IJsselmeervogels seizoen 02/03

Na twee jaren waarin IJsselmeervogels moest knokken tegen degradatie, was het voor de Spakenburgers tijd om wat te doen aan eerherstel. Dat lukte maar ten dele. Het begin van de competitie was nog best redelijk te noemen. Langzaam maar zeker raakte de ploeg van trainer Philip den Haan echter achterop bij de kopgroep en moest uiteindelijk lossen.

Vooral in thuiswedstrijden liet IJsselmeervogels veel te weinig zien. Van de dertien thuisduels gingen er maar liefst zes verloren. De meest in het oog springende was tegen rode lantaarndrager Barendrecht, dat tot dan toe nog geen wedstrijd had gewonnen.

In uitwedstrijden ging het iets beter. Hier werden er maar twee van verloren. De ene was tegen de latere algeheel amateurkampioen Huizen en die andere was tegen Spakenburg. Laatstgenoemde club deelde op zaterdag 12 april een dreun uit aan het rode kamp die bijzonder hard aankwam.
Niettemin wist IJsselmeervogels zich op knappe wijze te herpakken en was zelfs goed genoeg om, mede door het vreemde competitieverloop, de derde periodetitel te pakken. Een prijsje dat toch telde.

Daarbij bleef het niet. In het districtbekertoernooi was IJsselmeervogels niet te kloppen en wist die beker te bemachtigen. Weer een echte prijs. De binnenkomst op hemelvaartdag was vergelijkbaar met het winnen van de wereldbeker. Het was wel echte spontane vreugde. Alle minpunten waren die dag vergeten en vergeven. Aan een seizoen waarin het woord degradatie nooit werd genoemd was een leuk einde gekomen

De eindstand:

* = Huizen kampioen na een beslissings duel tegen Spakenburg welke met 2-1 werd gewonnen