Verslagen van het seizoen 2000 – 2001

Zaterdag 12 mei

IJsselmeervogels – VVOG    0-1

De wedstrijd van vandaag stond in het teken van afscheid nemen. Henk Huijgen (8 seizoenen), Gerlof Kwakkel (8) en René Stemerdink (4) speelden hun laatste wedstrijd voor IJsselmeervogels en hangen hun voetbalschoenen aan de wilgen. Ook Dennis Bos, Johan Scholten en Abel van Willigen speelden hun laatste duel voor de Vogels. Bos gaat zijn geluk beproeven bij GVVV, Scholten bij SDV Barneveld en Van Willigen keert terug naar DVS’33. Tot slot waren ook Gerrie Schaap en Rene Rabelink voor de laatste maal actief.
Onder het genot van een heerlijke warme zomerzon begonnen beide aan het duel. Voor IJsselmeervogels stond er niets meer op het spel, terwijl VVOG nog volop in de race was voor een periodetitel. De club uit Harderwijk strafte binnen een minuut een slapende verdediging van de thuisclub af. Edwin van Egteren kon als laatste simpel binnentikken. Met de snelle voorsprong kon VVOG in de leunstoel en lieten IJsselmeervogels het spel maken. De enige keer dat hier gevaar uit kwam was in de 13e minuut toen Tom Kaak naast schoot. Even later werd Gerlof Kwakkel bedankt voor alles en vervangen door Rody van de Vlist. Dit was eigenlijk het hoogtepunt van de eerste helft.
Na de pauze kregen de toeschouwers hetzelfde gezapige potje te zien. Een IJsselmeervogels dat wel wilde, maar voorin zo onmachtig is dat een nieuwe spits voor volgend seizoen een redelijke optie lijkt. Ook VVOG deelde mee in de malaise en kwam zelden tot grootse daden. Dennis Bos en Henk Huijgen kregen van trainer Jan van den Berg een publiekswissel en een applaus van het publiek. De wedstrijd ging uit als de bekende nachtkaars.
Toen scheidsrechter Driessen voor de laatste maal floot was aan het meest roerige seizoen uit de historie van IJsselmeervogels eindelijk een einde gekomen. Zo slecht als deze jaargang hadden de Spakenburgers nog nooit gepresteerd. Een competitie afsluiten op de 9e plaats is een dieptepunt, terwijl het ook pas de derde keer in de historie is dat IJsselmeervogels een seizoen afsluit met een negatief doelsaldo. Ook 12 maal verliezen in één seizoen was nog nooit gebeurd. Geen cijfers om echt trots op te wezen. Toch is het een compliment waard om, na halverwege de competitie stijf onderaan te hebben gestaan, alsnog degradatie weten te ontlopen.

Edwin van Egteren 0-1 (1)

Zaterdag 5 mei

SDV Barneveld – IJsselmeervogels      0-2

Na de winst van SDV Barneveld afgelopen dinsdag tegen ONS Sneek kon IJsselmeervogels vrijuit spelen omdat men officieel ‘veilig’ was en dus opnieuw verzekerd van een seizoen in de hoofdklasse. Daarom was dit duel ook de kans om de kater van vorige week, 0-4 verlies tegen Flevo Boys, weg te werken. Deze kans werd met volle overtuiging gepakt. Op professionele wijze werden de Barnevelders met 2-0 aan de kant gezet.
IJsselmeervogels startte fel. Duidelijk was te zien dat er iets recht gezet moest worden. De eerste kans ontstond daardoor in de 13e minuut. Een goede voorzet van Abel van Willigen werd door Rody van de Vlist bijna doeltreffend afgerond. Een minuut of vijf later was de thuisclub dicht bij een treffer maar stond doelman Jan Ruizendaal op prima wijze in de weg.
Daarna ontstond een periode waarin vooral de naar SDV Barneveld vertrekkende Johan Scholten opviel. Eerst was de kleine buitenspeler dicht bij een treffer en even later werd hij op onreglementaire wijze in het strafschopgebied tegen de vlakte gewerkt door Kees van Dijk. Achter de toegekende penalty ging Tom Kaak staan, maar zag zijn slappe inzet gestopt door doelman Robert van de Berkt.
Ook na de pauze was en bleef IJsselmeervogels de betere ploeg. Met behoorlijk goed voetbal en een prima instelling bleven de Spakenburgers de aanval zoeken. In de 62e minuut scoorden de gasten eindelijk de verdiende voorsprong. Tom Kaak was bij een corner van Rody van de Vlist uitermate alert en tikte de bal achter Robert van de Berkt. Een minuut later besliste Johan Scholten het duel door op fantastische wijze de doelman van SDV Barneveld te verrassen met een geweldig schot.
Zoals gezegd was de wedstrijd daarna gespeelt. SDV Barneveld maakte geen moment de indruk, hoewel men nog steeds niet echt veilig staat, nog iets aan de nadelige score te willen doen. Ook IJsselmeervogels vond het welletjes en acteerde een tandje lager. De gemiste grote kans van Abel van Willigen werd dan ook voor lief genomen.
Volgende speelt IJsselmeervogels haar laatste wedstrijd tegen het Harderwijkse VVOG en zal op passende wijze afscheid genomen worden van enkele steunpilaren die de club om verschillende redenen gaan verlaten.

Tom Kaak 0-1 (62 )
Johan Scholten 0-2 (63)

Zaterdag 28 april

IJsselmeervogels – Flevo Boys      0-4

De grote vraag vandaag was of IJsselmeervogels zich officieel ‘veilig’ zou spelen. Of aan de martelgang van de vele rooie supporters eindelijk een einde komt. Bij winst op tegenstander Flevo Boys zou dit een feit zijn. Helaas kwam dit scenario niet uit. Sterker nog, de thuisclub kreeg het grootste pak slaag van het seizoen te verwerken. Met maar liefst 0-4 gingen de rooien keihard onderuit tegen de polderbewoners, die bovendien IJsselmeervogels daarmee de grootste thuisnederlaag bezorgde sinds de invoering van de eerste klasse in 1970 (!) We moeten terug naar het seizoen 1995-’96 voor we opnieuw een nederlaag van dit formaat tegenkomen. Destijds was ARC thuis veel te sterk.
Na drie minuten spelen ging het al mis in de defensie van IJsselmeervogels. Een misverstand tussen doelman Jan Ruizendaal en Rob Hopman leverde een kans op voor Peter Pot die gelijk scoorde. Na deze snelle treffer liet Flevo Boys zich wat terugzakken en loerde op de counter. IJsselmeervogels kreeg in die periode een fraaie kans in de persoon van Melrik Beukers, maar benutte deze niet. Ook Tom Kaak  was twee keer dreigend, maar zat totaal niet in de wedstrijd. Tot de pauze bleef de 0-1 op het scorebord staan.
Na de wisseling van speelhelft kopte Rob Hopman in de 54e minuut op de lat. Het was het laatste wapenfeit van de thuisclub. Flevo Boys zette wat aan en begon steeds beter te voetballen. Twee minuten later zorgde Jeroen van den Berg na een fout van Ernesto de Miranda voor 0-2. de Vogels waren geknakt en voetbalde meer tegen zichzelf dan de tegenstander. Tekenend was de domme rode kaart van Theo de Graaf, die binnen een kwartier spelen twee smerige overtredingen maakte en kon douchen.
In de 67e minuut was Flevo Boys opnieuw succesvol. Jan Ruizendaal liep uit voor een lange bal maar verspeelde het leer aan Jeroen van den Berg die vanaf 40 meter fraai het lege doel vond. Het gemor op de tribune was enorm en de supportersclub haalde uit protest alle vlaggen  en spandoeken naar beneden. Flevo Boys had aan deze actie geen boodschap en bracht een kwartier voor tijd de 0-4 op het scorebord. Floor Tuinstra was de gevierde man.
Gelukkig voor IJsselmeervogels vond Flevo Boys het daarna wel genoeg, anders had de score nog veel hoger kunnen uitpakken. Niettemin kwam ook deze oorwassing keihard aan. Wel maakte dit duel duidelijk dat sommige spelers volgend seizoen niet meer gewenst zijn op De Westmaat. Ook zal er eens een duidelijk systeem gespeeld moeten worden en in een vaste basiself.

Peter Pot 0-1 ( 3 )
Jeroen van den Berg 0-2 (56)
Jeroen van den Berg 0-3 (67)
Floor Tuinstra 0-4 (76)

Zaterdag 21 april

Be Quick’28 – IJsselmeervogels      4-3

Na de belachelijke bekernederlaag van afgelopen paasmaandag tegen 2e klasser VVZ’49, hadden de spelers van IJsselmeervogels iets goed te maken tegenover haar trouwe supporters, die ook vandaag weer in grote getallen het saaiste en lelijkste sportpark van de hoofdklasse C omzoomden.
Binnen een minuut was de pijn van Soest vergeten. Melrik Beukers ronde een perfecte aanval keurig af (0-1). De thuisclub schok zich een ongeluk en trok ten aanval. Tot aan de 23e minuut bleef IJsselmeervogels met enig fortuin op de been. Toen zag scheidsrechter Dros als enige een handsbal van Rob Hopman, die bestraft werd met een penalty. Erwin van Leur pakte dit presentje graag uit en schoot de 1-1 op het scorebord. Deze gelijke stand bleef, ondanks een paar goeie kansen voor IJsselmeervogels, tot aan de rust gehandhaafd.
Na de pauze bleef doelman René Stemerdink geblesseerd in de kleedkamer achter. De jonge Wouter ter Maten was zijn vervanger. Beide teams waren in balans en kregen wat kleine mogelijkheden. De ommekeer volgde toen trainer Jan van den Berg Rene Rabelink wisselde voor Bram Zwaan. Zwaan speelde op z’n zachtst gezegd een ongelukkige wedstrijd en was bij twee identieke acties van Be Quick’28 niet bij de les, waardoor de Zwollenaren ineens met 3-1 voorstonden. Jeroen Soppe en Erwin van Leur profiteerde van de offday van Zwaan.
IJsselmeervogels ging daarna alles of niets spelen en kwam zowaar terug in de wedstrijd. Eerst was Melrik Beukers succesvol en een minuut later was de verder onzichtbare Tom Kaak de gevierde man. Plots stond de stand weer gelijk en leek IJsselmeervogels een puntje bij de titelkandidaat te pakken. Helaas zoals altijd hebben clubs die bovenin spelen iets meer geluk aan haar zijde. Zo ook deze keer. Jerry van Dijk verraste de twijfelende Henk Huijgen en kopte een vrije trap achter Wouter ter Maten (4-3). Met nog een minuut of drie te spelen waren de Spakenburgers niet meer in staat iets terug te doen, de pijp was leeg. Een gelijkspel was tegen een weinig imponerend Be Quick’28 beter op z’n plaats geweest, maar het publiek was tenminste vermaakt.

Melrik Beukers 0-1 ( 1 )
Erwin van Leur 1-1 (23 Pen.
Jeroen Soppe 2-1 (72)
Erwin van Leur 3-1 (78)
Melrik Beukers 3-2 ( 84 )
Tom Kaak 3-3 ( 85 )
Jerry van Dijk 4-3 ( 87 )

Zaterdag 7 april

IJsselmeervogels – ACV     3-1

Sinds de invoering van de eerste klasse in 1970 speelde beide teams maar liefst 14 maal tegen elkaar op sportpark De Westmaat. IJsselmeervogels had in die periode thuis nog nooit verloren van de club uit Assen en ook vandaag bleef de ongeslagen status in tact. ACV had dat geheel aan zichzelf de wijten. Het verzuimde in de eerste helft een beslissende voorsprong te nemen, waardoor de thuisclub na de pauze alle schroom van zich af worp en opportunistisch met de winst aan de haal ging.
Na drie minuten voetballen liet ACV zien waarom men zo hoog op de ranglijst stond. Geklungel in de defensie van IJsselmeervogels leidde het doelpunt van Karlo Meppelink in (0-1). Even later kreeg de thuisclub haar enige kans van de eerste helft. Uit een corner kopte Rob Hopman in, maar raakte de bal niet vol en kon doelman Schoemaker van ACV simpel redden. Daarna was het weer de beurt aan ACV. Luciën Sahetapy soleerde door de verdediging van de Vogels maar zag zijn inzet via doelman Stemerdink en de paal naast gaan.
In een moordend tempo en met prima combinatievoetbal probeerde de Assennaren IJsselmeervogels kapot te spelen. Toch bleef de thuisclub verrassend overeind, al had men daarvoor wel drie gele kaarten nodig. Met de kleinst mogelijke achterstand werd de kleedkamer opgezocht.
De tweede helft liet een hele andere wedstrijd zien. Nu was het IJsselmeervogels die de lakens uitdeelde. Een corner van Rody van de Vlist werd door Tom Kaak op schitterende wijze ingekopt (1-1). De Westmaat begon weer te leven en de supporters gingen luidkeels achter hun team staan. Toch waren het de gasten die in de 68e minuut bijna weer op voorsprong kwamen. Tom Kaak haalde de bal echter van de doellijn.
Een kwartier voor tijd kreeg een onschuldig duel tussen Melrik Beukers en Mark Marring een nare wending. De Assenaar bleef kermend van de pijn op de grond liggen en moest met een gebroken kuitbeen van het veld. Alsof dat nog niet genoeg was ging doelman Schoemakers een minuut later vreselijk in de fout en kon Tom Kaak opnieuw scoren (2-1). De voorsprong gaf IJsselmeervogels vleugels en werd in de laatste minuut een feit toen Rody van de Vlist met een vrije trap, die via de muur in het doel belandde, zijn eerste competitiedoelpunt voor IJsselmeervogels scoorde.

Karlo Meppelink 0-1 ( 3 )
Tom Kaak 1-1 ( 53 )
Tom Kaak 2-1 ( 77 )
Rody van de Vlist 3-1 ( 90 )

Zaterdag 31 maart

Excelsior’31 – IJsselmeervogels     1-2

Ondanks de winst was IJsselmeervogels tegen het zwakke Excelsior’31 een wedstrijd om snel te vergeten. Uit een achttal uitgespeelde kansen werden er ‘slechts’ twee benut. Het missen van al die andere kansen leverde nogal wat frustratie op, waardoor de overwinning met gemengde gevoelens werd begroet.
Als IJsselmeervogels een keer uit z’n slof had willen en kunnen schieten dan was dat wel tegen Excelsior’31 geweest. Gelijk vanaf het begin werd duidelijk dat de thuisclub te weinig kwaliteit heeft om het hoofdklasserschap met een jaartje te verlengen. Vooral de verdediging was niet bij de les en had haar handen vol aan de aanvalslinie van IJsselmeervogels. Tom Kaak wist zich te onderscheiden en trok de meeste aandacht. In een half uur werden door de sympathieke voetballer drie enorme kansen gemist en een onnodige gele kaart geïncasseerd.
De thuisclub zette hier een klein countertje tegenover die slecht werd uitgespeeld. Het was de eerste en enige aanvallende bedoeling van de ploeg van trainer Michel Jansen. Aan de andere kant toonde Tom Kaak in de 36e minuut toch weer zijn waarde. Een mooie kopbal in de lange hoek betekende de verdiende voorsprong voor IJsselmeervogels. Vlak voor rust was Kaak opnieuw succesvol. Een diepe bal werd door Rob Hopman doorgekopt en belandde voor de voeten van Kaak die voor een leeg doel niet kon missen. De doelman van excelsior’31 ging trouwens niet vrijuit bij deze goal.
In de tweede helft veranderde er niets aan het spelbeeld. IJsselmeervogels viel aan maar ging opnieuw slecht met de vele kansen om. De mooiste waren voor Tom Kaak en Raymond Graanoogst. Vooral laatstgenoemde smacht naar een doelpunt, omdat zijn laatste op 11 november van het vorig jaar was.
Doordat IJsselmeervogels haar kansen bleef missen bleef het spannend. Vooral toen de thuisclub uit het niets de aansluitingstreffer scoorde. Ben Veldhuis profiteerde van onnodig achteruit lopen van de Vogels. In het laatste half uur, waarin IJsselmeervogels-trainer Jan van den Berg  veelvuldig wisselde, waren de kansen voor de gasten en kreeg Nardus de Vries van de thuisclub een domme tweede gele kaart na praten tegen de scheidsrechter. De belangrijke overwinning was echter een feit toen scheidsrechter Dros voor de laatste maal floot.

Tom Kaak 0-1 ( 36 )
Tom Kaak 0-2 ( 43 )
Ben Veldhuis 1-2 ( 59 )

Zaterdag 24 maart

IJsselmeervogels – Harkemase Boys    0-1

IJsselmeervogels staat weer met beide benen op de grond. Harkemase Boys, dat ook niet wist te imponeren, was voor de tweede keer dit seizoen te sterk. Op basis van kansen had de thuisclub meer verdiend, maar doelpunten tellen nu eenmaal. Matchwinnaar werd Jan Harm Schippers, die met een prachtig schot vanaf de punt van de zestien in de 85e minuut de wedstrijd besliste.
Misschien heeft een club als IJsselmeervogels wel wat druk nodig om tot grootste daden te komen. Na de fraaie serie van zes wedstrijden waarin niet werd verloren leek er wat gemakzucht in de ploeg te zijn geslopen. Het kleine beetje extra om een duel winnend af te sluiten onbrak vandaag. De Friezen daarentegen hadden het belang van deze wedstrijd wel goed begrepen. Zij zijn dan ook zo goed als zeker ook volgend seizoen te bewonderen op het hoogste amateurniveau. Zo ver is IJsselmeervogels nog steeds niet. Hoewel Tom Kaak in de 19e minuut zijn kopbal achter de doellijn zag. Scheidsrechter Van der Beek en vooral zijn assistent deden echter of hun neus bloedde. In de rebound kopte Rob Hopman twee meter voor het doel naast (!)
Na een half uur spelen, waarin IJsselmeervogels de lakens uitdeelde maar zelden gevaarlijk werd, had Kaak opnieuw pech toen zijn kopbal langst de lat schampte. Daardoor bleef de ruststand een brilstand.
Na de thee zette de thuisclub een tandje bij maar was de man in het zwart opnieuw niet bij de les. Een zuivere hansbal van laatste man Willem Brouwer bleef onbestraft. IJsselmeervogels belande hierna in een periode waarin steeds moeizamer en vooral slechter werd gevoetbald. Het middenveld werd overgeslagen en de lange bal was troef. De verdedigers van Harkemase Boys wreven zich in de handen en poeierde naar hartelust alle ballen naar voren. De spitsen van de equipe van trainer Jan van den Berg  kwamen totaal niet in het stuk voor. Vooral Melrik Beukers had een complete offday en kon de ploeg niet op sleeptouw krijgen. Tekenend was dan ook zijn gemiste kans in de 76e minuut. Na een prima voortzetting van Ernesto de Miranda  kon Beukers de bal in een leeg doel koppen maar mikte over.
Harkemase Boys voelde dat er meer in zat dan een punt en mocht in de 84e minuut een vrije trap nemen op 20 meter van het doel. Aanvoerder Alwin Kooistra mikte tussen de palen maar doelman René Stemerdink redde fraai. De afgeslagen bal werd een prooi voor Jan Harm Schippers en verdween snoeihard in het doel (0-1).
In het resterende deel van het sportieve duel zette IJsselmeervogels nog een keer aan maar creëerde geen kansen meer. De Friezen kregen daarmee iets teveel, maar op basis van slimheid was de uitslag terecht. Aansluiting met de subtop kan IJsselmeervogels na deze nederlaag vergeten. De druk om op een veilige plaats te komen is weer toegenomen. Misschien dat dit IJsselmeervogels weer op het juiste spoor kan zetten.

Jan Harm Schippers 0-1 ( 85 )

Zaterdag 17 maart

IJsselmeervogels – SC Genemuiden    1-1

Op een natte regenachtige zaterdag, met ondanks dat een prima bespeelbare grasmat, stonden vandaag IJsselmeervogels en SC Genemuiden tegenover elkaar. Op papier de nummers negen en zeven. Voorafgaand aan dit duel spraken de statistieken niet echt in het voordeel van de thuisclub, want sinds de invoering van de eerste klasse in 1970 wist IJsselmeervogels thuis nooit te winnen van SC Genemuiden. Vandaag was dit niet anders omdat beide teams in een spectaculair duel met 1-1 gelijkspeelde.
IJsselmeervogels startte goed en creëerde in het eerste kwartier twee fraaie mogelijkheden. Na 12 minuten schoot Tom Kaak op de paal en even later werd een gevaarlijk schot van diezelfde Kaak geblokt. Ook in de 21e minuut was het alle hens aan dek voor de gasten. Een enorme scrimmage voor het doel van Gert Abma resulteerde in schoten van IJsselmeervogels-spelers, waarvan die van Kees de Graaf als laatste net naast ging.
In de 24e minuut sloeg het noodlot toe voor IJsselmeervogels. Een lange bal belande voor de voeten van Wiljan Kattenberg die alleen op doelman Stemerdink af kon gaan. Henk Huijgen probeerde het gevaar te stoppen en kwam in aanraking met Kattenberg, die zich slim liet vallen. Scheidsrechter Van Leeuwen was gedecideerd en toonde rood aan Huijgen. Alsof dat nog niet genoeg was ging ook de toegekende vrije trap van Edmund Mijnheer dwars door de muur in het doel (0-1).
IJsselmeervogels hervond zich prima na deze domper en was met een man minder gewoon gevaarlijker dan SC Genemuiden. In het laatste kwartier van de boeiende eerste helft wist het drie enorme kansen te creëren en te missen. Twee keer was Melrik Beukers dichtbij een treffer, terwijl ook Theo de Graaf  pech had dat zijn schot op de voeten van Abma stuitte.
Na de pauze bracht Genemuiden-trainer Chris Jansen loopwonder Herman Jansen in het veld. Zijn eerste balcontact leverde gelijk gevaar op voor het doel van Stemerdink. Daarna was eindelijk de beurt aan IJsselmeervogels. Een corner van Melrik Beukers belande op het hoofd van Rob Hopman en deed het net trillen (1-1). De dik verdiende gelijkmaker was vooral een beloning voor de lange voorstopper die opnieuw foutloos speelde en terecht tot ‘Man of the Match’ werd gekozen.
Het laatste half uur van het aantrekkelijke duel waren er kansjes voor beide teams. Invaller Pascal Cohen liet zich even zien door op de paal te schieten. Aan de andere kant zorgde Hopman met zijn lengte voor het meeste gevaar. Gescoord werd er echter niet meer, waardoor IJsselmeervogels opnieuw thuis niet wist te winnen van SC Genemuiden. Niettemin konden de ‘rooien’ terugzien op een prima wedstrijd.

Edmund Mijnheer 0-1 ( 25 )
Rob Hopman 1-1 ( 48 )

Zaterdag 10 maart

WHC – IJsselmeervogels    1-3

Vandaag tegen WHC was de eerste wedstrijd van de 3e periode. Een periode die voor IJsselmeervogels uiterst belangrijk is. In deze serie van negen wedstrijden zal namelijk worden bepaald of de grootmacht uit Spakenburg ook volgend seizoen te bewonderen valt op het hoogste amateurniveau. Gelet op de wedstrijd tegen het voor IJsselmeervogels altijd lastige WHC moet dit gewoon lukken. De eerste uitoverwinning werd vandaag eindelijk geboekt.
IJsselmeervogels begon fel en gedreven aan het duel. De belangen voor deze wedstrijd waren dan ook duidelijk. Winnen om aansluiting met de subtop te krijgen. Ook WHC, die spits Wilfred van den Hul moest missen omdat de gevaarlijke aanvaller een testwedstrijd moest spelen bij het Belgische Turnhout, kan nog wel wat puntjes gebruiken, waardoor werd verwacht dat ook zij agressief zouden starten. De thuisclub staat namelijk bekent om haar tomeloze inzet juist tegen IJsselmeervogels ten toon te spreiden. Vandaag waren de rollen omgedraaid.
Na vier minuten spelen werden de bedoelingen van de Spakenburgers duidelijk. Melrik Beukers liet doelman Gerard van Boven kansloos (0-1). De snelle voorsprong bracht rust bij de Vogels, terwijl WHC wat gehaast voetbalde. Het meeste gevaar van de club uit Wezep kwam via de rechterkant, waar IJsselmeervogels eigenlijk zonder back speelde. Trainer Jan van den Berg  zag het gevaar en bracht nog voor rust Bram Zwaan in de gelederen. Rene Rabelink werd het slachtoffer van deze tactische wissel.
Even later in de 44e minuut verdubbelde IJsselmeervogels de score. Een gave pass van Raymond Graanoogst, die opnieuw keihard werkte en prima speelde, bereikte Marcel Pietersen. Met een prachtig schot was Van Boven opnieuw kansloos (0-2).
Ook na de rust was IJsselmeervogels verruit de betere ploeg. Met soms weergaloze acties van vooral Marcel Pietersen, die zich steeds beter manifesteert in het 1e team. Maar ook een speler als Rob Hopman is hard op weg zijn oude niveau te behalen. Hij speelde samen met Gerrie Schaap foutloos achterin. Hopman had ook belangrijk aandeel in de derde treffer van IJsselmeervogels. Zijn doorkopbal bereikte Tom Kaak, die koppend de 0-3 op het scorebord zette. Twee minuten later deed WHC iets terug toen Erwin Brem een vrije trap achter René Stemerdink schoot. Er waren toen nog zo’n 25 minuten te spelen, waarin beide teams nog wat speldenprikjes uitdeelde maar niet meer tot scoren kwamen. De belangrijke overwinning was een feit toen de uitstekend leidende scheidsrechter Boringa voor de laatste maal floot. IJsselmeervogels steeg door deze zege twee plaatsen op de ranglijst en lijkt alsnog te ontsnappen aan degradatie.

Melrik Beukers 0-1 ( 4 )
Marcel Pietersen 0-2 ( 44 )
Tom Kaak 0-3 ( 63 )
Erwin Brem 1-3 ( 65 )

Zaterdag 3 maart

Drachtster Boys – IJsselmeervogels    0-0

De wedstrijd in het verre Drachten was er weer één om snel te vergeten. Het puntje dat mee genomen werd uit Friesland, hadden er gewoon drie moeten zijn. Door twee onbegrijpelijke beslissingen van scheidsrechter Leushuis, kreeg IJsselmeervogels namelijk twee keer geen penalty.
IJsselmeervogels, dat startte zonder de geblesseerde Rody van de Vlist en geschorste Ernesto de Miranda, liep in het eerste kwartier flink te slapen. Vooral doelman René Stemerdink was niet bij de les. De thuisclub liet in deze fase zeker drie opgelegde kansen liggen. IJsselmeervogels zette daar niet echt veel tegenover.
Na een half uur spelen kwam IJsselmeervogels gevaarlijk voor het domein van doelman Henk Jager. Goed voetbal resulteerde in twee fraaie afstandschoten van Marcel Pietersen, beide keren was Jager de redder. Ook de verder onzichtbare Tom Kaak  kreeg een kans. Zijn kopbal ging over.
Na de rust kwam IJsselmeervogels wel fel en gedreven uit de kleedkamer. Gelijk in de eerste minuut kregen de gasten een vrije trap, die panklaar op het hoofd van de boomlange Rob Hopman was beland als hij niet op ruwe wijze was weggeduwd. Scheidsrechter Leushuis deed echter of zijn neus bloedde en liet gewoon doorspelen. De Spakenburgers bleven ondanks deze tegenvaller bij de les en waren een half uur lang heer en meester. Drachtster Boys loerde op de counter.
Scheidsrechter Leushuis had echter nog een verrassing in petto. Laatste man Ype Jansma sloeg na een corner voor iedereen duidelijk met beide handen naar de bal. De man in het zwart floot en iedereen verwachte een strafschop. Tot ontzetting van IJsselmeervogels kreeg Drachtster Boys een vrije trap mee (!). Het laatste kwartier was de thuisclub gevaarlijk doordat invaller Remy Tjassing enkele keren voor het doel van René Stemerdink verscheen. Aan de andere kant was er een grote kans voor Bram Zwaan, die een solo door de verdediging van Drachtster Boys zag gestuit door doelman Jager. Door dit gelijke spel blijft IJsselmeervogels zonder uitzege dit seizoen.

Zaterdag 17 februari

IJsselmeervogels – Urk   1-0

De cijfers voorafgaand aan de wedstrijd tegen Urk spraken niet echt in het voordeel van IJsselmeervogels. De laatste drie duels tussen de beide vissersdorpen werden namelijk gewonnen door Urk. Vandaag was echter weer zo’n dag die voor de Spakenburgers goed uitpakte. Met behoorlijk goed voetbal en een prima instelling wist men het favoriete Urk te verslaan.
Wedstrijden tussen IJsselmeervogels en Urk zijn voor beide teams de krenten in de pap. Veel toeschouwers omzomen dan het sportpark en genieten van de prima sfeer tussen beide supporterskampen. Zo ook deze keer. De wedstrijd was tien minuten oud toen Urk voor het eerste gevaar zorgde. Jan Kramer was Ernesto de Miranda  te snel af en mocht alleen op Jan Ruizendaal afgaan, die de inzet pareerde. In de 25e minuut deed zich precies dezelfde situatie voor. Ook dit keer was Ruizendaal de winnaar. Toch was IJsselmeervogels in de openingsfase niet de mindere, alleen de kansen ontbraken. Dit veranderde na een half uur spelen toen Melrik Beukers twee fraaie mogelijkheden onbenut liet. Even later was ook Raymond Graanoogst dicht bij de openingstreffer, maar redde doelman Job van Veldhuijzen de Urkers. Het laatste kwartier van de boeiende eerste helft was een periode waarin de thuisclub de lakens uitdeelde. De verdiende voorsprong liet echter lang op zich wachten. Op slag van rust mocht Rody van de Vlist een vrije trap nemen. Met een fraaie curve schampte de bal langst het hoofd van Tom Kaak, die de 1-0 op het scorebord zette.
Ook na de pauze was IJsselmeervogels de betere ploeg. Urk miste voorin in de persoon van Klaas Wakker (geblesseerd) duidelijk een aanspeelpunt, een mannetje die de bal kan vasthouden. Ook de beide vleugelspelers lagen vandaag bij Henk Huijgen en Ernesto de Miranda prima aan banden. Huijgen’s uitverkiezing tot ‘Man of the Match’ was dan ook een prima keuze.
Trainer Jan ten Hage probeerde met enkele wissels de gelijkmaker te forceren. Jan van den Berg nam echter geen risico en bracht twee verdedigers voor twee aanvallers in het veld. Hierdoor ontstonden in de slotfase een paar levensgevaarlijke counters voor IJsselmeervogels. Vooral de kans voor invaller Theo de Graaf  was bijna niet te missen. De tijd tikte echter in het voordeel van IJsselmeervogels. De prima leidende scheidsrechter Kruis trok wat blessuretijd bij en floot toen voor de laatste maal. Met opgeheven hoofden en onder applaus verlieten de ‘rooie’ spelers het veld.

Tom Kaak 1-0 ( 45 )

Zaterdag 10 februari

ONS Sneek – IJsselmeervogels   1-1

Opnieuw bleek IJsselmeervogels niet in staat een uitwedstrijd in winst om te zetten. Tegen het weinig imponerende ONS Sneek, dat met een dramatisch soort voetbal duidelijk maakte waarom men zo weinig publiek trekt, hadden de volle drie punten gewoon gepakt moeten worden. Niettemin mag ook trainer Jan van den Berg  bepaalde conclusies trekken over spelers en speelwijze.
Één van de belangrijkste punten in het voetbal is het veld breed houden. IJsselmeervogels hanteerde deze speelwijze alleen in het eerste kwartier. Na zeven minuten spelen resulteerde dit in een kans voor Melrik Beukers, nadat hij de doelman van de thuisclub de bal had afgefrutseld en bij de achterlijn inschoot. Een Sneker been haalde de bal van de lijn. Daarna werd bijna alles door het midden gespeeld en bleef ONS Sneek  op simpele wijze op de been. Vooral een speler als Rene Rabelink trok veel te vaak naar binnen, waardoor er geen venijn in de aanvallen ontstond. Verder speelde Ernesto de Miranda  ver onder zijn kunnen en was rijp voor een wissel na de rust. ONS Sneek hanteerde de counter en was in de 40e minuut bijna succesvol toen Ton Haarman alleen voor doelman Jan Ruizendaal verscheen. Jan kwam echter als winnaar uit de strijd.
Ook in de tweede helft veranderde er weinig aan het spelbeeld. IJsselmeervogels mocht de bal hebben en ONS Sneek wachte geduldig haar kansje af. De klok en vooral de grensrechter waren in de tweede helft de grootste tegenstander voor de Spakenburgers. Zeker vier maal was de beste niet bij de les en stak om onbegrijpelijke redenen zijn vlag omhoog voor buitenspel. De Vogels begonnen steeds gehaaster te spelen en smeet met haar krachten. Echte kansen leverde dit echter niet op.
Een kwartier voor tijd was de tactiek van de thuisclub alsnog succesvol. Pjotr Rachmatow verraste Jan Ruizendaal met een fraaie stift. Voor de 10e maal (!) dit seizoen keek IJsselmeervogels tegen een achterstand aan. Lang konden de Friezen niet genieten van de voorsprong. Vier minuten later scoorde Melrik Beukers, die behoorlijk in de tang zat bij zijn directe bewaker, de verdiende gelijkmaker uit een scrimmage. Met nog zo’n tien minuten op de klokken was er weer van alles mogelijk. De pijp was echter leeg bij de meeste spelers. Alleen invaller Dennis Bos, die veel te laat werd ingebracht, zorgde voor gevaar met enkele prima voorzetten vanaf de linkerkant. En juist van die voorzetten kregen de spitsen van IJsselmeervogels er vandaag veel te weinig.

Pjotr Rachmatow 1-0 ( 75 )
Melrik Beukers 1-1 ( 79 )

Zaterdag 27 januari

IJsselmeervogels – ASV Dronten   4-1

IJsselmeervogels is de tweede competitiehelft uitstekend begonnen met een dikverdiende 4-1 overwinning op ASV Dronten. Hiermee konden drie hele belangrijke punten worden bijgeschreven, waardoor de Spakenburgers niet meer op die hatelijke laatste plaats staan. Niettemin zal IJsselmeervogels deze lijn moeten doorzetten en beseffen dat voorlopig elke wedstrijd een finale wordt.
Bij de thuisclub maakte Rene Rabelink en Tom Kaak hun officiële debuut voor de Vogels. Beide nieuwkomers konden terugzien op een goeie wedstrijd. Een wedstrijd waarin IJsselmeervogels opnieuw tegen een achterstand aankeek, ondanks het creëren van de fraaiste kansen. Vooral de twee dotten van Raymond Graanoogst lieten het publiek niet onberoerd. Zoals gezegd ontsnapte de Drontenaren in de eerste helft enkele malen. Niettemin sloegen de polderbewoners direct na de pauze toe. De gevaarlijke spits Joany Arscherl verraste doelman Jan Ruizendaal en schoot onhoudbaar binnen.
Voor de negende keer dit seizoen moest IJsselmeervogels een achterstand zien om te buigen. Het massaal toegestroomde publiek moest even slikken, maar begon toch weer hun favorieten hartstochtelijk aan te moedigen. Het resultaat was een thuisclub dat voor elke meter knokte en opnieuw levensgevaarlijk voor het vijandelijke doel was. De beloning kwam in de 78e minuut. Tom Kaak was de gevierde man. Acht minuten later was Kaak opnieuw het middelpunt van een feestje toen hij IJsselmeervogels op voorsprong zette.
ASV Dronten was geknakt en niet meer bij machte het hoge tempo dat IJsselmeervogels het laatste kwartier speelde vol te houden. Het resultaat was nog twee prachtige doelpunten van IJsselmeervogels. Eerst ronde Rene Rabelink een vloeiende aanval doeltreffend af, terwijl even later Marcel Pietersen doelman Laanstra met een volley het nakijken gaf.

Joany Arscherl 0-1 ( 49 )
Tom Kaak 1-1 ( 78 )
Tom Kaak 2-1 ( 86 )
Rene Rabelink 3-1 ( 89 )
Marcel Pietersen 4-1 ( 90 )

Zaterdag 9 december

VVOG – IJsselmeervogels   1-0

De laatste wedstrijd voor de winterstop leverde opnieuw geen winst op voor het zo geplaagde IJsselmeervogels. Sterker nog, VVOG was met 1-0 iets te sterk waardoor de 8e nederlaag een feit werd. Ook de nieuwe trainer Jan van den Berg en laatste man Gerrie Schaap, laatstgenoemde liet overigens een goede indruk achter, konden de ploeg nog niet uit het dal halen. Hiervoor lijkt de winterstop de juiste periode.
Op het drukbezochte sportpark De Strokel begonnen twee teams die vooral in het eerste half uur de kat uit de boom keken. Achterin een sterk blok en loerend op de counter. De thuisclub was het meest gevaarlijk met deze tactiek, maar kwam niet verder dan een flink aantal corners. IJsselmeervogels daarentegen was voorin machteloos en creëerde in de eerste helft eigelijk geen fatsoenlijke kans. Wel wist het tweemaal de aandacht op zich te vestigen na gele kaarten voor Kees de Graaf en Melrik Beukers. Vooral die van laatstgenoemde was niet slim.
Met de brilstand leken beide teams de kleedkamers op te zoeken totdat VVOG haar zoveelste corner mocht nemen. Edwin van Egteren reageerde alert en verraste doelman Jan Ruizendaal, die de geblesseerde René Stemerdink verving, met een fraaie kopbal. Zijn bewaker Rob Hopman was bij deze actie nergens te bekennen.
De tweede helft gaf een beter voetballend IJsselmeervogels te zien. De thuisclub beperkte zich nog meer tot de counter, maar waren hiermee weinig succesvol. Achterin hadden de Harderwijkers hun zaakjes echter prima voor elkaar. In de 58e minuut kwam VVOG goed weg toen Duncan van Koesveld Melrik Beukers onreglementair ten val bracht. Daar waar menigeen ‘rood’ verwachte gaf scheidsrechter Van der Werf slechts geel. De vrije trap die hieruit voorvloeide werd door Gerrie Schaap snoeihard op de paal geschoten.
In de slotfase vestigde de scheidsrechter opnieuw de aandacht op zich. Na een klein opstootje kreeg Abel van Willigen de rode kaart voorgeschoteld. Natrappen was het vergrijp. Gescoord werd er niet meer, waardoor IJsselmeervogels op de laatste plaats blijft staan.

Edwin van Egteren 1-0 ( 42 )

Zaterdag 2 december

IJsselmeervogels – SDV Barneveld   0-0

Het wil IJsselmeervogels maar niet lukken om van de onderste plaats af te komen. Daar waar menigeen een overwinning verwachte tegen SDV Barneveld, droop men na afloop teleurgesteld af. Redelijk moeiteloos bleven de gasten uit Barneveld overeind. IJsselmeervogels had wel het meeste balbezit, maar ontbeerde voorin een afmaker die ook eens een halve kans doeltreffend afrond.
De belangen waren groot voor aanvang van dit heuse degradatieduel. Degene die zou winnen steeg enkele plaatsten op de ranglijst en kreeg weer wat adem. Beide teams begonnen om die reden afwachtend en keken lange tijd de bekende kat uit de boom. Vooral SDV Barneveld hield veel mensen achter de bal. In de elfde minuut veerde de ‘rooie’ supporters omhoog nadat Bram Zwaan van dichtbij scoorde. De grensrechter stond helaas met z’n vlag omhoog, waardoor de prima leidende scheidsrechter Kramer niets anders kon doen dan het doelpunt afkeuren. De tweede mogelijkheid van een overigens bedroevend slechte eerste helft, was voor Raymond Graanoogst. Na zich prima te hebben vrijgespeeld schoot de hardwerkende spits de bal voorlangs.
Kort na de pauze creëerde IJsselmeervogels vlot achter elkaar twee fraaie mogelijkheden. De eerste was opnieuw voor Graanoogst, die zijn schot uit de draai over zag gaan. Daarna was Rob Hopman dicht bij de verdiende openingstreffer, maar ook hij zag het leer niet in het domein van doelman Robert van de Berg belanden. SDV Barneveld stelde daar bijzonder weinig tegenover en beperkte zich begrijpelijk tot verdedigen om een puntje te pakken.
In de laatste tien minuten zette de thuisclub nog één keer aan en gooide alles op alles. De Barnevelders profiteerden bijna van deze tactiek, toen vlak voor tijd een gevaarlijke counter bijna doeltreffend werd afgerond. Een overwinning voor SDV Barneveld zou ook niet echt verdiend zijn geweest. Met het gelijke spel waren de gasten ook meer dan tevreden en voelde zich wel de morele winnaar.
Onder het toeziend oog van ex-prof Gerrie Schaap, die volgende week toestemming hoopt te krijgen van de KNVB om bij de Vogels te kunnen voetballen, was het duidelijk dat er nog heel wat moet gebeuren om IJsselmeervogels weer op de rails te krijgen.

Zaterdag 18 november

Flevo Boys – IJsselmeervogels    2-0

IJsselmeervogels heeft haar supporters vandaag lelijk  in de kou laten staan. De massaal meegereisde fans zagen een geheel ander IJsselmeervogels dan de zaterdag ervoor toen strijdlust de boventoon voerde, nu waren het een stel makke schapen die zich zonder slag of stoot naar de slachtbank lieten voeren.
De eerste 20 minuten ging het nog wel, men zette Flevo Boys onder druk en probeerde druk te zetten op de goal van de tegenstander, zonder overigens echter gevaarlijk te worden. De eerste keer dat men gevaarlijk werd was halverwege de 1e helft toen Rody v.d. Vlist op links goed doorbrak maar zijn inzet gestuit zag door de goalie van Flevo Boys. In een snelle counter op deze aanval liet Rob Hopman zich kinderlijk uitspelen, en in de voorzet die volgde zat keeper René Stemerdink er vervolgens volledig naast waardoor Peter Pot van de Boys uit Emmeloord de 1-0 kon aantekenen. In het vervolg van de 1e helft gebeurde vervolgens geen schokkende dingen meer en met deze stand werd dan ook de rust bereikt.
Na de thee was het allemaal nog slechter gesteld met de Vogels. Geen greintje bezieling lag in het spel van de Rooien, en Flevo boys won elk persoonlijk duel, gewoonweg omdat men feller was. Strijdlust is momenteel het onderwerp wat bij de Vogels de boventoon moet voeren, maar men denkt dat de punten wel aan komen waaien. Getuige ook de situatie in de 55e minuut, de scheids liet een buitenspel situatie doorspelen omdat Flevo Boys niet meer bij de bal kon, Rob Hopman pakte de bal echter in zijn handen, een handsbal dus, die door Leon Potters onberispelijk in het kruis gejaagd werd en zo Flevo Boys op 2-0 zette wat ook de eindstand werd. Een zeer onnozel moment, wat alleen bij de f-jes voorkomt, maar deze middag dus ook bij het eerste van IJsselmeervogels. Vreemd overigens ook dat Rob Hopman gelijk weer aanvoerder was na vier weken afwezigheid en zijn uitspraken op de radio over het ontslag van Erik Assink. Meer vreemde uitspraken volgden op de radio na dit (verloren) duel van interim trainer Henk de Graaf, de zei dat hij op de bank zat met permissie van Erik Assink, heeft Erik Assink nog invloed bij IJsselmeervogels? Ook Rob Hopman zei na afloop op de radio dat het gewonnen duel van vorige week niet kwam door het schok-effect, en dat het wegsturen van Erik Assink geen goed besluit was van het bestuur. Maar is het  niet de schuld van de spelers dat de vroegere trainer is weggestuurd? Als zij beter hun best hadden gedaan, had de trainer niet weggestuurd hoeven worden. Nee, in plaats van een stapje harder te lopen dacht men dat die ploegen in de Hoofdklasse C niets voorstellen en dat met daarvoor te goed geworden was, ziehier het resultaat: op de laatste plaats, en de supporters in de kou laten staan!!!

Peter Pot 1-0 ( 22 )
Leon Potters 2-0 ( 55 )

Zaterdag 11 november

IJsselmeervogels – Be Quick’28    3-1

Na een uiterst rumoerige week, waarin trainer Erik Assink op non-actief werd gezet en om die reden voorzitter Arthur van den Berg en secretaris Lianne Bol hun functie ter beschikking stelden, heeft IJsselmeervogels haar tweede zege van dit seizoen behaald. In een wedstrijd waarin op het scherpst van de snede werd gepeeld kwam het massaal toegestroomde publiek volop aan haar trekken. Tegenstander en koploper Be Quick’28, dat voor dit duel nog ongeslagen was, ging na afloop met de meeste schade van het veld. Een verdiende 3-1 nederlaag en twee spelers die voortijdig met een rode kaart konden douchen.
Ook de thuisclub liep schade op. Deze maal was Bonnie Steenman het slachtoffer die, na twee gele, het rode karton van de overigens prima fluitende scheidsrechter Zwaard zag. Er was toen net een minuut gespeeld in de tweede helft. IJsselmeervogels leidde op dat moment comfortabel met 2-0 door twee prachtige goals van Raymond Graanoogst. Beide keren verraste hij de laatste lijn van Be Quick’28 en schoot fraai in. Bonnie Steenman verving overigens laatste man Dick Knijn die IJsselmeervogels voor de tweede maal de rug toekeerde na alle commotie van de afgelopen week.
De man meer situatie van Be Quick’28 was van korte duur. Erwin van Leur kon na een smerige overtreding op Raymond Graanoogst met rood vertrekken. Toch brachten de Zwollenaren in de 55e minuut de spanning terug. Guido Bastiaans ronde een slippertje van doelman René Stemerdink doeltreffend af. Het technische duo Wim van de Linden en Henk de Graaf wisselde daarna de geblesseerde Graanoogst en bracht Johan Scholten in. Een talentvolle speler die onder Assink nauwelijks aan bod kwam. Scholten was koud in het veld toen de mooiste aanval van de wedstrijd op het veld werd gelegd. Vier spelers raakten de bal vanuit het eigen strafschopgebied één keer en zette Steven de Harder vrij voor doelman Luuk Drost die kanloos was op de korte schuiver die volgde (3-1).
Dit was feitelijk de beslissing. Be Quick’28 probeerde het nog wel maar de echte overtuiging ontbrak. Ook het feit dat de defensie in de persoon van Bram Zwaan een kei van een verdediger in haar bezit heeft speelde een rol. De gasten gingen in de 82e minuut nog een keer over de scheef toen Edwin van Nijen met zijn tweede gele kaart kon vertrekken. Het duel was gelopen en het technische duo liet Jaap Koelewijn zijn debuut maken in het 1e team van IJsselmeervogels. De kleinzoon van de voormalige voorzitter en gevreesde spits met dezelfde naam was reuze trots op dit moment. IJsselmeervogels boekte een zeer fraaie en belangrijke overwinning in de strijd tegen degradatie en bezorgde heel veel ‘rooien’ een prettig weekeinde.

Raymond Graanoogst 1-0 ( 28 )
Raymond Graanoogst 2-0 ( 44 )
Guido Bastiaans 2-1 ( 55 )
Steven de Harder 3-1 ( 61 )

Zaterdag 4 november

ACV – IJsselmeervogels    2-1

Het blijft kwakkelen met IJsselmeervogels. Het einde van de slechtste competitiestart aller tijden lijkt nog lang niet in zicht. Vandaag was ACV uit Assen met 2-1 te sterk. Ondanks het feit dat IJsselmeervogels met een man minder speelde, Michael van den Berg kreeg na 12 minuten spelen rood, kon het de club uit Drenthe prima bijbenen en was een gelijkspel rechtvaardiger geweest. Niettemin staat IJsselmeervogels na negen wedstrijden opnieuw op de laatste plaats.
Voor de 5e maal in negen competitiewedstrijden kreeg een speler van IJsselmeervogels een rode kaart. Dit keer was de ervaren verdediger Michael van den Berg de pineut. Na een verkeerde balaanname maakte een ACV-speler het Van de Berg lastig en veroverde het leer. Een greep om zijn middel hield deze speler van het scoren af en Michael van den Berg kon vertrekken. Met tien man, meer dan een uur voetballen, leek IJsselmeervogels toen al kansloos. Helemaal toen de thuisclub op voorsprong kwam nadat Rolf de Boer 1-0 scoorde na een rommelige situatie in het strafschopgebied van IJsselmeervogels.
De Gasten hervonden zich echter en gingen onder aanvoering van Abel van Willigen, die de geblesseerde Gerlof Kwakkel na een half uur verving, op jacht naar de gelijkmaker. Deze kwam in de 43e minuut. Kees de Graaf kegelde een schot van 25 meter ineens uit de lucht achter de doelman van ACV.
Na de pauze nam ACV meer het initiatief en voerde het tempo op. Met een man meer wilde het IJsselmeervogels kapot spelen. De Vogels bleven echter prima tegenstand bieden en waren zelfs dicht bij een voorsprong toen Abel van Willigen in de 52e minuut een enorme kans miste. Even later moest de goed spelende Bram Zwaan geblesseerd het veld verlaten en werd vervangen door Ernesto de Miranda. Het 1-1 gelijke spel werd door IJsselmeervogels met hand en tand verdedigd. ACV was wel dreigend, vooral de tropische verrassing Plilippe Weyi M’Panga was een plaag voor de verdediging van IJsselmeervogels, maar zelden creëerden men een uitgespeelde kans. Toch kwamen de Assenaren opnieuw op voorsprong. Een mislukte voorzet van Lucien Sahetapy verraste René Stemerdink en belande in het doel. De Vogels waren daarna geknakt. Alles zat tegen deze wedstrijd. Ook scheidsrechter Dijkman was niet coulant door vlak voor tijd een overtreding in het strafschopgebied op Bonnie Steenman onbestraft te laten.

Rolf de Boer 1-0 ( 18 )
Kees de Graaf 1-1 ( 43 )
Lucien Sahetapy 2-1 ( 62 )

Zaterdag 28 oktober

IJsselmeervogels – Excelsior’31    2-1

Voorafgaand aan dit vierde thuisduel van IJsselmeervogels was Excelsior’31 een grote onbekende voor de club uit Spakenburg. Nog nooit eerder, sinds de invoering van de eerste klas in 1970, was de club uit Rijssen een tegenstander geweest op De Westmaat. Toch werd er met enig ontzag aangetreden tegen de gasten, omdat een overwinning voor de thuisclub absoluut noodzakelijk was vandaag.
Bij IJsselmeervogels stond doelman René Stemerdink na twee maanden blessureleed weer onder de lat. Ook Rody van de Vlist was weer fit, maar begon op de bank. Het eerste schot dat Stemerdink op zijn doel zag afgevuurd was gelijk doeltreffend. Van zeker 40 meter mikte Gerald Janssen de bal precies over Stemerdink heen. Werkelijk een doelpunt om in te lijsten. Dit alles gebeurde na drie minuten spelen. Gelijk werd duidelijk dat IJsselmeervogels een zeer moeilijke middag tegemoet ging. De gasten gingen zich begrijpelijker wijze beperken tot verdedigen en counteren, terwijl IJsselmeervogels zonder de nodige creativiteit de aanval ging zoeken. Verder dan een bal op de paal van Gerlof Kwakkel kwam men echter niet in de eerste helft. Excelsior’31 zette daar nog een gevaarlijk schot tegenover, dat eveneens op de paal belande.
In de tweede helft verving Rody van de Vlist de zwak spelende Michael van den Berg. De voormalige Argon speler zorgde voor veel diepgang aan de linkerkant. Aan de andere kant brak Gerlof Kwakkel veelvuldig door, maar was niet altijd even gelukkig in de voortzetting. Wel had IJsselmeervogels de zaken achterin onder controle. Voorin ontbrak echter de kracht om door te drukken. Tot aan de 71e minuut. Na een prima aanname en schot van Raymond Graanoogst moest doelman Jeroen de Römph zijn meerdere erkennen (1-1).
Tien minuten later was Graanoogst opnieuw bij een actie betrokken. Dit keer in negatieve zin. Na een kopduel met Martijn Belman ontstond er een opstootje tussen beide kemphanen en stuurde scheidsrechter Kruijt beide spelers met rood uit het veld. Ook bij de dug-out liepen de gemoederen hoog op nadat de verzorger van Excelsior’31 een fles gooide. Ook deze zot had rood verdiend, maar de scheidsrechter stuurde in alle commotie trainer Michel Jansen van Excelsior’31 naar de tribune.
Beide teams moesten dus verder met tien man. De organisatie bij de gasten was even niet goed en IJsselmeervogels profiteerde daarvan. Aanvoerder Kees de Graaf prikte de bal na een scrimmage achter doelman De Römph. De Westmaat ontplofte bijna. In de ruim toegekende blessuretijd was Excelsior’31 niet meer gevaarlijk, zodat IJsselmeervogels eindelijk de eerste driepunter bij kon schrijven. De overwinning smaakte naar meer!

Gerald Janssen 1-0 ( 3 )
Raymond Graanoogst 1-1 ( 71 )
Kees de Graaf 2-1 ( 89 )

Zaterdag 14 oktober

Harkemase Boys – IJsselmeervogels    3-0

Met het nodige vertouwen, na het knappe gelijkspel vorige week tegen SC Genemuiden, werd afgereisd naar het verre noorden. In Friesland was Harkemase Boys zaterdag de tegenstander. Zonder de geschorsten Melrik Beukers en Rob Hopman en de geblesseerden René Stemerdink en Rody van de Vlist, werd om half drie afgetrapt op sportpark De Bosk.
IJsselmeervogels begon beter aan de wedstrijd. Met redelijk voetbal werd de aanval gezocht. De afwerking was echter steeds ver beneden peil. Dennis Bos, Gerlof Kwakkel en vooral Abel van Willigen konden hun fraaie kansen niet verzilveren. Harkemase Boys zette daar in die periode weinig tegenover.
Na de pauze was de thuisclub veel beter bij de les. Vooral het belangrijkste onderdeel bij voelbal, doelpunten maken, beheerste Harkemase Boys na rust uitstekend. In de 60e minuut zorgde John Weening voor de 1-0. Daarna knakte het verzet van IJsselmeervogels. De koppies gingen hangen en geen duel werd meer gewonnen. In de 68e minuut werd de score verdubbeld door Gerrit Henstra, die de verdediging van IJsselmeervogels het nakijken gaf (2-0).
Het mooiste doelpunt had Harkemase Boys voor het laatst bewaart. Een lob van 20 meter verraste doelman Jan Ruizendaal. Opnieuw was Gerrit Henstra de doelpuntenmaker. Met een dikke 3-0 nederlaag werd aan de lange terugreis begonnen. Tijd genoeg om over de zonden na te denken en een oplossing te zoeken voor dit dwalende IJsselmeervogels die op dit moment, met alle respect, van FC Nieuwland kan verliezen….

John Weening 1-0 ( 60 )
Gerrit Henstra 2-0 ( 68 )
Gerrit Henstra 3-0 ( 84 )

Zaterdag 7 oktober

SC Genemuiden – IJsselmeervogels    2-2

IJsselmeervogels tegen SC Genemuiden is een prachtig affiche. Dan denk je aan een topper om de bovenste plaatsen. Een strijd tussen twee gerenommeerde teams die goed voetbal spelen en het publiek vermaakt hebben de afgelopen weken. Niets is echter minder waar. IJsselmeervogels – SC Genemuiden was op papier niets anders dan een degradatieduel. Een gevecht om weg te komen van die hatelijke onderste plaatsen.
Op een zonovergoten sportpark De Wetering, waar opnieuw veel ‘rooie’ supporters hun club begeleiden, ging de thuisclub als beste van start. Handenbindertje Pascal Cohen was na tien minuten spelen al succesvol na geklungel in de defensie van IJsselmeervogels. De Spakenburgers waren in die fase niet bij de les. Wel wist men enkele kansen te creëren, waarvan de kopbal van Raymond Graanoogst die rakelings naast het domein van doelman Gert Abma vloog, de beste was.
Na een half uur spelen liet scheidsrechter Slot van zich horen. Een op het oog lichte overtreding buiten het strafschopgebied van doelman Jan Ruizendaal werd tot ieders verbazing met rood bestraft. De Jeugdige (18) Wouter ter Maten, normaal de vierde doelman van IJsselmeervogels, was zijn vervanger en maakte zijn debuut in het eerste team. Dennis Bos, die lekker in de wedstrijd zat, werd het slachtoffer en moest het veld noodgedwongen verlaten. Nog een uur spelen met een man minder en een 1-0 achterstand. Een kansloze middag leek weer in het verschiet te liggen.
De Vogels dachten daar echter anders over en stroopte de mouwen op. Met een enorme dosis inzet werd na drie minuten spelen in de tweede helft de gelijkmaker op het scorebord gezet. Na een fraaie aktie van Melrik Beukers kon Raymond Graanoogst simpel intikken (1-1). Met de steun van het publiek werd IJsselmeervogels steeds gevaarlijker. De man meer situatie bij SC Genemuiden was niet zichtbaar. Wel de kopbal op de lat van Melrik Beukers na een uur spelen.
De uiterst spannende wedstrijd kon in het laatste kwartier alle kanten op. SC Genemuiden had reeds de gevaarlijk Henry Lindeboom ingebracht en dat bleek een goede zet. De behendige Lindeboom zette zijn team na een corner op een 2-1 voorsprong. IJsselmeervogels gooide hierna echt alles uit de kast en weer was Raymond Graanoogst de man die voor dolblije rooie supporters zorgde. Na een voorzet van Abel van Willigen frommelde Graanoogst in de 83e minuut de 2-2 binnen. Het duel was nog steeds niet gespeeld. Vlak voor tijd verzuimde scheidsrechter Slot een overduidelijke strafschop te geven aan IJsselmeervogels, nadat Abel van Willigen werd gehaakt in de zestien. Maar ook met een punt konden de meeste ‘rooie’ leven. Er was tenminste strijd geleverd. Er werd met het hart gevoetbald. Iedereen knokte als leeuwen om het grote IJsselmeervogels uit dit dal te halen.

Pascal Cohen 1-0 ( 10 )
Raymond Graanoogst 1-1 ( 48 )
Henry Lindeboom 2-1 ( 78 )
Raymond Graanoogst 2-2 ( 83 )

Zaterdag 30 september

IJsselmeervogels – WHC    1-3

Niets blijft IJsselmeervogels bespaart op dit moment. Opnieuw stond men na negentig minuten voetbal met lege handen. Tegenstander WHC boog een 1-0 achterstand om in een 1-3 overwinning. De gifbeker is daardoor nog lang niet leeg. Na vijf wedstrijden zonder overwinning bezet IJsselmeervogels met een punt de laatste plaats in de hoofdklasse C. De oplossing voor dit probleem is helaas niet in zicht. Spelers en technische staf zullen bij zichzelf te rade moeten gaan en conclusies trekken. Zo kan het niet verder.
Aan inzet onbrak het niet bij de thuisclub. Kort en fel op de man werd aan het duel begonnen. Dit resulteerde in een optisch overwicht en enkele kansen. De verdiende voorsprong voor IJsselmeervogels kwam in de 31e minuut. Dennis Bos rondde een voorzet van Raymond Graanoogst doeltreffend af (1-0). Een iets beter IJsselmeervogels koesterde de voorsprong tot aan de rust.
Na de thee was WHC de betere en was al snel succesvol. Invaller Michel Füchten scoorde na geklungel in de rooie defensie de gelijkmaker. De schrik sloeg IJsselmeervogels daarna in de benen. De gasten voerden de druk nog meer op en roken bloed. Middels een aantal corners was de club uit Wezep uiterst dreigend.
De tweede helft was gewoon voor WHC. Met goed gevarieerd voetbal bouwde men een overwicht op, die uitmonden in een 1-2 voorsprong. Stefan Buitenhuis haalde na de zoveelste corner de trekker over. In de rommelige slotfase besliste Wilfred van den Hul het duel definitief. Het gemor van de vele rooie supporters was massaal en natuurlijk niet geheel onterecht. IJsselmeervogels is op dit moment het lachertje van de hoofdklasse C. Een absoluut schandalige situatie.

Dennis Bos 1-0 ( 31 )
Michel Füchten 1-1 ( 50 )
Stefan Buitenhuis 1-2 ( 79 )
Wilfred van den Hul 1-3 ( 85 )

Zaterdag 23 september

Urk – IJsselmeervogels   4-2

De opdracht was duidelijk voor aanvang van dit altijd beladen duel. Winnen van Urk, zodat de achterstand op de koplopers niet groter werd. Een niet al te simpele opdracht voor menig tegenstander, die een bezoek moet brengen aan sportpark De Vormt. Ook voor IJsselmeervogels werd het een ‘mission impossible’. Met 4-2 gingen de Urkers verdiend met de drie punten aan de haal.
Het gezicht van trainer Erik Assink stond op onweer na afloop. De zo succesvolle coach krijgt steeds meer tegenslagen en kritiek van de veeleisende rooie aanhang te verwerken. Nu miste Assink maar liefst zeven selectiespelers door een blessure. Tel daarbij op dat de vorm op dit moment ver te zoeken is in het team en de sombere blik van Erik Assink was verklaard.
In de eerste helft kon IJsselmeervogels de schade nog beperkt houden. Urk was meer in balbezit en creëerde nogal wat corners, maar gescoord werd er niet. Het Amstelcupduel van afgelopen woensdag tegen Helmond Sport (2-3 verlies) leek de Urkers in de benen te zitten. Na de pauze werd echter duidelijk wie de beste ploeg op dit moment heeft. Urk gooide er een schepje bovenop en kwam in de 53e minuut door Tijmen de Boer op voorsprong. Even later maakte IJsselmeervogels zeer verrassend gelijk. Dennis Bos ronde een schitterende voorzet van Melrik Beukers af.
De vreugde in het rooie kamp was helaas van korte duur. In de 65e minuut maakte Rob Hopman, na geklungel van Michael van den Berg in het strafschopgebied, een overtreding op Klaas Wakker die gewillig ging liggen. Penalty en geel voor Hopman oordeelde scheidsrechter Bellinga. De boomlange voorstopper kon zich daarna niet beheersen en riep iets naar de scheidsrechter die onmiddellijk rood trok voor Hopman. Teunis Kramer schoot vanaf elf meter onhoudbaar in. Met tien man was IJsselmeervogels volledig van slag en werd aan alle kanten overlopen.
Jan Kramer (wat een wereldvoetballer) zette in de 72e minuut de 3-1 op het scorebord. Het duel was daarna gelopen, hoewel er in de slotfase door beide teams nog een keer werd gescoord. In de 89e minuut was invaller Bram Zwaan voor IJsselmeervogels succesvol en een minuut later Evert Jan van Sloten voor Urk. Door deze nederlaag zakte IJsselmeervogels een plaatsje en staat nu op de 13e plaats. De komende weken zullen er snel wat punten moeten worden gepakt om uit de gevarenzone te komen.

Tijmen de Boer 1-0 ( 53 )
Dennis Bos 1-1 ( 58 )
Teunis Kramer 2-1 ( 65 Pen. )
Jan Kramer 3-1 ( 72 )
Bram Zwaan 3-2 ( 89 )
Evert Jan van Sloten 4-2 ( 90 )

Zaterdag 16 september

IJsselmeervogels – ONS Sneek   2-3

Opnieuw stond IJsselmeervogels met lege handen. In een wedstrijd waarin de thuisclub de lakens uitdeelde zonder overigens briljant te voetballen en verruit het meeste balbezit had, ging ONS Sneek verrassend met de volle drie punten aan de haal. De altijd zo betrouwbare defensie stond bij alle drie de tegengoals volop te schutteren. Vooral aanvoerder Rob Hopman speelde dramatisch. De pas verworven aanvoerdersband lijkt bij Hopman te resulteren in een wat gemakzuchtige instelling. Niettemin speelt ook de rest van zijn teamgenoten op dit moment ver onder hun niveau en maakte zich ronduit belachelijk.
ONS Sneek begon fel aan het duel. Kort op de man en met veel inzet probeerde men IJsselmeervogels aanvallend uit te schakelen. De counter moest bij de Friezen voor het gevaar zorgen. In de 17e minuut was deze tactiek succesvol. Pjotr Rachmatow ronde koelbloedig af (0-1). Daarna liet men zich zakken en wachtte rustig af tot IJsselmeervogels kwam. De thuisclub creëerde in die fase bijna geen uitgespeelde kansen. Toch kwam IJsselmeervogels in de 36e minuut op gelijke hoogte. Een schot van Melrik Beukers liet doelman Harmen Kuperes kansloos (1-1). Met deze stand gingen beide teams rusten.
Na de pauze bleef de licht geblesseerde Bonnie Steenman achter en was vervangen door Michael van den Berg. Ernesto de Miranda  ging door deze wissel laatste man spelen en Van de Berg nam plaats op zijn vertrouwde stek rechtsachter. Juist deze plaats was het meest zwak in de defensie van de thuisclub. Keer op keer was ONS Sneek aan deze kant gevaarlijk. Zo ook in de 48e minuut. Robert Herder ontsnapte aan de verdediging en mocht de bal zomaar inschieten. Met een laatste krachtsinspanning probeerde Ernesto de Miranda het gevaar te keren maar schoot onfortuinlijk in eigen doel (1-2). Opnieuw keek IJsselmeervogels tegen een achterstand aan. Met de moed der wanhoop werd door de ‘rooien’ weer de aanval gezocht en opnieuw kwam men terug. Een fraaie aanval werd door Raymond Graanoogst koppend afgerond (2-2). Daarna had Melrik Beukers in de 67e minuut pech toen zijn schot tegen de onderkant van de paal het veld weer inrolde. De thuisclub leek door te drukken, maar wederom werd een fout in de verdediging fataal. Invaller Ronald Hoeblal, die vorige week ook al een belangrijk doelpunt scoorde tegen WHC, dolde de ervaren Henk Huijgen en schoot fraai in (2-3). Het bleek de genadeklap te zijn voor een dolend IJsselmeervogels. Met één punt uit drie wedstrijden bezit de grootmacht uit Spakenburg de 12e plaats. Voorlopig kan even naar beneden worden gekeken. Met zo’n dertig punten ben je ‘veilig’(!). Een trieste maar ware constatering.

Pjotr Rachmatow 0-1 ( 17 )
Melrik Beukers 1-1 ( 36 )
Ernesto de Miranda 1-2 ( 48 eigen doel )
Raymond Graanoogst 2-2 ( 53 )
Ronald Hoeblal 2-3 ( 69 )

Zaterdag 9 september

ASV Dronten – IJsselmeervogels   2-2

Voor de eerste maal in de historie van het zaterdagvoetbal stond deze wedstrijd op het programma. Op het fraaie Burgermeester Dekker sportpark was ASV Dronten de tegenstander. Na het verrassende en onnodige verlies van vorige week tegen Drachtster Boys wilden de Vogels maar wat graag deze vieze smaak wegspoelen met een overwinning. De realiteit was echter een teleurstellend spelend IJsselmeervogels, dat de handen met een 2-2 gelijkspel mocht dichtknijpen.
Over de wedstrijd kunnen we kort zijn. Het randgebeuren was veel meer om over te schrijven in dit duel. Eerst de wedstrijd. Na 41 minuten spelen komt IJsselmeervogels op voorsprong. Uit een corner van Bonnie Steenman scoort Raymond Graanoogst. Na de pauze verdubbelen de gasten de score door een eigen doelpunt van Kenneth Scoop. ASV Dronten knokt zich terug en weet binnen vier minuten de stand gelijk te trekken. Beide keren was Joany Ascherl de doelpuntenmaker. Daarmee zijn de statistieken van dit duel beschreven.
Zoals gezegd gebeurde er veel meer dan dit verslag doet vermoeden. Allereerst viel grensrechter Kamphuis na 25 minuten voetballen uit. De beste man moest na later bleek met hartklachten naar een ziekenhuis worden vervoerd. Twintig minuten later werd het duel met een nieuwe grensrechter hervat. Net als voor die onderbreking bleef ASV Dronten de betere ploeg. Nadat IJsselmeervogels wat verrassend op voorsprong kwam sloeg vlak voor rust het noodlot toe. Na een overtreding van Melrik Beukers toonde scheidsrechter Driessen uit Kampen zonder pardon de rode kaart aan Beukers. Over de kleur viel te twisten. Over de scheidsrechter echter niet. Deze was namelijk verschrikkelijk slecht. Twee minuten voor tijd gaf hij IJsselmeervogels alsnog een cadeautje. Een lichte overtreding op Gerlof Kwakkel werd met een penalty bestaft. Een unieke kans om tegen de verhouding in te winnen van ASV Dronten. Laatste man Dick Knijn nam zijn verantwoordelijkheid en ging achter de bal staan. “De scheidsrechter knikte en ik schoot de bal  in het doel”, was het commentaar van Knijn na afloop. Alles wat IJsselmeervogels was vierden feest en de spelers van ASV Dronten wilden alweer aftrappen. Daar stak de man in het zwart echter een stokje voor en wilde dat de penalty werd overgenomen. Hij had nog geen teken gegeven de penalty te nemen (!)
In de tweede poging van Dick Knijn pakte doelman Wilfred van Dijk de bal en kon heel IJsselmeervogels wel door de grond zakken. Even later maakte Driessen, die in deze vorm niets heeft te zoeken in de hoofdklasse, een einde aan het duel. Een overwinning was dan wel niet terecht geweest, maar op deze manier een wedstrijd beëindigen was uitermate zuur. Na afloop barste de kritiek los van de IJsselmeervogels-supporters. Ten eerste was scheidsrechter Driessen de gebeten hond en ook trainer Erik Assink, vooral zijn nieuwe systeem werd flink neergesabeld, maar ook  zijn spelers kregen haar deel. Zoals IJsselmeervogels nu speelt mag het blij zijn de zesde plaats van vorig seizoen te evenaren.

Raymond Graanoogst 0-1 ( 41 )
Kenneth Scoop 0-2 ( 51 eigen doel )
Joany Ascherl 1-2 ( 55 )
Joany Ascherl 1-2 ( 58 )

Zaterdag 2 september

IJsselmeervogels – Drachtster Boys  1-2

Na enkele maanden van rust, oefen- en Amstelcupduels is de competitie weer van start gegaan. De eerste tegenstander van IJsselmeervogels heette Drachtster Boys. De Friezen kwamen naar sportpark De Westmaat met de wetenschap dat ze nog nooit hadden gewonnen van de Vogels. Een gelijkspel in het seizoen 1998-99 was het beste resultaat voor de club uit Drachten. Vandaag schreef men echter historie. De volle drie punten werden tegen een matig spelend IJsselmeervogels behaalt.
De teleurstelling was groot na afloop bij alles wat IJsselmeervogels was. Het positieve gevoel, dat tijdens de voorbereiding was verspreid door alles en iedereen die de club een warm hart toe draagt, kreeg vandaag een behoorlijke tik. Alleen in het eerste kwartier was de thuisclub gevaarlijk met goed voetbal. Een kopkans van Dennis Bos ging net over en een fraai schot van Steven de Harder kon door de uitstekende goalie Henk Jagen maar net over worden getikt. Uit de corner was Rob Hopman bijna succesvol. Daarna was het de beurt aan Drachtster Boys. Na geklungel in de defensie profiteerde Remy Tjassing bijna. Vijf minuten later was het wel raak. Aanvoerder Sander Hartman legde aan voor een schot en zag de bal via het been van Kees de Graaf in het doel belanden.
De Vogels waren geschrokken en toonde zich wat fanatieker. Een minuut na de openingstreffer had Raymond Graanoogst pech toen hij zijn schot op de paal zag belanden. De thuisclub bleef de aanval zoeken terwijl Drachtster Boys natuurlijk op de counter loerde. In de 32e minuut maakte doelman Jan Ruizendaal een beginnersfout door een terugspeelbal van Henk Huijgen op te pakken. Tot overmaat van ramp legde de geschrokken doelman de bal klaar voor Sietse Johan Miedema, die dankbaar de vrije trap ineens nam en simpel inschoot. De trommels, onder leiding van Bram van Diermen, vielen daarna angstvallig stil. Dit scenario had niemand verwacht. In de 36e minuut kregen de rooie harten nog enige hoop. De matig fluitende vrouwelijke scheidsrechter Belksma-Konink wees na een overtreding op Rob Hopman naar de stip. Melrik Beukers schoot de bal feilloos in. Met die aansluitingstreffer vlak voor rust leek er nog van alles mogelijk.
In de tweede helft was er van goed voetbal helemaal geen sprake meer. Drachtster Boys beperkte zich tot wat gevaarlijke uitvallen en IJsselmeervogels speelde veel te gehaast. Ook werd tot in de treuren de lange bal gezocht. De lange verdedigers van de gasten wreven zich in hun handen met deze tactiek en wonnen elk luchtduel. Een opstootje in de 55e minuut zorgde voor de meeste commotie in de tweede helft. Bij een luchtduel tussen Raymond Graanoogst en Sjoerd Jager raakte de Fries gewond aan het hoofd. Na wat trek en duwwerk moest de woedende speler worden gewisseld. In de slotfase ging de thuisclub alles of niets spelen en moest Rob Hopman de aanval gaan versterken. Het resultaat was echter nihil. In de laatste minuut was Kees de Graaf het dichts bij de gelijkmaker, maar ook hij faalde.

Sander Hartman 0-1 ( 22 )
Jan Johan Miedema 0-2 ( 32 )
Melrik Beukers 1-2 ( 36 Pen. )