3-2 aan te tekenen.

Kortom een draak van een wedstrijd, maar wel weer eens lekker kunnen juichen aan het einde van een potje voetbal. En dat laatste draait het toch om.

Verslag: Hop

 

 

Zaterdag 15 maart: LRC Leerdam – IJsselmeervogels 0-3 (0-0)

Eindelijk weer winst voor de vogels…

Eindelijk was er dan weer een driepunter voor het dit seizoen zo geplaagde IJsselmeervogels. Na een prima begin, met een sterk spelende en hard werkende André Kemper die het voortouw nam, zakte het duel in tot een saai schouwspel, maar daar had trainer Roy Wesseling na afloop maling aan. De drie punten waren het enige dat telde en geef hem daarin op dit moment eens ongelijk.

IJsselmeervogels moest aantreden zonder de geblesseerden JP en Jeroen Rijsdijk. Verder viel op dat de aanvoerdersband vandaag om de arm van Christian Opschoor pronkte. Het eerste wapenfeit na vier minuten was voor LRC dat middels een hard schot de reclameborden deed dreunen. Twee minuten later kwam het antwoord van de vogels in de persoon van André Kemper, die was weggestuurd door Joost Kuhlmann. De afgemeten voorzet kwam ineens op de pantoffel van Jeffrey Winter, die echter hoog over knalde. Een minuut later was het andermaal Kemper die aan de voet van een gevaarlijke situatie stond. Ondanks dat hij zwaar gehinderd werd, hij werd aan zijn shirtje getrokken, iets wat gedurende het gehele duel gebeurde en waarvoor hij soms zelfs een vrije trap tegen kreeg, kwam hij toch weer tot een mooie voorzet, maar zowel Jeffrey Winter als Kwong Wah Steinrath maaiden over de bal.

Even later zorgde de sympathieke aanvaller bijna in hoogsteigen persoon voor de openingstreffer. Een fraaie corner van Christian Opschoor belandde op het hoofd van de spits, die nog vooral een seizoen moet blijven, maar hij plaatste het leer helaas naast het doel. IJsselmeervogels was nog niet uitgetierd. Nota bene pas in de 9e minuut kwam deze keer Winter op links door. Wellicht gaf hij de bal iets te vroeg aan Kemper, die nog gedekt stond, terwijl de blonde doelpuntenmachine van weleer nog best een paar metertjes zou kunnen pakken. De vogels maakten hierna pas op de plaats en het duel werd hierna minder leuk om naar te kijken. LRC kreeg hooguit kleine kansjes als die door de vogels op een presenteerblaadje werden gelegd en de vogels leken even te moeten bijkomen van het aanvankelijk hoog gehanteerde tempo. Zo kon het gebeuren dat LRC na een kwartiertje een slap hobbelend schot produceerd, maar doelman Mirco Bovo kon het leer slechts met moeite tot corner verwerken. IJsselmeervogels reageerde nog geen drie minuten later, toen andermaal André Kemper een perfecte voorzet afleverde bij Jeffrey Winter. Die werd echter zwaar gehinderd, maar de scheidsrechter verbond hier verder geen straf aan. Een minuut later vuurde Gijs van Manen nog een slap schotje af dat gemakkelijk kon worden opgeraapt door Gerben Jan Ruizendaal. In de 23e minuut werd IJsselmeervogels andermaal gevaarlijk toen opnieuw Kemper kon doorkoppen op Winter, die ineens schoot, maar deze keer ging de bal maar net over. Een minuut later kwam IJsselmeervogels goed weg. Een fikse charge van Joost Kuhlmann, vandaag wat minder bij de aanval betrokken, werd bestraft met “slechts” geel. Daar mocht de boomlange vogel absoluut niet over mopperen. Even later mocht christian Opschoor aanleggen voor een vrije trap. Deze niet al te hard ingeschoten bal werd door iedereen gemist waardoor doelman Ruizendaal de bal eenvoudig op kon rapen. Dezelfde Opschoor nam na een half uurtje een corner die werd weggewerkt, maar zo voor de voeten van Gijs van Manen terecht kwam. Die leverde echter een veel te slap schot af. Dat het duel vanaf hier maar moeizaam voortkabbelde kwam overigens mede doordat de diverse overtredingen op met name Kemper totaal niet bestraft werden. Het opzichtig shirtje trekken en overig duw en trekwerk maakte het de aanvaller moeilijk om zijn goede vorm deze dag in klinkende munt om te zetten. Vlak voor rust kwam IJsselmeervogels andermaal goed weg. Een aanvaller van LRC werd binnen de 16 naar de grond geduwd, maar ook dit wuifde de arbiter met de mantel der liefde weg, waardoor met de bekende brilstand aan de thee kon worden begonnen.

De tweede helft was nog geen minuut bezig of de bal lag in de touwen. Wie anders dan Kwong Wah Steinrath stuurde zijn maatje Jeffrey Winter weg en die kwam daarbij alleen voor doelman Ruizendaal. Als vanouds had de spits geen enkele moeite om als winnaar uit dit 1 tegen 1 duel te komen. Daarmee liet Kwong een moeizame eerste helft achter zich en ontpopte zich in de tweede helft weer tot een belangrijke peiler. Er gebeurde lange tijd niets, totdat zich een nagenoeg identieke situatie voordeed als bij het doelpunt. In de 65e minuut stuurde ditmaal André Kemper Jeffrey Winter weg, maar dit keer kwam Gerben Jan Ruizendaal als winnaar uit de strijd. In de 67e minuut was er eindelijk weer een speldeprik voor LRC. Topscorer Jean Philippe Becht kopte na een fraaie zweefduik richting de hoek van het doel, maar met een even mooie duik ranselde Mirco Bovo de bal uit het doel. Een kwartier voor tijd werd LRC voor het laatst echt gevaarlijk toen een voorzet door alles en iedereen gemist werd en de daardoor mogelijk geworden kopbal maar net naast ging. Acht minuten voor tijd ging de wedstrijd dan echt in het slot. Kwong Wah Steinrath kon alleen op het doel af rennen, maar werd vlak voordat hij het strafschopsgebied betrad tegen de vlakte gewerkt. Daar past maar 1 straf voor, waardoor LRC de resterende 8 minuten met 10 man moest vervolgen. IJsselmeervogels wist er aanvankelijk nog geen raad mee, totdat wederom André Kemper zijn zoveelste pass van de dag afleverde. Dit keer vond hij Kwong Wah Steinrath die alleen op de doelman afging en bijzonder fraai in de hoek schoot. Het is een goed teken dat Steinrath weer eens scoort in zo’n 1 tegen 1 duel, want daar heeft hij dit seizoen veelvuldig moeite mee gehad. In de blessuretijd was er bijna nog een succesje voor de uitstekend ingevallen Robbert de Graaf. De middenvelder plaatste het speeltuig echter met veel gevoel op de paal en in de rebound schoot Jeffrey Winter nota bene voor een leeg doel op de lat. LRC reageerde met een schot vanaf eigen helft van nota bene doelman Ruizendaal dat doelman Bovo met alle mogelijke moeite maar net tot corner kon tikken. Wat volgde was een counter van de vogels, waarbij Kwong buitenspel leek te staan (Doelman Ruizendaal was immers nog in geen velden of wegen te bekennen), maar door mocht en geen moeite had om de bal in het lege doel te werken.

Een mooie opsteker dus, hoewel de tegenstander niet al te sterk oogde, maar drie punten zijn drie punten en een aantal spelers liet deze middag toch weer zien er nog het beste van te willen maken dit seizoen. En wat André betreft: Als iedereen zijn trots even inslikt, nog even terugdenkt aan de loeier in Amsterdam, de stofwolk tegen Rijnsburg, de prachtige jaren en de nog steeds onge-evenaarde kwaliteit, dan is het misschien toch nog niet te laat en kunnen we nog een jaar genieten. Niet voor niets gaf een gevierde spits van de vogels deze Kemper aan als 1 van de belangrijkste personen binnen de selectie. Dus we hebben het over een weer geplaag even gehad en laten dit nu achter ons. Met een paar weken moeizaam onderhandelen ga je niet opeens voorbij aan fantastische jaren. Dat geldt overigens voor beide!!!!

Verslag: Gary

Zaterdag 8 maart: IJsselmeervogels – Hoek 2-4 (1-2)

Onbegrijpelijk…

Sinds de winterstop heeft IJsselmeervogels in competitieverband vijf wedstrijden afgewerkt. In die vijf wedstrijden werden vijf punten behaald en dus tien verloren. Het dramatische spelbeeld dat er was voor de winterstop en de trainerswissel is er nog steeds. Enige verbetering heeft Roy Wesseling, de succestrainer, nog niet weten te realiseren. Zowel in aanvallend als in verdedigend opzicht rammelt het bij de Vogels.
En dat terwijl de wedstrijd tegen Hoek helemaal niet onaardig begon. Mirco Bovo had al handelend op moeten treden en de bal tot corner verwerkt, maar uit die corner plaatse IJsselmeervogels direct een vlijmscherpe counter, waarbij de in de basis gestarte Jeffrey Winter, de kans kreeg om de wedstrijd te openen. In plaats van de bal over de keeper te loppen schoot Koning Winter naast. Nog geen paar minuten later noteerde IJsselmeervogels een hele goede aanval waarbij Gijs van Maanen de bal op Dennis van der Steen gaf die doorspeelde op Andre Kemper. Zijn voorzet belandde op het hoofd van de vrij staande Joost Kuhlman die feilloos raak kopte. 1-0.

Even later werden de Rooien weer gevaarlijk, maar nu uit een vrije trap van Andre Kemper welke op het hoofde van Jeffrey Winter belandde, maar zijn inzet was een makkelijke prooi voor de keeper van Hoek. Langzaam maar zeker kwamen de Zeeuwen steeds beter in de wedstrijd. Al na 10 minuten werd de IJsselmeervogels verdediging te kakken gezet, maar het kwam niet verder als een voorzet. En na nog een paar goede aanvallen van Hoek viel in de 22e minuut de gelijkmaker. Tussen Daniël de Haan en Henri de Graaf in kon de spits van Hoek vrij koppen. Met andere woorden; de twee jonge verdedigers van de Vogels stonden openlijk te blunderen. En nog geen 10 minuten later mocht de ploeg van Willem Leushuis de 2-1 aantekenen en wederom ging de verdediging van de Vogels niet vrijuit. Overigens was opvallend dat beide goals vielen na simpel balverlies van Gijs van Maanen die zich iedere week weer manifesteert als de zwakke schakel van de Vogels. Met nog een goede inzet van Christian Opschoor is de eerste helft beschreven.

IJsselmeervogels startte de tweede helft goed en ging op zoek naar de gelijkmaker. Uit een vrije trap liep Henri de Graaf net onder de bal door anders was het beslist een goal geweest. Een voorzet van Daniël de Haan kwam bij Gijs van Maanen terecht, maar die wist de bal weer meters naast te schieten. Na een kans van Hoek kreeg IJsselmeervogels een vrije trap te nemen. Voor de goal van Hoek ontstond wat onrust en uit die onrust kon Luc Joordens de gelijkmaker aantekenen. En vanaf toen ging het weer mis. Het was weer Gijs van Maanen die balverlies leed en weer ging de verdediging van IJsselmeervogels niet vrijuit, maar Hoek maakte er goed gebruik van en wist de 3-2 te scoren. Vervolgens werd Jeroen Rijsdijk binnen de lijnen gebracht en moest Jeffrey Winter het veld verlaten, een onbegrijpelijke wissel omdat iemand anders al weken loopt te solliciteren naar een wissel. Hoek gooide de wedstrijd vervolgens in het slot door ook nog eens de 4-2 te scoren en de vernedering voor IJsselmeervogels compleet te maken. Het spel van IJsselmeervogels is erg pover op het moment. Met een beetje tegenstand kan men niet omgaan en de kopjes gang te snel hangen. De vraag is ook hoe lang iemand de kans moet krijgen om zich te bewijzen, want na 5 wedstrijden in de basis starten moet toch wel duidelijk blijken of iemand voldoende recht heeft op een basisplaats. En we weten allemaal om wie het gaat.

Verslag: Hop

Zaterdag 23 februari: DOVO – IJsselmeervogels 2-1 (1-1)

Vogels laten zich kaas van het brood eten…

IJsselmeervogels heeft zich in Veenendaal tegen Dovo lelijk in de luren laten leggen. Waar Dovo gaandeweg de tweede helft rijp voor de slacht leek, daar maakten ze in de blessuretijd verrassend de winnende treffer.

Het begon allemaal wat stroef. Al in de 2e minuut kon Remco Pieterse, ook de oud vogelsgedienden Sander Duindam en Tim van Breukelen stonden bij Dovo in de basis, een lange bal afvuren, waarbij Dovo zomaar alleen voor doelman Mirco Bovo kon verschijnen, maar deze gaf geen krimp en keerde het gevaar. Enkele minuten later deed IJsselmeervogels voor het eerst van zich spreken. Een strakke corner kwam goed voor de goal en André Kemper kon er maar net niet bij. De bal kwam vervolgens op het hoofd van de daarvan geschrokken Henri de Graaf die hem daardoor bijna recht omhoog kopte. Een minuut later gaf dezelfde Henri een fraai balletje op Joost Kuhlmann die daarmee alleen voor de doelman kwam, maar nooit de bal lekker onder controle kreeg. Na 10 minuten was het andermaal IJsselmeervogels dat van zich deed spreken. Na een mooi samenspel tussen Kwong Wah Steinrath en Joost Kuhlmann belandde de bal uiteindelijk voor de voeten van Dennis Knüppe, die echter niet vol uithaalde en naast schoof. Zonder nu echt een huzarenstukje af te leveren, waren de vogels duidelijk gevaarlijker. Zo kon André Kemper in de 12e minuut lekker voluit uithalen na mooi voorbereidend werk van Joost Kuhlmann, maar de knal vond de vuisten van Sander Duindam als eindstation.

In de 20e minuut sloeg het noodlot toe. Dovo kwam eruit en het werd ze even niet echt moeilijk gemaakt. Een hard schot werd door Wesley kints ingetikt. Die leek daarbij buitenspel te staan, zo vond ook een woedende Mirco Bovo. Het is niet onwaarschijnlijk dat het dat ook was, aangezien het arbitrale trio zich vanmiddag een bedenkelijke rol toedichtte. Simpele zaken als het omhoog houden van een vlag als je iets gezien hebt, het constateren dat een bal over de lijn is geweest, of het bijvoorbeeld gewoon minimaal 45 minuten laten spelen in de eerste helft zijn maar een paar voorbeelden uit een scala missers deze middag. Gelukkig waren de vogels daar niet alleen de dupe van, maar de KNVB lijkt beter te weten hoe men het niveau van het voetbal omhoog kan krijgen, dan dat van een aantal scheidsrechters. Een minuut na de goal kreeg Dovo wederom een kans, maar dit keer kon het gevaar afgewend worden door goed ingrijpen van Bryan Simons. IJsselmeervogels was in deze fase duidelijk van slag. Het kreeg geen kans meer en kwam in de 26e minuut zelfs bijna op een nog grotere achterstand toen Henri de Graaf een ingooi wat vreemd doorkopte en de Veenendalers pardoes konden uithalen. Het schot ging echter naast. IJsselmeervogels reageerde direkt middels een mooie beweging van Kwong Wah Steinrath, hij speelde goed, maar krijgt de bal er niet meer in, die Dennis Knüppe wegstuurde. In plaats van richting het doel te stomen, er was alle vrijheid daartoe, vuurde de techneut echter een afzwaaier af. In de 33e minuut legden de vogels weer een balletje klaar voor Dovo, maar dit schot spatte uiteen op de vuisten van Mirco Bovo. Vijf minuten voor rust kwam IJsselmeervogels dan toch op gelijke hoogte. Gijs van Manen voorzet “ op de stropdas” van Joost Kuhlmann die langs de grabbelende Duindam heen kopte. Vlak voor rust werd het zelfs bijna 1-2 toen een mooi genomen vrije trap door Joost Kuhlmann min of meer dood werd neergelegd in plaats van binnen getikt, waardoor Duindam de bal kon oprapen. Toen even later Dennis Knüppe alleen op de doelman afsnelde, nota bene nog gewoon in de 45e minuut, besloot arbiter Duikboot een einde te maken aan de eerste helft.

De 2e helft begon matig. Een rare trap van Mirco Bovo kwam zomaar voor de voeten van een speler van Dovo, maar die schoot ineens en ver naast het lege doel. Er ontspon zich een gezapig duel, waarbij geen van beide ploegen gevaarlijk in de buurt van de 16 kwam. Alleen Kwong Wah Steinrath had in die fase een kans, nadat hij een mooi balletje van Joost Kuhlmann had meegekregen, maar hij werd naar de grond getrokken door de Dovoverdediging. Dovo zette hier een schotje van afstand tegenover, wat doelman Mirco Bovo toch de nodige moeite bezorgde. Zo’n zelfde schotje had Christian Opschoor na een kwartiertje voetballen ook in petto, maar ook hier had de keeper geen moeite mee. Een minuut of 20 voor tijd was daar dan eindelijk de grote kans voor Jefffrey Winter. Op prachtig aangeven van Kwong Wah Steinrath ging de blonde spits dwars door de Dovoverdediging heen, maar Duindam kwam goed uit zijn doel, waardoor Jeffrey Winter tegen hem opschoot. Een minuut later gaf Joost Kuhlmann een bijna niet te missen kans aan Kwong Wah Steinrath, maar zoals al eerder gememoreerd is die niet gelukkig in de afwerking. Hij vuurde vanaf de rechterkant hard naast. In deze fase waren de vogels de bovenliggende partij en leek het een kwestie van tijd voor Dovo zou moeten capituleren. Bijna gebeurde dat door een eigen doelpunt, nadat de hardwerkende Jeffrey Winter goed de verdediging onder druk zette en deze maar net naast het eigen doel kopte. Ook Kwong kreeg nog een kans, had alle tijd van de wereld, maar schoot hard en hoog over. In de 80e minuut leek dan toch een voorsprong te worden. Een hard genomen corner zeilde langs alles en iedereen heen, maar deze werd met de nodige moeite het doel uitgewerkt. De vogels claimden een doelpunt, maar als je niks ziet kan je ook geen doelpunt toekennen. Vijf minuten voor tijd werd Jeffrey Winter binnen de 16 naar de vlakte getrokken. De Dovoverdediging had hadden en voeten nodig om het gevaar van de spits te weren, maar werd daarbij verder geen stroobreed in de weggelegd. In de blessuretijd gebeurt dan wat je kan vrezen als je zelf de kansen niet benut. Mustapha Kallai bepaalde de eindstand op 2-1.

En daarmee noteren we het 7e verliespunt na de winterstop. Er waren dus nog zeker mogelijkheden om mee te doen om de titel, maar als het scoren moeizaam gaat, dan gaat het winnen dat ook. We hebben wel iemand in huis die daar aanleg voor heeft, maar die zat lange tijd op de bank en moest bij zijn invalbeurt aanvankelijk ook nog eens naar de rechtsbuitenpositie uitwijken. Ik zeg het maar even voor de zekerheid: 30 treffers.

Verslag: Gary

Zaterdag 16 februari: Bennekom – IJsselmeervogels 2-2 (1-1)

Vogels kopen niets voor gelijkspel…

IJsselmeervogels heeft weer schade opgelopen in de achtervolging op Sparta Nijkerk. Waar de Nijkerkers in de slotfase met de overwinning ging lopen, daar verzuimden de vogels dit, hoewel een overwinning verre van verdiend zou zijn geweest. Mede door een eerste helft die het predikaat vuilnis verdiende, bleef het duel steken op 2-2.

De wedstrijd toonde al vroeg de contouren van wat een hele beroerde wedstrijd zou worden. De opbouw liep stroef, passes over een paar meter kwamen niet aan, miscommunicatie in de verdediging en veelvuldig op de eigen helft moeten vertoeven vormden de boventoon. Zo kon Bennekom al in de 7e minuut de leiding pakken toen een hoog stuiterende bal richting de lege goal van IJsselmeervogels ging, maar Luc Joordens de bal nog net op de lat kon koppen. Als door een wonder ging het leer er in de navolgende scrimmage niet in. Even later raakten ook de vogels de lat. Christian Opschoor gaf een loepzuivere “Argon” voorzet, maar dit keer belandde de bal helaas op de bovenkant van de lat. Na een kwartier kwam IJsselmeervogels op achterstand. Pierre Tosch en Henri de Graaf lieten zich 1 voor 1 in de luren leggen en zo kon De Goede zomaar door de benen van Doelman Mirco Bovo schieten. Vier minuten later kwam pas eindelijk de eerste echte doelpoging van de vogels. Christian Opschoor trok naar binnen en vuurde een pegel af, maar deze ging ruim naast het doel. IJsselmeervogels liet helemaal niets zien, terwijl Bennekom nota bene nog die etter met nummer 9 miste. Wat IJsselmeervogels duidelijk miste was Jan Pieter Hartog. Mr. Degelijkheid werd nota bene nog door Tiem geadviseerd, maar ontbrak om niet plausibele redenen in de basis. In de 26e minuut ontstond zelfs een situatie die leek op een heuse aanval. Gijs van Manen leverde in bij Luc Joordens, die op zijn beurt Joost Kuhlmann bediende, maar deze vuurde een schot af dat recht op de goalie van Bennekom af ging en deze laatste raapte simpel op. Na een half uur kwam het dieptepunt De Graaf/Tosch in de analen. Nota bene in de eigen 16 plofte een bal precies tussen beide in, en waar je van op elkaar ingespeelde verdedigers zou kunnen verwachten dat vervolgens 1 van beide de bal opeist en wegwerkt, daar lieten beide het over aan de ander. Gelukkig voor de rooien profiteerde Bennekom niet. Vijf minuten later was het aan de voor Jeroen Rijsdijk ingevallen Dennis Knüppe de beurt om knullig balverlies te leiden. Een Bennekoms schot ging echter maar net voorlangs en kon ook niet niet door een ingegleden aanvaller worden binnengetikt. Even later was de scheidsrechter het geknoei van de rooie verdedigers echter beu. Waar Pierre Tosch de bal soepeltjes had kunnen wegwerken, raakte hij plots zijn evenwicht kwijt en terwijl het duel feitelijk nog aan de gang was, hinderde hij zijn tegenstander daarbij dusdanig, dat deze naar de vlakte ging. De rode kaart die daarop volgde was weliswaar veel te zwaar, maar verloste de vorige week nog zo geprezen verdediger feitelijk uit zijn lijden. Bovendien moesten de vogels nu de mouwen wel opstropen. In de blessuretijd kwam daar dan toch nog de gelijkmaker. Kwong Wah Steinrath gaf een mooie pass op Gijs van Manen die de bal op zijn beurt dwars door het midden van het doel dreunde. Een goede opsteker, zo vlak voor de thee. Ondanks de ondertal situatie kroop IJsselmeervogels langzaam maar zeker een beetje uit haar schulp.

De tweede helft startten de vogels met 11 andere spelers. Wel de zelfde namen, maar de boog werd wat meer gespannen en de schoonheidsfoutjes bleven beperkt tot onwennig uitverdedigen en onbegrijpelijke spelhervattingen. Hierin lijkt de hand van de vorige trainer nog zichtbaar en er is duidelijk nog niet getrained op het nemen van een vrije trap. Bennekom floot echter de eerste noot in deze tweede helft. Binnen een minuut na rust nam het razendsnel een vrije trap, Henri de Graaf was daardoor niet op tijd, maar voor een leeg doel kreeg de opponent de bal er niet in. Een kleine tien minuten later begon opeens Christian Opschoor ballen weg te geven, maar andermaal ging de bal voorlangs de goal van doelman Bovo. Pas toen, in de 55e minuut van de wedstrijd, werd IJsselmeervogels echt wakker. Allereerst kreeg Kwong Wah Steinrath na goed druk zetten de bal mee en kwam zomaar alleen voor de keeper. Hij wist echter geen raad met deze kans. Nog geen minuut later begon Christian Opschoor een rush vanaf zijn zo geliefde linkerkant, draaide naar binnen en vuurde hard naast de goal. Het was IJsselmeervogels dat de tegenstander duidelijk maakte ondanks de ondertal situatie voor de driepunter te gaan. Bennekom gokte vanaf nu op de tegenkans en had daar in de 65e minuut bijna gelijk in gekregen. Na een scrimmage voor de goal redde Mirco Bovo echter op fabelachtige wijze en ramde de bal uit de hoek van het doel. Het was echter uitstel van executie. Uit de corner die was ontstaan kon Bennekom maar zo inkoppen. Het leek wel of de verdediging expliciet had afgesproken juist deze speler, later uitgeroepen tot man of the match, niet te dekken.

En dus begon de achtervolging opnieuw. Strijd was er wel en met regelmaat waren de 10 dappere vogels op de helft van de tegenstander te vinden. Zo legde Christian Opschoor een behoorlijke afstand met bal af, trok voor waarna de bal bij Gijs van Manen belandde die volledig vrij voor de keeper stond. Hij schoot echter over het doel. Drie minuten later verlengde Bennekom haar abonnement op het voorlangs schieten. Een echt uitgekookte tegenstander had hier vanmiddag wellicht wel 6 keer gescoord, maar Bennekom leek zo af en toe een gelijkspel ook wel prima te vinden en verzuimde in ieder geval de score verder uit te breiden. Een dik kwartier voor tijd mocht de eindelijk ingevallen Jan Pieter Hartog, er kwam lijn in de opbouw, passes gingen strakker en je houdt je hart wat minder vast aan die kant, een mooie dieptepass afleveren en Gijs van Manen peurde er een corner uit. Die werd met het hoofd van de doellijn gewerkt, maar als de verdedigers van Bennekom hadden geweten wie daar stond, hadden ze wel wat zorgvuldiger gehandeld. André Kemper vuurde als een granaat, ja het deed aan Turkyem denken, de bal in de kruising.

Daarmee ging het duel als de bekende nachtkaars uit. IJsselmeervogels probeerde nog wel maar 11 Bennekommers gingen vooral voor de puntendeling en dan is het moeilijk daar met 10 man doorheen te komen. Daarmee liep de achterstand op en wordt het alleen maar moeilijker om nog mee te doen om de hoofdprijs, maar ik zou willen zeggen: Des te mooier dat die hoofdprijs dan wordt!!

Verslag: Gary

Zaterdag 9 februari: IJsselmeervogels – Ajax 4-0 (1-0)

Vogels vliegen weer…

IJsselmeervogels begint langzaam weer wat glans terug te krijgen na de teleurstellende eerste seizoenshelft. Kwam het twee weken geleden niet verder dan een 0-0 gelijkspel uit bij GVVV, deze middag werd voor het eerst overtuigend gewonnen onder de nieuwe trainer Roy Wesseling.
IJsselmeervogels startte furieus en al na 10 seconden had de bal in het net kunnen, en misschien wel moeten, liggen. Het duurde echter tot de 5e minuut voordat de bal daadwerkelijk in het vijandige doel lag. Met een mooie pass stuurde Dennis Knüppe Joost Kuhlman weg op rechts die de achterlijn haalde en met een loepzuivere voorzet het hoofd van Kwong Wah Steinraht vond. Die kopte in eerste instantie zwak in waardoor de keeper nog kon pareren, maar in de rebound was hij er als de kippen bij om de vroege voorsprong op het bord te zetten. Na een kleine 10 minuten luwde de Rooie storm en werd het allemaal lichtelijk chaotisch op het veld en kwam men enkele keren goed weg. Vooral de verdediging, met uitzondering van Pierre Tosch, stonde een aantal keren te schutteren, ook keeper Mirco Bovo had hier een aandeel in door in de eerste helft een aantal keren het spel slecht te hervatten waardoor de druk niet van zijn verdediging kwam. Hij had alle geluk van de wereld dat paal en lat zijn beste vriendjes waren in de eerste helft. Zo had hij halverwege de eerste helft hulp nodig van de lat na mooie poging van Ajax om de doelman van verre afstand te verschalken, en even later kwam vriend paal hem te hulp toen hij nog bezig was de muur te organiseren terwijl Ajax de door de scheidsrechter vrijgegeven vrije bal snel nam. Derhalve werd met 1-0 voorsprong de rust gehaald.

Na rust kregen de Vogels Ajax steeds meer in de wurggreep, en behield dit de rest van de wedstrijd. Na een kwartier spelen kwam daar eindelijk de verlossende tweede treffer, Kwong Wah Steinraht stoorde goed door op de keeper van de tegenstander en blokte zijn schot waardoor de bal op een ludieke manier in het doel verdween. De ban was nu definitief gebroken, en de Rooien konden freeweelend de wedstrijd uit spelen, ook het uitvallen van de grensrechter in de 65e minuut wegens een blessure, waardoor het spel ruim 10 minuten stillag, had geen invloed op de dadendrang van de Vogels. In de 68e minuut was het opnieuw raak, ditmaal was André Kemper de gevierde man door de 3-0 te laten aantekenen. André kreeg na de wedstrijd nog de petitie aangeboden, een handtekeningen aktie gehouden door de supporters site om hem te doen besluiten ook volgend seizoen bij IJsselmeervogels te blijven. Zo’n zelfde aktie heeft twee jaar geleden al succes gehad met Dennis v/d Steen die mede hierdoor besloot om de Vogels trouw te blijven. Dezelfde Dennis zorgde in de 85e minuut voor het slot akkoord van de wedstrijd door een afgeslagen bal prachtig in het kruis te krullen en de eindstand op 4-0 te zetten. Bijna was het nog 5-0 geworden in de slotminuten, maar een schot van André Kemper vond de lat als eindbestemming.

Na de wedstrijd was iedereen het er over eens dat er duidelijk progressie in het spel van IJsselmeervogels zat. Nu is het zaak om de stijgende lijn door te zetten, te beginnen volgende week in en tegen Bennekom. Hier heeft men nog een appeltje mee te schillen, nadat men in Bennekom aan het eind van vorig seizoen, al was men al kampioen, met grote cijfers verloor.

 

Verslag: Pojt

Zaterdag 26 januari: GVVV – IJsselmeervogels 0-0

Penaltykiller…

Winterstop voorbij, in de auto naar Veenendaal om te zien hoe IJsselmeervogels zich onder de nieuwe trainer Roy Wesseling zal herpakken. Dag Harry, welkom Roy.
Een aardige vuurdoop voor de nieuwe trainer tegen GVVV. Een tegenstander waar IJsselmeervogels het nooit makkelijk heeft al was het alleen maar dat ze een toch aardig tactisch sterke trainer hebben in Peter Visee.
Twee dingen waren opvallend deze middag. Een IJsselmeervogels dat verzorgder en met meer inzet speelde als voor de winterstop. Blijkbaar is het nog steeds zo dat je voor de ene trainer harder wil werken als voor de ander. En een scheidsrechter die met een gerust hart een belediging voor het scheidsrechterskorps mag worden genoemd.

Zoals gezegd speelde IJsselmeervogels verzorgder al was het allemaal nog niet groots. Al in de 11e minuut was het Christian Opschoor die een vrije trap mocht nemen. Zijn inzet ging aan iedereen voorbij en spatte uiteen op de paal. De bal belandde voor de voeten van Gijs van Maanen, die vanwege het ontbreken van Dennis van der Steen een basisplaats kreeg, maar die joeg de bal hoog over en naast. Kenmerkend voor Gijs deze middag was dat waar hij ballen moest drukken ze hoog over joeg en waar vrije trappen en corners de lucht in moesten deze de graspieten schoren.
Na bijna een half uur spelen was er een mooie aanval van IJsselmeervogels te noteren die over veel schijven ging. Uiteindelijk belandde de bal bij Kwong Wah Steinrath die met de borst de bal voor de voeten bracht van Andre Kemper (KEMPER MOET BLIJVEN), maar zijn inzet naast zag gaan. Ook GVVV kreeg hierna een aantal kleine kansjes, maar het waren vooral de Rooien die domineerde in de eerste helft. Een corner genomen door Gijs van Maanen (deze ging wel hoog genoeg) belandde via het hoofd van Christian Opschoor en de verdediging van GVVV naast. Vlak voor rust voltrok zich een drama, waarbij de scheidsrechter een hoofdrol vervulde. Het was Gijs van Maanen die een prachtige voorzet had op de zich vrijgelopen Andre Kemper. Hij hoefde alleen het hoofd er tegen aan te zetten, maar werd onreglementair gestuit binnen de zestien. De man (?) in het groen zag er geen penalty en verklaarde later dat Kemper niet in scoringspositie was.

Het begin van de tweede helft was voor GVVV. IJsselmeervogels speelde minder verzorgd. En daar waar Luc Joordens eerst een kans ongedaan maakte, bood hij later een kans aan GVVV. Pas na het inbrengen van Dennis Knüppe voor Kwong Wah Steinrath begon IJsselmeervogels weer beter te ballen. Een prachtige aanval die werd opgezet door Andre Kemper gaf echter geen kans omdat Joost Kuhlman de bal voorgaf op Christian Opschoor in plaats van deze terug te leggen op Andre Kemper. Even later zag Gijs van Maanen voor de tweede keer deze middag een pracht van een schietkans over en naast gaan.

Met nog enkele minuten te gaan speelde zich deze middag het tweede drama af. En weer was de scheidsrechter er bij betrokken. Een aanval van de Vogels werd binnen de zestien met de hand ongedaan gemaakt, en wellicht aangeschoten, het spel werd er wel door belemmerd. Met andere woorden; penalty. Maar weer zag de man (?) in het groen er geen strafschop in. En daarmee ontpopte hij zich als de enige en echte penaltykiller deze middag. KNVB als jullie een topklasse willen gaan beginnen, doe dan ook wat aan de scheidsrechters en zorg dat die topklasse waardig zijn.
Met nog een kopkans voor André Kemper werd de wedstrijd besloten zoals die begonnen was.

Verslag: Hop

Zaterdag 15 december: IJsselmeervogels – Sparta Nijkerk 1-4 (1-3)

Harry rot op…

Ook de wenkbrauwen al gefronst naar aanleiding van de kop van dit verslag? Hoewel ik ook vind dat onze trainer niet dat brengt wat we ervan verwachten zou ik normaliter dit nooit als kop gebruiken, maar het is wel zo dat dit van de tribunes werd geschreeuwd. En omdat wij nou eenmaal supporterssite zijn geef ik graag uiting aan de gevoelens van de supporters, waarbij ook weer gezegd dat niet iedere supporter voor dergelijke bewoordingen zou kiezen.
Maar goed, het was er ook wel naar om dit te roepen. De afgang tegen Spakenburg nog vers in het geheugen, de uitspraken van de trainer dat dit nooit meer zou gebeuren en dan met rust al de wedstrijd verloren hebben, je vraagt erom.
Laten we heel eerlijk zijn, ook dit was weer een wedstrijd IJsselmeervogels onwaardig. En dat het slechts 1-4 werd is aan de clementie van Sparta Nijkerk te danken. Het had wel 7-1 kunnen zijn. Niet 4-2 of 5-3, nee 7-1. Want IJsselmeervogels bracht niets, maar dan ook echt helemaal niets. En zo iets begint natuurlijk al met de basisopstelling. Zo mocht Gijs van Maanen startten ten faveure van Dennis van der Steen en stond ook Matteus Hoop als keeper in de basis. En in de 14e wedstrijd hadden we dus dit seizoen voor de 14e keer een andere basisopstelling. Goed voor het zelfvertrouwen (niet dus).

Even leek het nog wel aardig te gaan, maar al in de zesde minuut kwam Sparta op voorsprong. Daar was wel een ongelooflijke blunder voor nodig van Pierre Tosch. Hij kopte te zacht en van te dichtbij op Hoop die daardoor de bal niet onder controle kon krijgen. En voilá daar ging een Spartaan vrolijk richting de lege goal. Eigenlijk gelijk daarna nam Christian Opschoor het voortouw. Vooral in de eerste helft was hij één van de weinige aan rooie kant die gemotiveerd de strijd aanging. Zijn voorzet werd vlak voor de doellijn overgekopt. En in de 13e minuut keek IJsselmeervogels al weer tegen een 2-0 achterstand aan. Het mag gezegd worden, een schitterende goal van de Nijkerkers, maar wat een toestand weer in de verdediging van de Vogels. Maar ook nu weer een redelijk goede aanval van de Vogels na de aftrap. En ook de enige goeie actie van Gijs van Maanen deze middag. Zijn bal kwam bij Kwong Wah Steinrath die geen doel trof en uit de rebound was het Dennis Knüppe die te slap inschoot. Sparta dat inmiddels in een zetel zat kreeg in de 19e minuut wederom een dot van een kans en weer was het dat de verdediging van de Vogels de Spartanen volledig vrij lieten lopen. Het was weer één en al malaise met de Vogels. Simpel balverlies, handelingssnelheid veel te laag, maar vooral een gebrek aan enthousiasme.

Ongeveer 10 minuten voor rust was er dan toch de Anschlusstreffer. Het was weer de wel gemotiveerd voetballende Chistian Opschoor die goed doortrok en de bal meegaf aan Kwong Wah Steinraht. Die behield het overzicht en legde terug op Opschoor die er weer een doelpuntje bij mocht schrijven. Gezien het spelbeeld tot dat moment weet je dat het niet lang kan duren voor er weer een doelpunt gaat vallen. Voor Sparta wel te verstaan. Het was Gijs van Maanen die voor de zoveelste keer balverlies leed, eigenlijk niet hard genoeg vocht voor de bal, en de simpel weggezette Jan Pieter Hartog, waardoor Sparta op 3-1 kwam. Gelukkig liet ook Sparta weer een keer zien dat ook zij slecht kunnen voetballen, want vlak voor rust werd een dot van een kans nog verprutst.
De tweede helft begon met een aantal wissels. Dennis van der Steen werd ingebracht voor de uit zijn lijden verloste Gijs van Maanen en Andre Kemper nam de plaats in van Joost Kuhlman. Wellicht had Dennis Knüppe beter gewisseld kunnen worden, want waar deze speler normaal gesprokken met directe en snelle passes het tempo weet hoog te houden, was hij deze middag de vertragende factor en leek hij wel de 13e man van Sparta.
De tweede helft was nog geen minuut onderweg of de 4-1 lag al in het netje. De totaal te ver voor zijn doel staande Matteus Hoop reageerde niet eens op een boogbal omdat hij verwachtte dat de bal over zou gaan. Waar in de eerste helft nog gesteld kan worden dat de verdediging voor hem faalde, faalde de doelman nu zelf opzichtig en deelde hij in de malaise die IJsselmeervogels heet. Sparta vergat de score in de tweede helft met zeker twee doelpunten verder uit te breiden en IJsselmeervogels voetbalde vooral tegen zichzelf.

Het was allemaal wel aanleiding tot de witte zakdoekjes en de oproep die boven dit verslag staat. De slotsom na 14 wedstrijden en met de kerstdagen voor de deur is dat spelers en trainer wel eens goed mogen gaan nadenken. Spelers moeten vooral bij zichzelf te rade gaan over de wijze waarop zij nu een aantal wedstrijden in het veld stonden. Zoek de oorzaak eerst bij jezelf. En ik geloof dat mannen als een Jeroen Rijsdijk etc. dat wel doen.
En de trainer, laat ik daar geen woorden aan vuil maken. Maar direct na de wedstrijd de kleedkamer in vluchten zegt genoeg.

Ondanks de tweede vernedering dit seizoen wens ik jullie allen Prettige kerstdagen en een Gelukkig Nieuwjaar.

Verslag: Hop
Foto’s: Wouter Koelewijn

 

Zaterdag 8 december: IJsselmeervogels – Nivo Sparta 4-0 (3-0)

IJsselmeervogels ruim langs Nivo Sparta…

IJsselmeervogels is het molentje van twee keer op een rij tegen Sparta uitstekend begonnen. Met een herboren Kwong en een af en toe sublieme Knüppe tilde het de score naar een luxe 4-0. De vogels hielden daarmee de aansluiting met de top aan de vooravond van de kraker tegen dat andere Sparta, van wie in de seizoensouverture nog zo genadeloos werd verloren.

IJsselmeervogels startte voortvarend. Al in de eerste minuut stoomde Dennis Knüppe op het middenveld richting vijandelijk doel, leverde de bal in bij Gijs van Manen, die de geschorste Christian Opschoor verving, en deze laatste leverde een perfecte voorzet af bij Dennis van de Steen. Die kwam daarbij alleen voor de keeper te staan, maar schoot ruim naast. Nivo Sparta liet zich echter ook niet onbetuigd. Ofschoon de ploeg zichtbaar tekort kwam, was duidelijk dat het wel wilde voetballen en zeker niet met alle mensen achter de bal ging voetballen. Zo kon het bij een uitval in de 8e minuut maar zo op voorsprong komen. Een prachtige boogbal over doelman Mattheus Hoop, hij kreeg de voorkeur boven Mirco Bovo, ging maar net naast en over het doel, waar velen het doelpunt al geteld hadden. Een waarschuwing dus van de hekkensluiter van de hoofdklasse B. Even later nam IJsselmeervogels toch de leiding. Joost Kuhlmann werd op randje buitenspel weggestuurd en werd niet gehinderd door enige verdediger in de buurt. De boom leverde niet de beste voorzet uit zijn carriere af, hij kwam zacht net achter de inlopende Kwong Wah Steinrath, maar deze laatste had voor een leeg doel geen moeite om de 1-0 te laten aantekenen. Een leuke opsteker, vooral voor King Kwong, die tot nu toe een ongelukkig seizoen draait, terwijl we allemaal een heel seizoen hebben kunnen zien waar hij allemaal toe in staat is. In de 16e minuut probeerde ook Pierre Tosch zijn doelpuntje weer eens mee te pikken. Zijn mooie omhaal verdween echter in de handen van de doelman. Negen minuten later was het echter wel raak, en hoe! Dennis Knüppe leverde weer eens een fraaie pass af bij Gijs van Manen en deze trok voor op Kwong Wah Steinrath. Die liftte de bal eerst omhoog, alvorens hij met een fraaie halve draai de doelman uit Zaltbommel verschalkte. Een prachtige goal. Niet voor niets werd Kwong na afloop tot motm verkozen. In het veld ontpopte hij zich tot de leider die continu aanwijzingen gaf en met fraaie bewegingen de tegenstander doldraaide. Een minuut na de 2-0 was het al bijna 3-0 door een doelpunt van Dennis van de Steen, maar de bal bleek al over de achterlijn te zijn geweest. Een minuut of tien later gaf dezelfde Dennis van de Steen een voorzet af op het hoofd van een verdediger die in het eigen zijnet kopte. De eerste helft leek met een mooie 2-0 te worden afgesloten, ware het niet dat Kwong Wah Steinrath daar geen genoegen meenam. De spits werd mooi weggestuurd, er was geen sprake van buitenspel, en hij leverde een messcherpe, perfecte voorzet af op de inlopende Dennis van de Steen die er, in de blessuretijd van de eerste helft, alleen maar tegenaan hoefde te lopen. Bijna was het nog voor rust 3-1 geworden toen de spartanen met drie tegen twee richting de goal van doelman Hoop gingen. De voorzet naar de geheel vrij staande spits werd echter door de doelman, die duidelijk de baas was in zijn verdediging, op waarde geschat en bijtijds onderschept. Hoop kreeg niet heel veel te doen, maar het is knap als je eindelijk de kans krijgt in de basis en als een koning in eigen strafschopsgebied meteen de lakens uitdeelt.

In de tweede helft werd IJsselmeervogels direkt gewaarschuwd na andermaal een drie tegen twee situatie. De spartaanse spits die het vonnis moest voltrekken nam de bal echter niet goed mee, waardoor doelman Hoop de bal eenvoudig kon oprapen. De schwung was er in de tweede helft wel uit. Hoogtepunt was nog de aktie van King Kwong die een bal bij de zijlijn binnenhield door achter zijn standbeen om de bal op maat bij Knüppe in te leveren. In de achtste minuut vuurde Luc Joordens nog een bal van afstand net naast het doel af. Even later ging Joost Kuhlmann als een soort kudde olifanten dwars door de verdediging van de spartanen heen riching de doelman, kwam vrij voor de keeper, maar deze laatste pareerde zijn inzet. Even vreesde de vogels supporter voor Kwong, toen deze zijn knie leek te verdraaien, maar de spits kon gelukkig verder. In de 12e minuut was Nivo Sparta weer eens aan de beurt. Opnieuw probeerde het middels een lob doelman Hoop te verschalken, maar deze was op tijd weer terug in zijn doel om de inzet te vangen. IJsselmeervogels reageerde direkt middels aanvoerder Dennis Knüppe, die een prachtige beweging liet volgen door een fraaie pass op Gijs van Manen, maar die gaf een voorzet op de buitenspel staande Kwong. Zoals gezegd, er gebeurde maar bar weinig in die tweede helft. Het laatste wapenfeit kwam al in de 24e minuut toen Joost Kuhlmann op links werd weggestuurd en met een beheerste schuiver de doelman verschalkte. Daarmee kwam de eindstand van 4-0 op het scorebord.

Een mooie opsteker zo vlak voor de kraker tegen Sparta Nijkerk. Ondanks de vele tegenslagen geeft IJsselmeervogels nadrukkelijk te kennen nog altijd mee te willen doen om de prijzen. En dan hebben we het uiteraard niet over een periodetitel of iets dergelijks.

Verslag: Gary
Foto’s: Wouter Koelewijn

 

Belangrijke overwinning bij Kloetinge…

Na de zeperd tegen Spakenburg was de doelstelling bekend: de laatste drie wedstrijden voor de winterstop moeten gewonnen worden. Eerste van deze drie was vandaag uit bij Kloetinge. Het meest besproken deze middag was niet de wedstrijd, maar het veld van Kloetinge waar geen goed voetbal mogelijk zou zijn. Maar hier hebben beide teams last van dus kon dit niet als excuus gelden voor de eerste helft waarin IJsselmeervogels helemaal niets creëerde en Kloetinge de beste kansen kreeg, ook al waren dit er maar weinig. Tegenvaller was het uitvallen van Jan Pieter Hartog die al in de 3e minuut de kleedkamer op kon zoeken nadat hij door zijn enkele was gegaan, dus een vroege warme douche voor hem in het koude Kloetinge. Iemand die niet hoefde te douchen was zijn vervanger. Frits van Putten speelde met weinig bezieling, en na de wedstrijd was zijn shirt nog schoon wat een vreemde constatering was op dit veld. Hiermee is zo ongeveer alles geschreven over de eerste helft dus gauw naar de tweede, hierin gebeurde eindelijk eens wat en wel in de 53e minuut. Henri de Graaf, die overigens een puike partij speelde in het hart van de verdediging, was mee naar voren gegaan en knikte op aangeven van Christian Opschoor fraai binnen. Na deze treffer had IJsselmeervogels het beste (of misschien minst slechte) van het spel maar moest men geducht zijn op de uitvallen van Kloetinge. Toch werd Mirco Bovo in de tweede helft minder in de verlegenheid gebracht dan dat in de eerste helft het geval was, toen had hij zelfs de hulp van de paal nodig, en kabbelde de wedstrijd gezapig voort tot de 90e minuut. Toen gebeurde er weer iets, een schot van Christian Opschoor, hij toonde de wil om er wat van te maken deze middag, werd van richting veranderd waardoor de 0-2 op het bord kwam. Lang duurde dit echter niet, opnieuw was knullig verdedigen de oorzaak dat men heel gemakkelijk een tegengoal kreeg te verwerken. Spannend werd het echter niet meer waardoor IJsselmeervogels drie belangrijke punten kon bijschrijven. Belangrijk temeer daar koploper Sparta Nijkerk onderuit ging tegen Ajax en de achterstand nog maar drie punten bedraagt. En met de wetenschap dat de Nijkerkers over twee weken naar de eigen Westmaat komen zou ook deze plooi gladgestreken kunnen worden, al dient dan men wel uit een ander vaatje te tappen dan de laatste twaalf wedstrijden, te beginnen met volgende week wanneer laagvlieger Nivo Sparta op bezoek komt.

Verslag: Pojt

Zaterdag 17 november: IJsselmeervogels – Spakenburg 1-5 (0-1)

Vogels krijgen klappen…

IJsselmeervogels heeft zich zaterdag in de derby tegen Spakenburg lelijk te kijk gezet. Na een redelijke eerste helft, kreeg het in een kwartier tijd maar liefst 4 treffers om de oren. Dat uitgerekend “Manchester City” een einde maakte aan een mooie reeks van thuiswedstrijden, maakt het geheel nog eens extra wrang. De laatste thuisnederlaag van de rooien, als we de bekerwedstrijden buiten beschouwing laten, en dat mogen we, was op 10 juni 2006, toen Turkyemspor de vogels met 1-2 de baas bleef.

Het begon allemaal nog wel aardig. De ludieke, overigens originele, aktie van de blauwe supporters viel volledig en letterlijk en figuurlijk in het water. Toen scheidsrechter Roeleveld het startsein gaf, doken de vogels bovenop de verbouwereerde aftrappers van Spakenburg en waren in een mum van tijd in balbezit gesteld. Iets wat de burger moed gaf. In dezelfde minuut al, de eerste dus nog, werd André Kemper op de rand van de zestien gevloerd, waar zomaar een kansrijke situatie had kunnen ontstaan. De vrije trap van Christian Opschoor was echter slap ingeschoten en ging bovendien naast. In de beginfase liet Spakenburg IJsselmeervogels het spel maken en had het bovendien meerdere overtredingen nodig om zich de vogels van het lijf te houden. Slimme overtredingen, dat wel. Niet te hard, maar wel voldoende om IJsselmeervogels uit haar spel te halen. Het duurde dan ook een minuut of tien voor IJsselmeervogels weer van zich deed spreken. Dennis van de Steen ging dwars door de verdediging van de blauwen heen en vond daar Dennis Knüppe op links, die geheel vrij stond en alleen op de doelman afging. Zijn voorzet belandde echter uiteindelijk bij helemaal niemand. Drie minuten later werd Spakenburg voor het eerst gevaarlijk. Nadat Jan Pieter Hartog zich in de luren had laten leggen, vuurde Spakenburg een schot af wat doelman Mirco Bovo maar net met de vingertoppen kon keren. Het antwoord van de vogels liet niet lang op zich wachten. Joost Kuhlmann plaatste de bal op het hoofd van André Kemper, die maar net over het Spakenburgse doel kopte. In de 18e minuut moest doelman Mirco Bovo weer gestrekt. Nadat de bal niet fatsoenlijk werd weggewerkt kon Spakenburg andermaal gevaarlijk afvuren op de goalie. Zo had IJsselmeervogels wel het betere van het spel, maar lieten de blauwen zich duidelijk niet onbetuigd. Het duurde tot de 30e minuut, toen Spakenburg eindelijk haar eerste gele prent kreeg voorgeschoteld. De vrije trap kwam uiteindelijk voor de voeten van Luc Joordens, die vanaf een meter of 30 een schot met gevaarlijke stuit lanceerde waar de doelman van Spakenburg alle moeite meehad. Twee minuten later beging Spakenburg wederom een overtreding op de zestien, een overtreding waarbij een kaart overigens ook niet bij had misstaan. De lepe vrije trap werd echter door weinig rooien begrepen. Alleen André Kemper was op weg de bal in te tikken, maar deze werd handig tegengehouden. Vijf minuten later ging Joost Kuhlmann als een soort tank op links alleen richting de doelman, maar deze laatste wist attent in te grijpen. In de 39e minuut werd Spakenburg weer gevaarlijk. Een snijdende pass op Van de Wilt kon door de goed oplettende Mirco Bovo maar net voor zijn voeten vandaan worden gegraaid. Even later kreeg Luc Joordens een gele kaart voor een onbenulligheid. Een lachertje, als je de eerste 40 minuten in ogenschouw neemt en het staat 1-1 in gele kaarten. Bovendien werd exakt dezelfde overtreding door Spakenburg even later niet bestraft. In de blessure tijd kreeg Spakenburg andermaal een cadeautje, nadat Joost Kuhlmann een overtreding zou hebben gemaakt. De vrije trap kon door de rooie defensie, die Jeroen Rijsdijk al geblesseerd had zien uitvallen, niet weggewerkt worden en belandde op het hoofd van El Khaddouri, die zomaar de 0-1 afdrukte.

Maar met de eerste helft in het achterhoofd waren de vogels toch zeker niet kansloos. Wel vaker moest het een achterstand wegwerken, ook bijvoorbeeld in de voorgaande editie van de derby, en de eerste kans kwam dan ook al snel. Een voorzet van Bryan Simons belandde voor de voeten van André Kemper, die vrij kon uithalen, maar helaas over schoot. Wat volgde was een verbluffend staaltje effectiviteit, dat waar IJsselmeervogels vorige week nog zo goed in was geweest. Na een messcherpe counter kreeg de verdediging van de vogels de bal niet weg, waardoor Khaddouri op randje buitenspel zomaar in kon tikken. Je zou zeggen dat het tijd werd om in te grijpen met momentenmensen als Gijs van Manen en Kwong Wah Steinrath op de bank, maar de tijd werd nog niet rijp geacht. Vier minuten na de 0-2 ging de wedstrijd in het slot. Een corner van Spakenburg zeilde zomaar het doel in. Even kon IJsselmeervogels toch nog terug in de wedstrijd komen. Een foutieve terugspeelbal belandde zomaar voor de voeten van André Kemper, die de keeper wel omspeelde, maar hierbij zover uit week dat hij het zijnet vond. De technisch begenadigde spits had vandaag zijn dag niet, als het om het maken van een treffer gaat. Na een kwartier werd het alweer 0-4. Bij een counter van de blauwen kwam de bal voor de voeten van de beste man op het veld, Duncan van Moll, die zomaar onder de twijfelachtige Mirco Bovo doorschoot. IJsselmeervogels kon hierna alleen nog maar proberen de schade te beperken. Ook de, inmiddels onnodige, invalbeurt van Kwong Wah Steinrath, Kwong wat hebben ze gedaan met je daar in Haarlem jongen, leidde niet tot kansen om de score nog een wat draaglijker aanzien te geven. Sterker nog, het was Spakenburg dat door een doelpunt van de nog droog staande Wilson op 0-5 kwam drie minuten voor tijd. Het domste doelpunt van de wedstrijd viel echter aan de andere kant, namelijk een eigen doelpunt (1-5).

Daarmee kwam er gelijk een einde aan de lijdensweg van de vogels. Zoiets kan natuurlijk gebeuren, maar aangezien de eerste echte overtreding van de vogels pas na de 0-4 kwam, geeft een en ander toch te denken. Voorlopig doet IJsselmeervogels even niet mee om de prijzen in de hoofdklasse B, waar Sparta Nijkerk een spoor van vernieling achter zich laat. Trainer Harry van den Ham heeft een serie van zes, zeven overwinningen nodig om weer een rol van betekenis te kunnen spelen. Overigens, Dennis (van de Steen), die flauwekul over dichter bij huis spelen, daar komt natuurlijk niks van in! Volgend jaar moet je even helpen thuis van de blauwen te winnen.

Verslag: Gary
Foto’s: Wouter Koelewijn

Zaterdag 10 november: Kozakken Boys – IJsselmeervogels 0-3 (0-3)

Effectief IJsselmeervogels begint haar glans terug te krijgen…

Eindelijk beginnen de stukjes op haar plaats te vallen bij de Vogels. In Werkendam werden de Kozakken Boys verdiend met 0-3 verslagen door doelpunten van 2 maal André Kemper en Dennis v/d Steen. De haperende machine uit het begin van de competitie lijkt langzaam op stoom te komen. Vanwege blesseures van Jeroen Rijsdijk en Pierre Tosch stonden Henri de Graaf en Daniel de Haan, het was zijn competitie debuut, in het centrum van de verdediging opgesteld, en niet zonder succes, beide speelden een puike wedstrijd.

De start van de wedstrijd was voor de Vogels en hoe. Al in de 1e minuut gaf André Kemper zijn visite kaartje af door net naast het kruis te koppen, het was echter uitstel van executie voor Kozakken Boys, want 2 minuten later was het wel raak. Een hoekschop van de weer ouderwets op dreef zijnde Dennis Knüppe werd door dezelfde Kemper ditmaal snoeihard in het kruis gekopt. Door de vroege achterstand warren de Boys uit Werkendam geenszins uit het veld geslagen, en men liet zien over een goed spelend team te beschikken, de spelers vonden elkaar makkelijk, alleen breidde men vaak te lang door. In de 17e minuut gaf IJsselmeervogels een les in efficiëntie, Dennis Knüppe gaf de bal mee aan André Kemper en dook zelf het gat op de linkerkant in, André trok echter naar rechts en met een schitterende krul in de kruising verschalkte hij de keeper die iets te ver voor zijn doel stond. De Werkendammers lieten zich ook na deze treffer niet onbetuigd en hadden in de gehele eerste helft het meeste balbezit, maar ondanks dit leek het of IJsselmeervogels in de 22e minuut opnieuw scoorde. Een schitterende combinatie tussen André Kemper en Dennis Knüppe werd vervolgens door Luc Joordens beheerst laag in de rechterhoek geplaatst, maar de goal werd niet goedgekeurd omdat voor deze aanval al buitenspel was geconstateerd door de grensrechter. Nog geen minuut later was Kozakken Boys het dichts bij haar treffer, een mooie combinatie werd uiteindelijk door Bryan Simons van de lijn gehaald. In de 39e minuut een hachelijke situatie voor het doel van de Vogels, bij een uittrap kwam Mirco Bovo net buiten zijn 16 meter gebied waardoor het hands was. De vrije trap die hieruit volgde ging via de bovenkant van de lat over. Een minuut later kwam de rust, en naar later bleek ook de eind, stand op het bord. IJsselmeervogels die Kozakken Boys in de eerste helft het spel liet maken, veroverde de bal. André Kemper bracht Luuk Joordens in stelling die vervolgens doorgaf op Joost Kuhlman die zich naar de achterlijn worstelde en vervolgens weer voorgaf op Dennis v/d Steen die de 0-3 en liet aantekenen.

Na de hervatting in de tweede helft ging Kozakken Boys direct op zoek om de aansluiting te forceren, maar werd in het begin van het tweede bedrijf niet gevaarlijk. En langzaam raasde de storm van de Kozakken uit, dit integenstelling tot de straffe wind die over het veld stond. De eerste echte volgende kans die te noteren viel kwam in de 68e minuut van de schoen van de ingevallen Kwong Wah Steinraht die net naast schoot. King Kwong was samen met Gijs van Manen in het veld gekomen, zij vervingen Joost Kuhlman en Dennis v/d Steen. In de 70e minuut was daar een kans voor Kozakken Boys maar ook ditmaal wisten ze het net niet te vinden, en in de 33e minuut hadden zij pech dat Mirco Bovo zich steeds beter in zijn vel begint te voelen, de Rooie goalie had werkelijk een schitterende redding en met hulp van de paal ging de bal naast. Mirco Bovo heeft de stijgende vorm duidelijk te pakken en keept de laatste weken goede wedstrijden en laat hierdoor het schaamrood om de kaken van zijn criticasters verschijnen. In de 37e minuut was daar de mooiste aanval van de tweede helft, Dennis Knüppe bediende Christian Opschoor die vervolgens de bal meegaf aan André Kemper, die zag de vrijstaande Kwong Wah Steinraht niet over het hoofd, maar alleen voor de keeper lukte hem het niet om de vierde goal van de middag te laten aantekenen. King Kwong is duidelijk nog op zoek naar de vorm die hij twee seizoenen etaleerde bij de Vogels, en een stage bij een BVO uit de onderste regionen lijkt meer op een afbraak kamp dan een trede hoger in een voetbal carrière. Kom op Kwong, we blijven in je geloven! Volgende week mag je voorgaande zin logenstraffen!

In de 88e minuut was daar het laatste wapenfeit van de wedstrijd. Een mooie aanval van Kozakken Boys leek een doelpunt op te leveren, leek, want Mirco Bovo stond opnieuw zijn mannetje door met een katachtige beweging de bal voor de lijn weg te plukken. Een goed resultaat van de Vogels, die voor het eerst dit seizoen de gehele wedstrijd de vorm tentoon spreidde, welke de supporters nog van vorig seizoen kennen. Een goede generale derhalve voor de derby van komende week die overigens een half uur vroeger begint, om 14.30 uur dus!!! Na afloop van de derby zal de sporthal weer open zijn voor de supporters om er samen met Melrose een leuk feestje te vieren.

Verslag: Pojt
Foto’s: Wouter Koelewijn

Zaterdag 3 november: IJsselmeervogels – Geinoord 2-0 (1-0)

Vogels niet zonder moeite langs Geinoord…

Na drie gelijke spelen op rij was het zaak voor de Vogels om weer eens de 3 punten te pakken, mede ook om niet verder achterop te raken op koploper Sparta Nijkerk. Er was afgelopen week veel kou uit de lucht gehaald door het interview met trainer Harry v/d Ham op IJsselmeervogels.tv, een initiatief van de supporters site, waardoor alle neuzen weer dezelfde kant op stonden binnen de rooie club.
De rooien begonnen goed aan het duel, er werd druk opgebouwd op het vijandige doel, zonder dat dit echter resulteerde in echt uitgespeelde kansen. Geinoord die haar voorgaande vier wedstrijden verloren zag en daarbij zelfs geen goal produceerde, streed deze middag wel wat het waard was. Door fel op de huid te zitten van de aanvallers van de Vogels waren de ruimtes klein.

Mede daardoor ebde het goede voetbal van de thuisclub gaandeweg de eerste helft langzaam weg en leek het erop dat de kleedkamers met de brilstand opgezocht zouden gaan worden. Maar ineens was daar toch dan de 1-0 in de 41e minuut door de hardwerkende Dennis v/d Steen die koppend doelman Bas van Stralen verschalkte na een fluwelen  voorzet van de beste man uit de eerste helft Dennis Knüppe. Bijna was het voor rust zelfs 2-0 geworden door Dennis v/d Steen, maar ditmaal redde doelman van Stralen de inzet op fraaie wijze.

Na rust leek IJsselmeervogels door te drukken, en kreeg men enkele kansen op rij, maar André Kemper ontbeerde het geluk om het net te doen bollen. Na dit openings geweld verslapte IJsselmeervogels waardoor Geinoord middels hard werken beter in de wedstrijd kwam. De verdediging van de Vogels oogde ook wat onzekerder dan in de eerste helft, mede door het uitvallen van Pierre Tosch. Zijn invaller, Frits van Putten, kon na 25 minuten ook niet meer verder spelen en moest op zijn beurt worden vervangen, ditmaal door Gijs van Manen die de linksback positie ging vervullen waardoor Henri de Graaf naar het centrum van de verdediging verhuisde. Dit noodgedwongen experiment, Jeroen Rijsdijk was licht geblesseerd, pakte niet goed uit voor de verdediging die door deze omzetting onzeker werd. In de 75e minuut leek IJsselmeervogels hiervoor de tol te betalen, toen Gijs van Manen na een foutieve terugspeelbal aanvaller Daniel Kops van Geinoord onreglementair stuitte binnen het strafschop gebied, maar gelukkig voor alles wat IJsselmeervogels een warm hart toedraagt wuifde scheidsrechter Makkinga het voorval weg als zijnde een schwalbe. Dennis Knüppe, waarschijnlijk geschrokken door dit voorval, gaf direct daarop ook een verkeerde terugspeelbal waardoor Daniel Kops opnieuw in scorings positie kwam, maar de spits schoot, mede door goed uitkomen van Keeper Mirco Bovo, voorlangst. Net toen de aanhang van de Vogels begonnen te nagelbijten besliste Dennis v/d Steen de wedstrijd. Een goede actie van Christian Opschoor, die de tweede helft veel beter in zijn spel zat dan de eerste helft, werd door man of the match Steen netjes afgerond waardoor de wedstrijd in de 83e minuut gespeeld was en de drie punten konden worden bijgeschreven.

Positief deze middag was dat eindelijk de nul achterin werd gehouden, ook ondanks enkele tegenslagen voor de verdediging. Toch kan geconcludeerd worden dat de wederopstanding van de Vogels niet van de ene op de andere dag gaat. Langzaam, heel langzaam richt het grote IJsselmeervogels zich weer op, al zijn het twee stappen vooruit waarna weer een stap achteruit volgt. Maar als we vorig seizoen in ogenschouw nemen, toen we tot de winterstop ook veel slechte wedstrijden op de mat legden en het pas na de winterstop begon ’te lopen’, mogen we hoop houden op wederom een succesvol seizoen.

Verslag: Pojt
Foto’s: Wouter Koelewijn

 

Zaterdag 27 oktober: Nunspeet – IJsselmeervogels 1-1 (1-0)

Harry, geen punt gewonnen, maar twee verloren…

Afgelopen zaterdagmiddag gingen de Vogels op bezoek in en bij Nunspeet. Een reisje waar ik op voorhand al cynisch van word. En jawel hoor, mijn cynisme werd weer eens waarheid. Antivoetbal van de thuisploeg en ook nog eens een scheidsrechter die of Piet Lut heet of A. (van arbitrale) Dwaling. Met de week wordt het niveau beroerder. De eerlijkheid gebied te zeggen dat ook Nunspeet daar last van had, maar het wel beter in het straatje paste van de in blauw-geel gestoken atleten (ook atleten is cynisch bedoeld).

Kortom een wedstrijd om heel snel te vergeten, met uitzondering van één positief punt; het lijkt er op dat IJsselmeervogels, zij het langzaam, uit het dal kruipt. Met name verdedigend lijkt het beter te staan al doet de ruststand anders vermoeden.

Het was al met al een saaie wedstrijd waar met name de scheidsrechter de hand in had. Al in de 10e minuut werd Andre Kemper binnen de zestien onderuit getrokken en het scoren belemmerd. Dit op aangeven van Kwong Wah Steinrath. De man in het zwart weigerde naar de stip de wijzen. IJsselmeervogels had de overhand in de eerste helft, maar op slag van rust kwam Nunspeet toch op voorsprong. Een verdedigende fout ging hieraan vooraf en de aanvaller van Nunspeet kon beheerst inschieten.

IJsselmeervogels leek in de 2e helft al snel gelijk te komen. Na een corner kopte een verdediger van Nunspeet in eigen goal, maar op appel van Nunspeet keurde de scheidsrechter het doelpunt af vanwege duwen. En er werd inderdaad geduwd, maar dat deden de Nunspeters onderling. Zie daar de one-man show van de man in het zwart. IJsselmeervogels bleef aandringen en werd pas in de 82e minuut beloond voor de arbeid. Andre Kemper kreeg de bal van Frits van Putten. Uiteindelijk was het Pierre Tosch die de bal over de lijn werkte. 1-1. Daarvoor was al een bal van de lijn gered door de verdediging van Nunspeet. Ook Nunspeet drong nog aan, maar het was IJsselmeervogels dat het meeste aanspraak maakte op de overwinning. Andre Kemper kreeg een voorzet van Gijs van Maanen net niet tegen het hoofd anders was het een gegarandeerde goal geweest. Dezelfde Kemper zag vlak voor het te vroege einde een schot uit de draai nog naast gaan.

Volgens het commentaar van Harry van de Ham op Radio M had IJsselmeervogels een punt gewonnen, volgens mij alles bij elkaar opgeteld (verdedigende fout, falende scheids) heeft IJsselmeervogels twee punten verloren.

Verslag: Hop
Foto’s: Wouter Koelewijn

 

Zaterdag 13 oktober: IJsselmeervogels – LRC Leerdam 2-2 (2-1)

Lucky Vogels pakken een punt…

Na een bewogen week in het langjarig bestaan van IJsselmeervogels, voor supporters, spelers, bestuur en technische staf stond vanmiddag de wedstrijd tegen promovendus LRC op het programma. De gelegenheid voor Harry van den Ham en spelers om het ongelijk van een aantal trouwe supporters te bewijzen. Helaas voor alle partijen werd het een drama. Waar vorige week nog een 2-0 achterstand werd omgebogen naar een gelijkspel werd nu een 2-0 voorsprong op kinderlijke en stuitende wijze verspeelt. De Vogels mochten deze middag nog van geluk spreken dat zij niet het volledige lid op de neus kregen. Een overwinning voor de immer strijdende Leerdammers was gezien het hele wedstrijdbeeld op zijn plaats geweest en had misschien een aantal mensen aan de zijde van de Vogels wakker geschud dat het allemaal echt anders moet.
Het begon al in de eerste minuut met een kans voor LRC, waar een volledig vrijstaande man de gelegenheid had de score te openen. Toch waren het de Vogels die in het eerste half uur toch het beste van het spel hadden. Aanvallen duurden echter te lang. Van doortastend handelen was geen sprake, nee LRC was zelfs dreigender, zeker de eerste tien minuten. Voor het dreigen van LRC was wel de hulp van de rooie verdediging nodig. Zo was het Henri de Graaf die na een kwartier de fout in ging en hiermee LRC een dot van een kans gaf. Even later wisten de Vogels toch op een 1-0 voorsprong te komen. Christian Opschoor wist na een fout van LRC de bal op te pikken en deze mee te geven met Dennis van der Steen die op Joost Kuhlman voorgaf die opdrukte binnen de zestien en achter Gerben-Jan Ruizendaal de bal in het net liet verdwijnen. Een aanval later was Joost Kuhlman minder effectief en werd ook LRC nog gevaarlijk. Een daarop volgende aanval van IJsselmeervogels met Christian Opschoor in de hoofdrol werd binnen de zestien onreglementair gestopt en nadat Jeffrey Winter op de lat schoot wees de scheidsrechter toch naar de stip. Een buitenkansje voor Dennis Knüppe die de Vogels vanaf elf meter op 2-0 zette.
Niets aan de hand ware het niet nadat Mirco Bovo fraai had gered LRC toch op 2-1 kwam. Totaal onnodig, maar Pierre Tosch stond gewoonweg verkeerd te dekken waardoor de nummer 9 van LRC in kon koppen. Bijna werd het zelfs in de eerste helft al 2-2 nadat Mirco Bovo de bal van zijn lichaam recht voor de voeten van een LRC speler zag stuiten. Deze had gelukkig het vizier niet op scherp staan en schoot over. De eerste helft eindigde met felle en niet minder leuke laatste minuten. LRC was er van overtuigd dat een doorgebroken speler middels een overtreding werd gestopt (wat misschien ook wel zo), maar de scheidsrechter liet doorspelen waardoor de Vogels werden getrakteerd op een mogelijkheid die onbenut bleef. Even leek het er op dat Joost Kuhlman moest vertrekken maar zijn slaande beweging na een opstootje bleef onbestraft.
Daar waar er in de eerste helft een aantal hoopvolle momenten waren, was de tweede helft van IJsselmeervogels nauwelijks het beschrijven waard. Eigenlijk had Jeffrey Winter in de 2e minuut de wedstrijd al kunnen beslissen. Hij veroverde knap de bal en ging met zevenmijlspassen op de keeper af. Oog in oog met oud Vogel talent Gerben-Jan Ruizendaal schoot hij naast. Gelijk volgde één van de vele kansen voor LRC doordat Pierre Tosch eenvoudig opzij werd gezet. Mirco Bovo keepte een sublieme wedstrijd en wist miraculeus te redden na een kopbal van LRC en een minuutje later moest hij weer handelend optreden. IJsselmeervogels werd zwaar onder druk gezet en faalde op alle fronten. Uiteindelijk kregen de Leerdammers dan toch hun meer dan verdiende gelijkmaker en kregen zij nog meer kansen. Werkelijk niemand van de veldspelers aan de Rooie kant speelde een goede wedstrijd. Het leek wel alsof ze een inruilpremie kregen voor iedere bal die werd ingeleverd. En ook in individuele acties moesten de Rooien in de Leerdammers hun meerdere erkennen. Het is dan ook onbegrijpelijk dat er in de hele wedstrijd maar één wissel werd toegepast, en ook nog één waardoor er helemaal geen middenveld meer overbleef.
De conclusie na deze wedstrijd moet helaas luiden dat er ten opzichte van de dramatische wedstrijd tegen Sparta Nijkerk nog steeds geen sprake is van een verbetering. Het doel of de wens om voor de vierde keer op rij de afdelingstitel lijkt zoals het nu gaat vrijwel onhaalbaar.

Verslag: Hop
Foto’s: geen i.v.m. ongeluk van onze fotograaf

 

Zaterdag 6 oktober: Hoek – IJsselmeervogels 2-2 (2-1)

Vogels niet verder dan 2-2 in het verre Hoek….

Na een lange reis naar het verre Hoek konden de supporters zich opmaken voor de wedstrijd met Hoek, vorig seizoen nog het kantelpunt na een reeks mindere wedstrijden, dit seizoen echter niet als gaf de 2e helft wel een lichtpuntje te zien en dan vooral de laatste 10 minuten. De hondstrouwe Rooie supporters stonden eerst verbaasd te kijken dat Mr. IJsselmeervogels André Kemper niet in de basis stond en ook Dennis v/d Steen stond wederom niet opgesteld. Het was al bekend, meneer v/d Ham is een eigenwijs mannetje, en soms is dat goed voor een trainer, maar soms moet je ook wel eens je eigen fouten durven toegeven als het niet loopt, en dat deed het de eerste helft duidelijk niet!!!
Hoek nam vanaf het begin het initiatief, maar goal getter Jeffrey Winter kon in de 10e minuut niet de score openbreken. Wat volgde was dus een dolend IJsselmeervogels waar geen spelvreugde van af te lezen was. Het was dan ook wachten op de 1-0 voor Hoek welke in de 22e minuut kwam, al gingen een aantal individuele fouten aan vooraf. Hoek kreeg in het vervolg van de eerste helft nog een aantal kansjes waarvan net voor rust een hele grote maar Mirco Bovo behoedde zijn team voor een grotere achterstand. Het leek erop dat de teams met een 1-0 tussenstand zouden gaan rusten, maar ineens kreeg IJsselmeervogels een strafschop te nemen die door Dennis Knüppe werd verzilverd, 1-1. Ook dit was de eindstand niet, want zoals zo vaak was men niet wakker na het maken van een goal en een minuut later was het alweer 2-1 voor Hoek nadat de defensie van de Vogels opnieuw zwak stond te verdedigen, en met deze stand werd de kleedkamer opgezocht.
Na rust knapte het spel gaandeweg op van de Vogels, mede door het inbrengen van André Kemper en Dennis v/d Steen. Toch bleef Hoek het eerste deel van de 2e helft de gevaarlijkste ploeg en had Mirco nog enkele knappe reddingen in huis om zijn ploeg voor een grotere achterstand te behoeden. De druk werd naar mate de 2e helft verstreek opgevoerd, mede ook door het inbrengen van Joost Kuhlman en 5 minuten voor tijd was daar dan eindelijk de gelijkmaker door wie anders dan Jeffrey Winter. De laatste minuten ging men op jacht naar de winnende goal en bijna had Christian Opschoor die in de laatste minuut op zijn naam kunnen schrijven, maar zijn kopbal had de paal als eindbestemming. Ook claimde men nog een strafschop maar dit zou teveel van het goede geweest zijn. Op meer dan een punt hadden de Vogels deze middag geen recht.
Nog steeds geen IJsselmeervogels wat we de laatste jaren gewend zijn, een taak van de trainer om dit terug te brengen, al moet je dan als trainer wel je fouten durven toegeven….

 

Zaterdag 29 september: IJsselmeervogels – DOVO 3-2 (1-1)

Vleugellam IJsselmeervogels met moeite naar overwinning in slotfase….

 

IJsselmeervogels heeft met slecht spel toch de drie punten weten te pakken tegen DOVO, al kwam de overwinning pas in de slotfase van de wedstrijd tot stand. Manco aan het tegenvallende spel van de Vogels is, volgens ons supporters, het systeem wat trainer Harry v.d. Ham voor ogen heeft. Opkomende backs en naar binnen trekkende buitenspelende middenvelders (tja, verzin het maar). Daar hebben wij eenvoudigweg niet de spelers voor, hoe is anders de falende defensie te verklaren, jongens die vorig seizoen nog zo weinig tegengoals te verwerken kregen! IJsselmeervogels is drie jaar in successie kampioen geworden met twee spitsen, twee opkomende middenvelders aan de buitenkanten, en gewoon twee eigen jongens op de back positie. Moet je papieren hebben van Zeist om dit niet te begrijpen, of is de gewone supporter gewoon dom? Spelers als Dennis v.d. Steen of Koning Winter en Jan Pieter Hartog laat je toch niet, met zo´n staat van dienst, op de bank beginnen? Je kan de gewone supporter niet wijs maken dat deze spelers na drie uiterst succesvolle jaren het voetbal verleerd hebben!!!
Harry, de supporters site hoopt namens alle supporters van IJsselmeervogels dat je het door jouw beoogde systeem gauw laat varen, en weer ons vertrouwde spelletje laat voetballen waarvoor wij naar de Westmaat komen!!! Anders krijgt de verre reis naar Hoek, tegenstander de komende wedstrijd, wel een heeeeel erg lange terugrit….
en dan nu het verslag..

 

Heerlijk Helder er is weer bier…

Tja, daar zit je dan op zaterdagavond. Je aantekeningen bij de hand van de wedstrijd van vanmiddag. Het verslag. Best moeilijk, want ook ik begin last te krijgen van het syndroom waar de vaderlandse journalistiek mee te maken heeft. Het zogenaamde Van Basten Syndroom. Verdraaid slecht voetballen en toch winnen. Wat kun je dan nog schrijven. Gelukkig kijk ik eerst op de site waar ik voor schrijf (ijsselmeervogels.com the best there is) en waarop dit verslag staat. Iemand is mij voor geweest met de klaagzang die ik in gedachten had toen het 2-1 stond voor DOVO. Gelukkig won IJsselmeervogels toch met 3-2, en in mijn ogen niet eens onverdiend, want DOVO stelt echt niet veel voor, maar de winst van de Rooien lijdt gelijktijdig tot de mantel der liefde, waarmee ik het belabberde spel van mijn ploegie wil bedekken.
Het was dus niet best vanmiddag hoewel het helemaal niet onaardig begon. Dit slaat overigens niet op de minuut stilte voorafgaand aan de wedstrijd. Deze was absoluut respectvol en werd gehouden in verband met het overlijden van de vader van Bryan Simons. Ondanks dat zijn vader een dag eerder was overleden was hij toch van de partij en speelde de hele wedstrijd mee. Daar kan iedere rechtgeaarde Vogel zijn petje voor af nemen. Wie doet hem dat na. Vanaf deze plek willen wij Bryan en zijn familie heel veel sterkte toewensen bij de verwerking van dit verlies.

Het was al in de tweede minuut dat Kwong-Wah Steinrath door Christian Opschoor in stelling werd gebracht, maar King-Kwong kreeg de bal niet voldoende onder controle. Enkele minuten later was het dezelfde Kwong die op Andre Kemper voorgaf die op zijn beurt Frits van Putten bediende. Aan hem was deze mogelijkheid echter niet besteed. DOVO deed pas na een kwartier van zich spreken nadat de verdediging van de Vogels faalde. Het leidde gelukkig niet tot een echte kans, maar gaf des te meer aan dat de verdediging van de Rooien nog niet zeker is van zichzelf.
De wedstrijd vervolgde met twee mogelijkheden voor de Vogels. Een schot van Andre Kemper ging naast, terwijl een kopbal van Kwong-Wah Steinrath op het dak van de goal belandde. De beste kans tot dan toe kwam op naam van DOVO en eigenlijk waren het twee kansen in één. DOVO brak goed door en kan vanaf de rechterkant voorzetten alsof er geen rooie verdediging in het veld was gebracht. De aanvaller die vrij voor inschieten had knalde de bal op de binnenkant van de paal en zag de bal wederom voor zijn voeten belandden. Zijn tweede inzet kwam op het hoofd van Brian Simons die op deze manier IJsselmeervogels voor een achterstand behoedde. Het leidde wel tot een vrije trap voor DOVO en hieruit werd de 1-0 gescoord voor de gasten. De verdediging van de Vogels inclusief doelman Mirco Bovo gingen daarbij niet vrijuit.
De aftrap was nog niet genomen door de Rooien of de Veenendalers hadden al weer de mogelijkheid op 2-0 hoewel ze tot de 1-0 weinig te vertellen hadden. IJsselmeervogels zocht weer de aanval en na ruim een half uur spelen kreeg men eindelijk loon naar werken. Een strakke voorzet van Dennis Knüppe werd door Andre Kemper feilloos en wonderschoon in het netje gekopt. 1-1 en een terechte stand tot dan toe. Toch begonnen de Vogels af te zinken vanaf dat moment. Het spel werd minder verzorgd en leidde ertoe dat DOVO al snel weer gevaarlijk kon worden, een gevaar dat door Pierre Tosch onschadelijk werd gemaakt. En na een afgezwaaide voorzet van Dennis Knüppe kon DOVO vlak voor rust weer gevaarlijk worden. De verdediging van de Vogels oogde paniekerig en paniek is een slechte raadgever. Het lijkt af en toe dat de spelers van de Vogels graag meevoetballen, maar de bal liever niet krijgen. Het spel werd er niet beter op mede omdat de scheidsrechter ook niet helemaal recht door zee was. Zo gaf hij een vrije trap tegen Jeroen Rijsdijk wegens een schouderduw daar waar hij eenzelfde overtreding aan de andere kant van het veld onbestraft liet en kreeg Bryan Simons geel voor het trekken aan het shirt van een doorgebroken speler waar een zelfde overtreding van een DOVO speler onbestraft werd gelaten. De man in het geel maakte geen grove fouten, maar was het veld ingestapt met de gedachte dat hij overtredingen van IJsselmeervogels strenger moest bestraffen als die van de tegenstander.
De tweede helft was amper twee minuten oud toen Christian Opschoor op aangeven van Dennis Knüppe een dot van een kans kreeg, maar finaal over de bal heen maaide. Zo stond het tussen DOVO en IJsselmeervogels gelijk als het gaat om het missen van kansen. Even later was het Dennis Knüppe die zijn schot zag belanden op de handen van Sander Duindam. Kwong-Wah Steinrath zorgde voor het voorbereidende werk.
Ondertussen wachtte DOVO rustig haar kansen af en probeerde op die manier de fouten van IJsselmeervogels af te straffen. Zo kon in de 22e minuut een aanvaller van DOVO frank en vrij op Mirco Bovo af. De keeper bewees zijn klasse door waar iedereen al een doelpunt noteerde de aanval toch onschadelijk te maken. Helaas moest hij 2 minuten later zijn meerder erkennen nadat na een fout van Pierre Tosch DOVO wederom op voorsprong kon komen.
1-2 en weer keek IJsselmeervogels tegen een achterstand aan.
De pogingen die de Rooien vervolgens deden om de achterstand ongedaan te maken waren niet altijd even overtuigend. Veelvuldig werd de aanval door het midden gezocht, waar het verschrikkelijk druk was, terwijl de ruimten op de vleugels lagen. Toch had DOVO een aantal (vermeende) overtredingen nodig om de Vogels af te stoppen. Zo kreeg IJsselmeervogels in de 34e minuut een vrije trap. Deze werd genomen door Christian Opschoor. Zijn bal over de muur belandde door de handen van Sander Duindam in het net, waardoor IJsselmeervogels op gelijke hoogte kwam met DOVO.
Zij het minder overtuigend ging ook DOVO nog voor de winst. Zo kon een aanval van de Veenendalers ternauwernood tot corner worden verwerkt en werd het nog even dreigend voor de goal van de Vogels. Ondertussen had Harry van den Ham Jeffrey Winter en Jan-Pieter Hartog in het veld gebracht. Laatstgenoemde kwam in het veld voor Dennis Knüppe die alles behalve blij was met zijn wissel. De wissel van JP bleek van grote waarde. Na een aanval van DOVO gaf hij een pass op Jeffrey Winter, die met zijn zevenmijls benen razendsnel op de goal van Sander Duindam af kon op de hielen gezeten door een verdediger van DOVO. Koning Winter was niet zelfzuchtig en gaf de bal op de zeer sterk spelende en mee opgekomen Christian Opschoor die de 3-2 en daarmee de winnende treffer aantekende. Daarmee is dit verslag wel weer geschreven met als laatste opmerking dat Vak Midden Noord Bryan Simons nog even een hart onder de riem stak.

Verslag: Hop

Zaterdag 22 september: IJsselmeervogels – Bennekom 4-1 (1-1)

IJsselmeervogels eenvoudig langs Bennekom….

Zonder al teveel moeite heeft IJsselmeervogels zich zaterdag ontdaan van Bennekom, een opponent waartegen vorig seizoen nog tot twee maal toe een veelbesproken wedstrijd werd gespeeld. In de thuiswedstrijd werd toen in een half uur tijd een 0-2 achterstand omgebogen in een 4-2 overwinning en uit werden de reeds tot kampioen gekroonde Vogels met 5-0 ingezeept. Over de wedstrijd van zaterdag zal niet al te lang worden nagekaart. Verzuimden de vogels in de eerste helft nog ruim afstand te nemen, in de tweede helft deden ze dat wel.

Het duel startte met een ludieke aktie van Vak Midden Noord. Een tribunehoog spandoek gaf een protest weer tegen het bierverbod wat sinds kort een half uur voor de thuiswedstrijden van IJsselmeervogels in gaat. Verder was André Kemper geschorst, terwijl Joost Kuhlmann nog steeds geblesseerd is. In de basisopstelling was Frits van Putten opgenomen, die aanvankelijk een offensievere rol had dan hem waarschijnlijk lief is. Dat bleek overigens niet in de openingsfase want al na twee minuten kon Van Putten zomaar opkomen, eens even lekker aanleggen en een kogel afvuren op de Bennekomse goalie. Hij zocht het doel echter te hoog. Twee minuten later kreeg IJsselmeervogels de bal niet lekker weg en kon Van Meegdenburg voor Bennekom zomaar uithalen, maar deed dit tot opluchting van de thuisploeg recht in de handen van Mirco Bovo. De normaliter uiterst gevaarlijke spits maakte misschien wel het verschil deze wedstrijd. In tegenstelling tot vorige duels kwam hij nooit in de wedstrijd. In de tiende minuut viel al de openingsgoal. De hardwerkende Kwong Wah Steinrath, die de leidersrol van André Kemper had overgenomen in de aanval, gaf een mooi balletje op Christian Opschoor, die zich vervolgens subliem door de verdediging slalomde en een fraai afrondde (1-0). Een mooie opsteker voor de aanvaller, die toch al een goeie start van de competitie kent.

De vogels genoten van de voorsprong en hadden van Bennekom eigenlijk weinig te duchten, of het moet in de 19e minuut zijn geweest, toen Luc Joordens op de grond lag en Van Meegdenburg een gevaarlijke voorzet kon geven, maar deze kon ternauwernood worden onderschept. IJsselmeervogels reageerde direkt door een knappe balverovering van Henri de Graaf, die zijn pass op Jeffrey Winter door de Bennekomse keeper zag worden onderschept. Drie minuten later had de beslissing al moeten vallen. Een prachtige bal van Dennis Knüppe, die zichbaar genoot van zijn aanvallende rol en bij vlagen als een koning in het veld liep, op Kwong Wah Steinrath leidde tot een grote kans voor de laatste maar die zag zijn inzet door de keeper gestopt, in de rebound schoot Christian Opschoor ver over. In de 27e minuut stond de verdediging van de thuisploeg weer te slapen. Uit een corner van Bennekom kon zomaar vrij ingekopt worden, maar Frits van Putten kon de bal van de lijn wegwerken. Twee minuten later was IJsselmeervogels weer aan het woord, middels een mooie combinatie tussen Dennis Knüppe en Jeffrey Winter, werd King Kwong alleen voor de doelman gezet. Zijn fraaie lob belandde echter op de lat. Een minuut later schoot diezelfde Kwong nog van 20 meter over. De Amsterdamse spits, terug van weggeweest, kende een onwennige seizoensstart, maar was in dat eerste half uur de beste man op het veld, met ook nog eens de meeste pech. Dominant in de aanval en meehelpen stofzuigen in de defensie als dat eens moest. Vlak voor rust kreeg IJsselmeervogels nog een vrije trap. Dennis Knüppe zocht het hoofd van Pierre Tosch die halfrakend naast kopte waar het leer terug voor het doel koppen wellicht een betere optie was. Op slag van rust werd het dan toch verrassend gelijk. Ondanks dat de vogels vaak met iedereen op de eigen helft verdedigde, vond Bennekom toch een gaatje. Henk van Essen kon zomaar binnen schieten (1-1).

De tweede helft begon wat onwennig. Er leek even geen beleving in te zitten, maar langzaamaan werd IJsselmeervogels toch weer de baas. In de 7e minuut werd een fraaie voorzet van Dennis Knüppe nog met de hand weggewerkt, maar een minuut daarna kwamen de vogels dan toch weer op voorsprong. Een voorzet van Kwong Wah Steinrath leek door de Bennekomse goalie eenvoudig te kunnen worden opgeraapt, ware het niet dat hij plotseling gehinderd werd door een eigen verdediger. De doelman liet de bal pardoes voor de voeten van Frits van Putten vallen, die zo het lege doel in kon lopen (2-1).

Gelijk het duel maar beslissen, zullen de vogels hebben gedacht en op aangeven van Kwong kon Christian Opschoor lekker ongehinderd afvuren, maar zijn schot zeilde net voorlangs. Onder aanvoering van de af en toe briljante Knüppe zochten de vogels nadrukkelijk naar een uitbreiding van de score, maar Van Putten en ook Rijsdijk misten grote kansen. Van putten mocht in de 21e minuut weer tientallen meters vrij doorlopen om lekker af te vuren, maar dit keer kon de doelman de bal tot corner verwerken. Even later werd Jeffrey Winter naar de grond getrokken, maar de scheidsrechter, die verder geen moeite had om dit duel te leiden, wuifde het voorval weg. De blonde spits lijkt nog niet helemaal in topvorm, maar deed twee minuten later wel datgene waarin hij zijn gelijke niet kent. Na een weergaloze aktie op links van Dennis Knüppe, die kappend en draaiend zijn tegenstander dronken speelde, gaf deze een afgemeten voorzet op het hoofd van de doelpuntenmachine, wetende dat dan ook automatisch even later het net zal bollen (3-1). De moegestreden spits mocht een tiental minuten later naar de kant ten faveure van Gijs van Manen. Bij Bennekom mocht ex-Spakenburg spits Roderik de Harder ook naar de kant. De jongeling, die had beloofd Vak Midden Noord te bedanken als hij zou scoren, kwam nooit in de wedstrijd. Ook Man of the Match Dennis Knüppe werd naar de kant gehaald. Op een paar kansjes voor IJsselmeervogels na gebeurde er echter niet veel meer tot in de blessuretijd een voorzet van Dennis van de Steen, net drie minuten in het veld, de inlopende Luc Joordens op maat bediende die de doelman eenvoudig verschalkte (4-1).

Een mooie opsteker voor de vogels die het duel vooraf terecht vreesden. En ondanks dat het nog niet overal even geolied liep werd de wedstrijd gecontroleerd en kwam IJsselmeervogels nauwelijks in gevaar. Volgende week komt DOVO op bezoek. De laatste keer hielpen de vogels deze tegenstander nog een klassetje lager, dit keer kunnen de vogels het ongeslagen thuisrecord verbeteren en bovendien weer bij de top van het klassement aankloppen!

Verslag: Gary

Zaterdag 15 september: Ajax – IJsselmeervogels 2-3 (2-1)

IJsselmeervogels met 10 man langst Ajax….

IJsselmeervogels begon deze derde wedstrijd aardig, met dezelfde basiself als tegen GVVV, maar met de aanpak van Groof. Luc Joordens schoof een linie naar voren waardoor Jeroen Rijsdijk zijn vertrouwde stekkie van vorig seizoen weer innam.
Al in de 6e minuut leverde dit een kleine kans op voor Dennis van de Steen op zo’n 8 meter van het doel. Hij werd bij zijn uithaal goed geblokt door een speler van Ajax, waarna een rolletje volgde. Het eerste wapenfeit van Ajax kwam uit een corner. Hierbij stond een speler van Ajax volledig vrij en hij had zomaar de 1-0 op het bord kunnen koppen. Maar kopte echter hoog over. Bij het voortzetten van het spel volgde er na een lichte overtreding en een vrije bal voor Ajax. De vrije bal werd genomen op hun eigen helft. Deze bal werd echter licht getoucheerd door André Kemper. Hierdoor viel de bal precies achter de verdediging van de Vogels en werd tevens de buitenspel val opgeheven waardoor een Ajaxied vrij vanaf de linkerkant op het doel aan kon van Mirco Bovo. De bal werd netjes breed gelegd waarop de spits van Ajax ,Sergio Cameron, de bal makkelijk binnen kon lopen.

Een domper voor de Vogels na de aardige opening. De Vogels bleven combineren en dit leverde kansjes op. Zo werd Steinraht goed ingespeeld en na een goede actie licht aangetikt. Scheidsrechter Terwijn zag er echter geen vrije bal in. Deze man zou vooral in de 2e helft meerdere overtredingen op de Vogels wegwimpelen.
In de 19e minuut was er na een verre ingooi van Jeroen Rijsdijk, welke goed werd doorgekopt door Andre Kemper, een knappe volley van Opschoor welke als eindbestemming het achterste van een Ajaxied had. Opschoor maakte zoals in de voorbereiding en in de eerste twee competitie duels weer een zeer gedreven indruk.  Behoudens het doelpunt liet Ajax nog niet veel van zich zien. Waarschijnlijk mede door het aardige combineren van de Vogels, zonder echter gevaarlijk te worden. Ajax ging wat feller de duels in. En maakte in de 20e minuut een forse overtreding op Knuppe. De nr 9 van Ajax ging met gestrekt been een duel aan zonder oog te hebben voor de bal. Maar alleen voor het heupgewricht van Knuppe. Een blessure voor Knuppe en een gele kaart voor de nr. 9 volgde.
Na een goede combinatie speelde Joordens goed in op de nr.18 van Vogels, King Kwong nam knap aan met rechts, met zijn rug naar het doel , en maakte een sublieme lichaamsbeweging naar links maar draaide naar rechts en liet met een strakke schuiver de keeper van Ajax het nakijken. Zo werd het in de 22e minuut zeker niet onverdiend 1-1.

Enkele acties van zowel Kemper als Steinraht resulteerde in niets. Kemper speelde zich na een overstapje goed vrij en werd door een overtreding afgestopt. Dit werd echter weggewimpeld door de scheidsrechter. En Steinraht had een drietal kapbewegingen nodig om een aardig schot te lossen welke voor de keeper van Ajax een simpele prooi was.  In de 31e minuut werd Kemper weggestuurd door een schitterende diepte pass van Joordens. Net buiten de zestien was Kemper net iets eerder bij de bal dan keeper en tikte de bal voorbij de keeper. Kemper werd hierbij getorpedeerd door de keeper van Ajax. De overtreding was net buiten de zestien en wat volgende was een vrije bal. De charge van de keeper werd bestraft met een gele kaart. Daar waar een rode kaart niet had misstaan mede vanwege de hardheid van de overtreding en het feit dat Kemper een door gebroken speler was. De scheidsrechter moet gedacht hebben dat de bal nagenoeg niet meer te halen was en hierdoor er geen kansrijke positie meer was voor Kemper. De vrije bal werd genomen door Opschoor en snoeihard in de muur geschoten. De corner die volgde leverde niets op. Enkele minuten later werd na een foutieve pass van Henri de Graaf en de actie van Henri om dit recht te zetten een Ajaxied in de tang genomen door Rijsdijk en Henri in het zestienmeter gebied. Een penalty voor Ajax volgde. Deze werd goed ingeschoten door Sergoi Cameron en de 2-1 in de 35e minuut was een feit. In de 41e minuut leverde Knüppe een goede voorzet af op het hoofd van Tosch. Mede door het goed blijven hangen in de lucht kopte hij tegen de bovenkant van de lat.

Na de thee brak een rommelige fase aan van beide ploegen. Balverlies over en weer. In de 63e minuut was er een counter van de Vogels die via Steinraht bij Opschoor terecht kwam. Hij gaf vanaf links goed voor en gaf hierdoor een niet te missen kans aan Kemper. Kemper treuzelde echter veel te lang waardoor de deze mooie kans verloren geen. Hierna vond Harry van der Ham het welletjes en paste een driedubbele wissel toe in de 64e minuut. Henri werd vervangen door Jan Pieter Hartog. Hierdoor verkaste Bryan Simons van de rechter naar de linksachter positie. Fred van Putten verving Dennis van de Steen. Mede hierdoor kwam er meer balans op het middenveld. En Jeffrey Winter kwam in het veld voor Dennis Knüppe. Hoewel Winter zijn goaltje niet mee pikte liet hij met zijn spel zien weer aardig op de weg terug te zijn. Het spel werd door de wissels er zeker niet minder van en het resulteerde al na 2 minuten in een goede actie van Kemper die een pass op Steinraht gaf. En met een echte Kwong actie aan de linkerkant van het veld maakte King Kwong een prachtige rush af met een schitterend schot vanaf de linkerkant van de zestien in de rechter kruising. Een prachtige gelijkmaker. 2-2 Hierna volgde als enige wapenfeit van Ajax enkele corners voor Ajax. Deze werden kort genomen en hierbij lette de verdediging van de Vogels niet goed op. Het leverde niets op voor Ajax. Alles leek er op dat de genadeslag toegediend kon worden door de Vogels. Echter door een overtreding van Kemper veranderde deze situatie. Kemper maakte een overtreding op een Ajaxied, die volgens Kemper echter theater maakte en wilde deze speler zelf even overeind helpen. Hier was de scheidsrechter niet van gediend. En wat volgde was een kaart. Maar tot verbazing van alles en iedereen betrof dit de kleur rood. Daar waar geel op zijn plaatst geweest was. IJsselmeervogels moest verder met tien man. Zij bleven echter gedreven en aanvallend voetballen. En dit werd beloond in de 75e minuut. Na een goed genomen corner kopte, net als vorige week tegen GVVV, Joordens bij de eerste paal knap binnen en de 3-2 voorsprong voor de Vogels stond op het scorebord. Luc Joordens speelde een puike wedstrijd als verdedigende middenvelder.

Scheidrechter Terwijn liet in enkele momenten hierna zich niet van zijn sterkste kant zien. Overtredingen en een handsbal van Ajax werden over het hoofd gezien. Mede hierdoor inde Steinraht een gele kaart na een stevig duel met een Ajaxied. Door het theater van deze strevende zwaan gaf scheidrechter Terwijn de Vogel een gele kaart. Enkele minuten voor tijd speelde Opschoor Steinraht goed vrij voor het doel maar zijn schot ging een meter hoger dan zijn prachtige 2-2.
En hoewel Micro Bovo last leek te hebben van zijn kuit. Weerhield dit hem niet om een snoeihard schot van de nr.18 van Ajax knap te keren waardoor de bal via de buitenkant van de paal naast ging,anders was de bal vol de kruising in gegaan.
Mede door het aardige en gedreven spel van de Vogels was deze overwinning een verdiende. De ploeg heeft laten zien uit het goede hout gesneden te zijn.

Verslag: Tijmen R.
Foto’s: Wouter Koelewijn

Zaterdag 8 september: IJsselmeervogels – GVVV 2-1 (1-1)

Eerste winst IJsselmeervogels….

In de tweede wedstrijd van het seizoen tegen GVVV uit Veenendaal wist IJsselmeervogels de volle winst te behalen. De manier waarop dit gebeurde was verre van oogstrelend, maar de inzet en instelling waren al een stuk beter als in de verloren eerste partij tegen Sparta Nijkerk.

Trainer Harry van der Ham had slechts wijzigingen opzichte van de basiself van de eerste wedstrijd. De geblesseerde Joost Kuhlman was vervangen door good old Dennis van der Steen. IJsselmeervogels startten wat onzorgvuldig, een beeld dat de hele wedstrijd wel bleef heersen, maar kon in de 8e minuut toch al wel een forse speldenprik uitdelen naar de mannen uit Veenendaal. Via Andre Kemper en Dennis Knüppe kwam de bal bij Kwong Wah Steinrath die de bal in de handen van de keeper zag belanden. Laatste kreeg een minuut later de bal aangespeeld door Christian Opschoor maar zag zijn bal tot corner verwerkt worden. Net als IJsselmeervogels had ook GVVV moeite de ballen goed te plaatsen en zo ontstond een saaie wedstrijd hetgeen nog verder in de hand werd gewerkt door de af en toe dramatisch fluitende scheidsrechter.

In de 20e minuut ging keeper Mirco Bovo grof in de fout. Hij wilde de bal over de achterlijn laten lopen en ging daarvoor op avontuur op de hielen gezeten door een aanvaller van GVVV. Laatste wist de bal te veroveren maar zag zijn inzet op de lijn gekeerd door Luc Joordens. Even later kreeg Dennis van der Steen een kansje maar zijn veel te zachte inzet ging naast. In de 28e minuut was het Dennis Knüppe die het rooie volk deed juichen. Hij schoot de bal beheerst over de keeper van GVVV en zag zijn inzet via de binnenkant van de paal in de touwen verdwijnen. 1-0 voor de Vogels die tot dan toe het meest dreigend waren geweest. Vervolgens brak weer eens een onzorgvuldige fase aan. Passes kwamen nauwelijks aan en de verdediging liet af en toe gaten vallen. Dit leidde er in de 39e minuut toe dat na een fout van Henri de Graaf de Veenendalers op gelijke hoogte konden komen.
De tweede helft was niet veel beter, maar gelukkig konden de Rooie mannen nu wel knokken en dat hielp. Al snel kreeg Andre Kemper een aardige kans na een aanval die werd ingeleid door Bryan Simons. Het was Kwong Wah Steinrath die de bal voorgaf op Andre Kemper, maar zijn kopbal ging helaas naast. Vervolgens kroop IJsselmeervogels twee keer door het oog van de naald na goede mogelijkheden voor GVVV.

Na 20 minuten had Kwong Wah Steinrath de wedstrijd verder kunnen openbreken nadat hij fraai was vrijgespeeld door Christian Opschoor. Kwong kon alleen op de keeper af, maar al in de loop kon je zien dat hij niet zeker was van zichzelf. Hij zocht naar een medestander om het karwei af te maken, terwijl hij de enige was die dat op dat moment kon doen. De bal werd eenvoudig van zijn voeten geplukt. Hij werd dan ook direct gewisseld voor Jeffrey Winter.
Er was een dood spelmoment nodig om de wedstrijd te beslissen. Uit een corner van Dennis van der Steen wist Luc Joordens boven alles en iedereen uitspringend de winnende treffer te scoren. Hij had daar ook het meeste recht op omdat hij de beste rooie speler was deze middag. Jeffrey Winter deed ook bijna van zich spreken maar zag zijn geplaatste schot nauwelijks voorlangs gaan. Mirco Bovo moet na ruim een half uur in de tweede helft nog een keer handelend optreden om de gelijkmaker van GVVV te voorkomen. Met nog twee mogelijkheden voor IJsselmeervogels die eenvoudig ongedaan werden gemaakt eindigde deze wedstrijd met de volle winst voor de Rooien. En zo staat IJsselmeervogels na twee wedstrijden op 3 punten en dat is er één meer als bij de start van het vorige seizoen.

Verslag: Hop
Foto’s: Wouter Koelewijn

 

Zaterdag 1 september: Sparta Nijkerk – IJsselmeervogels 2-1 (0-0)

Zwalkend IJsselmeervogels verliest openingsduel

Na best een goede voorbereiding is zaterdag 1 september de belangrijkste uitdaging voor IJsselmeervogels dit seizoen weer begonnen, namelijk voor de vierde keer op rij kampioen worden in de afdeling. Helaas was niet één moment zichtbaar in de openingswedstrijd dat de Rooien zelf in die ambitie geloven. De 2-1 nederlaag die tegen Sparta Nijkerk werd geleden was meer dan terecht. Oorzaak: spelers op de verkeerde plaats, te laat ingrijpen, weinig inzet en geen bezieling. Zo dat is er uit. Gelukkig heeft IJsselmeervogels nog 25 wedstrijden voor de boeg om deze misser recht te zetten, want gelukkig beschikken de Rooien over voldoende kwaliteiten.

De Nijkerkers waren scherper in de duels en zorgvuldiger in de opbouw als IJsselmeervogels. Zij gingen duidelijk beter om met de problemen die blijkbaar bij een openingsduel horen. Toch was het eerste wapenfeit voor de Vogels en wel in de vorm van Christian Opschoor die al in de vierde minuut op de goal kon schieten, maar die ook moest constateren dat zijn inzet te zacht was. Een 10 minuten liep Joost Kuhlman goed door en versierde een corner. Deze belandde voor zijn chocoladebeen waardoor de bal hoog over en naast de goal ging. De allereerste echte kans van de wedstrijd was voor de Oranjehemden toe zij hun inzet voorlangs zagen gaan. Daartegenover stond een kopkans voor Andre Kemper op aangeven van Dennis Knüppe. En even later dacht een enkeling van de rooie supporters aan een penalty toen Joost Kuhlman onderuit getrokken leek te worden in de zestien. De scheidsrechter dacht daar anders over. Er slopen steeds meer foutjes in de verdediging van de Vogels en zo kreeg Sparta nog een aantal kansen voor rust, maar was de laatste kans toch weer voor de Vogels toen Christian Opschoor op aangeven van Henri de Graaf kon koppen.

De tweede helft was 7 minuten oud toen IJsselmeervogels op voorsprong kwam. De bal kwam via Joost Kuhlman bij Bryan Simons die voorzette. Christian Opschoor was degene die ineens uithaalde en op vernietigende wijze de 1-0 scoorde. Zoals wel vaker liepen de Rooien vervolgens met hun hoofd in de veelvuldig aanwezige wolken. Wat wil je ook je bent de zaterdagkampioen, hebt de vorige week met twee vingers in de neus met 3-0 gewonnen, dus Sparta zal het hoofd wel buigen. Mooi niet dus. Twee minuten na de openingstreffer lag de bal al achter Mirco Bovo, nadat de nummer 7 op zijn gemakje door de verdediging van IJsselmeervogels kon wandelen (het ging iets sneller overigens) en op onberispelijke wijze de 1-1 kon scoren. Met name de linkerhelft van IJsselmeervogels mag zich deze goal aanrekenen. Vervolgens brak een oersaaie fase aan, waarin Sparta rustig afwachtte en er bij IJsselmeervogels weinig lukte. Joost Kuhlman mocht nog een keer op de keeper af, maar faalde oog in oog met de goalie en blesseerde zichzelf ook nog eens lelijk.

Het was Sparta Nijkerk dat vervolgens het pleit beslechtte voor IJsselmeervogels. Op aangeven van een jonge, fanatieke en talentvolle invaller mocht de nummer 7 van de Spartanen zijn tweede goal aantekenen deze middag en daarmee de winnende treffer. Ook hier faalde de verdediging van IJsselmeervogels. En het had weinig gescheeld of dezelfde nummer 7 had een onvervalste hattrick kunnen scoren.
Met een onnodige gele kaart voor Christian Opschoor (commentaar op de grensrechter) en een opstootje na de wedstrijd, eindigde 1 september 2007 voor de rooie supporters in mineur. Kortom er is werk aan de winkel, veel werk.

Verslag: Hop.
Foto’s: Wouter Koelewijn