1972 – 1973

De eerste wedstrijd tegen Spakenburg werd moeizaam met 2-1 gewonnen, maar ook daarna liep alles bepaald niet van een leien dakje. Totdat met 1-0 van koploper Huizen gewonnen werd en met Nunspeet de eerste plaats ingenomen werd. Na 8 wedstrijden viel Nunspeet terug en werd de eerste plaats met Huizen gedeeld. In de tweede helft werd tegen Spakenburg een 2-1 nederlaag geleden en na 13 wedstrijden bedroeg de achterstand op leider Huizen één punt. Vijf wedstrijden voor het einde stonden Huizen en IJsselmeervogels samen aan kop met elk 26 punten. Toen echter verloor Huizen tweemaal achtereen, terwijl de Vogels uit die twee duels vier punten pakten. Na de voorlaatste partij kon de vlag weer in top. Weer in Friesland, maar ditmaal werden de Boys uit Harkema met 0-3 geklopt.
De stand:

Met Noordwijk moest vervolgens om het zaterdagkampioenschap gestreden worden. Op 12 mei vond aan de Noordzeekust de eerste wedstrijd plaats. Iedereen was vol goede moed, want de strijd eindigde daar onbeslist (0-0). Thuis zou, zo luidde de publieke opinie, het kampioenschap op vrij gemakkelijke wijze behaald kunnen worden, want Noordwijk had in de eerste ontmoeting niet bepaald indruk gemaakt. Het liep echter allemaal heel anders. Noordwijk nam de leiding en weliswaar schoot Jan Vedder beide partijen weer naast elkaar, maar meer doelpunten leken niet te vallen. Toen iedereen al rekening hield met een derde wedstrijd, gaf Bram de Graaf plotseling een presentje weg en won Noordwijk onverdiend met 1-2. Sneu voor IJsselmeervogels, sneu ook voor Bram de Graaf, die regelmatig tot de absolute uitblinkers behoorde. Inmiddels verliep ook de bekercompetitie gunstig en op zaterdag 9 juni vond in Nunspeet de finale plaats tussen IJsselmeervogels en Zwart Wit’28. Het werd een herhaling van de ontmoeting tegen Noordwijk. Door Henk Koelewijn kwamen de Vogels na een half uur op een 1-0   voorsprong, maar door een verdedigingsfout kwamen de Rotterdammers weer langszij.
Midden in de tweede speelhelft plaatste Aalt Kok de bal voor de voeten van de vrijstaande Van Waardhuizen, die dankbaar van dit cadeautje profiteerde en zijn ploeg de beker bezorgde. Zelden is een seizoen zo dramatisch verlopen. In de betaalde bekercompetitie speelde IJsselmeervogels thuis tegen PEC Zwolle. Het liep uit op een 1-3 nederlaag.
Op de algemene ledenvergadering in augustus kon voorzitter Jaap Koelewijn met trots vermelden, dat de nieuwe staantribune bijna gereed was en dat er 700 overdekte zitplaatsen waren. Een lichtinstallatie van zo’n fl. 60.000.– zou binnen korte tijd gereed komen. Secretaris Jan Bos kon vermelden, dat behalve het eerste elftal, ook de A-junioren kampioen geworden waren me als gevolg promotie. Voorts was een afdeling damesvoetbal opgericht. Het ledentotaal was bijna op 1000 gekomen. Bij de bestuursverkiezing werden Jan Bos en Ham Kok herkozen, terwijl Henk Koelewijn en Arian Hopman als nieuwelingen hun intrede deden. Diezelfde Henk Koelewijn had de zaterdag daarvoor officieel afscheid genomen als voetballer.

1973 – 1974

In dit seizoen geen kampioenschap, maar wel werd de basis gelegd voor de grootste successen, die ooit behaald zijn. Uiteraard werd in de competitie weer een woordje meegesproken, maar was het Huizen, dat uiteindelijk aan het langste eind trok. Men kon daar ditmaal vrede mee hebben, want in twee rechtstreekse ontmoetingen toonde Huizen zich de sterkste.
De Stand:

Wat toen nog restte, was de bekercompetitie, die niet overtuigend ingezet werd. In de eerste ronden werd weliswaar gewonnen, maar daarmee was ook alles gezegd.
Via een 2-1 zege op Elim en een 4-0 overwinning op ACV werd de kwartfinale bereikt. Daarin werd met 1-0 van De Zwervers gewonnen. De halve finale werd in Ermelo tegen GVVV gespeeld. Pas in de verlenging werd door Wim ter Haar gescoord. GVVV kwam nog gelijk, maar twee minuten voor tijd wist Peter de Graaf de winnende treffer te scoren. De finale in Nunspeet speelde men tegen Go Ahead uit Kampen. Het werd 3-1 voor de roodwitten, die daarmee bekerwinnaar waren. Op grond van dit resultaat mocht men het daaropvolgende siezoen aan de betaalde bekercompetitie deelnemen en hoe dat verliep, is in het overzicht van het jaar 74/75 te lezen.

Inmiddels, met die competitie in het vooruitzicht, werd er een totaal ander oefenprogramma opgezet dan in andere jaren. Men eindigde met wedstrijden tegen de eredivisionisten FC Utrecht en Wageningen. Van Utrecht verloor IJsselmeervogels slechts met 1-2 en tegen Wageningen werd zelfs een 3-2 overwinning behaald.