IJsselmeervogels seizoen 04/05

De lat lag dit seizoen duidelijk hoger dan het vorig seizoen toen het kampioenschap op een haar na gemist werd, wat dus doodleuk inhield…kampioen worden. Trainer Philip den Haan probeerde de druk wat te temperen door als doel te vermelden meedoen om de titel.
Men startte voortvarend en al spoedig stond men ongenaakbaar aan de leiding mede door de valse start van Quick Boys, de kampioen van de afgelopen twee jaar in de hoofdklasse A, maar dit seizoen verhuisd naar B op eigen verzoek.
Op 23 oktober stond de burenruzie met Spakenburg op het programma, na vier opéénvolgende verloren wedstrijden werd het zaak dat deze negatieve spiraal doorbroken werd. Dit gebeurde, nadat Spakenburg in het begin van de wedstrijd de lat geraakt had liet IJsselmeervogels in het vervolg van de wedstrijd de blauwen alle hoeken van het veld zien en halverwege de tweede helft stond men met 3-0 voor op het vijandelijke veld. Een grote afstraffing had er zeker ingezeten ware het niet dat André Kemper een kwartier voor tijd met rood het veld moest verlaten. Met een man meer kon Spakenburg nog terug komen tot 3-2 maar daar bleef het bij en stonden de Vogels met 13 punten boven de buren.
Na dit treffen begon de machine te haperen en rond de winterstop voelde men de hete adem van Quick Boys in de nek. Toen na de winterstop er nog steeds met punten werd gemorst en Quick Boys aan een hele sterke periode bezig was en inmiddels de koppositie had overgenomen vreesde menig supporter voor een herhaling van het vorig seizoen. Maar toen begon ook Quick Boys punten te verspelen, en begon IJsselmeervogels weer punten te behalen, al was het soms met bepaald niet aantrekkelijk voetbal. Ook de derby van 12 maart was amper het aanschouwen waard, al vergoede de late goal van Erwin v/d Lugt in de 89e minuut veel en was de tweede overwinning op de buren een feit.
Het vervolg van het seizoen behaalde en morste men punten waardoor het tot het einde toe spannend bleef in de competitie, temeer nog door het bananen incident tijdens de wedstrijd Quick Boys – Capelle (de 3e kaper op de kust voor de titel). Eerst een punt in mindering als straf van de KNVB, maar later weer teruggegeven door de beroeps commissie. Één ding was duidelijk, IJsselmeervogels moest haar laatste twee wedstrijden, met twee punten voorsprong, winnen om de titel binnen te halen en ook Capelle was nog in de race met weer één punt achterstand op Quick Boys. De voorlaatste wedstrijd uit bij Rijnsburgste Boys liet men weer eindelijk goed voetbal zien en veegde men de boys uit Rijnsburg met 4-0 van het veld, ook Quick Boys won dus de laatste wedstrijd moest beslissing brengen, en laat nu net die laatste wedstrijd een treffen zijn tussen beide teams.
We schrijven 23 april 2005, 7500 toeschouwers op een volgepakt en zonovergoten Westmaat met het wedstrijd affiche IJsselmeervogels – Quick Boys. Dennis v/d Steen brengt IJsselmeervogels in de 20e minuut op 1-0 voorsprong middels een prachtige lob en vlak voor rust breng Quick Boys de stand weer in evenwicht. Bij het begin van de tweede helft verwacht iedereen een stormachtig begin van Quick Boys wat moet winnen om de titel te grijpen, maar het is IJsselmeervogels wat direct de regie in handen neemt en binnen enkele minuten scoort men twee maal, 3-1 voor de Vogels. Quick Boys komt nog terug tot 3-2 een kwartier voor tijd maar verder ook niet dus is de 13e afdelingstitel sinds de invoering van de 1e/hoofdklasse een feit. Het kampioensfeest barst los met ’s avond een intocht op de botter in de haven. Te vroeg zo bleek want in de strijd om de zaterdag titel moest men de eer aan ASWH laten, mede door het slechte optreden van de Vogels in Hendrik Ido Ambacht.

De eindstand: