Zaterdag 16 juni: Argon – IJsselmeervogels 4-3 (0-1)

Vogels grijpen naast de titel…

In een doldwaze wedstrijd heeft IJsselmeervogels zaterdag haar landskampioenschap niet met succes kunnen verdedigen. Argon ging er na de noodzakelijke verlenging met de titel vandoor en mag zich voor een jaar de landskampioen noemen.

In een prachtige ambiance op een helaas te kleine accommodatie kwamen beide ploegen zenuwachtig uit de startblokken. IJsselmeervogels deed echter als eerste van zich spreken. De pass van Kevin Winter op zijn geheel vrijstaande broer was echter net te hard, waardoor Jeffrey niet alleen op de Argonse goalie af kon. Drie minuten later ging Dennis van de Steen als een mes door de Argonse defensie heen, waar hij Jeffrey Winter vond om de één-twee aan te gaan. Maar nadat hij de bal terug had gekregen werd hij op onreglementaire wijze gevloerd, zodat een vrije trap werd gegeven op een mooie plek. Kevin Winter zette zich schrap en joeg de bal als een granaat in de kruising. Een mooie opsteker voor de tot ons grote verdriet vertrekkende middenvelder.

Hierna was het voornamelijk Argon wat de klok sloeg. Zoals wel vaker zakte IJsselmeervogels bij een voorsprong in en met datzelfde IJsselmeervogels ook de wedstrijd. De eerste helft was nog niet half zo leuk als die van vorige week. Na een kwartiertje kon Matuwisa Doelman Verboom voor het eerst echt op de proef stellen, maar die slaagde met verve. Argon drong wel aan, maar kwam in de “16” van de rooien nauwelijks aan de bal. Ook niet in de twintigste minuut toen een voorzet op de voor een leeg doel inlopende Lokken nog net met een teen kon worden weggewerkt door Jeroen Rijsdijk. Toen vond scheidsrechter Van Loenen het welletjes en begon zijn stempel op de wedstrijd te drukken. Het eerste geval zou naar de letter van de wet nog wel acceptabel kunnen zijn. Doelman Paul Verboom, zwaar gehinderd door de lepe Lokken, hield de bal iets te lang vast en een indirecte vrije trap was het gevolg. De vrije trap zou echter via de buitenkant van de paal naast gaan. Twee minuten later mocht Kevin Winter andermaal aanleggen voor een vrije trap. Dit keer echter minder hard en het schot was dan ook een prooi voor doelman Zeinstra. Maar dit was slechts een speldenprik. Argon bleef aandringen en 10 minuten voor rust moest doelman Paul Verboom opnieuw handelend optreden. Een inzet van Argon kon hij nog net tegen de paal tikken. Argon kreeg inmiddels in de gaten dat gaan liggen in de buurt van een Vogelsverdediger direkt door scheidsrechter Van Loenen werd gehonoreerd met een vrije trap. Zo ook 7 minuten voor rust, maar deze vrije trap verdween in de muur. Vlak voor rust kreeg Argon wederom een indirecte vrije trap, nu net buiten de 16, maar deze verdween uiteindelijk naast het doel. Zo behield IJsselmeervogels de voorsprong en kon het aan de thee.

Na rust kroop IJsselmeervogels enigszins uit de schulp. Zo speelde Jeffrey Winter al na 6 minuten de laatste verdediger uit, maar zag tot zijn schrik de Argonse doelman de bal oprapen. Dat kon hij 4 minuten later ook na een prachtige pass van Dennis van de Steen op Christian Opschoor, die ook al de doelman net iets eerder bij de bal zag komen. Na een kwartier was het weer aan scheidsrechter Van Loenen om de wedstrijd te bederven. Christian Opschoor, hij was zowel verdedigend als aanvallend lekker aan het ballen, pakte de bal af en kreeg tot zijn grote verbazing een vrije trap tegen. De vrije trap kwam vlak voor de goal voor de voeten van Matuwisa, die hard de touwen in schoot. IJsselmeervogels leek er even niet meer in te geloven. Zeker toen 5 minuten na de gelijkmaker ook nog eens Veltmeijer de bal op zijn knikker kreeg en pardoes de 2-1 binnen kopte. De Vogels leken rijp voor de slacht, maar als zo vaak herpakte het zich na een tegenslag. Een minuut na de opgelopen achterstand had Jeffrey Winter al bijna de gelijkmaker op zijn schoen. Nadat het zijn direkte verdediger het bos in had gestuurd, schoot hij echter met links naast. 5 minuten later was er echter toch de gelijkmaker. Christian Opschoor kreeg na knappe voorbereiding de bal op linksbuiten en vond de vogeltje vrij staande André Kemper die beheerst binnen schoof. De ontlading was groot en de koppen gingen langs de lijn weer omhoog. Direkt na het doelpunt werd Jeffrey Winter met twee armen tegen de grond geduwd, maar scheidsrechter Van Loenen deed het geval af met een duikbeweging. IJsselmeervogels was niet van plan zich van de wijs te laten brengen door de falende arbiter. Het was ontketend. Twee minuten na de gelijkmaker kwam andermaal Christian Opschoor helemaal vrij op links. Die wilde een soort voorzet geven met buitenkant rechts, zo leek het, en tot verbazing van iedereen zeilde het leer prachtig over doelman Zeinstra heen de kruising in. Twee minuten kon IJsselmeervogels van de virtuele status van andermaal landskampioen genieten, want het was wederom Matuwisa die voor de gelijkmaker mocht zorgen. In het laatste kwartier kregen de zenuwen weer de overhand. Bovendien begon het ook te regenen en werd het prachtige schouwspel voor veel voetballiefhebbers bedorven door mensen met een paraplu op, die niet een stapje achteruit wilden doen. Begrijpelijk, zo’n kapsel is in het licht van de strijd om het landskampioenschap geen sinecure en als je zo’n prachtig duel zelf maar kan zien, dan maakt het je natuurlijk geen reet uit als iemand anders dat niet kan.

In de 33e minuut kreeg IJsselmeervogels wederom een vrije trap. Dit keer was scheidsrechter Van Loenen er als de kippen bij om te fluiten, terwijl hij uiteraard de voordeelregel had moeten toepassen. De vrije trap leverde niks op. 10 minuten voor tijd had Erwin Schouten een prachtige aktie, leverde in bij Jeffrey Winter, maar zijn schot werd geblokt. Ook Argon deed hierna nog van zich spreken. Eerst werd een voorzet van Argon maar net door Lokken gemist en even later zocht Argon het doel iets te hoog, waardoor een verlenging noodzakelijk was.

IJsselmeervogels schoot in die verlenging als een komeet uit de startblokken. Zo kwam een voorzet van André Kemper voor de voeten van Erwin Schouten, maar die miste jammerlijk alleen voor de goal. Even later werd Jeffrey Winter gelanceerd, maar net toen hij de vogels op voorsprong wilde zetten, werd hij naar de grond getrokken. Het moet wel een extreem terechte penalty zijn geweest, want ook Van Loenen was dit voorval niet ontgaan. Na veel gewik en geweeg, Kevin Winter stond klaar om de penalty te nemen, was het toch André Kemper die vanaf 11 meter zou gaan aanleggen. Als zo vaak, de geschiedenis heeft het meerdere malen bewezen, bleek het niet vanzelfsprekend dat een vedette niet zomaar ook even een penalty erin schiet. Zo werd ook deze een prooi voor doelman Zeinstra. Argon begon weer te voetballen, maar eerst was daar nog Christian Opschoor die een pegel maar net naast getikt zag worden. In de 2e helft kreeg Dennis Knüppe de bal van André Kemper, maar hij schoot net naast. In de 3e minuut kwam daar de genadeklap. Wederom kreeg Argon een bedenkelijke vrije trap. Karaman schoot de bal langs de muur de hoek van doelman Paul Verboom in op ongeveer een meter van de paal. Het was het enige foutje van de doelman, die meerdere malen deze wedstrijd weer aantoonde wel degelijk een goede keeper te zijn. De Vogels drongen nog wel aan. Zo zou Kevin Winter de bal nog over werken na een corner, nadat doelman Zeinstra mis had getast. Ook werd nog een corner van de lijn gehaald en had Jan Pieter Hartog nog bijna de gelijkmaker op zijn schoen, maar de doelman kon die nog net uit de hoek vandaan grijpen. Zo werd Argon landskampioen en kon IJsselmeervogels weliswaar met opgeheven hoofd van het veld, maar wat koop je daar verder voor. Dat opgeheven hoofd geneuzel was in ieder geval niet iets waar je de spelers vlak na het duel mee moest lastig vallen. Die waren helemaal kapot en hadden gevochten als leeuwen.

De verwachte deceptie bij terugkomst bleef echter uit. Het was een fantastisch jaar geweest, zo wisten natuurlijk ook de supporters en door de lengte van het seizoen was er nog geen gelegenheid geweest om afscheid te nemen van de vertrekkende spelers. Iedereen ging op de schouders en ook André Kemper ging nog op de schouders om hem een hart onder de riem te steken, hetgeen hem zichtbaar goed deed. Heren spelers, bedankt voor het prachtige seizoen. Komende vrijdag wacht als afsluiting van het seizoen nog het prachtige jubileumfeest en dan zit het er op. Volgend jaar weer nieuwe ronden, nieuwe kansen en uiteraard is www.ijsselmeervogels.com daar weer bij!

Gary…

Zaterdag 9 juni: IJsselmeervogels – Argon 1-1 (0-0)

Strijd om de algehele titel nog volledig open…

In een boeiend duel is IJsselmeervogels in het eerste duel om het landskampioenschap met tegenstander Argon niet verder gekomen dan een gelijkspel. De vogels gaven de voorsprong binnen enkele minuten alweer uit handen. Hier door is de strijd nog volledig open. Volgende week, in Mijdrecht, kan een attractief en bol van de spanning staande wedstrijd worden verwacht.

De matadoren van beide clubs werden ontvangen op een manier zoals dat hoort. De rode loper was uitgelegd voor de twee beste ploegen van het land. Lekker weertje, lekker sfeertje, kortom alle ingrediënten voor een mooie pot voetbal! Bijna was het al direkt 1-0. Dennis van de Steen mocht ongehinderd aanleggen na een voorzet van Christian Opschoor en vuurde een raket af ver naast het doel. Aan de andere kant kreeg Argon een vrije trap en schoot deze maar net over, zij het dat ook keeper Paul Verboom daar gewoon bij zat. Even later was het de beurt aan Christian Opschoor om over te schieten nadat het leer op prachtige wijze was klaargelegd door André Kemper. Uit de counter kwam Argon echter alleen voor doelman Paul Verboom, maar ook deze bal ging over. Argon was in deze openingsfase de betere ploeg. Het zette voorin al druk en daar hadden de rooie verdedigers zichtbaar moeite mee. Daar kwam nog bij dat er maar weinig lukte bij de doorgaans met passjes strooiende technici André Kemper en Dennis Knüppe, terwijl Christian Opschoor zo nu en dan wel een mooie voorzet mocht afleveren, maar in de 1 tegen 1 duels vaak zijn man niet voorbij kwam.

Na een kwartier werd de continu opgevoerde druk de Vogels verdediging teveel. Jeroen Rijsdijk zag geen andere uitweg om de bal van heel kort op doelman Paul Verboom terug te spelen en de doelman kon niet anders dan de bal oprapen. Een indirekte vrije trap in de zestien was het gevolg. Die leidde tot een scrimmage, veel gerommel voor het doel, maar het leer verdween op wonderbaarlijke wijze uiteindelijk niet in het doel. Na dit angstige moment kroop IJsselmeervogels enigszins uit haar schulp. Zo mocht Henri de Graaf een afgeslagen corner op het Argonse doel afpoeieren, maar dit schot belandde in handen van keeper Zeinstra, die al eerder op de Westmaat te bewonderen was geweest als doelman van Marken. Even later zou Pierre Tosch zich middels een fraaie aktie alleen voor doelman Zeinstra zetten, maar deze laatste was net iets eerder bij de bal. Aan de andere kant kreeg Paul Verboom een lastige stuitbal te verwerken, waardoor de Argon spits toch nog een doelpoging kon wagen die door de sluitpost echter fraai gered werd. Even sloeg de vlam in de pan in deze van spanning bol staande wedstrijd. Een argonaut maakte een slaande beweging aan het adres van Dennis van de Steen, maar na overleg met de vierde man hield scheidsrechter Hermus de kaarten op zak. Een door André Kemper vlot genomen vrije trap op Jeffrey Winter kon door de laatste net niet geraakt worden, maar in de rebound mocht dezelfde Kemper een loeier afvoeren, waar doelman Zeinstra de grootste moeite mee had. Even later startte Dennis van de Steen een van zijn befaamde rushes, maar bij het laatste station werd zijn schot geblokt. Tien minuten voor de rust dan toch de prachtige steekbal van André Kemper, maar Jeffrey’s inzet kon net tot corner worden verwerkt. Drie corners op rij waarvan de eerste strakke corner van Dennis van de Steen op het hoofd van Jeroen Rijsdijk belandde en voor het grootste gevaar had gezorgd. Direkt hierna werd Argon weer gevaarlijk. Pierre Tosch werd uitgekapt, maar het schot miste kracht en rolde bovendien naast. Vlak voor rust maakte doelman Paul Verboom zijn eerste foutje. De sluitpost kreeg een ogenschijnlijk eenvoudige inzet van Argon niet klem en wat volgde was een scrimmage waarbij liggende Vogels verdedigers met pijn en moeite de bal uiteindelijk toch konden wegwerken. Daarmee werd de rust bereikt. Een mooie, spannende eerste helft met kansen over en weer en een IJsselmeervogels dat in de wedstrijd leek te groeien.

Net na rust vuurde de gevreesde Argon spits Patrick Lokken een granaat van rechts af, maar het projectiel verdween net naast het doel. Even later poogde Jasper de Haer de benen te breken van André Kemper met een onbesuisde charge. Het kwam de argonaut slechts op geel te staan. De vrije trap werd overigens bedroevend genomen en leidde linea recta tot een mogelijkheid voor Argon, maar ook nu verdween de bal naast het doel. Beide ploegen maakten hierna even pas op de plaats. Een minuut of tien gebeurde er hoegenaamd niets, totdat de voor Christian Opschoor in het veld gekomen Dogan Corneille, met hem zag je al weer meer voetballende oplossingen achterin, een juweel van een voorzet van zijn fluwelen schoen liet vertrekken, niet geheel toevallig in de richting van Jeffrey Winter. Nog dodelijker dan een anaconda haalde de doelpuntenmachine ineens uit en zo stond het na een krap kwartiertje maar zo 1-0. De voorsprong was echter van korte duur. Nadat een lange bal de rooie verdediging in verlegenheid had gebracht en het leer vervolgens niet het strafschopgebied kon worden uitgewerkt, kon Patrick Lokken van dichtbij maar zo binnen schieten. Even leek IJsselmeervogels direkt hierna weer orde op zaken te stellen. Een voorzet van André Kemper op Dennis Knüppe leidde tot een goede inzet van de laatste, maar helaas werd het speeltuig van de lijn gewerkt. Een kwartier voor tijd moest Argon met tien man verder. Erwin Schouten wilde tijdens een counter van IJsselmeervogels Jasper de Haer voorbij om een mogelijke voorzet in te kunnen schieten. In plaats van als eerste zo’n mogelijke voorzet op te ruimen besloot de verdediger af te remmen en de doorgang voor Erwin Schouten opzichtig te belemmeren. Scheidsrechter Hermus, die dat duel vanuit zijn ooghoek volgde, trok hierbij geel voor beide spelers. Voor Erwin Schouten was dat zuur, want die leek daar niet voor in aanmerking te komen, maar voor De Haer was het nog zuurder aangezien het zijn tweede prent was en dus kon hij inrukken.

IJsselmeervogels was echter niet bij machte om de overtalsituatie in doelpunten om te zetten .Argon zakte in, vertraagde het spel, maar bleef toch met twee man voorin druk zetten en kreeg nog enkele gevaarlijke kansen. De eerste kans was echter nog voor Jeffrey. Uit de vrije trap volgend uit de rode kaart, kopte Jeffrey Winter maar net over de kruising. Even later gaf Kevin Winter, misschien nog de beste man bij de vogels vandaag, een fraaie assist op zijn broer, maar die kreeg de bal niet goed mee. Dat zelfde kunstje herhaalde ook Argon in de counter. Alleen op doelman Verboom afgaand vergat ook deze spits de bal mee te nemen. Na een korte onderbreking vanwege kramp van de scheidsrechter, kwam er nog 1 wapenfeit. Een vrije trap van Alex de Jong belandde op het hoofd van Erwin Schouten, maar die schampte naast.

Niks aan de hand nog, volgende week moeten we er weer staan. Zaterdag werd het eerste officiële punt ooit tegen Argon behaald en het is volgende week echt hét moment om de Mijdrechters voor het eerst aan de zegekar te binden! Maar Argon zal daar anders over denken en net zo gelouterd en gevaarlijk aan de start te verschijnen als zaterdag het geval was. Daarnaast spelen ze dan ook nog eens thuis, dus IJsselmeervogels, wees gewaarschuwd!

Gary

Zaterdag 2 juni: IJsselmeervogels – HHC Hardenberg 2-1 (1-0)

Nummerrrrrrrrrrrrrrrr veertien…

IJsselmeervogels heeft voor de veertiende keer in haar roemrijke historie het landskampioenschap bij de zaterdagamateurs voor zich opgeëist. In een schitterende ambiance op een bomvolle linkerzijde van de Westmaat werd HHC Hardenberg koeltjes op een nederlaag getrakteerd, waarna het hoofdveld, dat nog 1 keer met groen gras bespeeld zal worden, in bezit werd genomen door duizenden schorgeschreeuwde supporters die de helden in het rood wit op de schouders namen.

Schorgeschreeuwd ja, om kwart over twee klonk ter hoogte van het gemeentehuis al duidelijk hoorbaar het prachtige “always vogels” op de Westmaat en het ging slechts kort onderbroken door tot het laatste fluitsignaal. Die korte onderbreking duurde een minuut. Een indrukwekkende minuut ter nagedachtenis aan het overlijden van Freek Bril, de voorzitter van de supportersvereniging van HHC. Niemand durfde het te wagen, niet van HHC en niet van IJsselmeervogels, noch iemand die als neutraal toeschouwer de wedstrijd zou gaan worden om deze minuut te verstoren. Een prachtig staaltje van verbroedering en respect. Toen scheidsrechter Roeland echter voor floot om de wedstrijd te starten, was dit het sein voor 2 keer drie kwartier onafgebroken kabaal.

Dat werd al snel nog eens extra gevoed doordat IJsselmeervogels al direkt op voorsprong kwam. Nadat Christian Opschoor al direkt de druk erop zette, werd zijn knappe voorzet nog door André Kemper met een schampkopbal naast gekopt. Deze zelfde André Kemper wist een minuut later een ferme ingooi van Dogan Corneille te verlengen en in bezit van Jeffrey Winter te brengen. De topscorer wist de bal met zijn kleine teen net een andere richting te geven waardoor de Hardenbergse doelman op het verkeerde been stond en het leer met een snelheid van ongeveer een kilometer per uur over de doellijn verdween. Dat zal niet overeengekomen zijn met de plannetjes die trainer Michel Jansen van HHC had gesmeed. De vogels hadden maling aan die plannetjes, in de vierde minuut leverde André Kemper een kruising tussen een voorzet en een schot af die door de uitgerekte doelman maar net kon worden weggetikt.

Wat volgde was een periode waarin de ene ploeg moest proberen een gaatje te vinden in de defensie van de andere, terwijl die andere ploeg de wedstrijd volledig controleerde. In de tiende minuut ontstond alweer een kansje voor de vogels. Jan Pieter Hartog kwam na goed doorzetten met een voorzet richting Jeffrey Winter, doch Keeper Doornbos was net iets eerder bij de bal. Even later werd ook Henri de Graaf op links vrij gezet voor de keeper en legde de bal naar achter voor waar hij misschien een puntertje eraan had kunnen wagen. Nu liep dit gevaarlijke moment met een sisser af. Het was in de 20e minuut dat HHC haar eerste schotje op doelman Paul Verboom kon lanceren, maar die had daar verder geen problemen mee. Hij zou, zoals de laatste tijd gebruikelijk, ook dit duel weer zijn mannetje staan. Christian Opschoor ging vervolgens weer op de solotoer. Na een slalom tussen meerdere verdedigers ging hij de één-twee aan met Jeffrey Winter, maar zocht vervolgens het doel helaas te hoog. De wedstrijd was zo’n 35 minuten oud toen HHC uit haar schulp begon te kruipen. De druk die daaruit voortkwam leidde tot enkele corners en een paar schotjes, maar er was nimmer het gevaar van een dreigend doelpunt. Die had aan de andere kant moeten vallen. Vijf minuten voor de rust plaatste André Kemper een afgemeten voorzet op het hoofd van Jeffrey Winter die de hoek voor het kiezen had, maar recht op doelman Doornbos kopte.

Na rust kwam het eerste gevaar uit een counter van HHC. De voorzet was echter net te hoog, waardoor de vrij inlopende spitsen niet in konden koppen. Na een kwartiertje had Jeffrey Winter echter de beslissing op zijn schoen. Alleen voor de doelman vergat hij echter de bal en kreeg hem vervolgens ook niet meer voor op de vogeltje vrij staande André Kemper. Een minuut later mocht dezelfde Kemper alleen af op doelman Doornbos, nadat scheidsrechter Roeland een Hardenbergse handsbal met “voordeel” had weggewuifd. De aanvaller, die op vrijdagavond nog tot de vijf beste aanvallers uit de historie van IJsselmeervogels werd verkozen, vond echter de doelman op zijn weg. Het was een korte fase waarin IJsselmeervogels even liet zien wie de baas ook alweer was en over HHC heen leek te denderen. Met de titel in het vooruitzicht zakten de wedstrijd en IJsselmeervogels echter weer in. HHC kwam een paar keer gevaarlijk voor het doel maar vond in deze fase steeds weer de prima keepende Paul Verboom op haar pad. Zeven minuten voor tijd vond de landskampioen het welletjes. Uit een messcherpe vrije trap van de voor Dennis Knüppe in het veld gekomen Alexander de Jong kon het duveltje uit het doosje genaamd Jeffrey Winter de bal snoeihard in de touwen koppen. Tsja, dan lees je overal dat hij niet in de wedstrijd zat, tegenviel, matig speelde en dan kijk je onderaan bij de doelpuntenmakers en dan staat hij daar weer gewoon twee keer! Werelds! Scorende spitsen hoeven niet in de wedstrijd te zitten. De vreugde werd echter binnen een minuut getemperd. Een laag over de grond genomen vrije trap van Kenny Kroeze verdween hard in de hoek. De tijd die echter nog restte was veel tekort om zelfs nog de grootste rooie zwartkijker zenuwachtig te maken. Sterker nog, het was de sterk ingevallen en andermaal hardwerkende Erwin Schouten die nog het dichtst in de buurt van een treffer kwam. Eerst poeierde hij een granaat op de kruising en in blessuretijd vond hij de Hardenbergse doelman op zijn weg, zodat de voor hem verdiende treffer helaas uitbleef. Hij zal er twee minuten later, toen scheidsrechter Roeland voor de laatste keer floot, allang niet meer om gemaald hebben. De titel was geprolongeerd en het feest barstte los. Na de huldiging door de KNVB kon iedereen zich lekker vol laten lopen en werd om 20.00 uur het spuiplein opgezocht waar weer een uitzinnige menigte de helden ontving. Die kwamen per rode bus vanaf het gemeentehuis en namen het gejoel met flinke teugen tot zich. Wat is het toch prachtig, zo’n rood spuiplein!

Na de rit wachtte de huldiging, waarbij onder regie van Sjaak Nel, wethouder Heinen en burgemeester Van de Groep (“Burgemeester Cohen druk? Die is niet druk met landskampioenschappen!”) alle spelers 1 voor 1 werden gehuldigd. Mooie woorden kwamen er van Alexander de Jong. De met een messcherpe pass getalenteerde middenvelder bedankte de supporters voor een fantastisch seizoen. Nou, Alex, het is wederzijds. Na de huldiging ging het feest verder in de kantine, waar spelers als André Kemper, Dennis Knüppe, Pierre Tosch en Dennis van de Steen over een beperkte woordenschat leken te beschikken: “fantastisch”, “geweldig toch”, “schitteren”, “ja, mooi”. Ja die jongens zitten ook niet op mij te wachten natuurlijk! Toen ik Jeffrey Winter vroeg naar zijn oordeel over de supporterssite, kreeg ik eerst nog een beroemd damesvleeswaar in mijn oor te verwerken, maar na goed en doortastend doorvragen bleek hij niet te internetten.

De koek is dus nog niet op! En Kevin is nog niet klaar hier. Dinsdag wacht het laatste treffen met Rijnsburgse Boys, maar de meeste vogels zullen zich al focussen op het duel van komende zaterdag als IJsselmeervogels de nog niet bekende zondagkampioen ontvangt. Want als de selectie nog geen cadeautje zou weten voor de jubilerende titelveelvraat, dan weet ik er wel eentje, namelijk de zesde ster, waarmee enkele supporters al op de borst liepen.

Gary

Meer foto’s…

Zaterdag 26 mei: IJsselmeervogels – Rijnsburgse Boys 4-1 (1-1)

Superieur IJsselmeervogels veegt Rijnsburg van de mat…

IJsselmeervogels heeft zichzelf zaterdag een grote dienst bewezen in de strijd om de landstitel bij de zaterdagamateurs. De regerend kampioen kende een moeizame start, maar gaandeweg de eerste helft werd langzaam de fundering gelegd voor een fantastische tweede helft. En, dat mag ook gezegd, de vogels wisten zich vanaf ver voor de wedstrijd gesteund door een Vak Midden Noord dat van geen ophouden wist.

De start was dus voor Rijnsburg en dat leverde al in de tweede minuut een kans op toen Biekman zichzelf oog in oog met doelman Paul Verboom manoeuvreerde, maar zijn schot op de vuisten van de doelman terecht zag komen. Het werd daarna een openingsfase waarin vooral afgetast werd. Rijnsburg was daarbij de gevaarlijkste ploeg, zonder tot noemenswaardige akties te komen. Datzelfde gold trouwens ook voor IJsselmeervogels, dat tot welgeteld twee voorzetten van Christian Opschoor kwam, maar beide keren werd er geen spits gevonden. In de 17e minuut sloeg het noodlot toe. Na een fout van Jeroen Rijsdijk, na lang blessureleed mocht de aanvoerder eindelijk weer zijn opwachting maken, kon Peter Freke zichzelf middels een één-tweetje alleen voor doelman Paul Verboom zetten en beheerst tekende hij voor de openingstreffer. Vijf minuten later kreeg IJsselmeervogels opnieuw een domper te verwerken. Een forse overtreding op Kevin Winter werd door de dwalende scheidsrechter Jansen met een gele kaart voor Kevin Winter beloond. Die zou bij de landing opzettelijk op de benen van zijn belager zijn gaan staan, iets wat hij als enige van de 4500 op de Westmaat aanwezige mensen constateerde. Laten we het een ongelukkig minuutje noemen van de scheidsrechter, die ook nog eens de vrije trap aan Rijnsburg gaf en vervolgens ook nog eens smakelijk lachte om het hele gebeuren. De karaktervolle middenvelder, in de wandelgangen wordt erover gesproken dat hij spijt zou hebben de vogels aan het einde van dit seizoen de rug toe te keren, is nu voor twee duels geschorst, dus mocht IJsselmeervogels de titel niet grijpen, dan zien we Kevin helaas niet meer spelen in het rood-wit.

Maar zover is het nog lang niet, zo moeten de vogels zich hebben gerealiseerd. Niet voor het eerst dit seizoen bleek dat IJsselmeervogels na een achterstand de mouwen maar weer eens opstroopte. Maar eerst was daar in de 25e minuut nog een snelle uitval van Rijnsburg, maar dit keer greep Jeroen Rijsdijk goed in en verwerkte de bal tot corner. IJsselmeervogels werd langzaamaan gevaarlijk. Het leek alsof het iedere volgende minuut een kilometer per uur harder ging lopen. Dat leidde in de 36e minuut tot de eerste kans voor IJsselmeervogels. Een knappe bal van Jeroen Rijsdijk op de opgekomen Pierre Tosch werd door laatst genoemde finaal gemist. IJsselmeervogels werd de bovenliggende partij, kreeg enkele corners maar moest tot de 44e minuut wachten op de gelijkmaker. Een prachtige pass van André Kemper op Jeffrey Winter bracht deze laatste alleen voor doelman Orlowski. Voor de spits, die ook scoort als het doel dichtgemetseld is, was dit buitenkansje een koud kunstje en hij werkte het leer dan ook knap de touwen in. Even leek de vreugde van korte duur te zijn toen Kuhlmann na een combinatie met links maar net over schoot. De grote spits, nauwelijks te controleren, kon niet net zoals in de twee duels vorig jaar de wedstrijd domineren, een verdienste die grotendeels op het konto van Luc Joordens mag worden geschreven. Het laatste wapenfeit was voor Jeffrey Winter. De spits kwam op links aan de bal, kapte, draaide en peurde er een schotje uit in de korte hoek. Die kon echter tot corner verwerkt worden. Vak Midden Noord wist van geen ophouden. Erwin is rood, Kuhlmann is rood, Simons is rood, Timmie is rood, alles is rood werd het uiteindelijk maar. Vooral bij de ex-rooien Van de Lugt en Van Breukelen moet het door merg en been zijn gegaan. De sympathieke Van de Lugt had echter de pech dat hij vandaag de man of the match moest verdedigen.

In de tweede helft stak IJsselmeervogels haar bedoelingen al direkt niet onder stoelen of banken. Na twee minuten al werd twee keer doorgekopt en uiteindelijk kwam de bal via André Kemper voor de voeten van Jeffrey Winter, die maar net een teenlengte te kort kwam. Drie minuten later kwam de bal na een goeie aktie van Dennis van de Steen voor de voeten van Christian Opschoor, maar die leverde een niet al te hard schot af op doelman Orlowski. Rijnsburg kwam in deze fase maar nauwelijks in het hoofdstuk voor. De tweede helft was zo’n zes minuten oud, toen IJsselmeervogels het welletjes vond. En Jeffrey Winter was er weer eens verantwoordelijk voor. Nadat hij Erwin van de Lugt het bos in had gestuurd, kwam hij andermaal alleen voor de doelman en wederom wist hij als winnaar uit de strijd te komen. De spits snelde zich direkt na de goal richting Vak Midden Noord waar hij de immense waardering als een warme douche in ontvangst nam. Bijna was er al direkt de 3-1. Een voorzet van de langzaam in de wedstrijd groeiende Dennis van de Steen werd door Jeroen Rijsdijk maar net overgekopt. De karaktervolle verdediger had zich overigens goed hersteld na het twijfelachtige begin en speelde een puike pot voetbal. Hierna zou het duel weer even inzakken. Rijnsburg kon al helemaal niet meer en IJsselmeervogels nam na een ontketend eerste kwartier even een korte rustpauze. Een kwartier voor tijd kwam er eindelijk wat gevaar voor het doelman Paul Verboom, maar Pierre Tosch kon de bal net voor de voeten van Kuhlmann vandaan maaien. Drie minuten later ging Jeffrey Winter weer op de solotour, maar aan het einde van dit fraaie kunstje kwam hij net weer een teenlengte tekort. Even later herhaalde de pijn in de Rijnsburgse kont dit kunststukje en er moest een Rijnsburgse hand aan te pas komen om hem dit keer te stoppen. De vrije trap werd door André Kemper echter veel te slap genomen. Die moet daar een minuut of zes zichzelf over hebben opgevreten, want een minuut of vijf voor tijd kreeg hij de bal op rechts en begon een ware glorietour door de Rijnsburgse defensie heen. Alberto Tomba in zijn beste dagen, dat was het en de afronding was niet minder fraai. Het werd zelfs beloond met een diepe knieval van Kevin Winter. De slotfase was er eentje met galery play. Balletjes achter het standbeen, mooie combinaties, het was de spelers en de supporters gegund. Twee minuten voor tijd ging ook Dennis van de Steen nog even de geschiedenisboeken in. Na een sublieme pass van Alexander de Jong kwam hij pardoes alleen voor de goal en rondde op gepaste wijze af!

Daarmee was de koek op. De penaltyserie werd nog gewonnen door Rijnsburgse boys, maar het lijkt er niet op dat deze competitie daarop beslist gaat worden. Er maalde niemand om. Het duel smaakte beter dan de beste rode wijn en had een heerlijke afdronk. Komende zaterdag al kan IJsselmeervogels garanderen dat we Kevin nog terug gaan zien in de strijd om de algehele landstitel. Daartoe zal het dan moeten winnen van HHC, dat naar de Westmaat komt. Mocht HHC komende maandag thuis niet van Rijnsburg winnen, dan volstaat zaterdag zelfs een gelijkspel. De afgelopen zaterdag geschorste Henri de Graaf is er dan ook weer bij.

Gary

Zaterdag 19 mei: HHC Hardenberg – IJsselmeervogels 0-2 (0-1)

Knappe zege IJsselmeervogels in Hardenberg…

Door een knappe 0-2 in Hardenberg is IJsselmeervogels de trotse koploper geworden in de titanenstrijd om het landskampioenschap bij de zaterdagamateurs. De vogels hoeven hierdoor “alleen nog maar” de thuiswedstrijden in winst om te zetten om weer een titel bij te schrijven. Dat is natuurlijk gemakkelijker gezegd dan gedaan. In Hardenberg kwam de overwinning uiteindelijk moeizamer tot stand dan mogelijk leek te zijn.

IJsselmeervogels startte voortvarend vanaf de aftrap en deelde al direct een klein speldenprikje uit. Een mooie combinatie tussen Winter en Kemper in het strafschopgebied leidde echter net niet tot een echte kans. Ondanks dat de vogels de club waren die voetbalden, leed het in de openingsfase veelvuldig balverlies, wat echter niet tot echte kansen voor HHC leidde. Het duurde tot de dertiende minuut voor IJsselmeervogels haar eerste grote kans mocht noteren. Jeffrey Winter speelde prachtig een verdediger uit en bracht zichzelf alleen voor de Hardenbergse doelman. Zwaar gehinderd schoot hij het speeltuig echter net naast. Het bleek slechts kort uitstel van executie. Twee minuten later gaf Andre Kemper, wie anders, een prachtige steekbal met buitenkantje rechts op Henri de Graaf, die alleen voor de goal onreglementair gevloerd werd door verdediger Roy Jurgens. De terechte strafschop werd benut door Dennis van de Steen, die nog niet miste, sinds hij de vaste penaltynemer is geworden.

IJsselmeervogels leek er hierna snel een einde aan te willen maken en bleef druk zetten. Zo gaf Dennis van de Steen in de negentiende minuut een prachtig balletje ineens op Christian Opschoor, die na een solo echter naast schoot. De man die zijn honderdste duel voor IJsselmeervogels speelde, kon terugkijken op een puike wedstrijd, waarin hij voorop ging in de strijd. In de vierentwinstigste minuut had daar de 0-2 een feit moeten zijn. Een prachtige pass van Dennis Knuppe op Kevin Winter belandde uiteindelijk na een voorzet van de laatste op het hoofd van broer Jeffrey, die helaas in de handen van de doelman kopte. Na een half uurtje frommelde Jeffrey zich in een moeilijke hoek alleen voor de keeper, maar haalde hier een corner uit, die helaas niks opleverde. In de vierendertigste minuut was daar de eerste echte kans voor HHC. Echter doelman Paul Verboom kreeg het gekraakte schot eenvoudig in handen. In de veertigste minuut kreeg HHC wederom een mogelijkheid. Nadat de aanval van IJsselmeervogels was gestrand, probeerde Pierre Tosch de angel uit de counter te halen. Dat lukte in eerste instantie ook, maar nadat HHC wederom de bal kreeg ontstond er opeens een drie tegen twee situatie. Door goed ingrijpen van de met een uitstekende inzet spelende Henri de Graaf kon deze counter echter worden ontzenuwd. Daarmee was de ruststand bereikt en hadden de vogels zichzelf tekort gedaan met de 0-1 stand.

Direkt na rust kwam er opnieuw een mogelijkheid op 0-2. In een drie tegen twee situatie wachtte aanvoerder, en wat mij betreft andermaal man of the match, net te lang met afgeven en gaf toen af de buitenspel staande Dennis Knuppe. Het was het enige schoonheidsfoutje van de andermaal met passjes buitenkantje rechts strooiende aanvaller deze middag. Zo zou hij nog geen minuut later een prachtige steekbal op Jeffrey Winter afgeven, doch de blonde spits had duidelijk zijn dag niet helemaal en schoot in het zijnet. Hierna was de koek even op. IJsselmeervogels zakte langzaam aan in en liet HHC komen. Daarbij gaf het ook veel ruimte weg en werden de Hardenbergs op zo’n vijf tot tien meter gedekt. In de twee en vijftigste minuut kreeg HHC een vrije trap die echter snoeihard werd naast geschoten. Acht minuten later kreeg HHC wederom een vrije trap,dit keer een echt kadootje, maar ook deze bal ging naast. Het was een periode dat je voelde dat de gelijkmaker eraan zat te komen, terwijl er eigenlijk niet een echte kans voor HHC was geweest. In de twee en zestigste minuut kwam Dennis van de Steen mooi door op rechts en gaf een mooie pass op Andre Kemper die echter de bal niet goed raakte. Het mooie was er inmiddels wel vanaf en het duurde dan ook zeker een kwartier voor het volgende hoogtepunt kon worden genoteerd. Dat had maar zo de gelijkmaker kunnen zijn. Na een corner van HHC kreeg het zomaar een vrije schietkans, maar deze werd hard over geknald. Het was het slot van een periode waarin enkele vogels er totaal doorheen zaten en Hardenberg bloed rook. Het was echter de moegestreden Christian Opschoor, die er een zwaar kwartier op had zitten en rijp leek voor een wissel na een puik eerste uur, die zijn man op links kon passeren in de negen en zeventigste minuut en een perfecte voorzet op het hoofd van Andre Kemper afleverde, die hard de touwen inkopte. Daarmee was het gedaan met het verzet van HHC en de vogels hielde de voorsprong makkelijk vast. In de laatste minuut was er nog bijna de 0-3. Een prachtig vliegend schot van Dennis van de Steen kon door de doelman nog net tegen de lat worden getikt. Scheidsrechter Ifrandi zag er geen corner in, maar floot even later af. De penaltyserie werd vervolgens nog wel met 5-4 verloren, maar daar kon deze dag niet meer mee bedorven worden.

Een prachtig resultaat tegen het zeker na de 0-3 op hemelvaartsdag gevreesde HHC. De competitie ligt echter nog volledig open en iedereen heeft het nog in eigen hand. Aanstaande zaterdag ontvangt IJsselmeervogels Rijnsburgse boys op sportpark de Westmaat, waar het ongetwijfeld een heksenketel gaat worden. De Rijsburgers zullen ontketend voor hun laatste kans vechten en de vogels zullen er klaar voor moeten zijn om de aanval in de kiem te smoren!

Gary

Zaterdag 12 mei: IJsselmeervogels – VVOG 4-0 (2-0)

Vogels rollen VVOG op…

In een leuk opwarmertje voor het koninginnebal heeft IJsselmeervogels de competitie waardig afgesloten door VVOG met 4-0 op te rollen. De Harderwijkers zijn hierdoor veroordeeld tot het spelen van een beslissingsduel tegen Huizen om rechtstreekse degradatie af te wenden. Bij de vogels kan de knop weer op scherp als het volgende week op bezoek gaat in Hardenberg bij de plaatselijke HHC.

Ondanks de zeperd van vorige week startte Cees Lok niet helemaal met de gebruikelijke elf. Zo bleven Paul Verboom, Dennis Knuppe, Dennis van de Steen en Jeroen Rijsdijk aan de kant en was Dogan Corneille ziek. Hierdoor werd voor deze gelegenheid Andre Kemper tot aanvoerder gebombardeerd. De band staat hem overigens goed! Het duel was nog geen drie minuten oud of Christiaan Opschoor kon middels een uithaal de 1-0 aan laten tekenen. Even later kon Erwin Schouten na een uitval van de vogels uithalen maar zijn schot werd een prooi voor de keeper. Acht minuten na de aftrap ging Jeffrey Winter alleen op doelman Bouwman af, maar faalde. Het is een zeldzaamheid dat de koning van de derby alleen voor de keeper mist, maar het zij hem vergeven. De vogels waren in feite al gelijk heer en meester. In niets leek het erop dat VVOG voor haar laatste kans streed. Zo liep Kamphuis na een kwartiertje al te puffen en had VVOG nota bene Edwin van Egteren op de bank zitten. Toch had VVOG in de elfde minuut op gelijke hoogte kunnen komen. Na een uitval, een spaarzame in de eerste helft, kwam VVOG alleen voor doelman Bovo, omdat verdediger Tosch begrijpelijkerwijs niets deed. Een rode kaart zou in deze fase wel heel erg schlemiel zijn, maar de kans werd verprutst. In de rebound claimden enkele Harderwijkers nog een penalty omdat Pierre de bal met zijn hand zou hebben tegengehouden, maar de arbiter wilde daar niets van weten. In de counter kreeg Jeffrey Winter met de rug naar de goal de bal in de voeten en haalde verwoestend uit, doch ook nu wist de doelman te keren. Ook Erwin Schouten mocht na een kwartiertje uithalen, maar andermaal redde de doelman knap. Even later werd Andre Kemper na een knappe aktie licht geraakt in de zestien, waardoor zijn schot volledig mislukte en ook Erwin Schouten mocht nog een keer aanleggen, maar zijn schot ging net over. Tsja, prijsschieten dus, er waren net twintig minuten gespeeld. Na een half uurtje werd het duel beslist. Een voorzet van Chris Opschoor, hij kreeg alle ruimte en had nog de tijd om eerst zijn veters te strikken, werd door Pierre Tosch fabelachtig de kruising ingekopt. De populaire verdediger viert zijn doelpuntjes graag uitbundig en het zij hem gegund! Daarmee was de koek gelijk op voor de eerste helft.

In de tweede helft kwam VVOG feller uit de startblokken. Met het inbrengen van oud prof Bert Konterman en Edwin van Egteren en met behulp van de wind in de rug kon het wat dreigender worden. Zo poeierde Van Egteren na drie minuten al net naast, kopte Konterman even later ook net naast en schoot Van Egteren 10 minuten na rust uit de draai ook net naast, maar daarmee was VVOG dan ook wel zo’n beetje uitgeraasd. Na een kwartiertje ging Jeffrey Winter op de solotoer, maar helaas was hij niet zelfzuchtig en strandde deze kans. Even later haalde Jan Pieter Hartog na een goede aktie de achterlijn en bereikte Erwin Schouten, die ineens in het zijnet schoot. Na een half uur viel dan toch de 3-0. Andre Kemper nam een vrije trap snel en zette Jeffrey Winter alleen voor de keeper en dit keer wist hij wel weer raad met dit buitenkansje. VVOG protesteerde nog wat, maar ving bot. Tien minuten voor tijd was er de vuurdoop voor Daniel de Haan. De jonge verdediger, die zal kunnen uitgroeien tot een vaste waarde voor de Vogels, kwam in het veld voor Luc Joordens en hield achterin netjes de nul! Even later eiste keeper Fabian B(l)ouwman de hoofdrol voor zich op, nadat hij net iets eerder dan Jeffrey Winter, ver buiten zijn strafschopsgebied, bij de bal kwam en zich de gevaarlijke spits middels kappen en draaien en uiteindelijk een draaie omhaal, maar net van het lijf kon houden. Jeffrey lachte echter het laatst en dus het best. Een voorzet van Christiaan Opschoor werd nog even geraakt door Erwin Schouten en de strenge Winter stond alweer klaar om nummer zesentwintig binnen te tikken.

Daarmee was de koek op. Na afloop werd nog even veel te vroeg afscheid genomen van spelers die gaan vertrekken bij IJsselmeervogels, maar waarvan de helft niet eens aanwezig was. Echt afscheid wordt natuurlijk half juni pas genomen. Eerst volgen nog een paar belangrijke wedstrijden waarbij de maximale inzet van iedereen die een rood hart draagt gevraagd wordt. Na drie wedstrijdjes zonder spanning begint het echte werk volgende week tegen HHC en vervolgens ontvangen we de Rijnsburgse tank weer. Dat betekent 90 minuten bikkelen, zingen, trommelen, alles zal uit de kast moeten, want er worden geen cadeautjes uitgedeeld. We zijn kampioen van het land en dat willen we graag blijven!

Gary

Zaterdag 5 mei: Bennekom – IJsselmeervogels 5-0 (3-0)

Droevig…

IJsselmeervogels heeft zich zaterdag op niet al te charmante wijze met 5-0 aan de kant laten zetten door Bennekom. De regerend landskampioen leed een van haar grootste nederlagen uit de geschiedenis. Een kleine nederlaag had de dag van de meegereisde supporters echt niet kunnen bederven, doch wat hier tentoongespreid werd was wel heel erg droevig.

Het begon allemaal nog wel aardig. De vogels waren natuurlijk gewaarschuwd door het feit dat de thuiswedstrijd niet van een leien dakje gegaan was en een 0-2 achterstand nog naar een overwinning moest worden omgebogen. De eerste kans was al na twee minuten. Na een goede aktie van Christian Opschoor kwam de bal uiteindelijk voor de voeten van Sjoerd van de Waal, die echter alleen voor de keeper faalde. Bennekom stelde daar een drietal minuten later een schotje tegenover dat naast ging. In de zevende minuut sloeg het noodlot echter toe. Door knullig verdedigen kon Bennekom simpel uitvoetballen en uiteindelijk kon Mees Heller de 1-0 binnen tikken. De vogels waren uiteraard direkt wakker en gingen zo snel mogelijk op jacht naar de gelijkmaker, niet dus. Ik was nog niet uitgeschreven van de 1-0 of de 2-0 werd binnen gekopt door de altijd bepaald niet ongevaarlijke spits Dennis van Meegdenburg. Zo, de titel weer op zak, laten we ons eens even lekker een dagje te kijk gaan laten zetten bij Bennekom, zo straalden de vogels het uit. In het bijzonder Sjoerd van de Waal. De arme spits kwam na een kwartier voetbal andermaal alleen voor de keeper en dit keer schoot hij naast. Even later was het Bennekom weer, maar voor een praktisch leeg doel schoot het naast. In de 25e minuut werd de wedstrijd beslist, en hoe. Om volkomen onverklaarbare reden schoot Sjoerd vanuit het strafschopgebied van Bennekom loeihard richting eigen helft, waar Michel van der Sommen klaar stond om het presentje tot doelpunt te promoveren (3-0). Trainer Lok vond het hierna wel welletjes en Sjoerd werd uit zijn lijden verlost. Kemper kwam erin. Het slot van de eerste helft was dan nog voor IJsselmeervogels, maar dat mocht dan ook wel. Eerst haalde een Bennekom speler nog de bal van de doellijn met de hand, een echte schepbeweging, doch zowel scheidsrechter als grensrechter zagen hier blijkbaar geen strafschop in. Op slag van rust haalde Henri de achterlijn, maar kopte Erwin Schouten net naast. Het laatste kansje ging naar Christiaan Opschoor, maar zijn inzet was te zacht.

De tweede helft geloofde iedereen het wel. Ondanks het inbrengen van de Dennissen Knuppe en Van de Steen, bleef het een gezapige vertoning. Heel even hadden Knuppe en Kemper een briljant moment, maar het noodlot sloeg in de negende minuut van de tweede helft toe. Een langzaam breedgelegde vrije trap en niemand bij ijsselmeervogels die uit liep, waardoor Arnaud Weideman ongehinderd de hoek in kon schieten. Na dit doelpunt kreeg Bennekom nog dotten van kansen, maar iedere keer faalde het. Het deed echt pijn aan de ogen. Twintig minuten voor tijd pikte Dennis van Meegdenburg zijn doelpuntje weer mee en het is dat Bennekom het hierna wel welletjes vond, anders was het ongetwijfeld nog veel erger afgelopen. Een collectieve off day, laten we het daar maar op houden. Trainer Lok gelooft in het vasthouden van de scherpte, zo stond in de media, maar daar was zaterdag niet veel van te merken. Laten we hopen dat de vogels as zaterdag haar sportieve plicht vervullen tegen VVOG, want zoiets als zaterdag dat moeten de vogels thuis al helemaal niet flikken.

Nog 1 potje dus, gewoon drie punten pakken en met een lekker gevoel aan de strijd om het zaterdagkampioenschap beginnen, want ook die titel moeten we verdedigen en daar lopen heel wat betere voetballers dan bij Bennekom!

Gary

Zaterdag 28 april: IJsselmeervogels – Geinoord 3-2 (2-0)

IJsselmeervogels wint verplicht nummer…

Een week na de derby overheerst nog steeds het glorieuze gevoel. Kampioen worden tegen de blauwen. De historische datum 21 april 2007 ligt in het geheugen gegrift. Wat een mooie dag.

Net zo zonovergoten was het zaterdag 28 april. De wedstrijd tegen Geinoord, de ploeg die streeft naar lijfsbehoud in de hoofdklasse. De sympathieke ploeg had bloemen meegebracht voor de nieuwe kampioen en leek zo IJsselmeervogels gunstig te willen stemmen. Helaas voor de Nieuwegeiners gingen zij met lege handen naar huis. IJsselmeervogels behaalde op halve kracht de drie punten binnen.
De wederom uitblinkende Andre Kemper was degene die in de 11e minuut de 1-0 aantekende toen hij eenvoudig vrij werd gezet voor de keeper. Het was eigenlijk de eerste kans van de wedstrijd. Jeroen Rijsdijk had de score nog verder kunnen verhogen als zijn kopbal uit een corner niet op de lat was beland. Ook Jeffrey Winter ontbeerde het aan geluk toen hij op aangeven van Sjoerd van der Waal met een hakje de keeper probeerde te verschalken (waar hebben wij dat eerder gezien). Met nog geen half uur op de klokken stond het al 2-0. Jeffrey Winter maakt een intelligent overstapje na een voorzet van Andre Kemper en bood zo Erwin Schouten de gelegenheid om te scoren en de 2-0 aan te tekenen.
Toch werd even later ook Paul Verboom aan het werk gezet toen een kopbal van Geinoord gevaarlijk naar de kruising ging. De keeper moest zich maximaal streken, maar redde wel. Voor rust volgden nog een aantal IJsselmeervogels aanvallen. Sjoerd van der Waal kreeg een te moeilijke bal van Andre Kemper om gevaarlijk te kunnen worden en uit een counter opgezet door Alexander de Jong en doorgegeven door Jeffrey Winter, schoot Erwin Schouten voorlangs. De eerste helft werd beëindigd met een kansje voor Sjoerd van der Waal, maar zijn inzet was te slap.
Geinoord zette in de tweede helft alles op alles om toch nog een punt binnen te halen. Al snel scoorde de ploeg de 2-1 na rommelen in de rooie verdediging. De ploeg leek de 2-2 aan te tekenen, maar het was net als vorige week Paul Verboom die weer fabuleus redde. Geinoord bleef aandringen en dat gaf IJsselmeervogels de mogelijkheid af en toe eens uit te breken. De pas ingevallen Dennis van der Steen rukte op naar de achterlijn en legde de bal terug op Andre Kemper die vervolgens de bal achter zijn standbeen langs panklaar legt voor Jeffrey Winter. En dan ligt nummer 24 in het netje van onze topscorer en staat het 3-1.
Toch kwam Geinoord nog tot 3-2 via een afstandschot. Een mooie goal, maar niet genoeg voor de regiogenoot. Ook IJsselmeervogels plaatste nog een enkele aanval. Tot twee maal toe was Christian Opschoor de aanstichter. Zijn eerste voorzet kwam bij Jeffrey Winter die over de bal heen maaide, zijn tweede belandde achter de spits. Zo kabbelde het obligate potje voetbal voort en beëindigde IJsselmeervogels de wedstrijd met tien man door het uitvallen met een blessure van Pierre Tosch.

Hop

Zaterdag 21 april: IJsselmeervogels – Spakenburg 2-1 (1-1)

KAMPIOEN WORDEN IN DERBY DER DERBY’S

Zondagochtend 22 april 2007, kwart voor negen. Een straal zonlicht valt door een kier in de gordijnen over mijn gezicht. Langzaam open ik mijn wat zware ogen. Ik merk direct dat een gelukkige glimlach mijn gezicht siert en ik weet meteen waar dat van komt.

KAMPIOENUH.

Mijn cluppie is gisteren voor de 29e keer in haar bestaan afdelingskampioen geworden. En dan de omstandigheden waar dat in gebeurde. Tegen onze eigen aartsrivaal SV Spakenburg. Winnen van de blauwen en ook nog eens kampioen. En wat het nog veel mooier maakt: In ons jubileumjaar. 29 keer, jullie lezen het goed. 75 jaar en al 29 keer kampioen.

IJSSELMEERVOGELS, 75 JAAR SUCCES.

Het leven is één groot feest als je een rooie bent. Hoe lekker kun je op zondagochtend wakker worden. En ik moet het toch effe kwijt: hoe ziek zul je wel niet zijn als je blauw bent. Dit moet zeer doen.

Spakenburg kan IJsselmeervogels niet van titel weerhouden

De ambiance waarin de derby der derby’s werd gespeeld op zaterdag 21 april 2007 was weer erg goed. Prachtig mooi zonning voetbalweer. Tussen de 7 en 8 duizend supporters, gehuld in blauw of rood, maar ook weer heel veel belangstellenden van buitenaf. Vanacht om 1.00 uur vertrok er nog een bus naar Tilburg. De mannen hadden genoten vertrouwden ze mij toe. Een enorm gevoel van trots maakt zich dan van je meester.
Maar goed alles was er naar om er een mooie middag van te maken. Een wedstrijd tegen de blauwen is altijd erg bijzonder. Dit keer helemaal, want als Nunspeet punten zou laten liggen en IJsselmeervogels zou winnen van de blauwen dan zou de 29e afdelingstitel binnen zijn.
Er was weer het één en ander rond de wedstrijd georganiseerd door de beidel supportersscharen. Ter hoogte van vak Midden-Noord werden enorme spandoeken opgehangen en de blauwen hadden wit blauwe frisbees bij zich die keurig waren verdeeld in blauw-wit-blauw. Goed georganiseerd. Bij de opkomst van de spelers belandden de frisbees op het veld. Helaas was het opruimen van de rommel iets minder strak georganiseerd waardoor de wedstrijd een kwartier vertraging op liep.

Toch kampioenswedstrijd voor Spakenburg

Zoals zo vaak met de moeder der derby’s was het spelniveau niet al te hoog. IJsselmeervogels zocht vanaf het begin de aanval, maar ook Spakenburg liet zich niet onbetuigd. De verdediging van IJsselmeervogels vertoonde al snel gaten. Dat begon met een fout van Pierre Tosch die geluk had dat Maurice van der Wilt buitenspel stond anders had het niet goed kunnen aflopen. IJsselmeervogels zorgde voor een aantal hachelijke momenten voor de goal van keeper Benlahsen. Uit een vrije trap van André Kemper ontstond paniek in de blauwe verdediging en kon de bal ternauwernood tot corner worden verwerkt. Uit deze corner ontstond opnieuw gevaar, maar de bal werd dit keer van de lijn gered.
Bij een volgende vrije trap van Andre Kemper moet Benlahsen zich tot het uiterste strekken om de bal uit de hoek te tikken.
In de 13e minuut ontplofte de blauwe zijde van de supporters. Spakenburg kreeg een corner na weer een foutje van Pierre Tosch. Het was de eerste keer dat Spakenburg gevaarlijk werd. Het leverde overigens wel de 1-0 op die werd gescoord door Jos Bouw. IJsselmeervogels kreeg de bal niet goed weg en Jos Bouw poeierde hem keihard in het net.
Na de 1-0 achterstand leek het er op dat IJsselmeervogels de weg kwijt was. Er volgde nog wel een aanval via Keven Winter op Andre Kemper, maar de inzet van de laatste ging net naast. Vervolgens volgde er weer slordig balverlies dit keer via Jeroen Rijsdijk. Na een voorzet van rechts kreeg Maurice van der Wilt een dot van een kans, maar de zeer attent reagerende Paul Verboom voorkwam een verdere achterstand. Dit leek een moment wat IJsselmeervogels nodig had om wakker te worden.
Dennis van der Steen kreeg de mogelijkheid om een heel eind door de blauwe verdediging te soleren. Zijn aktie duurde net te lang en hij had te weinig oog voor de mee opgekomen Jeffrey Winter anders had er meer rendement uit de aanval gehaald kunnen worden. IJsselmeervogels kreeg wel een corner, maar Benlahsen was zeer attent.
Na ruim een half uur spelen kreeg Jeffrey Winter de mogelijkheid door te gaan tot in het strafschopgebied. Hij werd onreglementair onderuit getrokken, maar de scheidsrechter gaf een vrije trap aan Spakenburg, daarbij het vlagsignaal van zijn grensrechter negerend. Een minuut later wees hij wel naar de stip nadat Rob Hopman wederom Jeffrey Winter naar de grond had getrokken. Het was penaltyshooter Dennis van der Steen die het vonnis velde over Spakenburg en de 1-1 mocht aantekenen. Vlak voor de thee was het weer Dennis van der Steen die door de Spakenburger defensie heen sneed, maar zijn inzet naast de goal zag hobbelen.

IJsselmeervogels schrijft geschiedenis

De tweede helft was van een beduidend minder niveau als de eerste. Met name het eerste kwartier was het aanzien nauwelijks waard. Beide ploegen leden onnodig balverlies. Pas in de 17e minuut viel er een corner voor Spakenburg te noteren, maar die leverde niets op. Gelijk daarna had Christian Opschoor een goede aktie in huis, maar wist hij Jeffrey Winter niet te bereiken. Een hieruit volgende counter van Spakenburg werd onschadelijk gemaakt door Paul Verboom.
En toen brak de 24e minuut aan. Een historische minuut. De op scherp staande Jeffrey Winter werd door broer Kevin weggestuurd. Met lange passen liet hij zijn hielen zien aan de Spakenburg verdedigers. Nog één obstakel lag op zijn weg: Benlahsen. Hij passeerde de keeper door zijn benen en liet de enige echte goede zijde van de Westmaat op haar grondvesten schudden. 2-1 in de derby en Nunspeet op 1-1 gelijk. De winst in de derby in het verschiet en ook nog eens de afdelingstitel? Te mooi om waar te worden.
Na de 2-1 was het eigenlijk wel gebeurd met Spakenburg. De krachten liepen langzaam weg en de spelers begonnen irritante trekjes te vertonen. IJsselmeervogels bleef nog wel aanvallen. Dennis Knuppe had een actie op Andre Kemper, maar zijn inzet werd tot corner verwerkt. Uit deze gevarieerde corner kopte dezelfde Kemper nog maar net naast. Ook Spakenburg kreeg een aantal corners, maar kon daaruit niet echt gevaarlijk worden. Het vond iedere keer Paul Verboom op haar pad.
Christian Opschoor soleerde door de verdediging van Spakenburg, maar werd op het laatst gestuit. Een schot van Andre Kemper uit de draai belandde naast de goal. Sjoerd van der Waal had vijf minuten voor tijd de kans om de wedstrijd definitief in het slot te gooien, maar hij liep zelf harder als de bal ging. Zo bleef het spannend tot het eind. Een kans van Maurice van der Wilt moest worden verwerkt tot corner en uit de corner kon ging een van richting veranderde inzet net over de goal en leverde weer een corner op. Na ongeveer 7 minuten blessuretijd vond de scheidsrechter het genoeg en kon IJsselmeervogels dubbel feest vieren. Een unieke en historische gebeurtenis heeft plaatsgevonden, namelijk in het 75-jarige jubileumjaar kampioen worden in de moeder de derby’s tegen aartsrivaal Spakenburg. Alle blauwen konden nu toch een kampioensfeestje meemaken al is het niet het hunne. En om nog wat meer zout in de wonden te strooien. Het is eigenlijk enorm bizar als je na de derby je ploeg de haven ingevaren ziet worden omdat ze kampioen zijn geworden. Het is echt meer dan uniek.
Maar alle gekheid op een stokkie; voor zover ik het nu weet hebben beide supporterscharen zich keurig gedragen * en is er weer reclame gemaakt voor de derby en voor ons prachtige dorp. Een kampioenendorp.

Hop

*= n.b. tijdens de intocht in de haven zijn 2 ‘supporters’ van Spakenburg opgepakt nadat ze de boot met eieren en bakstenen bekogelden. Na een flinke vechtpartij met de politie konden ze ingerekend worden.

Zaterdag 14 april: SSV’65 – IJsselmeervogels 0-4 (0-3)

IJsselmeervogels boekt eenvoudige overwinning…

In het verre Goes moest een week voor de derby nog afgerekend worden met rode lantaarndrager SSV’65. Op zich een eenvoudige opgave, en dat werd het ook, mede doordat men gewaarschuwd was door de buren die enkele weken eerder hier nog gelijkspeelden.
Nadat men in de eerste minuten enkele kansjes kon noteerden voor de Vogels, was er van vuurwerk in het eerste gedeelte van de de eerste helft geen sprake. In het tweede gedeelte voor de thee werd de wedstrijd echter binnen korte tijd beslist.
Na ruim een half uur spelen legde Dennis Knüppe de bal af op topscorer Jeffrey Winter die voor de openingstreffer zorgde, en al enkele minuten later was de stand verdubbeld. Opnieuw was het koning Winter die scoorde na aangeven van ditmaal Dogan Corneille, zijn 22e treffer in competitie verband alweer dit seizoen. De Vogels kenden geen pardon voor de arme Zeeuwen, en nog voor rust werd het 0-3, ditmaal was het André Kemper die met een subtiel tikje de bal binnenschoot na aangeven van die andere Winter, namelijk Kevin.
Na rust had Cees Lok enkele wijzigingen doorgevoerd, de op scherp staande André Kemper en Kevin Winter mochten vervroegd douchen ten faveure van Sjoerd v/d Waal en Alexander de Jong.
Ook na rust kwam IJsselmeervogels defensief niet in de problemen, SSV wist in de gehele wedstrijd geen kans te creëren. Het werd zelfs nog erger voor de Zeeuwen toen publieks lieveling Dennis v/d Steen de 0-4 aantekende, en met deze stand werd ook de eindstreep bereikt wat de officiële degradatie betekende voor SSV’65.
IJsselmeervogels lijkt klaar voor de ontmoeting met de buren, al was deze wedstrijd eigenlijk geen graadmeter gezien de geringe tegenstand. En bij winst op de blauwen en puntverlies van Nunspeet kan ook nog eens het derby kampioenschap behaald worden, wat voor het laatst in 1986 gebeurde met een 2-2 gelijkspel bij de buren.

Zaterdag 31 maart: IJsselmeervogels – Hoek 3-3 (2-2)

IJsselmeervogels morst punten…

In een op zich niet onaardige eerste helft, en een niet al te beste tweede helft bewees IJsselmeervogels zich vandaag geen goede dienst, tegen het van ver gekomen Hoek. Daar waar de voorsprong op een aantal concurrenten had kunnen worden vergroot liet IJsselmeervogels steken vallen. Vooral in verdedigend opzicht.

De Rooien begonnen de wedstrijd niet onaardig. In de eerste minuten kreeg Jeffrey Winter een aardige kans, maar zijn rush alleen op de keeper af werd door de Zeeuwse goalie gestuit. De daarop volgende minuten bleven dreigend van Vogels zijde. Hoek dat sterk leunde op zijn verdediging kwam er middels counters dreigend uit. Kortom het leek een leuke voetbalmiddag te worden.

Na iets meer als een kwartier spelen mocht IJsselmeervogels een vrije trap nemen. Dat deden onze rooie jongens snel, maar Jeffrey Winter kreeg de bal onvoldoende onder controle om werkelijk gevaar te stichten. Er volgde een goede aanval waarbij Dennis Knüppe voorzette op André Kemper, maar zijn inzet belandde op de paal. Nog voor een half uur was verstreken kreeg Hoek een goede mogelijkheid, maar de spits van de Zeeuwen miste de bal net.
Allengs werd IJsselmeervogels minder scherp. Dat kwam voornamelijk dat Hoek de Rooien dwong achteruit te voetballen en de mannen hadden daarop geen antwoord. Met als gevolg balverlies. En dit werd in de 28e minuut fataal. Dat daarbij ook een blunder van de eerste orde van Paul Verboom noodzakelijk was heeft iedereen kunnen zien. Daar waar onze keeper dacht de bal over de achterlijn te laten rollen in plaats van de bal weg te rammen werd deze door de zeer talentvolle nummer 11 van Hoek opgepakt en eenvoudig in de lege goal getikt. Achterstand voor de Vogels.
Nog geen 3 minuten later versierde dezelfde aanvaller keurig een penalty die door Hoek netjes werd verzilverd. En zo keken de Vogels tegen een 2-0 achterstand aan. Gelukkig bleken ze over voldoende veerkracht te beschikken om deze achterstand nog voor de rust om te buigen tot een gelijke stand, waarbij opgemerkt moet worden dat een voorsprong ook tot de mogelijkheden behoorde.
Het was Jeffrey Winter die in de 36e minuut de 2-1 aantekende toen hij alleen op de keeper afging en dit maal wel scoorde. Ondanks de protesten van Hoek (geen idee waarom) werd de goal goedgekeurd. En vijf minuten later lag de 2-2 in het netje. Aan deze goal ging een bijzonder fraaie aanval vooraf. Henri de Graaf gaf de bal mee aan Christiaan Opschoor die een voorzet gaf op de weer sterk spelende André Kemper. Deze kopte feilloos en mooi de 2-2 binnen. Dezelfde Kemper kreeg vlak voor rust nog een kans, maar zag zijn inzet overgaan.
In de tweede helft was het Hoek dat zeer voortvarend leek te beginnen. Gelijk vanaf de aftrap rukte één van de spelers op naar Paul Verboom, maar deze stond zijn mannetje. Uit de tegenaanval kreeg Jeffrey Winter de bal niet voldoende onder controle.
Hierna brak een hele vervelende fase aan, met veel lange ballen, onzorgvuldige passing, veel inleveren en geen tempo. Het was niet alleen IJsselmeervogels dat hieraan mee deed. Ook Hoek bakte er niks van. Er was bijna een half uur verstreken toen er een aardige aanval van IJsselmeervogels was over veel schijven. Het was echter Hoek dat een grote kans kreeg. De bal belandde op de paal en uit de rebound werd tot opluchting van alle rooie supporters overgekopt.
IJsselmeervogels werd dreigend vanuit een vrije trap van Dennis van der Steen. Aantree Kemper kopte de bal door. Jeroen Rijsdijk kwam net te kort om de bal in de touwen te jagen. Uiteindelijk scoorde de Vogels toch de 3-2 vanuit een prachtige aanval. Dennis van der Steen trok de bal keurig voor op Erwin Schouten die beheerst de bal in het net tikte.

Met nog vijf minuten te spelen moesten de drie punten worden binnengehaald. Helaas faalde de verdediging bij de laatste aanval van Hoek en kwam Paul Verboom weer niet zeker over. Daardoor konden de Zeeuwen de gelijkmaker scoren. Conclusie is dan ook dat IJsselmeervogels punten verspilde. Dat de scheidsrechter geen penalty toekende waar dat wel had gemoeten en wel erg lang liet doorspelen is daarvoor geen excuus. Het wordt tijd dat de Rooien, zowel spelers als supporters, eens gaan beseffen dat er wel gewerkt moet worden om kampioen te worden. Eerst maar eens wedstrijden goed spelen en winnen en dan pas gaan rekenen.

Hop

Zaterdag 24 maart: Huizen – IJsselmeervogels 0-2 (0-1)

Vogels krijgen ook Huizen er onder…

Heel langzaam begint het voorjaar door te breken. De omstandigheden voor een leuke pot voetbal worden dan ook steeds beter. Op naar Huizen dus voor de uitwedstrijd en het weerzien met oude bekenden. Alles goed deze middag, maar helaas een draak van een wedstrijd. Wel lekker die drie punten en dat is dan ook de hoofdzaak.
Het slechte spel van zowel de Vogels als van Huizen is voor een deel toe te schrijven aan de niet al te beste condities op de Wolfskamer. Het stoof af en toe zo verschrikkelijk op dat we dachten wel heel dicht in de buurt te zijn van Willem Leushuis.

Huizen claimde al snel een penalty, maar de scheidsrechter trapte daar niet in. Ook in de rest van de wedstrijd liet hij zich hier niet toe verleiden. Het duurde bijna een kwartier voordat de eerste kans van de Rooien kon worden opgetekend. Het was Erwin Schouten die zijn kans gekeerd zag worden door Gerben-Jan Ruizendaal. Hij had daar wel zijn voet voor nodig. IJsselmeervogels vervolgde de wedstrijd met een schot van Alexander de Jong na een aardige combinatie. Ook Erwin Schouten kreeg nog een kans en bij zijn derde van de middag was het dan wel raak. Het was een fantastische goal uit een perfecte voorzet van Dennis van der Steen. Vanaf rechts zette Steen voor en op het moment dat de bal de grond raakte schoot Erwin Schouten hem van achter zijn lichaam in de touwen. Op slag van rust kreeg laatstgenoemde nog een kansje.

In de tweede helft was het vooral Huizen dat domineerde. Het zag er allemaal dreigend uit, maar tot grote kansen leidde het echter niet. Het was zelfs Christian Opschoor die de eerste echte kans kreeg, maar hij maaide kinderlijk eenvoudig over de bal. De goed spelende Erwin Schouten werd kort daarna vervangen door Sjoerd van der Waal, maar dat zou een korte invalbeurt zijn, omdat deze al snel met een blessure het veld moest verlaten. Dennis van der Steen probeerde de keeper van Huizen vanaf rechts te verschalken met een geplaatst schot, maar de bal ging helaas na. Hierna kreeg Huizen dan eindelijk zijn eerste echte kans en moest Paul Verboom de inzet tot corner verwerken. Na een aanval die werd ingeleid door Christian Opschoor werd Jeffrey Winter in het veld gebracht. Uit een vrije trap van Dennis van der Steen kopte hij de bal door, maar twee IJsselmeervogels spelers waren effe net niet attent genoeg om de bal in de touwen te jagen. In de 90e minuut kreeg Koning Winter een dot van een kans en waar deze goaltjesdief normaal geen moeite heeft met deze ballen miste hij na jammerlijk. In de blessuretijd werd Huizen dan definitief op de knieën gedwongen door een counter die perfect werd uitgespeeld door Christian Opschoor en door Dennis van der Steen koelbloedig werd afgerond. Hij werd na de goal door één van de spelers van Huizen schandelijk bespuugd. De scheidsrechter kon de onverlaat niet op aangeven van Dennis zelf van het veld sturen, maar vlak voor het einde kon deze “speler” dan toch met rood het veld verlaten omdat hij ook niet van André Kemper af kon blijven.

IJsselmeervogels pakte deze middag met de nodige moeite drie punten, maar in deze fase van de competitie maalt niemand daar om.

Hop

Zaterdag 10 maart: IJsselmeervogels – Nunspeet 2-1 (2-1)

De titel lonkt…

IJsselmeervogels heeft uitstekende zaken gedaan in de thuiswedstrijd tegen Nunspeet. Zelf won het na een vermakelijke eerste en een matige tweede helft met 2-1 van directe concurrent Nunspeet, terwijl de concurrenten GVVV en Sparta Nijkerk dure punten lieten liggen. Doordat de achtervolgers dichterbij elkaar komen in de tussenstand is niet meer duidelijk wie nu precies nog als de gevaarlijkste concurrent kan worden beschouwd. Nunspeet blijft in ieder geval tweede en krijgt wat dat betreft het voordeel van de twijfel.

IJsselmeervogels startte met Luc joordens in de basis ten koste van Henri de Graaf en Erwin Schouten was de vervanger van de vorige week uit de wedstrijd geschopte Jeffrey Winter. Nog steeds weliswaar een opstelling, waarmee je zou moeten kunnen winnen, maar wie zou het voortouw nemen om te scoren? Geen gemakkelijke opgave als je topscorer op de bank zit en je tegen de nummer twee van de competitie mag aantreden. Nunspeet dus. De wedstrijd was zo’n twaalf minuten oud toen Joordens balverlies leed en Drost met een harde uithaal voor de 0-1 kon zorgen. IJsselmeervogels was al snel wakker en zette een offensief aan. Een enorme kans voor Andre Kemper kon de voor de geblesseerde doelman aangewezen vervangende keeper van Nunspeet nog tot corner verwerken, maar na een drietal achter elkaar genomen corners kwam een afgeslagen bal voor de voeten van Christiaan Opschoor die verwoestend uithaalde en daarmee de gelijkmaker aantekende.

Nog geen vijf minuten later, in de 21e minuut, liet de scheidsrechter na een overduidelijke handsbal van Nunspeet doorspelen en paste dus de voordeelregel toe. De bal kwam voor de voeten van Dennis Knuppe, die het voordeel van de wind prima testte en verwoestend uithaalde. Het leer vloog als een komeet in de kruising van de reserve Nunspeetgoalie, die slechts de wind van het projectiel moet hebben gevoeld.

De situatie was dus onder controle; de vogels hadden de touwtjes in handen en met de wind in de rug gingen ze op zoek naar meer. Dat had ook niet veel gescheeld, toen na een half uurtje een corner van ijsselmeervogels door een verdediger van Nunspeet op de eigen lat werd gekopt. Acht minuten later herhaalde Dennis van de Steen bijna zijn kunststukje tegen Bennekom door een met de wind meegevoerde bal van grote afstand richting het doel van Nunspeet af te vuren. Andermaal belandde de bal op de lat. Met de wind in de rug had IJsselmeervogels een groot overwicht en kon Nunspeet daar maar weinig tegenin brengen. Het laatste wapenfeit ontstond in blessuretijd, toen Andre kemper net buiten de zestien gevloerd werd. De scherpe voorzet uit de vrije trap kon echter net niet beroerd worden, waardoor met een 2-1 voorsprong de kleedkamers werden opgezocht.

De tweede helft gaf een heel ander beeld. Er gebeurde in eerste instantie weinig tot niets, waarbij Nunspeet, gesteund door de wind, een klein beetje de overhand had. Het eerste echte hoogtepunt was een charge op Pierre Tosch, waarbij een Nunspeter met een gele kaart er genadig vanaf kan. Na zo’n 25 minuten begon Nunspeet het voordeel van de wind te benutten en kreeg het meer en meer de overhand, zonder daarbij overigens echt te domineren. Na een kwartier schoot het een vrije trap maar net over. 1 minuut later kwam er alweer een aanval en via drie kopbakken, onder andere via Frank van Twillert, kwam de bal in handen van doelman Paul Verboom. Pas na een half uur in de tweede helft, kwam ijsselmeervogels met haar eerste wapenfeit. De voor Erwin Schouten ingevallen Sjoerd van der Waal  kreeg de bal van Christiaan Opschoor, maar schoot dit buitenkansje hard in het zijnet. Het echte hoogtepunt ontstond een krap kwartiertje voor tijd, toen na lang geduldig wachten eindelijk Jeroen Rijsdijk weer zijn opwachting mocht maken. De met diverse blessures geplaagde karaktervoetballer mocht de overwinning veilig gaan stellen. Dat  was bijna niet gelukt, maar een inzwaaicorner kon knap weggetikt worden door doelman Paul Verboom.

Pierre Tosch, populair bij Vak Midden Noord en zichtbaar genietende daarvan probeerde nog een solo vanaf eigen helft, maar steeds had hij net teveel problemen met het onder controle krijgen van de bal. Tien minuten voor tijd sloeg de vlam in de pan. Kevin Winter kreeg een vrije trap en terwijl het slachtoffer vervolgens Winter vloerde, zou deze in een overdreven val de Nunspeter nog een natrap hebben toegevoegd. Geel voor de Nunspeter en rood voor Winter. Merkwaardigerwijs was de vrije trap toen plotseling ook nog eens voor Nunspeet. Met het surplus aan mankracht kon Nunspeet echter niet meer uit de voeten. Waar man en macht de anval opzocht, daar kreeg ijsselmeervogels nog de beste kansen, waarbij steeds Sjoerd van der Waal weliswaar betrokken was, maar veelal de bal net niet onder controle gekregen kon worden. Nunspeet gooide alles open, maar de stand was en bleef 2-1.

Door deze mooie opsteker kan de titel IJsselmeervogels in dit jubileumjaar bijna niet meer ontgaan. Als de concentratie kan worden vastgehouden, dan zit er weer een mooi feest in het verschiet!

Gary

Zaterdag 3 maart: Ajax – IJsselmeervogels 0-0 (0-0)

Eentje om snel te vergeten…

IJsselmeervogels liet in het duel met Ajax twee dure punten liggen. In een wedstrijd met af en toe misschien een licht overwicht voor de vogels, kreeg Ajax nog de beste kansen en was het gelijke spel zeker niet onverdiend voor de Amsterdammers.

In de eerste helft gebeurde al niet veel. Op het kunstgrasveld van sportpark de Toekomst stuiterden de ballen vooral veel te hoog op en vlogen vaak buiten de lijnen. Op een kunstgrasveld als deze is voetbal plotseling weer een geheel andere tak van sport en lijkt het meer op futsal. Slechts een paar kansjes over en weer konden worden genoteerd, maar van grote beleving was geen sprake. De meest spectaculaire kwam nog van de kant van Ajax, dat een omhaal in de 40e minuut door keeper Paul Verboom knap tot corner verwerkt zag worden. Op slag van rust mocht Jeffrey Winter alleen op de Amsterdamse goalie af, nadat hij zijn belager veel te vlug af was geweest. Net toen hij deze definitief van zich af had geschud, schoot hij de bal te ver voor zich uit en werd deze een gemakkelijke prooi voor de doelman.

De tweede helft begon al niet veel beter. Na 10 minuten zorgde Ajax met een mooie beweging nog wat voor gevaar in de vogelsdefensie, maar het schot werd een prooi voor doelman Verboom, die een goeie wedstrijd keepte. Naast het optreden van de doelman, mag andermaal het optreden van JP Hartog goed worden genoemd. IJsselmeervogels zette meer aan en zette zowaar Ajax een korte periode onder druk. In de 15e minuut leidde dat tot de eerste echt grote kans voor de vogels. Dennis van de Steen kwam alleen voor de Amsterdamse doelman, maar zag geen mogelijkheid deze te passeren. Na zo’n 10 minuten hield het offensiefje op en deed Ajax af en toe ook van zich spreken. Twee minuten na de kans van Dennis van de Steen, kreeg Ajax een hoekschop en die hoekschop ging via het hoofd van een Ajax aanvaller op de paal. Aan de andere kant kreeg de voor Dennis van de Steen ingevallen Alexander de Jong een vrije trap te nemen op een prachtige plek, maar zijn inzet was niet om over naar huis te schrijven, ware het niet dat het leer na slecht wegwerken voor de voeten van Dennis Knuppe kwam. Die schoot echter voorlangs. 10 minuten voor tijd veerden de meegereisde vogelssupporters nog eenmaal op, toen Andre Kemper in de zestien gevloerd werd. Zowel de scheidsrechter als de grensrechter deden echter of hun neus bloedde. De toch al niet voor zijn doen lekker spelende Kemper, er lukte maar weinig, raakte met de minuut gefrustreerder, wat hem even later een gele kaart zou opleveren na een overtreding. Normaliter maken we daar niet zo vaak melding van, maar Ajax mocht er van het arbitrale trio vrolijk op los schoppen. Zo werd Jeffrey Winter een minuut voor tijd uit de wedstrijd geschopt, zonder dat dat verder consequenties had. Ajax had het laatste wapenfeit, toen het uit een strakke voorzet nog een schot op de lat plaatste.

Door dit resultaat kunnen de concurrenten die niet in actie kwamen weer wat meer druk op de ketel gaan zetten. Sparta Nijkerk deed dit al, ofschoon die nog een behoorlijk gaatje moeten wegwerken. Volgende week wacht de revanche tegen Nunspeet, waarin ijsselmeervogels pas echt goede zaken kan doen.

Gary

Zaterdag 24 februari: IJsselmeervogels – Sparta Nijkerk 4-2 (1-2)

Oost versus West, IJsselmeervogels is the best.

De wedstrijd afgelopen zaterdag tegen Sparta Nijkerk was er één met twee gezichten. In deze derby tegen de oosterburen was er in de eerste helft een dolend IJsselmeervogels te zien en in de tweede helft een herboren IJsselmeervogels. Of hoe in twintig minuten tijd ergernis kan omslaan in tevredenheid.
De Rooien begonnen voortvarend aan de wedstrdij. Al na 4 minuten stond de 1-0 op het scorebord. Dogan Corneille stuurde André Kemper weg die de Nijkerker verdediging volledig te kijk zette en voorzette op Jeffrey Winter. De geboden kans was een makkelijke prooi voor de topscorer. Het goede begin leek veelbelovend, maar al snel ontstond een kwartier waarin het gezapigheid troef was bij de Vogels. Het leek er op alsof de Spartanen de Rooien in slaap wilden sussen. En dat lukte, want in de 21e minuut konden de oosterburen de gelijkmaker optekenen uit een vrije trap. Keeper Paul Verboom leek niet volledig vrijuit te gaan bij deze tegentreffer.
Het spel wat IJsselmeervogels de eerste helft liet zien was van een niet al te best niveau. Met name op het middenveld was een tweetal spelers dat niet goed in de wedstrijd zat blijkend uit het vele balverlies en foute passes. Toch was het IJsselmeervogels dat in de persoon van Dennis Knüppe in de 32e minuut nog een kans kreeg. Sparta was overigens in de eerste helft net wat feller als IJsselmeervogels en wisten de Rooien op deze manier in bedwang te houden en zelfs af te troeven. Paul Verboom moet een aantal keren handelend optreden, maar moet in de 41e minuut toch het hoofd buigen voor de 2-1 van de Spartanen. En alhoewel IJsselmeervogels nog een goede kans kreeg, maar niemand van de Rooien begreep het overstapje van André Kemper, werden de kleedkamers opgezocht met een terechte 2-1 achterstand.
Gelukkig kwamen de Vogels een stuk beter uit de kleedkamer als zij erin gegaan waren. Alleen had Pieter Mulders nog niet een noodzakelijke wissel toegepast, waardoor Sparta bijna nog kon profiteren. Paul Verboom redde bekwaam. IJsselmeervogels kwam wat beter in haar spel en toen in de 61e minuut Christian Opschoor eindelijk uit zijn lijden werd verlost en Sjoerd van der Waal in de ploeg kwam, werden de aanvallen dreigender. Ook het inbrengen van Erwin Schouten voor Dennis Knüppe gaf een positieve wending aan het spel van de Rooien. In de 66e miunuut werd een vrije trap van de Vogels net naast gekopt en na een kans voor Sparta in de 73e minuut werd het met nog een kwartier te spelen toch nog 2-2. Jan Pieter Hartog trok op aangeven van Dogan Corneille op naar de achterlijn en wist de bal voor te zetten op de erg goed ingevallen Erwin Schouten. Hij bekroonde zijn invalbeurt met een verdiende treffer. Er volgend nog een aantal mogelijkheden en in de 83e minuut was het de eveneens goed ingevallen Sjoer van der Waal die op aangeven van Jeffrey Winter onberispelijk wist te scoren. Sparta werd op de knieën gedwongen en kreeg nog een laatste duwtje toen de weer fabelachtig spelende André Kemper onregelmentair werd gestuit en een penalty kreeg toegekend. Een prooi voor vaste penaltynemer Dennis van der Steen die daarmee de eindstand bepaalde op 4-2.
Goede zaken voor de Rooien omdat alle concurrenten punten lieten liggen.

Hop

Zaterdag 17 februari: VVOG – IJsselmeervogels 0-5 (0-0)

Vogels vreten VVOG op…

IJsselmeervogels heeft de inhaalwedstrijd, die al enkele keren was uitgesteld, op fraaie wijze tot winst weten te voeren. Na een 0-0 ruststand, waar overigens alleen nog maar de suprematie niet in doelpunten was uitgedrukt, denderden de vogels onder aanvoering van de af en toe briljante Andre Kemper in de tweede helft als een kudde olifanten over de arme Harderwijkers heen. Hiermee hebben de vogels eindelijk weer de drie punten voorsprong waar zo lang op gewacht moest worden.

Als gezegd, VVOG moest in de eerste helft al terug, maar de treffers bleven uit. De onnodig in het toch bepaald mindere gele tenue gestoken Vogels, domineerden, kregen kansjes maar kwamen niet tot een treffer. De in groten getale meegereisde aanhang zag dan ook opgelucht dat ijsselmeervogels ook na rust weer direkt domineerde. Twee minuten na de hervatting kwam Dennis van de Steen op rechts door en infiltreerde tot voor de goal alvorens hij een schot op de paal debiteerde. Het gaf de supporters direkt het goeie gevoel dat het allemaal wel goed zou komen. Dat kwam het ook wel, maar VVOG kwam toch nog met een paar venijnige counters. Zo ging een mislukt schot nog naast het doel van Paul Verboom en in de tiende minuut kreeg VVOG zelfs een vrije kopkans, maar deze ging slap en recht op doelman Verboom af.

Toen vonden de vogels het welletjes en in het laatste half uur leverde het een ware show af. Jeffrey Winter kreeg linksvoor bij de cornervlag de bal in bezit en manouvreerde zich daar handig uit, leverde de bal in bij de herboren Knuppe, die als vanouds draaiend en kappend inleverde bij Dennis van de Steen. Zonder nadenken gaf hij voor op de geheel vrij voor de goal staande Andre Kemper, die simpel binnen tikte. De verdeelmachine uit Almere pikte andermaal een belangrijke goal mee. Vier minuten later ontstond een kluts voor de Harderwijkse goal en de kluts is uiteraard voor Jeffrey Winter die simpel binnen tikte. In de vierentwintigste minuut van de tweede helft kreeg Jan Pieter op rechts de bal en besloot op avontuur te gaan. Uiteindelijk kwam hij voor de goal en met de buitenkant van de rechterschoen verdween het leer prachtig in de verre hoek. Daarmee was de wedstrijd dan ook echt gespeeld. VVOG kwam in feite al helemaal niet meer in het hoofdstuk voor en uitblinker Kemper kreeg zijn publiekswissel ten faveure van Alexander de Jong. Even daarvoor was Christiaan Opschoor, alweer bijna helemaal terug, al gewisseld voor Sjoerd van der Waal. Alexander had een paar minuutjes nodig om warm te draaien, maar ook hij begon te strooien passjes. In de 82e minuut bereikte hij maar net Jeffrey Winter niet. 5 minuten voor tijd deed Jeffrey Winter het net weer op prachtige wijze bollen. De scheidsrechter had echter kort daar voor gefloten voor een overtreding. Achteloos draaide Jeffrey en schoot fraai over de Harderwijkse doelman heen, maar helaas telde die dus niet. 1 minuut later kreeg hij alsnog zijn treffer. Dennis van de Steen liep weliswaar een halve meter buitenspel, maar mocht door en gaf voor op Jeffrey, die voor een nagenoeg leeg doel succelsvol bleek. In de laatste minuut was het opnieuw Alexander de Jong die op fraaie wijze Jeffrey Winter bediende die met een fraaie lob de eindstand aantekende. De scheids vond het hierna welletjes.

Een mooie overwinning dus, voor het zelfvertrouwen, maar de echte krakers komen nog. Trainer Lok mag er voor waken, dat er wedstrijden gaan komen waarin meer tegenstand te verwachten valt. Desalniettemin gaf ijsselmeervogels deze middag weer eens een prachtige show weg. Bovendien verzaakte eigenlijk niemand en was het op alle fronten goed tot uitmuntend. Nog zo’n acht tikken uitdelen en de botter kan weer besteld worden!

Gary

Zaterdag 10 februari: Kloetingen – IJsselmeervogels 1-3 (1-1)

Ploeteringe…

In een matige wedstrijd in en tegen Kloetinge heeft ijsselmeervogels in de slotfase toch nog de drie punten mee naar huis kunnen nemen. Maar wie de slechte wedstrijden wint, is tot grootse dingen in staat, zo luidt het cliché, waar we ons dan ook maar aan vast moeten houden. Bovendien lieten de twee in opmars zijnde titelkandidaten Spakenburg en GVVV dure punten liggen.

In eerste instantie leek het overigens geen moeizame wedstrijd te worden. Al na twee minuten werd Andre Kemper door Jeffrey Winter op zijn wenken bediend en eerstgenoemde wist het leer in slakkenvaart, het veld was niet best, via de binnenkant van de paal over de doellijn te werken. Een mooie opsteker, zo zou je zeggen, en het startsein voor een heerlijk middagje ijsselmeervogels dat de meegereisde supporters eens flink zou gaan verwennen. Niets was minder waar. Kloetinge bekwam snel van de schrik en ijsselmeervogels zakte terug. Ofschoon Kloetinge hier en daar een speldeprikje wist uit te delen, kreeg toch ook ijsselmeervogels nog een grote kans, maar Dennis van de Steen vond doelman Van de Schee op zijn weg. Daarmee leek de gehele eerste helft wel zo’n beetje te zijn beschreven, maar wat de vogels vlak na het startsignaal deden, dat deed Kloetinge vlak voor het rustsignaal. Erwin van der Woerdt kreeg een afgeslagen bal voor zijn voeten en tekende de misschien zelfs wel verdiende gelijkmaker aan, waardoor ijsselmeervogels met een domper ging rusten.

Dat deden de vogels wat langer dan een kwartier, want na de thee stond Kloetinge direkt al bijna zelfs op een voorsprong. De lat stond echter in de weg. De vogels kwamen hierna wat beter in de wedstrijd zonder verder overigens tot grootse daden te komen. Spelers als Andre Kemper en Dennis van de Steen speelden nog wel de gebruikelijke goede wedstrijd en ook de voor de geschorste Jan Pieter Hartog opgestelde Luc Joordens speelde andermaal een puike pot, maar bijvoorbeeld Dennis Knuppe speelde deze middag bepaald geen lekkere wedstrijd en hij zou dan ook vervangen worden door Alexander de Jong. Ondanks het overwicht leek het duel uit te gaan als de bekende nachtkaars. 1-1 en een nare busreis in het verschiet, maar daar dacht Jeffrey Winter toch anders over. Na twee competitieduels droog te hebben gestaan, was hij daar dan plotseling toch weer zijn gewicht in goud waard. Een kopbal van Alexander de Jong wist hij gedecideerd tot doelpunt te promoveren. Daarmee was de koek nog niet op. Ijsselmeervogels kreeg de ruimte en Sjoerd van der Waal werd gevloerd binnen de 16. De laatste tijd is dat een kolfje naar de hand van Dennis van de Steen en die wist er ook vanmiddag weer raad mee (1-3).

Als gezegd drie belangrijke punten, want zonder deze punten hadden de vogels de koppositie eindelijk kwijt geweest. Nunspeet en IJsselmeervogels kunnen de worsten al ruiken, maar 1 of 2 slechte weken en er sluiten zo weer een drietal clubs aan. En reken maar dat die clubs gretig zijn, dus Kees en kornuiten, wees op je hoede.

Zaterdag 3 februari: IJsselmeervogels – Quick Boys 1-1 (1-0)

Kraker eindigt onbeslist...

De hervatting van de competitie na de winterstop begon direct met een kraker, op de Westmaat was de ontmoeting tussen dé twee grootheden uit het amateur voetbal, de rooien uit Spakenburg en de blauwen uit Katwijk.
Onder een stralende zon verzamelden zicht zo’n vierduizend toeschouwers om dit spektakel te mogen aanschouwen, en ook stond deze wedstrijd in het teken van de opening van de nieuwe tribune.
Wat dat spektakel betreft viel dat zwaar tegen, meer dan een fletse voetbal wedstrijd zonder al te veel kansen kon deze keer de ontmoeting tussen beide clubs niet genoemd worden. Dit in tegenstelling tot de eerdere uitwedstrijd (3-3) en de gewonnen thuis wedstrijd (3-2) twee jaar geleden waarin IJsselmeervogels kampioen werd.

In de eerste helft nam IJsselmeervogels na wat speldenprikken over en weer al spoedig de regie in handen, zonder dat hier in eerste instantie echte kansen uit voortvloeiden, al had het na vijf minuten al 1-0 voor de Vogels kunnen zijn na een kopbal van de goed spelende André Kamper, zijn inzet werd echter van de lijn gehaald. Na 15 minuten in de 1e helft had Christian Opschoor de kans om de wedstrijd open te breken. Na een steekbal speelde hij zich vrij alleen voor keeper Peter Kromhout, maar zijn inzet ging vervolgens over het doel.
In het vervolg van de 1e helft was IJsselmeervogels de iets bovenliggende ploeg maar echt grote kansen werden er niet gecreëerd totdat in de 35e minuut de Westmaat weer opveerde, keeper Peter Kromhout had alle geluk van de wereld dat hij toen net op de goede plaats stond bij een schot wat op zijn borst uiteenspatte, ook vanuit de rebound werd hier niet uit gescoord.
In de 42e minuut was het dan toch raak voor IJsselmeervogels, al hadden de Vogels hier een strafschop voor nodig. Een schot van Christian Opschoor werd door Peter Timmermans uit het doel gehaald met zijn arm, strafschop werd er terecht geoordeeld door de scheids. Uitblinker Dennis v/d Steen ontfermde zich over de bal en schoot onberispelijk de Rooien naar de 1-0, wat tevens de ruststand was.

Na rust kwam IJsselmeervogels in eerste instantie goed uit de startblokken, en had Quick Boys, net als in de eerste helft, een aantal overtredingen nodig om de Vogels af te stoppen. Vooral de charge op Christian Opschoor, welke met geel werd bestraft, had een veld verwijzing kunnen opleveren voor Pieter Dirk Ouwehand.
Hierna zakte het spel van de Vogels al snel in en was het Quick Boys die met het hanteren van de lange bal de gelijkmaker probeerde te forceren. De verdediging van IJsselmeervogels kraakte soms in haar voegen. Pierre Tosch had het na rust duidelijk een stuk moeilijker dan voor rust toen hij een puike eerste helft op de mat legde en Henri de Graaf ging meerdere keren kopje onder. Dit in tegenstelling tot Luc Joordens die de geblesseerde Jeroen Rijsdijk op uitstekende wijze verving.

Zoals gezegd een veld overwicht voor de Boys uit Katwijk in de tweede helft wat enkele kansjes op leverden, de grootste was wel voor van Gool, alleen voor doelman Paul Verboom schoot hij met een slap schotje recht in de handen van de Vogels sluitpost.
Net toen iedereen al aan een overwinning voor de Vogels begon te denken was daar ineens de gelijkmaker, een lange bal werd door de slapende Henri de Graaf niet op waarde geschat waardoor Van Gool nu wel kon binnenschieten, al had hij hier de hulp van de paal voor nodig. Direct na deze tegenslag werd Dogan Corneille ingebracht wat meteen voor meer rust zorgde op het middenveld en IJsselmeervogels beter ging spelen. Het mocht echter niet baten, en het had ook onverdiend geweest, deze wedstrijd verdiende geen winnaar.

Zaterdag 16 december: GVVV – IJsselmeervogels 2-0 (0-0)

IJsselmeervogels verliest van Visee…

De eerste seizoenshelft 2006/2007 werd besloten met de return van de wedstrijd waarmee het seizoen was begonnen en wel tegen GVVV in Veenendaal. De boel was van te voren door trainer Visee van GVVV aardig op scherp gezet door een aantal uitlatingen in de pers. Zijn staaltje van psychologische oorlogsvoering bereikte voor hem en zijn mannen het beoogde effect en IJsselmeervogels werd pijnlijk afgestraft voor haar slechte voetbal deze middag.
De eerste helft hielden beiden teams elkaar aardig in evenwicht. Beiden zochten de aanval, maar tot grote uitgespeelde kansen leidde dit niet. Wel was er in de 13e minuut een goede actie van André Kemper die tot corner werd verwerkt. Uit de corner ontstond een scrimmage voor de goal die door de Veenendaler defensie ternauwernood kon worden weggewerkt. Er volgde een haarscherpe counter waar keeper Paul Verboom attent op reageerde. GVVV kreeg een aantal mogelijkheden, maar echt gevaarlijk werd het niet. Wel kwamen de Veenendalers beter in hun spel.

IJsselmeervogels kwam na de rust niet beter uit de kleedkamer. En zo lag binnen 5 minuten de bal in het verkeerde netje. De spits van GVVV kon tussen 4 IJsselmeervogels verdedigers ongehinderd scoren. Via de paal tekende hij de 1-0 aan en nog geen minuut later ging IJsselmeervogels door het oog van de naald toe een bal op de lat belandde.
Dat de Rooien niet goed in de wedstrijd zaten bleek wel bij een vrije trap die totaal mislukte. Het duurde bijna tot de 60e minuut voordat IJsselmeervogels beter begon te voetballen. Er brak een niet onaardige fase aan waarin de Rooien lieten zien wat ze kunnen. Het was echter niet genoeg deze middag, daarvoor waren 90 van dergelijke minuten nodig.

Er was één kansje voor Jeffrey Winter die de bal helaas voorlangs schoot. Daarna was het alleen nog maar GVVV wat de klok sloeg. In de 75e minuut kon vanuit een corner vrij op de goal van Paul Verboom worden gekopt. Jan Pieter Hartog redde van de lijn. Maar nog geen minuut later stond de 2-0 op het bord na een goede aanval van GVVV. En daar waar een winstpartij voor de winterstop welkom was geweest liep IJsselmeervogels averij op. Dit leidde tot frustratie bij een deel van de serieuze en inmiddels volwassen IJsselmeervogels supporters die zich duidelijk hadden laten provoceren door de woorden eerder die week van GVVV trainer Visee. Zij verlaagden zich tot ordinaire scheldpartijen op scheidsrechter en trainer en stonden lustig op de dug-out van GVVV te rammen. Laat zo’n man toch links liggen, helemaal omdat de overwinning van GVVV verdient was. De Rooien waren deze middag gewoon niet beter. Dus wonden likken en lekker uitrusten voor de 2e seizoenshelft.

Hop

Zaterdag 2 december: IJsselmeervogels – Bennekom 4-2 (0-1)

Met twee gezichten langs Bennekom…

Zaterdag 2 december wachtte IJsselmeervogels de thuiswedstrijd tegen Bennekom, een lekker hapje, zo zou je zeggen, in de wedloop met Nunspeet richting kampioenschap. Niets was echter minder waar, het met oud IJsselmeervogels Paulo Mijndershagen versierde Bennekom was niet van plan om zich onder het toeziend oog van de sigaretten rokende Sint Nikolaas naar de slachtbank te laten leiden.

De wedstrijd begon wat slapjes, toch was het al in de eerste minuut dat ex-spakenburg vedette Bas Dreef met een strak en hard schot doelman Bovo lichtelijk in de problemen bracht, maar in tweede instantie raapte deze de bal alsnog op. Het begin was verder nog wat onwennig, beide teams wachtten af. De eerste echte kans kwam op naam van Bennekom. Een vrije kopkans, alleen voor het doel, werd net naast gekopt. Nog geen minuut later had doelman Mirco Bovo alweer moeite om een overigens slap schotje klem vast te krijgen waardoor een corner werd weggegeven, waar overigens niets noemenswaardigs uit voort kwam. Weer zakte het duel in. Het duurde zeker tien minuten voor het volgende wapenfeit kon worden genoteerd. Wederom was het doelman Bovo die moest grabbelen en andermaal leidde dit tot een onnodig weggegeven corner. Een gevaarlijk schot uit diezelfde corner had de doelman uiteindelijk wel klemvast. IJsselmeervogels had hier nog helemaal niets tegenover gezet Dat duurde tot de 28e minuut toen eindelijk wat combinatiespel mogelijk was, bijvoorbeeld door de onzichtbare Jeffrey Winter, maar zijn schoten kon gemakkelijk worden opgeraapt. Na een half uur kreeg Bennekom weer een echte kans, maar alleen voor doelman Bovo werd het leer naast gemikt. IJsselmeervogels leek heel even wakker te zijn geschud, hetgeen leidde tot een kort offensief waaruit enkele corners op rij volgden, die overigens verder geen noemenswaardige mogelijkheden opleverden. Vlak voor rust kwam Bennekom zelfs verdiend op een 0-1 voorsprong. Na een slecht genomen vrije trap kwam de bal pardoes voor de voeten van Michel van der Sommen die hard binnen knalde. Dat was de verdiende loon voor IJsselmeervogels dat vervolgens uit hetzelfde vaat je bleef tappen. Zo had de stand al een minuut later 0-2 kunnen zijn, maar een schot na een corner kon nog van de doellijn worden gehaald. Met niet al teveel fantasie had het al makkelijk 0-3 kunnen staan bij rust, want nadat doelman Bovo wederom een schot niet klemvast kreeg, werd in de rebound maar net naast geschoten. De broodnodige rust werd met een 0-1 ruststand bereikt en het was wel duidelijk dat orde op zaken moest worden gesteld. Vrijwel iedereen leek in aanmerking te komen voor een wissel.

In de tweede helft bleef IJsselmeervogels in eerste instantie echter uit exakt hetzelfde vaatje tappen. Het duurde tot de 9e minuut toen een aanval via André Kemper eindelijk leidde tot enkele gevaarlijke schoten op doel, zonder succes. Uit de counter liet Bennekom echter direkt blijken dat het voor de punten kwam. De goed voetballende en voor de verdediging ware plaaggeest Dennis van Meegdenburg maakte met een gelukje de 0-2. Daar was helemaal niets op af te dingen, en de wat oudere IJsselmeervogels legendes werd al vragend aangekeken wanneer ook alweer de laatste thuisnederlaag in de reguliere competitie werd opgetekend. Dat was Deltasport, zo’n twee jaar geleden, terwijl Turkyemspor afgelopen zomer dit kunstje nog tijdens de strijd om de landstitel flikte.

Dat zou tot ingrijpen moeten leiden. Vak Midden Noord nam hierin overigens het voortouw. Nadat het zich voornamelijk had beziggehouden met enkele warrige beslissingen van het arbitrale trio, dat overigens geen stempel op de wedstrijd drukte, startte het een charmeoffensief richting de 11 die het uiteindelijk moesten repareren. Twee minuten na de goal kwam daar al de eerste kans, maar de solo van Jeffrey strandde helaas. Weer zakten de vogels in, maar in de 16e minuut kon Dennis van de Steen pardoes een bal op het middenveld onderscheppen en zijn rush naar goal, ongeveer 30 kilometer per uur, leverde succes op, waarbij hij netjes de keeper omspeelde, geen oog had voor de meegerende Jeffrey Winter en dodelijk de 1-2 onberispelijk binnen schoot. Dat was dezelfde Dennis die voorheen feitelijk ook in aanmerking kwam voor een wissel, maar uiteindelijk toch met het oma’s cake pakket ging rennen! Nog geen drie minuten was daar al de gelijkmaker. Na een aanval met veel tikwerk, snel spel, over veel schijven stond uitgerekend verdediger Henri de Graaf klaar om op fraaie wijze de 2-2 binnen te schieten. Bennekom was rijp voor de slacht en IJsselmeervogels was weer op het nivo wat van ze verwacht wordt. Zes minuten na de gelijkmaker onderschepte Jeffrey Winter een ingooi en ging op goal af, maar in plaats van af te geven op André Kemper, schoot deze de bal voorlangs. De winst hing toen echter al in de lucht en na een half uurtje werd dan eindelijk de voorsprong bereikt. Dennis v/d Steen nam een vrije trap en waar de keeper rekening hield met een voorzet en richting de linkerkant van zijn doel ging, daar zeilde de bal met behulp van de wind plotseling de andere hoek in (2-3). IJsselmeervogels bleef aanzetten en Bennekom was rijp voor de slacht, een schril contrast met de eerste helft. Uit eenzelfde vrije trap als de vorige goal, kwam de bal nu in de richting van Jeffrey Winter, die fraai binnen aaide. De man die Kwong Wah Steinrath nooit zal kunnen doen vergeten, omdat dat nu eenmaal niet gaat bij IJsselmeervogels, heeft wel erg weinig moeite met de aan het begin van het seizoen gestelde doelstelling. Het enige minpuntje van zijn middag dat je zou kunnen noemen is dat zijn gemiddelde door slechts 1 doelpunt omlaag gaat. Verder lijkt het erop dat hij toch wel degelijk, naast doelpunten maken, ook een geznde dosis techniek in huis heeft. Hierna was het gedaan met de wedstrijd. IJsselmeervogels was tevreden met de 4-2 en Bennekom kon niet meer. Vlak voor tijd kreeg IJsselmeervogels nog een onverwachte penalty. Nadat Bennekom ging uitverdedigen maakte een Bennekom verdediger op de achterlijn een totaal onnodige fout, die bij de scheidsrechter niet onopgemerkt bleef. Deze wees volkomen trecht naar de stip, maar het bleef natuurlijk een kadootje. Kevin Winter schoot echter ruim over, waardoor de eindstand van 4-2 een feit was.

Met deze overwinning en de overige uitslagen lijkt alleen Nunspeet nog een echte bedreiging voor de mannen van trainer Cees Lok. De Spakenburgse titelgrossier is echter vooralsnog de grootste kandidaat om wederom een titel aan haar palmares toe te voegen!

Gary

Zaterdag 18 november: Geinoord – IJsselmeervogels 0-4 (0-2)

Cees’ tiental verschalkt elf van Geinoord…

Een week na de derby wachtte voor de Rooie Vogels alweer de volgende klus. Spelers en supporters waren vertrokken naar de knusse accommodatie van Geinoord uit Nieuwegein. Middenmoter en een niet te onderschatten ploeg. Hoewel IJsselmeervogels een uur met 10 man speelde werd toch een zakelijke 4-0 overwinning geboekt.

De eerste actie van de Vogels kwam op naam van Dennis van der Steen. Het leverde niet meer op dan een corner. Even later moest Mirco Bovo gestrekt op een inzet van Geinoord. De keeper had de nodige moeite om de bal onder controle te krijgen. Een goed opgezette aanval via Jeffrey Winter en Dennis Knüppe leverde nog geen resultaat op. In de 16e minuut was het dan wel raak voor de Vogels. Erwin Schouten legde de bal breed op Dennis van der Steen die met een steekpass Jeffrey Winter op de goalie afstuurde. De topscorer deed wat hij moest doen en tekende de 1-0 aan. Nog geen minuut later had IJsselmeervogels de kans op 2-0 tijdens een scrimmage, maar Erwin Schouten mistte op een haar na. Even later was het Geinoord dat kans maakte op de 1-1. Het Geinoorder publiek juichte al maar zag de bal op de paal belandden. Ondanks de aanvallende bedoelingen en instelling van Geinoord was het toch IJsselmeervogels dat de 2-0 scoorde. Een aanval over een aantal schijven werd via Dogan Corneille op Jeffrey Winter voorgezet. Laatste kopte de bal door en vanuit de lucht ramde Sjoerd van der Waal de bal keihard in het net. Even later kreeg hij weer een kans maar liet deze onbenut. Ook Geinoord deed nog steeds van zich spreken, maar het lukte de Nieuwegeiners zelfs niet voor een open goal te scoren.

Na een half uur spelen dreigde even een drama voor IJsselmeervogels. Pierre Tosch stopte onreglementair een aanvaller van Geinoord en werd direct met rood van het veld gestuurd en moest later ook nog afscheid nemen van Dogan Corneille die uitviel met een blessure. Na wat omzettingen in de verdediging ging IJsselmeervogels verder met de klus en viel nog steeds aan. Toen Jeffrey Winter doorbrak werd ook hij neergelegd door een Geinoord verdediger. Daar waar de scheidsrechter aan Pierre Tosch voor een zelfde overtreding direct rood gaf hield hij nu de kaarten op zak. Met een vrije trap van Sjoerd van der Waal die goed werd gepareerd door de keeper en een voorzet van Jan Pieter Hartog die door dezelfde keeper werd onderschept eindigde de eerste helft.
De tweede helft was minder fraai. Geinoord viel naar hartelust aan en IJsselmeervogels beperkte zich tot verdedigen. Toch kon IJsselmeervogels haar voorsprong uitbreiden. De doorgebroken Sjoerd van der Waal werd binnen de zestien gestuit. De scheidsrechter wees naar de penaltystip maar hield weer de kaarten op zak. De penalty was een eenvoudige prooi voor Dennis van der Steen. 3-0. Ook Erwin Schouten had kans op zijn goal alleen maakte hij het zichzelf te moeilijk. Geinoord weigerde de handdoek in de ring te gooien en bleef aanvallen. En weer was het IJsselmeervogels dat scoorde. Tegen het einde van de wedstrijd ging Dennis Knüppe goed door naar de achterlijn en gaf de bal aan Sjoerd van der Waal die onberispelijk de 4-0 aantekende en daarmee zijn 2e van de middag scoorde. IJsselmeervogels boekte een goede overwinning daar waar de meeste andere titelkandidaten punten lieten liggen.

Hop

Zaterdag 11 november: Spakenburg – IJsselmeervogels 1-2 (1-1)

Kampioen wordt je door van de kleintjes te winnen..Matig IJsselmeervogels verschalkt blauwe buurman Spakenburg

Nog wat duf van de overwinningsroes zet ik me achter de laptop om het verslag te maken van de moeder aller derby’s die gistermiddag is gespeeld. De spanning voor en na de wedstrijd is bij de 10e derby in successie een stuk minder als een aantal jaren terug. Maar de ontlading na de winst op de blauwen is beslist niet minder groot. Helemaal omdat IJsselmeervogels deze middag gewoon één van haar mindere wedstrijden speelde. Dat laatste kan ook worden toegeschreven aan het goed georganiseerde Spakenburg dat het IJsselmeervogels in de opbouw erg moeilijk maakte. De Blauwen hadden het betere van het spel, waren gemotiveerder en het zag er allemaal net georganiseerder uit. Overigens leidde dit weer niet tot echt grote kansen en dat is dan weer toe te schrijven aan IJsselmeervogels. De Rooien hadden tevens het geluk dat zij efficiënter met de kansen omgingen en Jeffrey Winter in hun midden hebben. Kampioen wordt je door ook slechte wedstrijden te winnen.

De sfeer voorafgaand aan de wedstrijd was weer als vanouds. De sfeercommissie had zich niet uit het veld laten slaan door allerlei regeltjes van de KNVB en deelde aan alle Rooie aanhangers vlaggetjes uit zodat de rooie kleur bij opkomst van de spelers een groot gedeelte van blauwe zijde van de Westmaat een passender kleur gaf. En ook onze collega supporters van de Blauwen kwamen met hun reuzeshirt goed voor de dag.
Het eerste wapenfeit van de wedstrijd was voor IJsselmeervogels. Het was Alex de Jong die een vrije trap mocht nemen die een makkelijke prooi was voor keeper Ben Lahsen. Spakenburg beantwoordde dit met een fraaie aanval over rechts die voorlangs de goal ging van Mirco Bovo. Er ontstond toen een fase, die met een onderbreking van vijf minuten eigenlijk de hele wedstrijd duurde, dat Spakenburg de overhand had. IJsselmeervogels was erg onzorgvuldig in de opbouw. Dat begon al bij het uitverdedigen waardoor het middenveld nauwelijks werd bereikt. Ook werd het middenveld door Spakenburg in een verdedigende rol geduwd omdat de Blauwen met goed verzorgd voetbal en een aanvallende instelling druk zette op IJsselmeervogels. Spakenburg mocht een flink aantal corners nemen en wist in de 11e minuut hieruit dreigend te worden. Totaal onverwacht, maar gelukkig voor ons Rooien viel aan de andere kant de 1-0. Een ingooi van Jeroen Rijsdijk werd door de blauwe verdediging verkeer ingeschat. Een attente Jeffrey Winter die meer dan alleen een neus heeft voor de goal plaatste de bal vanuit de lucht in het blauwe hok. Een lekkere voorsprong.

Er brak toen ook de korte fase aan waarin IJsselmeervogels wel voor goed voetbal zorgde. Een actie van Jeffrey Winter met André Kemper ging helaas voorlang aan de blauwe goal. Langzaam maar zeker kwam Spakenburg de achterstand te boven en werden zij ook dreigender. In de 26e minuut zetten zij een goede aanval op. De verdediging van IJsselmeervogels greep niet voldoende in en via het achterwerk van Jeroen Rijsdijk belandde de bal voor de voeten van Mustafa Aksit die de bal keihard in het net ramde en daarmee de gelijkmaker aantekende. Nog één keer kwam IJsselmeervogels tot een goede aanval in de eerste helft. Het was Dennis van der Steen die een goede mogelijkheid geboden kreeg van André Kemper. Deze dot van een kans ging echter aan de verkeerde kant van de paal. Voor de rest was het Spakenburg wat de klok sloeg in de eerste helft. Zij het moeizaam lukte het de verdediging van IJsselmeervogels wel de angel uit de vele aanvallen van de blauwen te halen.

De tweede helft gaf hetzelfde beeld. Spakenburg zocht de aanval en was fanatieker, IJsselmeervogels verdedigde. In de 52e minuut was Spakenburg weer gevaarlijk en moest Mirco Bovo zich tot het uiterste strekken om een van richting veranderde bal uit de goal te weren. Pas in de 58e minuut had IJsselmeervogels haar eerste goede aanval die ook gelijk voor gevaar zorgde. Vervolgens brak een fase aan waaraan voor de neutrale toeschouwer weinig plezier viel te beleven. Tot aan de 70e minuut. Alle rooie voetballers moeten gedacht hebben van en nu zullen we laten zien hoe je echt een aanval opzet. De doorgetrokken verdediger Henri de Graaf kon vanaf de achterlijn voorzetten op Jeffrey Winter. En laatste had een toveractie in gedachten. Via een hakje verschalkte hij doelman Ben Lahsen en deed de rooie aanhang brullen van plezier. 2-1 en de Blauwen op de knieën. Spakenburg probeerde het nog wel, maar werd tot aan de blessuretijd nooit echt gevaarlijk. Het enige gevaarlijke wat er gebeurde binnen de reguliere speeltijd was een grove charge van Lambert Zijl op Sjoerd van der Waal waarbij ik ervan uitga dat deze charge uit fanatisme was en niet uit frustratie. Mirco Bovo moest nog één keer handelend optreden. Het was een fraaie redding op een kopbal van Rob Hopman. Na een minuut of zes blessuretijd floot de uitstekende scheidsrechter die de kaarten op zak hield dan eindelijk af en kon het feest aan de rooie en dus de goede zijde van de Westmaat beginnen.

Conclusie na deze wedstrijd is dat IJsselmeervogels goede zaken deed, dat Cees Lok eigenlijk niet meer stuk kan door zijn eerste wedstrijd niet alleen te winnen, maar ook nog eens van de Blauwen en dat Erik Assink weer eens een derby niet weet te winnen. Of zou zijn rooie verleden hebben meegespeeld. En voor de spelers van IJsselmeervogels geld; jongens het was niet best, maar Kampioen wordt je door ook van de kleintjes te winnen.

Hop

Zaterdag 4 november: IJsselmeervogels – SSV ’65 4-0 (2-0)

Waardig afscheid voor Willem…

Na het schokkende nieuws van de afgelopen week restte de selectie nog maar 1 ding, namelijk trainer Willem met een klinkende overwinning en dito feestje naar de zandbak in Koeweit te sturen. Dat lukte zonder al teveel moeite ondanks dat Willem Andre Kemper had gespaard. De begenadigde aanvaller kampt met een blessure aan zijn hand en werd daardoor uit voorzorg aan de kant gehouden.

Dan de wedstrijd. Die was in de beginfase verre van hoogstaand. Na een wat aftastend begin kwam de eerste kans feitelijk uit de lucht vallen. De jong belegen keeper van SSV ’65 wilde de bal uitschieten maar schoot tegen de hinderende Erwin Schouten aan, waarna de bal slechts centimeters langs de goal rolde. Deze keeper toonde zich even later wederom niet al te zeker. Een schotje kreeg hij niet klem, waarna een scrimmage ontstond en een doelpunt maar ternauwernood kon worden voorkomen. Daarmee is dan ook wel al bijna een half uur besproken. Er was sprake van een slappe hap, terwijl aan de andere kant wel degelijk het gevoel bleef hangen dat er een doelpunt aan zat te komen. Vlak voordat er een half uur voorbij was deed Alexander de Jong, middels een fraaie lob, van zich spreken. De doelman liet zich na zijn wat twijfelachtige begin echter alsnog gelden en tikte het leer met zijn niet geknipte nagels nog net over. Kort daarna deelde SSV zijn eerste speldeprik uit. Een gevaarlijk schot ging echter net naast. Er kwam iets meer tempo in. Een minuut na de vorige aktie kreeg Dennis van de Steen een vrije schietkans, maar zijn inzet was veel te zacht na een fraaie aanval van de rooien. In de 35e minuut kwam Jeffrey Winter aan de linker kant door en leverde een gevaarlijke voorzet af. Deze kon echter tot corner worden verwerkt door de Zeeuwse bezoekers. Na nog een kleine speldeprik, toen de rust naderde, toen vond ijsselmeervogels het wel welletjes. Dennis Knüppe lanceerde een voorzet en Pierre Tosch wist de bal met het hoofd tot doelpunt te promoveren. De verdediger vierde zijn doelpunt uitbundig bij de supporters van Vak Midden Noord. Een minuut later viel daar al bijna de gelijkmaker. Een voorzet van SSV werd slecht door doelman Verboom verwerkt, waarna het daarop volgende schot knap door Jan Pieter van de doellijn werd gewerkt. Paul Verboom raakte bij deze aktie gewond en kon de wedstrijd niet meer voortzetten. Zijn vervanger was Mirco Bovo en diens eerste wapenfeit kwam in de slotminuut van de eerste helft. Een prachtige uittrap op maat kwam bij Jeffrey terecht, die onzelfzuchtig probeerde voor te zetten op Erwin Schouten. Die kreeg de bal wat gelukkig nog op zijn hoofd, maar raakte hem niet helemaal goed, waardoor de bal over ging.

In de tweede helft ging SSV harder spelen, zonder dat de scheids hiertegen optrad. Niettemin bleef ijsselmeervogels de regie in handen houden en schakelde langzaamaan een tandje hoger. In de tiende minuut brak Dennis van de Steen door, maar Jeffrey raakte de bal niet goed. In deze fase ontving SSV pas haar eerste gele kaart sinds dat het zich een wat harder strijdplan had aangemeten. IJsselmeervogels liet zich echter niet van haar stuk brengen en besliste de wedstrijd in de dertiende minuut. Een voorzet van Erwin Schouten op Jeffrey bracht de laatste alleen voor de keeper en zoals inmiddels wel bekend weet deze wel raad met een dergelijk kansje en schoot dan ook onberispelijk in de linkerhoek. Kort daarna paste Willem gelijk een dubbele wissel toe. De broertjes werden uit voorzorg naar de kant gehaald, Met name Kevin stond op scherp, qua gele kaarten, en werden vervangen door Dogan en Kemper. In de 22e minuut brak Erwin Schouten op rechts door. Waar een voorzet zeker tot de mogelijkheden behoorde, daar ging zijn schot maar net voorlangs. In de tweede helft was er overigens maar 1 ploeg die voetbalde, maar hierin leek verandering te gaan komen toen Henri de Graaf geblesseerd uitviel. De karaktervolle verdediger stelde uw verslaggever en zijn lezers na afloop echter gerust en verzekerde dat hij al weer wedstrijdfit was. Enige duizeligheid en een irriterende knie speelden hem parten. IJsselmeervogels moest dus met tien man verder, want er was al drie keer gewisseld. Dat weerhield de vogels er echter niet van de wedstrijd gewoon te blijven controleren. Na een krap half uurtje haalde Dennis van de Steen, die langzaam in de wedstrijd groeide, de achterlijn, maar zijn voorzet bereikte net de vrijstaande Schouten niet. 2 minuten later gingen de gedachten echter weer even terug naar de 17e juni. Alexander de Jong lanceerde een prachtige pass op Dennis Knüppe, die de rol van Jan de Graaf op zich nam door de bal voor de voeten van Andre Kemper panklaar te leggen. Deze haalde vervolgens, net als destijds, verwoestend uit en de bal kwam weer precies in de kruising! Iedereen geloofde het vervolgens wel, behalve Jan Pieter. Alleen voor de keeper, kreeg hij de bal nog over. Knüppe schoot uiteindelijk in blessuretijd de bal nog het dak in, waarmee de eindstand op 4-0 kwam.

Wat restte was een hartverwarmende ceremonie met Willem, waarbij enerzijds de waardering van de supporters werd uitgesproken en anderzijds Willem zijn waardering voor IJsselmeervogels in al haar geledingen uitsprak. Dit werd opgesierd met een prachtig vuurwerk, waarvan zelfs de nieuwbakken trainer Cees Lok onder de indruk moet zijn geweest. Het waardige afscheid van Willem werd in de kantine voortgezet, waarbij Willem, geloof het of niet, toch wel een traantje moest wegpinken. Hij vond echter troost bij zijn charmante vriendin en zondagmiddag wacht het paar de reis naar Koeweit, alwaar Willem het wat rustiger aan wil doen. Willem, de supporterssite wenst je al het goeds daar in het verre Koeweit en het webteam kan daar eventueel misschien ook voor jou nog van nut zijn. Vanaf deze plaats hartelijk dank voor je inzet en de successen die je hebt weten te behalen! We zien je graag nog eens terug!

Gary

Zaterdag 21 oktober: Hoek – IJsselmeervogels 0-3 (0-0)

IJsselmeervogels in een boeiende kraker overtuigend langst Hoek…

In een wervelende voetbalshow heeft IJsselmeervogels zaterdag de koppositie van Hoek overgenomen, weliswaar met een wedstrijd meer gespeeld maar de Rooien hebben vanmiddag laten zien dat ze weer meedoen om de prijzen. Waren de vorige wedstrijden, met name de laatste twee, voor de supporters teleurstellende vertoningen, deze middag was het voor de meegereisde supporters schare een genot om hun favorieten aan het werkt te zien.
De Vogels begonnen scherp aan de wedstrijd, al vanaf het eerste fluitsignaal werd de aanval opgezocht, ook Hoek ging voor de aanval waardoor er een mooi duel ontstond. Het eerste kwartier was voor de Vogels, al gaf hoek in de 2e minuut een waarschuwing in de persoon van Kesikbas maar zijn schot smoorde in de verdediging. Het was in het eerste gedeelte dus vooral IJsselmeervogels wat de meeste aanspraak mocht maken op een voorsprong, zo kreeg Dennis v/d/ Steen twee maal achter elkaar een goede mogelijkheid en ook Alexander de Jong kon zijn kans niet verzilveren. IJsselmeervogels speelde hogeschool voetbal en het was aan de keeper van Hoek te wijten dat IJsselmeervogels in het vroege begin van de wedstrijd niet op voorsprong kwam. Na een kleine 20 minuten nam Hoek de regie over, en nu was het de keeper van de Vogels, Paul Verboom, die de brilstand op het bord leed staan. De in de eerste wedstrijden onzeker lijkende doelman lijkt zich zo langzamerhand beter in zijn vel te zitten wat hij deze middag, vooral het tweede gedeelte van de eerste helft, etaleerde met enkele fraaie reddingen. Vooral de redding enkele minuten voor rust was er een van grote klasse, een hard schot richting het kruis van Bakx werd door Paul Verboom onschadelijk gemaakt.
Na rust nam IJsselmeervogels vanaf het begin weer de touwtjes in handen en zou deze de rest van de wedstrijd ook niet meer los laten. Al na enkele minuten schreeuwde alles wat rood was om een strafschop toen André Kemper onreglementair gestuit werd, de scheids zag hier echter geen overtreding in waar 9 van de 10 collega’s dit wel zouden hebben gezien. Het was echter uitstel voor Hoek want in de 57e minuut kwam dan toch de verdiende treffer voor IJsselmeervogels, Kevin Winter bracht met een lepe dieptebal de uitblinkende Dennis v/d Steen in stelling die vanaf de achterlijn voorgaf op de inkomende André Kemper die vervolgens de 0-1 op de borden schoot. Het was een enorme dreun voor Hoek, en binnen zeven minuten zou hier een k.o op volgen middels twee doelpunten van Jeffrey Winter die inmiddels al op 9 uit 8 staat, voorwaar een hele prestatie die laat zien dat de nieuwe spits van de Vogels momenteel messcherp is. Na deze zeven overdonderende minuten was het spel gespeeld, Hoek was onmachtig en IJsselmeervogels toonde nog clementie met de blauw witten uit het verre Zeeland door enkele kansen onbenut te laten. Het mocht de pret echter niet drukken voor de supporters die een heerlijke tweeëneenhalf honderd kilometer terugreis voor de boeg hadden, IJsselmeervogels had eindelijk haar ware vorm laten zien deze middag, en nu vasthouden deze vorm!!

Zaterdag 14 oktober: IJsselmeervogels – Huizen 2-0 (1-0)

Saaie wedstrijd wordt door IJsselmeervogels winnend afgesloten…

Na de afgang van vorige week uit bij Nunspeet was het zaak om even orde op zaken te stellen voor de Vogels, slachtoffer moesten de Taatjes uit Huizen worden, en het massaal opgekomen publiek was het er vooraf over eens, dit zou en moest, gezien de stand op de ranglijst, een walkover worden. Nou op zo’n 15 à 20 minuten in de eerste helft na was dit één van de saaiste wedstrijden die IJsselmeervogels de laatste jaren op de mat heeft gelegd, en dan kan een optimistisch interview op radio M van trainer Willem Leushuis dit echt niet verbloemen. Het was niet aan IJsselmeervogels maar aan Huizen te wijten dat de 3 punten in Spakenburg bleven, de ploeg uit Huizen etaleerde zo weinig klasse dat ondanks het lome spel van de Vogels toch heel eenvoudig de overwinning behaald werd.
De wedstrijd begon een beetje aftastend, IJsselmeervogels, die het moest doen zonder de geblesseerde Christian Opschoor en de gepasseerde Dogan Corneille, kwam een beetje schuchter uit de startblokken, het leek of ze nog niet van de kater van vorige week bekomen waren. Na 10 minuten was het eerste gevaar voor het doel van Huizen, waar ex-Vogels Gerben Jan Ruizendaal het doel verdedigde, een voorzet van Jeffrey Winter was echter te hard om voor echt gevaar te zorgen. Zeven minuten later was daar de eerste grote kans voor de rood-witten uit Spakenburg, een mooie voorzet van Dennis Steen, hij werd door een mooie pas van Alexander de Jong in stelling gebracht, kwam bij de in kansrijke positie staande André Kemper, zijn kopbal miste echter precisie waardoor de bal over het doel verdween. Even later, en wel in de 18e minuut, was het dan toch raak. Jeffrey Winter nam de bal op randje buitenspel met de linkerhak mooi mee, en links voor het doel van Huizen krulde hij de bal schitterend in het kruis, 1-0 voor de thuisploeg. Na deze voorsprong gooiden de Vogels alle schroom van zich af en zocht veelvuldig de aanval, daar was in de 20e minuut een grote kans voor de mee opgekomen Pierre Tosh, maar hij kwam een teenlengte te kort om de bal in het doel te tikken, ook Jeffrey Winter die naast hem stond kon net niet bij de bal. In de 23e minuut was het André Kemper die zich knap vrij speelde maar zijn schot ging een metertje over het vijandelijke doel. Een minuut later was het bijna 2-0, Jeffrey Winter was net wat eerder bij de bal dan de uitkomende Gerben Jan Ruizendaal, maar in de draai raakte hij de bal net niet goed genoeg waardoor deze net langst de verkeerde kant van de paal achter de achterlijn verdween. In de 26e minuut was misschien wel de mooiste aanval van de wedstrijd te bewonderen, een combinatie tussen André Kemper, Jeffrey Winter en Alexander de Jong werd door laatstgenoemde net over het doel gelobd. Hierna kwam de klad in het spel van de Vogels, men ging, onbewust?, mee in het spel van Huizen wat het spelbeeld niet ten goede kwam, de eerstvolgende kans, en gelijk ook de laatste van de eerste helft, kwam in de 43e minuut, een schot uit het niets van Jeffrey Winter ging echter over waardoor de rust gehaald werd met een 1-0 voorsprong.

Na de thee leek het met het spel in eerste instantie beter te gaan dan het einde van de eerste helft. In de 49e minuut was de bal, na een aanval over verschillende schijven, net iets te ver voor André Kemper om deze tot doelpunt te promoveren. En na wat plaagstootjes van de Vogels ebde het tempo weer uit de wedstrijd en de toeschouwers moesten tot aan de 60e minuut wachten voordat er weer iets te beleven viel, het was een schot van Alexander de Jong welke net naast het doel ging. Hierna konden de supporters weer een dutje gaan doen tot aan de 27e minuut toen het ineens 2-0 stond, Jeffrey Winter was attent en schoot zijn 2e van deze middag beheerst binnen. Dit was zo’n beetje het enigste opwindende van de 2e helft wat er gebeurde of het moest de kans van Dennis Knüppe in de 41e minuut zijn, hij raakte echter de bal geheel verkeerd zodat het bij 2-0 bleef. Gelukkig komt aan alles een einde, zo ook aan deze ‘wedstrijd’ als we dit woord mogen gebruiken, want een wedstrijd is het nooit geweest. IJsselmeervogels deed, voor de klasse die men in huis heeft, veel te weinig en Huizen kon simpelweg niet meer. Één ding staat wel vast, grote verliezer deze middag was het plubliek, en dan kan een mooi praatje tegenover de pers dit niet verhullen. Volgende week zal er uit bij Hoek toch echt uit een ander vaatje getapt moeten worden wil men tot een aansprekend resultaat komen om de achterstand die al zo vroeg in het seizoen onnodig is opgelopen, weer in te lopen.

Pojt

Zaterdag 7 oktober Nunspeet – IJsselmeervogels 2-0 (1-0)

Erger je niet, verwonder je slechts…

Met de titel van dit verslag is eigenlijk wel zo’n beetje het gevoel beschreven wat je als supporter overhoudt na de wedstrijd Nunspeet – IJsselmeervogels. Aan de zijlijn heeft de ergernis over de eerste helft en voor een deel de tweede helft de overhand, maar het gevoel zou verwondering, of eigenlijk verbazing, moeten zijn over het bereikte resultaat in Nunspeet. Want laten we heel eerlijk zijn, van een ploeg met het niveau van Nunspeet mag niet verloren worden. Het verlies is deels te danken aan de instelling van Nunspeet, een instelling die veel meer ploegen tegen IJsselmeervogels zullen hanteren, maar vooral te wijten aan IJsselmeervogels zelf.

Met name de eerste helft van de Vogels was niet al te best. Het tempo lag te laag en er was te weinig creativiteit om het de Nunspeters moeilijk te maken. Na 10 minuten keek IJsselmeervogels al aan tegen een achterstand van 1-0. De zeer fysiek ingestelde spits van de blauwgelen kon dwars door de verdedigende linies van de rooien breken en zo keeper Paul Verboom verschalken. Een paar minuten later konden de Nunspeters hun voorsprong vergroten, maar was het dezelfde Verboom die erger wist te voorkomen. Na een fout van Henri de Graaf moest hij wederom handelend optreden om IJsselmeervogels voor een grotere achterstand te behoeden. IJsselmeervogels probeerde het wel, maar kwam opbouwend tekort. En wederom was het Nunspeet dat gevaarlijk kon worden, maar dat op dat moment het vizier niet op scherp had staan en dus over kopte. Dat het verdedigend niet goed zat bij de Vogels bleek wel in de 37e minuut toen maar liefst twee man op Paul Verboom af konden. Op dat moment toonde hij zich gelukkig een betrouwbare sluitpost. In de 41e minuut had Jeffrey Winter een penalty moeten krijgen toen hij opzichtig binnen de 11 meter werd neergelegd. De man in het zwart beoordeelde het gebeuren echter anders en gaf deze middag de enige keer niet het voordeel aan de aanvallende ploeg. De rest van de wedstrijd mochten de spitsen van Nunspeet naar hartelust duwen van de scheidsrechter. Overigens geen excuus voor de Vogels voor het schamele verlies.

De tweede helft kwam een ander IJsselmeervogels binnen de lijnen. Dennis van der Steen en de tot dan steeds aanspeelbare Dogan Corneille hadden plaats gemaakt voor Dennis Knüppe en Alexander de Jong. Dit had een positieve impuls op het aanvalsspel van de Vogels. Ondanks alle goede bedoelingen stonden de aanvallers niet voldoende op scherp. Zo aaide Jeffrey Winter de bal na aangeven van Christian Opschoor, zodat de bal op F-jes snelheid in handen kwam van de Nunspeter doelman. En ook zijn kopbal en de kans op de 1-1 was te zacht om echt voor dreiging te zorgen. Het doemscenario, namelijk eerder de 2-0 als de 1-1 tekende zich huizenhoog af in de 68e minuut, toen Alexander de Jong voor leeg doel de bal snoeihard in het zijnet schoot. En je hebt het nog niet aangetekend of ja hoor de bal ligt aan de andere kant in het netje. En toen was de koek ook op. Hoewel de Vogels nog aanzetten, werd het spel weer onzorgvuldig en kon ook Sjoerd van der Waal die de zwak acterende Jeffrey de Winter mocht aflossen geen ommekeer brengen. Nunspeet gefeliciteerd met de punten en Vogels; pas op je tellen. Er komen nog meer van dit soort tegenstanders.

Hop

Zaterdag 30 september IJsselmeervogels – Ajax 5-2 (3-1)

IJsselmeervogels wint van Ajax

De maand september bijna ten einde en de zomer lijkt nog steeds niet over. Onder prettige omstandigheden werkte IJsselmeervogels het competitieduel af tegen de amateurs van Ajax. De uitslag, 5-2, doet vermoeden dat IJsselmeervogels een eenvoudige overwinning boekte, maar niets is minder waar. En dat heeft de ploeg vooral aan zichzelf te danken.Toch lag de bal al na 4 minuten in het netje bij de Amsterdammers.

IJsselmeervogels zocht driftig de aanval en Dennis van der Steen heroverde de bal bij de achterlijn. Hij zette schitterend voor op André Kemper de onberispelijk scoorde met de binnenkant van de voet en daarmee zijn eerste competitietreffer aantekende. Het leek een eenvoudige middag te worden, maar een minuut na de 1-0 was de stand alweer gelijk getrokken. De Amsterdammers kregen een vrije trap toegekend en terwijl de rooie verdediging stond te wachten tot de keeper in zou grijpen en de keeper stond te wachten tot de verdediging in zou grijpen, kon Ajax eenvoudig scoren.

Vervolgens lukte het Ajax om het spel van IJsselmeervogels dusdanig te ontregelen dat er van opbouw vanaf de rooie zijde weinig terecht kwam. Dit leidde tot een aantal onzorgvuldige passes en een aantal mogelijkheden voor Ajax die zonder gevolgen bleven. IJsselmeervogels bleef het gelukkig wel proberen en werd beloond met een vrije trap. Na wat heen en weer getik belandde de bal uiteindelijk voor de voeten van wederom Dennis van der Steen die goed voorzette op Jeffrey Winter die op zijn beurt koppend de 2-1 scoorde. Het was de inleiding voor een fase waarin IJsselmeervogels goed voetbal liet zien. Ajax was nog niet van de schrik bekomen en had nog maar net afgetrapt toen Jan Pieter Hartog een roei maar net naast de goal zag belandden. Uit een vrije trap van Dennis van de Steen maaide Jeffrey Winter finaal over de bal heen anders was er weer een goede mogelijkheid ontstaan. Uiteindelijk viel de 3-1. Het was Jeffrey Winter die de bal meegaf aan André Kemper die met buitenkant rechts de bal in de korte hoek tikte. Een bijzonder fraai doelpunt.

IJsselmeervogels startte de tweede helft met een comfortabele voorsprong. Het motto zou moeten zijn, consolideren en eventueel de voorsprong uitbreiden. Maar er is nog altijd een tegenstander en die werkt niet altijd mee. Een groot gedeelte van de tweede helft had IJsselmeervogels het ronduit moeilijk tegen Ajax. Het waren dan ook de Amsterdammers die het initiatief namen en lustig konden aanvallen. Nadat een speler van Ajax met brancard van het veld moest, wij wensen hem beterschap, wist de ploeg uit Amsterdam terug te komen tot 3-2. Toch leken toen de krachten van de Amsterdammers af te nemen en begon IJsselmeervogels verbetering te tonen. Na een te zachte vrije trap van André Kemper en een buitenspelgoal van Jeffrey Winter volgde de 4-2. Christian Opschoor heroverde de bal en maakte zijn eerste goede actie van de middag. Deze was voor Ajax gelijk fataal want uit de voorzet wist Jeffrey Winter te scoren. Zijn tweede deze middag. De koek was op bij de Amsterdammers en ondanks dat het al blessuretijd was bleef IJsselmeervogels aanvallen. André Kemper bepaalde de eindstand met een geplaatst schot op 5-2. Zijn derde deze middag en van deze competitie.

Hop

Zaterdag 23 september Sparta Nijkerk – IJsselmeervogels 0-1 (0-1)

IJsselmeervogels steelt geen punten in Nijkerk…

Na de wedstrijd om de KNVB beker van afgelopen dinsdag mocht IJsselmeervogels vandaag weer aantreden voor de competitie en wel tegen Sparta Nijkerk, een streekderby. Dat bleek ook wel uit het vele volk dat op deze wedstrijd was afgekomen. Hoge verwachtingen van IJsselmeervogels zeker na de goede tweede helft tegen NAC. Helaas kwamen de massaal meegereisde rooie supporters erg bedrogen uit. Het werd weliswaar een overwinning, maar qua wedstrijd was het bar slecht.

Aan het begin van de wedstrijd was het vooral de ploeg uit Nijkerk die het heft in handen nam. Het was echter IJsselmeervogels dat via Dennis van der Steen de eerste kans kreeg. Zijn voorzet vanaf de flank ging aan alles en iedereen voorbij. Sparta Nijkerk had een goede mogelijkheid na bijna een kwartier spelen, alleen de spits miste kracht en inzicht na een goede aanval. Het eerste echte gevaar van de Vogels werd gesticht door Jeffrey Winter. Zijn inzet werd in eerste instantie gepareerd door de keeper en ook met de volgende inzet van André Kemper ging hij goed om. Vervolgens brak een fase aan waarin IJsselmeervogels niet tot opbouwen toekwam omdat er veelvuldig en knullig balverlies werd geleden. Er werd misschien wel door het kunstgras knullig gespeeld. Er was nog wel sprake van een afgekeurde goal en een scrimmage voor de goal maar veel meer was er niet te beleven. Toen de Vogels eindelijk binnen de zestien wisten door te dringen werd Dennis Knüppe omzichtig ondersteboven geduwd, maar de scheidsrechter zag hierin geen penalty. Een overtreding even later op Dennis van der Steen eveneens binnen de zestien resulteerde wel in een penalty. Laten we het maar een optelsom noemen. Kevin Winter wist hier goed mee om te gaan en scoorde de 1-0. De eerste helft werd besloten met een schot over van Dennis van der Steen.

In de tweede helft leek het er even op dat IJsselmeervogels met een andere instelling was gaan voetballen. Binnen 15 minuten had IJsselmeervogels zelfs op een 5-0 voorsprong kunnen komen, ware het niet dat een groot aantal kansen onbenut werd gelaten.
Zo was het Jeroen Rijsdijk die uit een corner de bal naast schoot, maar zijn misser lag aan de moeilijkheidsgraad. Jeffrey Winter miste vervolgens twee keer op rij. De eerste mogelijkheid belandde op de paal na een zeer goede voorzet van broer Kevin. Zijn tweede kans alleen voor de keeper ging naast. De laatste kans was voor André Kemper die na een vrije trap genomen door Kevin Winter de bal van een meter hoog over het doel heen joeg.

Daarmee was gelijk de koek op in deze wedstrijd en werd het een oersaaie en slechte vertoning. Sparta Nijkerk probeerde wel, maar komt duidelijk te kort en IJsselmeervogels heeft gewoon de vorm (nog) niet te pakken. Kortom een draak van een wedstrijd, maar wel drie punten. En dat voor de eerste keer op kunstgras.

Hop

Zaterdag 16 september IJsselmeervogels – Kloetinge 3-0 (2-0)

IJsselmeervogels pakt eenvoudig de eerste driepunter…

Na twee gelijke spelen was IJsselmeervogels toe aan haar eerste overwinning wilde men de aansluiting met de top niet verliezen. Tegenstander Kloetinge moest naar de slachtbank gespeeld worden om dit te bewerkstelligen. Vooraf werd gevreesd voor een moeizame pot voetbal tegen de stugge Zeeuwen, maar achteraf bleek dat deze angst ongegrond was. Het werd een makkelijke middag voor de Vogels die de warmte misschien wel als grootste tegenstander had deze middag.
De rooien begonnen fel aan de wedstrijd op een wederom zonovergoten Westmaat. Het was duidelijk dat men zo snel mogelijk de opening wilde forceren tegen de blauw witten uit Zeeland om zo snel mogelijk hun verzet te breken. De twee voorgaande wedstrijden hadden de Zeeuwen nog geen doelpunt tegen hoeven te incasseren, hier stond tegen over dat men ook nog niet het doel had weten te vinden, dus een vroege openings goal zou een loopgraven instelling kunnen voorkomen. Na wat speldenprikken van de Vogels was het Christian Opschoor die in de 8e minuut dicht bij een goal was, zijn schot verdween echter net langst de verkeerde kant van de paal. IJsselmeervogels bleef druk houden op het doel van de gasten en nadat enkele kleine mogelijkheden onbenut bleven was het in de 13e minuut dan wel raak. Een beter in vorm rakende André Kemper mocht na een overtreding enkele meters buiten het strafschopgebied een vrije trap nemen, hij krulde de bal in de doelmond waar Kevin Winter de bal in het kruis kopte. Het had er veel van weg dat de oudste Winter een keukentrapje onder zijn shirtje vandaan haalde en dit gebruikte om boven zijn tegenstander uit te komen, zo hoog sprong hij.

De openings goal was geboren en het was zaak om deze voorsprong nog voor rust verder uit te bouwen dus ging men ijverig op jacht naar de 2e goal. Na wat leuke combinaties en enkele kleine kansjes was het in de 25e minuut wederom raak, ditmaal mocht broer Jeffrey een doelpunt bijschrijven, na een voorzet van Dennis Knüppe kon de jongste Winter vrij eenvoudig scoren en de stand op 2-0 brengen, dit was tevens het 1700e doelpunt van de Vogels sinds de invoering van de eerste klasse in 1970. Van Kloetinge hadden de Vogels aanvallend weinig te vrezen en het was dan ook wachten op het 3e doelpunt voor rust, deze kwam echter niet meer in de eerste helft al waren de mogelijkheden hier zeker voor aanwezig. In de 40e minuut werd Jan Pieter Hartog alleen voor de doelman gezet, maar laatst genoemde kwam als overwinnaar uit de strijd. Een minuut later had Dennis Knüppe de 3-0 op zijn schoen, nadat hij drie man had uitgekapt ging hij alleen voor de doelman te opzichtig neer om een strafschop te versieren, een hoek uitkiezen en schieten had een betere optie geweest, geen derde goal dus voor de thee.

Na rust gingen de toeschouwers er eens lekker voor staan (zitten gaat moeilijk zonder tribune) in de hoop om nog enkele doelpunten te mogen aanschouwen, het duel had echter haar glans verloren, Kloetinge probeerde nog wel aan te zetten maar was eenvoudigweg niet in staat om IJsselmeervogels in verlegenheid te brengen, en de Vogels geloofden het wel met de warmte al had men zeker voldoende mogelijkheden om de score naar 5 à 6 nul te tillen. Al in de 49e minuut kwam Jeffrey Winter in een goede schiet positie maar zijn schot ging rakelings over de lat, twee minuten later had hij moeten scoren na een voorzet van André Kemper maar voor leeg doel ging de bal net niet in het domein van Kloetinge. Drie minuten later was Jeffrey Winter wederom betrokken bij een aanval maar zijn voorzet was te hard om de alleenstaande André Kemper te laten scoren. Na deze ouverture in de tweede helft ging langzaam maar zeker het kijkspel omlaat, de toeschouwers moesten tot aan de 65e minuut wachten tot dat er weer wat voor het doel van Kloetinge gebeurde, de op snelheid doorgebroken Christian Opschoor werd licht aangetikt binnen de zestien meter maar scheidrechter Landman, die verder een puike wedstrijd floot, oordeelde anders. Er kwam weer wat snelheid in de wedstrijd met het inbrengen van Dennis v/d Steen die net van een blessure hersteld is, en al in de 23e minuut gaf de rappe aanvaller zijn visite kaartje af, zijn voorzet was echter net te scherp voor Jeffrey Winter om tot doelpunt geprolongeerd te worden.

In de 83e minuut was het dan eindelijk wel weer raak voor de Vogels, eerst ging een inzet van invaller Sjoerd v/d Waal net naast het doel, maar even later mocht deze speler zijn eerste competitie doelpunt op zijn naam schrijven, na een mooie lob van invaller Alexander de Jong kwam de bal via de lat weer terug in het spel waarna Sjoerd v/d Waal de 3-0 in het lege doel kon koppen. Vijf minuten voor tijd had Dennis Knüppe nog de 4-0 op zijn schoen, de doorgebroken Dennis v/d Steen legde de bal terug op naamgenoot Knüppe maar deze miste het lege doel en schoot voorlangst. Dit was meteen ook ongeveer het laatste wapenfeit op deze mooie nazomer middag. De Vogels boekte haar eerste driepunter na twee gelijke spelen. Volgende week wacht het altijd lastige Sparta uit Nijkerk, dan moet blijken of men de stijgende lijn qua resultaat kan consolideren.

Pojt

Zaterdag 9 september Quick Boys – IJsselmeervogels 3-3 (2-2)

Triest, Triest, Triest…

Het kan raar lopen in het leven. Zo ben je de ene week blij met een gewonnen punt, de volgende week heb je een kater omdat je er twee hebt verloren. En toch twee keer een gelijkspel. Nee, de wedstrijd in Katwijk tegen het inmiddels steenrijke Quick Boys kan met één woord worden beschreven; een afgang. En daar waar je normaal gesproken een verslag wil schrijven met een positieve inval of in ieder geval een positieve afsluiting is dat voor nu een hele uitdaging.

In het eerste deel van de eerste helft was het Quick Boys dat veelvuldig de aanval zocht en zelfs een aantal keren gevaarlijk werd. Het lukte de Katwijkers ook nog eens om het spel van IJsselmeervogels te ontregelen. Gelukkig wisten de Rooien goed om te gaan met de dreiging van Quick Boys en juist op het moment dat IJsselmeervogels beter in het spel kwam viel het eerste doelpunt. Het was de goed opgekomen Kevin Winter die een pass van Dennis Knüppe wist af te ronden. 1-0 voor IJsselmeervogels. Het was hetzelfde duo in dezelfde volgorde dat voor de 2-0 zorgde. Na een voorzet van weer Dennis Knüppe kopte Kevin Winter schitterend in. Quick Boys had niet veel meer in te brengen, leek het. Want zoals ook al in de wedstrijd tegen ASWH gaat IJsselmeervogels slordig om met een voorsprong en lijkt de concentratie te verslappen. Quick Boys kon terug komen tot 2-1 na geklungel in de verdediging. Je mag verwachten met nog maar een paar minuten dat deze kostbare voorsprong met hand en tand verdedigd zal worden. Niet is minder waar. Na een overtreding van Jan Pieter Hartog wees de warrig leidende scheidsrechter naar de stip. Het leek een onzinnige beslissing, maar aan de andere kant was het een situatie waarin een scheidsrechter makkelijk naar de stip wijst en moet je zo intelligent zijn om in ieder geval anders te handelen. Kortom met rust een goede voorsprong uit handen gegeven.

Al snel na de rust kreeg de wedstrijd een andere wending. Na een tweede geel voor één van de verdedigers moest Quick Boys met tien man verder. IJsselmeervogels kon er lustig op los combineren en de goal zoeken. Uiteindelijk leidde dit tot de 3-2 gescoord door Jeffrey Winter. De wedstrijd leek in de knip. Geen vuiltje aan de lucht. En zelfs nog een kans voor André Kemper die er niet in had gekund, maar in had gemoeten. Maar weer geblunder in de verdediging leidde er toe dat bij de eerste de beste keer dat Quick Boys in de zestien kwamen ook nog eens dodelijk konden scoren. 3-3 dus met een grotere kans op de 4-3 als de 3-4. En wat je zelden ziet, namelijk een voorsprong twee keer in één en dezelfde wedstrijd weggeven, gebeurde. En dat om het allemaal nog wat erger te maken in het hol van de leeuw. De kans om bij een club met een dergelijke status, de nummer twee op de ranglijst aller tijden, in een uitduel, de drie punten mee te nemen. Niet alleen triest, maar ook nog eens dom.

Het lijkt een blauw virus, maar door Quick Boys werd het gelijkspel als een overwinning gevierd, voor IJsselmeervogels inclusief supporters restte een trieste afgang.
Toch is er om op de eerste woorden van dit verslag te komen een positieve afsluiting. Inmiddels hebben alle clubs in de afdeling punten laten liggen. Er is dus nog niets verloren. En er zit potentie in IJsselmeervogels.

Hop

Zaterdag 2 september IJsselmeervogels – GVVV 1-1 (0-0)

Halfgebakken start Rooie Vogels….

Zaterdagmiddag 2 september 2006 de start van het competitieseizoen 2006/2007. Op een droge Westmaat traden de IJsselmeervogels deze middag aan tegen GVVV voor de seizoensouverture, voorwaar geen gemakkelijke tegenstander. En dat bleek ook wel, vooral in de tweede helft waren het de Veenendalers die IJsselmeervogels ver wisten terug te dringen. Dankzij een uitgekiende tactiek van hun trainer.

Het eerste kwartier van de wedstrijd leek het er nog op dat de Rooien GVVV zouden overklassen, maar naarmate het spel vorderde bleek al snel dat er moeilijk tegen de stug verdedigende Veenendalers eer was te behalen. Dat kwam ook omdat IJsselmeervogels nog niet helemaal op scherp lijkt te staan en de mannen uit Veenendaal de Rooien vaak fysiek wisten af te troeven. IJsselmeervogels was wel dreigend, maar werd nooit echt gevaarlijk. Een foutieve bal uit de GVVV verdediging belandde bij Dennis Knüppe die de bal gaf op Sjoerd van der Waal, maar zijn inzet werd geblokt. Een voorzet van Christian Opschoor kwam uiteindelijk bij Kevin Winter, maar ook hij boekte geen resultaat. Dezelfde Opschoor kreeg de bal op het hoofd van Sjoerd van der Waal, maar die kopte over. Aan het eind van de eerste helft werden de Vogels nog even dreigend uit een vrije trap, maar dat was het dan voor de eerste helft, waarin keeper Paul Verboom niet veel te doen kreeg.

In de tweede helft was de eerste kans voor GVVV en dat gelijk in de eerste minuut, terwijl IJsselmeervogels pas 9 minuten later via André Kemper dreigend werd. Zijn schot ging voorlangs. GVVV kreeg meer en meer grip op de wedstrijd en liet zien dat het naast verdedigen ook nog eens goed kan voetballen. In de 17e minuut kregen zij een grote kans die door Paul Verboom deskundig om zeep werd geholpen. Drie minuten later moest hij weer handelend optreden. Een goal voor GVVV kon niet uitblijven en na een goede maar mislukte counter van de Vogels wist GVVV uit een uitval de 1-0 te scoren en dat terwijl een aantal Rooien in discussie waren met de scheidsrechter. IJsselmeervogels zette vervolgens aan om de gelijkmaker te scoren, maar voor dat de 1-1 in het netje lag moest er nog het nodige gebeuren. Zo kopte André Kemper over en had Sjoerd van der Waal moeten scoren toen hij alleen voor de keeper stond. Helaas schoot hij recht in de handen van de goalie. Het was de broer van, of wel het was Jeffrey Winter die was gewisseld ten faveure van zijn broer die de 1-1 intikte. Daarmee deed de spits waarvoor hij is gehaald, namelijk scoren. Een kleine vijf minuten voor het einde kreeg André Kemper nog een goede mogelijkheid uit een verassend genomen vrije trap. Zijn inzet ging naast. Het had nog 2-1 kunnen worden, maar Jeffrey Winter miste een dot van een kans. Een 1-1 eindstand waardoor de prognose van Die Lange is uitgekomen.
De eerste hobbel dit seizoen is genomen, maar niet zonder strafpunten. Volgende week wacht op papier weer een zware tegenstander. Ook weer één die in het blauw speelt.

Hop

Zaterdag 19 augustus IJsselmeervogels – ASWH 3-1 (0-0)

IJsselmeervogels pakte eerste prijs van het seizoen…

Het jubileumseizoen waarin IJsselmeervogels viert dat zij 75 jaar geleden werd opgericht is nog niet eens begonnen of het is al opgesierd met een prijs; de supercup. De club die nu bijna 75 jaar succesvol is geweest blijft op de goede weg.
De supercup wordt gespeeld tussen de winnaar van de KNVB beker bij de amateurs en de algeheel amateur-kampioen van Nederland. ASWH, vorig jaar nog in deze wedstrijd als algeheel amateur-kampioen mocht aantreden omdat zij voornoemde beker had gewonnen. Waarom de Vogels in deze wedstrijd stonden hoeft niet meer verteld te worden.

Duidelijk was in ieder geval deze middag dat IJsselmeervogels nog volop in de voorbereiding is op de nieuwe competitie. Vooral in de eerste helft liep het nog niet echt vlotjes. Toch wisten de Vogels gelijk te domineren ondanks het goed voetballende ASWH. Nieuweling in de spits Kevin Winter kwam een aantal keren net te kort en ook Sjoerd van der Waal heeft nog wat voorbereiding nodig. IJsselmeervogels zocht lustig de aanval en combineerde prima met André Kemper. Broer van Kevin, Jeffrey Winter acteerde op het middenveld in de rol waarin Dogan Corneille normaal speelt, maar de aanvoerder werd in de eerste helft gespaard. Vooral Dennis Knüppe drukte in de eerste helft in positieve zin zijn stempel op het spel. Toch werd er gerust met een brilstand, maar duidelijk was dat IJsselmeervogels in de wedstrijd groeide.

In de tweede helft was het weer Dennis Knüppe die zijn stempel op het spel van de Vogels drukte. Hij speelde een werkelijk formidabele wedstrijd en was een genot om naar te kijken. Hij was het die in de 60e minuut er eigenhandig voor zorgde dat de Vogels op een 1-0 voorsprong kwamen. Kort daarvoor had ASWH haar eerste kans van de wedstrijd gehad, maar de nieuwe goalie Verboom wist de bal keurig te pakken. Een 9 minuten later was het dezelfde Knüppe die de voorsprong van de Rooien verdubbelde naar 2-0 en net als bij het eerste doelpunt ging hier een prima aanval aan vooraf.
Een kwaal waar IJsselmeervogels weer meer last van heeft bij een dergelijke voorsprong kwam bij de 2-0 voorsprong weer eens naar boven. Om één of andere reden treedt er een soort verslapping op en prompt kon ASWH de aansluitingstreffer scoren. Dat was overigens pas de tweede kans van de mannen uit Hendrik Ido Ambacht, maar het is wel efficiënt. Het gaf de gasten ook weer moed en zij bleven de aanval zoeken hoewel dat niet altijd even venijnig was. Maar de Vogels moesten een tijdje op hun tellen passen.

Het aanvalsspel van ASWH leverde ook weer mogelijkheden op want er ontstond ruimte voor de aanvallers van de Rooien. Zo werd, hoe kan het ook anders, Dennis Knüppe nog een keer gestuit door de keeper. Vlak voor tijd was het Knüppe die Dennis van der Steen de mogelijkheid gaf te scoren. Steen liet deze kans niet onbenut en tekende de eindstand aan. En zo veroverde de Vogels de supercup en konden de supporters het eerste overwinningsbier achterover slaan.

Hop