IJsselmeervogels seizoen 2009 / 2010..

IJsselmeervogels seizoen 09/10

Het werd een seizoen van twee tegenpolen. Een sukkelend IJsselmeervogels voor de winterstop waar enige vorm van spelvreugde ontbrak, en een geoliede machine na de wintestop onder leiding van een nieuwe trainer die uiteindelijk algeheel amateur kampioen werd van Nederland.

Met hoge verwachtingen werd er aan het nieuwe seizoen begonnen. Het gemor wat was ontstaan richting trainer Roy Wesseling aan het einde van het vorig seizoen na de terleurstellende kampioenscompetitie was weer verstomd, mede door de goede voorbereiding met uitstekend voetbal.

Echter de eerste competitie wedstrijd liep het allemaal wat stroever en ternauwernood werd er gewonnen van Jodan Boys uit. Het eerste puntverlies kwam al in de derde wedstrijd thuis tegen Volendam maar twee weken later werd er met maar liefst 7-0 gewonnen van DOVO. Door de wisselvallige resultaten en de wekelijks gewijzigde opstellingen van het team waar de meeste supporters weinig van snapten begon het gemor weer toe te nemen. En dit werd erger toen ook nog eens thuis de derby van buurman Spakenburg verloren werd. Niet dat Spakenburg zo goed speelde, maar de Vogels leken niet gretig en gemotiveerd. Een week later werd echter weer gewonnen van concurrent Sparta Nijkek, en een week later volgde nogmaals een 5-0 overwinning op GVVV. De week daarna, de voorlaatste wedstrijd voor de winterstop, werd er echter weer verloren van ODIN’59 en het gemor onder de supporters nam toe. Helemaal toen in de laatste wedtrijd voor de winterstop thuis tegen Kozakken Boys met 2-2 werd gelijk gespeeld. De uitslag vormde ditmaal niet de discussie alswel het feit dat Roy Wesseling de gebroeders winter op de bank gezet had. De supporters hadden al meerdere malen hun ongenoegen geuit over de opstelling en/of wissels, maar dit was de spreekwoordelijke druppel. Ook de Supporters Site deed een duit in het zakje en op het forum stonden soms berichten die over de grens gingen. Één ding was in ieder geval wel duidelijk, de toestand van de trainer was onhoudbaar geworden. Hij had een onwerkbare situatie gecreëerd en de selectie was een stuurloos schip, en de supporters vreesden al voor het missen van de nieuw te vormen topklasse. Nog voor de kerst werd het contract met Roy Wesseling ontbonden en werd Jan Zoutman als nieuwe trainer gepresenteerd.

Met een nieuwe trainer aan het roer moest de stotterende moter gerepareerd worden in een goed lopende machine. Dat lukte en hoe. Vanaf de eerste wedstrijd na de winterstop werden de winstpartijen aan elkaar geregen. De achterstand op koploper Sparta Nijkers slonk met de week omdat de Nijkerkers na de winterstop niet goed uit de startblokken kwamen en al in maart werd de koppositie overgenomen. Tien april werd de derby met 3-2 gewonnen, en met twee punten voorsprong volgde een week later thuis de clash met Sparta Nijkerk. IJsselmeervogels was heer en meester die wedstrijd, maar verloor toch met 1-0 door een spaarzame uitval van de tegenstander die vooral de tweede helft er alles aan deden om het spel te vertragen of te ontregelen. Zo kon het voorkomen dat er ineens plotseling een stuk of acht Nijkerkers ter aarde storten alsof er een bom ontplofte. Toch zou het recht een week later zegenvieren. IJssemeervogels won in blessuretijd uit bij GVVV met 2-1 terwijl Sparta Nijkerk onverwachts thuis met 2-0 verloor van SDC Putten, IJsselmeervogels was weer koploper met nog twee wedstrijden te spelen. De Vogels maakte deze twee wedstrijden geen misstap en werd uit bij Kozakken Boys op acht mei afdelingskampioen, de éénendertigste afdelingstitel alweer.

Hierna volgde samen met de andere afdelingskampioenen, Barendrecht n Excelsior’31 de strijd om het zaterdagkampioenschap. Voor de laatste keer daar volgend seizoen de nieuwe topklasse zijn intrede doet. De eerste wedstrijd was uit bij Barendrecht waar op een regenachtige dinsdagavond met 0-0 werd gelijk gespeeld. De zaterdag daarna won men in blessuretijd met 2-1 na een 0-1 achterstand. De derde wedstrijd was thuis tegen Barendrecht en dit werd een gala voorstelling welke met 4-0 gewonnen werd. De laatste wedstrijd uit bij Excelsior’31 had men aan een gelijkspel genoeg voor de titel, er werd echter met 0-1 gewonnen waardoor de vijftiende zaterdagtitel een feit was.

Men mocht zich nu gaan opmaken voor de strijd om het algeheel kampioenschap van Nederland tegen Gemert en pogen om dit voor de zesde keer te bereiken. De eerste wedstrijd was uit bij Gemert en werd met 1-0 gewonnen. De return thuis op een kolkende wedstrijd werd één grote voetbalshow van de Vogels, en is misschien wel de beste wedstrijd van IJsselmeervogels uit haar geschiedenis. Het werd uiteindelijk ‘slechts’ 4-0 daar waar dubbele cijfers tot de mogelijkheid behoorden.Nog nooit was er zo afgetekend een algeheel amateurkampioenschap behaald, en de zesde ster was binnen, een absoluut record in het Nederlandse amateurvoetbal.

Aan het einde van het seizoen werd ook afscheid genomen van een aantal spelers wooronder enkelen die van grote waarde waren de afgelopen jaren voor de successen van IJsselmeervogels. André Kemper moest vanwege rugklachten al eerder het seizoen stoppen, van hem werd op indrukwekkende wijze afscheid genomen op de eigen westmaat. Op de schouders werd hij onder het ‘You’ll never walk alone’ naar Midden Noord gedragen waar fakkels ontstoken waren. Ook de gebroeders Kevin en Jeffrey Winter verlieten IJsselmeervogels en gingen dichter bij huis, Rijnsburgse Boys, voetballen omdat het reizen hun te zwaar viel.