AMSTELCUP 98/99
(BETAALD VOETBAL)

DINSDAG 11 AUGUSTUS

de Treffers – IJsselmeervogels 2-1
0-1 Pascal de Bruyn
1-1 Wennekers
2-1 Schreur
Toeschouwers : 500

ZATERDAG 15 AUGUSTUS

IJsselmeervogels – N.E.C. 0-10
Koning 0-1, 0-2, 0-4, 0-5
Ellerman 0-3
Hesp 0-6, 0-10
Renfurm 0-7
Pothuizen 0-8
Sainoski 0-9
Toeschouwers : 1000

WOENSDAG 2 SEPTEMBER

IJsselmeervogels – Go Ahead Eagles 1-3
0-1 Sikori
0-2 G.Koelewijn (e.d.)
0-3 de Weerdt
1-3 Gérard de Nooy
Toeschouwers : 900

DISTRICTSBEKER 98/99

(AMATEURS)

ZATERDAG 24 OKTOBER

Brederodes – IJsselmeervogels 1-6

ZATERDAG 9 JANUARI

IJsselmeervogels – ’t Gooi 9-0

DINSDAG 23 MAART

IJsselmeervogels – Kamerik 2-0

Amstel-districtsbeker: 1/8 Finale

Door: Klaas Koelewijn

Vogels doet het rustig aan met Kamerik

IJsselmeervogels zit na vanavond bij de laatste acht van het districtsbeker-toernooi. De wijze waarop dat gebeurde verdiende niet echt veel schrijfwerk, maar dat vond ondergetekende na de zware reeks tegen SC Genemuiden, Be Quick’28 en Urk niet zo vreemd. Het verwachte doelpuntenfestijn bleef daardoor uit.

Vier spelers kregen de kans om weer van het eerste elftal te proeven. Edwin Hofman toonde honger en bereidde de eerste goal voor, terwijl hij zelf de nummer twee benutte. Wim Henk van de Groep kende na een nerveuze start geen zenuwen meer en speelde een behoorlijke pot als rechtsachter. Ook Joost Heek kon terugzien op een goede wedstrijd, al had Heek meer moeten doen met de ruimte die hij kreeg van zijn directe tegenstander. Niettemin blijft Joost Heek een belofte met veel potentie. De laatste van de vier spelers die normaal niet in de basis begint was Steven de Harder.
Vier invallers betekend wat spelers die ontbraken. De beide backs Michael van den Berg en Henk Huijgen, en middenvelder Klaas Klein hadden vrijaf gekregen. Terwijl aanvoerder Kees de Graaf op de bank begon en in de tweede helft zou invallen voor de geblesseerde Steven de Harder. Gijs Bos lag ziek op bed.
Na een half uur spelen was de wedstrijd eigenlijk beslist nadat Melrik Beukers en Edwin Hofman hadden gescoord. Dat waren tegelijkertijd de enige hoogtepunten in een matige eerste helft waarin de Vogels het wel geloofden. Zelfs gelegenheidsaanvoerder Gérard van der Nooy deelde een beetje mee in de malaise door een strafschop te missen in de 38e minuut. ‘Nooy’ baalde zienderogen omdat hij zo vol eerzicht zit dat hij zelfs een klein clubje als Kamerik (5e klasse zaterdag) van de mat wil blazen. Deze avond stond Van der Nooy echter alleen in zijn spelopvatting waardoor het duel in de tweede helft als de bekende nachtkaars uitging. De toch nog 600 supporters vergaven het hun helden en hoopten op een ‘grote’ naam in de volgende ronde.

WOENSDAG 5 MEI

Holland – IJsselmeervogels 1-3

Amstel-districtsbeker: 1/4 Finale

Door: De Graver

IJsselmeervogels baas over Holland

Opnieuw toonde IJsselmeervogels aan een topteam te hebben als er echt wat op het spel staat. Inzet deze keer was een plaats in de halve finale van het districtsbekertoernooi. Tegenstander Holland, een zondaghoofdklasser, werd met huid en haar verslonden door een gretig spelend IJsselmeervogels. Alle commotie en frustratie rondom het vertrek van Gérard van der Nooy en Pascal de Bruyn werd door de spelers van zich af gevoetbald. Dit resulteerde in een puike en volgens sommigen de beste wedstrijd van het jaar voor de titelgrossier uit Spakenburg, die op jacht is naar de unieke dubbel in het amateurvoetbal.

Op een somber en druilerig sportpark aan de Thorbeckelaan liet IJsselmeervogels er geen twijfel over bestaan een zeer ervaren en ingespeeld elftal te zijn. Na een wat slappe openingsfase werd de Utrechtse tegenstander met de rug tegen de muur gezet. De eerste kansjes waren dan ook voor de Vogels. Na een half uur spelen kwam men verdiend op voorsprong toen Klaas Klein een gaatje in de zwakke defensie van Holland zag en dit middels een fraaie schuiver afstrafte.
Holland kon hier bijna niets tegenover zetten, zodat doelman Jan Ruizendaal -hij begon in de basis omdat René Stemerdink te laat was vanwege fileproblemen- een makkelijke avond had. Qua naam heeft de Utrechtse formatie natuurlijk uitstekende voetballers lopen. Met spelers als Testa la Mute en Van Hanegem kun je voor de dag komen. Als het echter op knokken aankomt geven dat soort spelers zelden thuis. Zo ook in deze wedstrijd.
De gasten daarentegen knokte onder leiding van de zeer gemotiveerd spelende Melrik Beukers voor iedere meter. Dat dit de juiste tactiek is om een zondaghoofdklasser mee te verslaan was nog bekend toen beide teams in een tweestrijd moesten uitmaken wie de beste amateurclub van Nederland was van het seizoen 1994-’95. Een strijd die overigens door IJsselmeervogels in haar voordeel werd beslist.
Na de pauze bouwde de Vogels rustig verder en wist Holland geen antwoord te bedenken op de speelwijze van IJsselmeervogels. Assistent-trainer Wim van der Linden – Erik Assink ondervond nog steeds teveel last van een nekblessure- genoot met volle teugen van ‘zijn’ pupillen. De voorsprong werd in de 60e minuut vergroot door Dennis Bos die opnieuw een gapend gat in de verdediging van Holland afstrafte. De beslissing viel in de 69e minuut. Melrik Beukers werd in het strafschopgebied onreglementair ten val gebracht en benutte dit buitenkansje, tegen alle voetbalwetten in, zelf.
Daarna nam IJsselmeervogels wat gas terug en mocht Holland even de lakens uitdelen. Meer dan één doelpunt van Rick Testa la Muta, een wereldgoal trouwens, hield men hier echter aan over. Te weinig om de zaterdagvoetballers van IJsselmeervogels mee te verontrusten.

WOENSDAG 12 MEI

IJsselmeervogels – Veensche Boys 4-2

Amstel-districtsbeker: 1/2 Finale

Door: De Graver

—————————- Vogels tonen enorme veerkracht in tweede helft ————————-

Dubbel steeds dichterbij

De dubbel komt voor IJsselmeervogels steeds dichterbij. Hoewel het in dit lastige duel tegen Veensche Boys niet altijd even gemakkelijk ging, er moest zelfs een 0-2 achterstand worden weggewerkt, staan de ‘rooien’ uit Spakenburg opnieuw in de finale van het districtsbekertoernooi. Grote man deze avond was de kleinste man van het veld; Dennis Bos. Met een doelpunt en drie assits toonde Bos aan zijn nieuwe stek achter de spitsen (als vervanger van Gérard van der Nooy) waard te zijn.

Bij de thuisclub ontbraken, naast het om bekende redenen weggestuurde tweetal Nooy/Bruyn, ook nog eens Henk Huijgen en Gerlof Kwakkel. Beide spelers zaten een duel schorsing uit. Hun plaatsen werden ingenomen door Henk Wim v/d Groep en Guus Posthumus. Vooral eerstgenoemde kon terugzien op een behoorlijke partij.
Van begin af aan werd duidelijk dat IJsselmeervogels het in deze fase van de competitie vooral moet hebben van inzet en vechtlust. Zonder deze twee elementen zijn de vogels meer tegenstander van zichzelf dan van hun opponent. De eerste helft en het begin van de tweede waren daarom ver onder de maat voor de trotse kampioen uit Spakenburg. Werkelijk niet één bal werd fatsoenlijk beroerd. Veensche Boys vond het allemaal best en creëerden zelfs de beste kansen. De ploeg uit Nijkerkerveen, met ex-Vogels Ruud van de Geest en Jaap de Feyter in de gelederen, sloeg in de laatste minuut van de eerste helft dodelijk toe. Een fout van laatste man Geurt Koelewijn werd op miraculeuze wijze afgestraft door Erkan Erik. De voorsprong van de 1e klasser was niet eens onverdiend te noemen.
Wie had gedacht dat IJsselmeervogels na de pauze het zaakje wel even om zou draaien kwam na vijf minuten spelen bedrogen uit. Een vrije trap van Veensche Boys werd in tweede instantie door William Kas in het doel van de kansloze René Stemerdink gewerkt. Hoewel de Vogels hevig protesteerden voor buitenspel liet scheidsrechter Bakker het doelpunt gewoon tellen.
Niemand gaf daarna meer een cent voor IJsselmeervogels. Totdat er plotseling magische krachten in de benen van de spelers slopen. In een tijdsbestek van een kwartier werd de achterstand omgebogen in een 3-2 voorsprong. Het tikkeltje geluk, dat nou eenmaal bij IJsselmeervogels hoort, was ook dit keer weer aanwezig. Een eigen doelpunt van Kees van Domselaar zorgde voor de ‘anschlusstreffer’. Even later scoorde Dennis Bos de gelijkmaker. Veensche Boys begon hem wat te knijpen en wist geen raad met de man meer situatie op het middenveld, verkregen door het inschuiven van Geurt Koelewijn.
De hardwerkende aanvoerder Kees de Graaf werd prima vrij gezet door Dennis Bos en scoorde beheerst 3-2. Het vogels-publiek veerde als één man omhoog en werd bijna gek van vreugde.
De strijd was gestreden. IJsselmeervogels voerde de score nog op tot 4-2 en vond het daarna genoeg. De beloning voor veertig minuten goed voetbal was een plaats in de finale van de districtsbeker. Tegenstander daarin is; FC Hilversum of CDW.

DONDERDAG 27 MEI

IJsselmeervogels – Hilversum 0-2

Amstel-districtsbeker: Finale

Door: De Graver

—————————- Tweede elftal speelt bekerfinale tegen FC Hilversum——————–

Vogels nemen genoegen met zilveren plak

De verrassing was behoorlijk groot toen speaker Hans Schulten de opstelling van IJsselmeervogels voorlas. Het complete tweede elftal, aangevuld met reserves als Edwin Hofman en Gijs Bos, moesten de finale van het districtsbekertoernooi tot een goed einde brengen. Trainer Erik Assink nam geen enkel risico en liet het gehele eerste team rust nemen voor de kraker van aanstaande zaterdag tegen Noordwijk. En natuurlijk was deze actie een signaal naar de KNVB, die voor IJsselmeervogels drie wedstrijden in zes dagen plande. Voor amateurs absoluut onacceptabel.

Omdat ook FC Hilversum een aantal belangrijke spelers door schorsing miste gaf de openingsfase een gelijkopgaande strijd te zien. IJsselmeervogels speelde zelfs wat verzorgder en creëerde enkele mogelijkheden. In de 14e minut kwamen de ‘rooien’ op voorsprong toen Bram Zwaan in een scrimmage de bal in het net schoot. De grensrechter bleef echter resoluut zijn vlag omhoog houden waarna de scheidsrechter na overleg met de ‘grens’ het doelpunt afkeurde vanwege buitenspel.
Niet bij de pakken neerzittent gingen de reserves van IJsselmeervogels gewoon door met goed voetbal. Een schot van Edwin Hofman kon maar net, of net niet, voor de doellijn worden gepakt door de Keeper van de gasten. Ondanks hevige protesten van IJsselmeervogels werd gewoon doorgespeeld. De gasten uit Hilversum probeerde met plaagstootjes vanuit de counter de Vogels te verontrusten. In de 39e minuut brak de hardwerkende Edwin Hofman gevaarlijk door. Zijn afwerking leidde echter tot een corner die niets opleverde. Vlak voor rust kwam FC Hilversum tegen de verhouding in op voorsprong. Vanuit opnieuw een gevaarlijke counter gaf Rick Schipper het leer hoog voor op de zestienmeterrand. Doelman Jan Ruizendaal twijfelde een moment en was daardoor net iets later dan Nico Verburg bij de bal, waarna Verburg koppend de 0-1 op het scorebord bracht.
Na de thee zakte het voetbal naar een bedenkelijk niveau. De scherpte en kracht waren weggeëbd bij de thuisclub, terwijl Hilversum de 1-0 voorsprong koesterde en er ook geen leuke voetbalshow van wilde of kon maken. Wel werden enkele kansjes gecreëerd maar steeds faalde beide teams in de afwerking. Trainer Erik Assink probeerde nog iets te forceren door wat wissels aan te brengen, maar ook dat had geen enkel effect en was alleen maar leuk voor die jongens zelf. Hun debuut in het eerste van IJsselmeervogels was nu immers een feit. Eeuwige roem bleef in de lucht hangen toen IJsselmeervogels bijna de gelijkmaker scoorde. In de allerlaatste minuut maakte FC Hilversum aan alle illusies een einde. Ozgün Besir mikte vanaf de ‘zestien’ raak. Een gouden plak was zijn beloning. IJsselmeervogels nam genoegen met zilver en ‘gunde’ FC Hilversum de overwinning.

Omdat ook FC Hilversum een aantal belangrijke spelers door schorsing miste gaf de openingsfase een gelijkopgaande strijd te zien. IJsselmeervogels speelde zelfs wat verzorgder en creëerde enkele mogelijkheden. In de 14e minut kwamen de ‘rooien’ op voorsprong toen Bram Zwaan in een scrimmage de bal in het net schoot. De grensrechter bleef echter resoluut zijn vlag omhoog houden waarna de scheidsrechter na overleg met de ‘grens’ het doelpunt afkeurde vanwege buitenspel.
Niet bij de pakken neerzittent gingen de reserves van IJsselmeervogels gewoon door met goed voetbal. Een schot van Edwin Hofman kon maar net, of net niet, voor de doellijn worden gepakt door de Keeper van de gasten. Ondanks hevige protesten van IJsselmeervogels werd gewoon doorgespeeld. De gasten uit Hilversum probeerde met plaagstootjes vanuit de counter de Vogels te verontrusten. In de 39e minuut brak de hardwerkende Edwin Hofman gevaarlijk door. Zijn afwerking leidde echter tot een corner die niets opleverde. Vlak voor rust kwam FC Hilversum tegen de verhouding in op voorsprong. Vanuit opnieuw een gevaarlijke counter gaf Rick Schipper het leer hoog voor op de zestienmeterrand. Doelman Jan Ruizendaal twijfelde een moment en was daardoor net iets later dan Nico Verburg bij de bal, waarna Verburg koppend de 0-1 op het scorebord bracht.
Na de thee zakte het voetbal naar een bedenkelijk niveau. De scherpte en kracht waren weggeëbd bij de thuisclub, terwijl Hilversum de 1-0 voorsprong koesterde en er ook geen leuke voetbalshow van wilde of kon maken. Wel werden enkele kansjes gecreëerd maar steeds faalde beide teams in de afwerking. Trainer Erik Assink probeerde nog iets te forceren door wat wissels aan te brengen, maar ook dat had geen enkel effect en was alleen maar leuk voor die jongens zelf. Hun debuut in het eerste van IJsselmeervogels was nu immers een feit. Eeuwige roem bleef in de lucht hangen toen IJsselmeervogels bijna de gelijkmaker scoorde. In de allerlaatste minuut maakte FC Hilversum aan alle illusies een einde. Ozgün Besir mikte vanaf de ‘zestien’ raak. Een gouden plak was zijn beloning. IJsselmeervogels nam genoegen met zilver en ‘gunde’ FC Hilversum de overwinning.