Zaterdag 12 mei: IJsselmeervogels 
– Rijnsburgse Boys 
0 – 1 (0 – 1)
Vogels ook in laatste ronde onderuit…
IJsselmeervogels leed vandaag haar derde nederlaag op rij. De enige treffer kwam op naam van Jeffrey Winter, die zijn laatste wedstrijd op topniveau voetbalde. Positief was in ieder geval dat het niveau weer te pruimen was, maar de thuisploeg miste vandaag doeltreffendheid.
De meest gevoerde opvatting over deze toch wel beladen slotronde was dat IJsselmeervogels weliswaar haar best diende te doen, maar dat er maar weinig rouwenden waren als dit niet tot een overwinning zou leiden. En zo gebeurde het uiteindelijk ook. De bezoekers wekten overigens geen enkel moment de indruk dat er voor hun nog een titel op het spel stond. Alleen bij de aftrap, toen Jeffrey Winter meteen Martijn van Strien onder druk zette, leek het er even op dat de Rijnsburgers er nog in geloofden. Ook Damiano Schet deed in de openingsfase een poging maar zijn vliegende schot ging rakelings naast. De eerste grote kans voor de thuisploeg kwam na een minuut of zes, toen Jasmin Ramic Mike van de Laar alleen voor doelman Richard van Nieuwkoop zette, maar de jonge verdediger schoot tegen de doelman op. Even later kreeg Jasmin Ramic zelf een vergelijkbare kans, maar ook hij schoot tegen doelman Van Nieuwkoop aan. Aan de andere kant kreeg Kevin Winter een ingooi na een ideale stuit voor zijn voeten, maar schoot hij kiezelhard naast. Even later zette Maikel de Harder met een knappe pass Jasmin Ramic alleen voor de keeper, maar de spits, die kennelijk nog graag topscorer van de topklasse wilde worden, faalde hopeloos. Zo kregen de bezoekers van deze wedstrijd een vermakelijke openingsfase voorgeschoteld, maar veranderde op het scorebord alleen de tijd.
IJsselmeervogels kreeg de overhand en het leek een kwestie van tijd dat er een voorsprong op het scorebord kwam. Zo stuurde Geoffrey Verweij Wouter van Hoof weg, maar schoot de laatste in zijn afscheidswedstrijd naast. De populaire middenvelder kwam vervolgens ongelukkig en lelijk in aanraking met Kevin Winter en zag zijn afscheidswedstrijd bij IJsselmeervogels helaas ingekort worden. Vlak voor de wissel kreeg de karaktervolle Cothenees echter nog een dot van een kans. Knap geschoten, maar minstens zo knap gekeerd door Van Nieuwkoop en Wouter moest meteen gewisseld worden. Enkele minuten voor rust kwam Rijnsburgse Boys op voorsprong. De eerste echte kans voor de bezoekers was meteen raak. Een hoog opstuitende bal kwam voor de voeten van Jeffrey Winter en precies zoals hij enkele jaren geleden tegen Spakenburg scoorde, scoorde hij nu weer. Het been werd niet te hoof geoordeeld.
Na rust kwam de kampioenskandidaat wat beter in de wedstrijd tegen de regerende landskampioen, maar eerst pakte Martijn van Strien een inzet van Jeffrey Winter en vervolgens bracht Bart Freke Kevin Winter in stelling, maar die zag zijn schot geblokt. Raymond Bronkhorst was vervolgens dicht bij de gelijkmaker met een kiezelharde vrije trap op de vuisten van Van Nieuwkoop. Een minuut later herhaalde dit tafereel zich, zij het dat het nu niet uit een vrije trap was. Maikel de Harder was net te laat voor het beslissende tikje, toen bleek dat de doelman de bal niet meteen klem kreeg. Langzaamaan werd duidelijk dat er niet veel meer ging gebeuren op de Westmaat. Even veerde het publiek nog op toen Jeffrey Winter een knappe voorzet van Olenski bij de eerste paal feilloos tussen de palen schoof. De goal werd echter niet bijgeschreven wegens buitenspel. 25 minuten voor tijd had de gelijkmaker op het scorebord moeten komen. Een voorzet op maat van Tim Peters werd door Jasmin Ramic, ongehinderd en van dichtbij, hopeloos over gekopt. Aan de andere kant belandde een van richting veranderd schot van Damiano Schet op de paal.
En daarmee ging het duel langzaamaan uit. Inmiddels was bekend dat SVS de zaterdagtitel zou gaan pakken en bestonden de hoogtepunten uit de wissels van de vertrekkende aanvoerder Raymond Bronkhorst en de stoppende held Jeffrey Winter. Heren bedankt, het was ons een waar genoegen!
Verslag: Gary
Zaterdag 5 mei: Noordwijk 
– IJsselmeervogels 2-1 (0-0)
IJsselmeervogels is moe…
IJsselmeervogels heeft alweer haar elfde nederlaag van het seizoen geleden. De rooien konden in de eerste helft de thuisploeg nog goed bijhouden, maar werden in de tweede helft onder de voet gelopen. En zo is Noordwijk na Lisse, GVVV en HHC Hardenberg de vierde club tegen wie de rooien geen punt wisten te pakken. En gezien het vandaag vertoonde lijkt het waarschijnlijk dat daar volgende week een vijfde achteraan komt.
De eerste helft was nog wel te pruimen. Het was tenminste nog leuker om naar te kijken dan de eerste helft twe weken geleden tegen FC Lisse. Er waren kansjes over en weer. Na zeven minuten schoot Richard Blonk namens de thuisploeg naast en nog in dezelfde minuut stuurde Ferdinand Katipana Bart van Wieringen naar de achterlijn, maar die zag zijn voorzet tot corner worden verwerkt. Die leidde tot een kopbal met een boog die een eenvoudige prooi was voor doelman Michel van Kasteren. Na een klein kwartiertje kregen de bezoekers een prachtige kans om op voorsprong te komen. Maikel de Harder zette na een flitsende beweging Jasmin Ramic alleen voor de keeper, maar schoot tegen de vuisten van de Noordwijkse sluitpost. Aan de andere kant leidde een misverstand in de rooie defensie tot een gratis kans voor Stefano Goncalves die echter van niet al te ver in de handen van Martijn van Strien schoot. Even later was het weer IJsselmeervogels dat een kansje kreeg toen na fraai samenspel tussen Tony Tol en Maikel de Harder de laatste zijn schot tot corner afgebogen zag worden. Deze corner werd door Cerezo Fung a Wing juist voorlangs gekopt. En daarmee was het eigenlijk gebeurd met de rooien. Tussen de twee afzwaaiers van Wouter van Hoof en Arnoud van Toor door pakte Martijn van Strien nog knap een fraai schot uit de draai van Mo Faouzi klem.
Na rust geloofde IJsselmeervogels het ogenschijnlijk wel en leek het de thuisploeg nog een leuke laatste thuiswedstrijd te gunnen. Binnen twee minuten twee stevige kansen, waarbij eerst Arnoud van Toor nog redde en even later Stefano Goncalves hard en nipt over schoot. Enkele minuten later ging de bal op de stip. Verwarring alom aangezien Rico Kogeldans juist al de openingstreffer leek aan te tekenen. Vermoedelijk zag arbiter Dijkstra een overtreding op Kogeldans, waarna de spits de bal abusievelijk met de hand meenam en was er dus geen sprake van een voordeelregel. Mo Faouzi schoot via de handen van Martijn van Strien de 1-0 in de linkerhoek. Een kwartiertje later verdubbelde de voorsprong van de thuisploeg toen uitblinker Kogeldans de geheel vrijstaande Richard Blonk voor het doel zette. Die had even de tijd voordat hij uithaalde, maar scoorde dus wel!
En IJsselmeervogels kwam maar niet aan voetballen toe. Aan de andere kant werden schoten van Mertens en Kogeldans net niet tot doelpunt gepromoveerd. Ook vlak voor tijd was het eerst nog Richard Blonk die weer veel tijd nodig had en deze keer zijn geschot geblokt zag. Vlak voor tijd begon IJsselmeervogels dan eindelijk aan een offensiefje. Eerst schatte Tim Peters een lange voorzet op waarde in en schoot ineens op doel. De doelman wist de inzet ternauwernood tot corner te verwerken. In de blessuretijd was het wel raak toen een voorzet op Bas Mooij op de van hem bekende “lelijke” wijze het doel in ging al waar een verdediger hem nog van achter de lijn wegwerkte. Verder kwamen de vogels echter niet.
En zo gaat het seizoen langzaam uit, hoewel volgende week wellicht nog wel een beladen wedstrijd voor veel publiek wacht. Een ding stemde vandaag in ieder geval wel vrolijk. Barendrecht heeft de strijd met de bureaula uiteindelijk toch gewonnen. Ondanks een schandalige zes punten in mindering speelde het zich vandaag veilig en won de sport het van de muggenzifterij! VAN HARTE PROFICIAT!!
Verslag: Gary
zaterdag 31 mmart: IJsselmeervogels -/ Barendrecht 
3/1 (3/0)
Gewoon een lekkere overwinning…
Een seizoen in de topklasse is 30 wedstrijden lang, tenzij je een zogenaamde successupporter van IJsselmeervogels bent, want dan heeft het seizoen precies 25 wedstrijden geduurd. En dat was tot op zekere hoogte te merken vanmiddag. Er waren beduidend minder mensen op de wedstrijd van de Rooien tegen Barendrecht afgekomen als normaal. Jammer, zeker als je weet dat trainer Jan Zoutman een terechte aanhanger is van het principe dat je iedere wedstrijd moet winnen.
Aan de opstelling was dat al te zien. Dezelfde elf startten in de basis als de week daarvoor in de verloren derby. Dus nog geen vooruitblik op het volgende seizoen, maar gewoon weer willen winnen. En dat deden de Vogels vanmiddag tegen een ploeg die vecht voor de punten om maar in de veilige zone te blijven. Daarvoor had IJsselmeervogels aan één helft genoeg.
De anders zo verwende supporters van de Rooien konden al in de 2e minuut opveren. Een lange naar voren leek een prooi te worden voor de keeper van Barendrecht, maar hij twijfelde tussen schieten en de bal met de handen pakken. Inmiddels weet ook hij dat twijfel in het voetbal dodelijk kan zijn. Clubtopscorer Jasmin Ramic pikte de bal op en scoorde beheerst de 1-0. Een vroege en comfortabele voorsprong voor de Rooien. IJsselmeervogels bleef na de 1-0 het betere van het spel houden en hoewel Barendracht het probeerde kwamen zij nauwelijks tot een gevaarlijke actie. Dat duurde tot de 18e minuut, terwijl daarvoor IJsselmeervogels onder andere via Raymond Bronkhorst en Ferdinand Katipana nog een keer gevaarlijk was geworden. Barendrecht kon gevaarlijk worden door het seizoenseuvel van de Vogels, namelijk niet doortastend handelen van de verdediging. Het leidde gelukkig voor de Rooien niet tot een tegendoelpunt. Integendeel; uit de tegenactie versierde IJsselmeervogels een corner. Deze belandde op het hoofd van Cerezo Fung a Wing die snoeihard op de lat kopte. De bal caramboleerde het veld in voor de voeten van Raymand Bronkorst die de bal passte op Arnoud van Toor. Die controleerde op geweldige wijze de bal binnen de zestien, draaide met de klok mee en schoot vanuit de draai de 2-0 binnen de touwen.
Even later kreeg ook Raymond Bronkhorst een kans aangeboden via Geoffrey Verwey, maar zijn inzet belandde in de handen van de keeper. Diezelfde keeper had 10 minuten voor het rustsignaal het nakijken. Een vrije trap vanaf rechts werd goed ingeschoten door Maikel de Harder. De mee naar voren gekomen Bas Mooij weet wel om te gaan met dit soort perfecte pallen en kopte de 3-0 binnen. Met het uitvallen van Geoffrey Verwey die werd vervangen door Tim Peters en een kansje voor Raymond Bronkhorst werd de eerste helft beëindigd.
De tweede helft is een stuk sneller beschreven als de eerste. IJsselmeervogels hoefde niet meer en Barendrecht wilde wel, probeerde het ook, maar de ploeg ontbrak het deze middag aan kwaliteit om echt gevaarlijk te worden. Het duurde tot de 55e minuut voordat IJsselmeervogels een aanval opzette waarvan je dacht: dit kan wat worden. Helaas, het werd niet wat. Het trouwe publiek veerde nog één keer op toen bekend werd dat de buren met 1-0 achter kwamen tegen de hekkensluiter. Dat was dan wel het hoogtepunt van de tweede helft. En in de 34e minuut slaagde dan toch een aanval van Barendrecht en daar had het wel de nog immer over kwaliteiten beschikkende ex-Vogel Christian Opschoot voor nodig. Hij prikte de 3-1 op het bord. IJsselmeervogels liet vanmiddag met name in de eerste helft zeer goed voetbal zien en bewees daarmee het ongelijk van de thuisblijvers.
Verslag: Hop
Zaterdag 24 maart: Spakenburg
– IJsselmeervogels 2-1 (1-0)
IJsselmeervogels onderuit in de derby…
IJsselmeervogels heeft met 2-1 van Spakenburg verloren. In een derby die ondanks de vroege goal maar langzaam op gang kwam, verzuimden de rooien na de gelijkmaker afstand te nemen en kregen uiteindelijk de rekening gepresenteerd.
Spakenburg liet IJsselmeervogels in de openingsfase het spel maken. De rooien hadden het meeste balbezit, zonder overigens tot echte kansen te komen. Na twee minuten gaf Geoffrey Verweij Raymond Bronkhorst de gelegenheid om eens lekker uit te halen. De aanvoerder zag zijn uithaal echter juist over het doel van Spakenburgdoelman Sven Taberima heen vliegen. Even later probeerde ook Ferdinand Katipana de doelman te verschalken, maar hij zag al snel dat er niet meer dan een corner in zat. Zo was er letterlijk en figuurlijk geen wolkje in de lucht en kwamen de bezoekers zelfs bijna op voorsprong toen Wouter van Hoof een verre ingooi van Cerezo Fung a Wing zachtjes tegen de lat verlengde. Uit het niets viel echter de openingstreffer na dertien minuten aan de andere kant. Bas Mooij kopte een blauwe corner recht omhoog waarna Martijn van Strien de bal niet uit de lucht plukte en de in de weg lopende Sargon Gouriye eenvoudig voor de openingstreffer zorgde.
Na de openingstreffer ging er maar geen lont in het kruidvat. Geoffrey Verweij zocht het doel net boven de kruising, terwijl aan de andere kant Ricky van den Bergh een voorzet richting twee kompanen stuurde, maar Martijn van Strien alert was en de bal klemvast pakte. Na twintig minuten stuurde Maikel de Harder Wouter van Hoof weg en kreeg IJsselmeervogels een vrije trap wegens hands. Het werd echter niet de zaterdag van de gevaarlijke vrije trappen voor de vogels. Geoffrey Verweij schoot recht in de handen van doelman Taberima. Even later kopte Spakenburgaanvoerder Jeroen Hessing een corner van Maikel de Harder maar juist over zijn eigen doel. Aan de andere kant schoot Ricky van den Bergh een vrije trap in het zijnet na een overtreding op Sargon Gouriye. Enkele minuten voor rust viel de eerste gele kaart aan Spakenburgzijde toen Robert Verschraagen Maikel de Harder juist buiten de 16 het gras liet proeven. Driftig overleg tussen Maikel de Harder en Ferdinand Kaptipana was het vervolg, waarna De Harder ging lopen en Katipana meters hoog over schoot. Met de rust in zicht schoot Roy de Vries namens de thuisploeg maar net over en raapte Taberima een slap schotje van Arnoud van Toor op. De doelman, in voorgaande derby’s zeker niet brandschoon, werd eigenlijk nauwelijks op de proef gesteld. Vlak voor rust ging de vlam dan eindelijk een beetje in de pan toen Maikel de Harder rechtsback Marien Willemse torpedeerde en daar een gele prent voor getoond kreeg. In het daarop volgende tumult kreeg ook Van den Bergh nog een kaart.
Na rust was het gelijk feest bij de rooien. Schitterende voorbereidend werk van Geoffrey Verweij, de ene na de andere man passerend legde hij uiteindelijk af op de geheel vrij lopende Maikel de Harder die zachtjes en op zijn “Maikels” de gelijkmaker langs Taberima heen schoof. Er volgde een periode dat het vooral IJsselmeervogels was dat aan het voetballen was. Eerst zag Wouter van Hoof een hard schot naast getikt worden en tot zijn ongenoegen zag hij vervolgens de overigens geen problemen kennende arbiter Van der Roest een doeltrap toekennen. Even later ging de karaktervolle middenvelder weer voor goud toen hij dwars door de defensie van de thuisploeg heen slalomde, ondertussen de vogeltje vrij staande Jasmin Ramic over het hoofd ziend. Hij schoot het speeltuig juist iets te ver voor zich uit, waana Taberima teveel hinderde en een doelpunt kon voorkomen. Aan de andere kant werd de lastig bespeelbare Gouriye gevloerd waarna Van den Bergh de vrije trap in de muur schoot en Maarten Woudenberg de rebound zonder stuit hoog over het doel van Martijn van Strien heen joeg. De tweede helft was nog geen kwartier oud toen Jasmin Ramic buitenspel omzeilde, de achterlijn haalde en terug legde op de instormende Ferdinand Katipana die vrij mocht aanleggen, maar net hard over schot. De bezoekers waren hierna uitgeraasd. In de 67e minuut kwam de thuisploeg zelfs op voorsprong toen een corner bij de eerste paal nauwelijks gehinderd door Raily Ignacio tot doelpunt kon worden gepromoveerd. In het vervolg kreeg Spakenburg de beste kansen en kwamen de vogels maar moeilijk tot een aanval. Zo zag Ibad Muhamadu bij een counter twee vogeltje vrij staande medespelers over het hoofd en schoot Raily Ignacio een cadeautje van Bas Mooij naast. En vijf minuten voor het einde had ook de ingevallen Danny van den Meiracker de beslissing op zijn schoen na een voorzet van Harry Zwarthoed. De topscorer van de blauwen werd door niemand gehinderd, maar schoof geschrokken van de kans het leer naast het doel van Martijn van Strien. Pas in de blessuretijd kreeg IJsselmeervogels nog een klein kansje toen Geoffrey Verweij hard in de handen van Taberima schoot.
Twee minuten duurde die blessuretijd. Het was deze keer geen derby met opstootjes of harde overtredingen. Na deze nederlaag bedraagt de achterstand van de rooien tien punten en is het vooral zaak om de komende weken gewoon lekker de potjes te winnen en eindelijk weer eens te kunnen “genieten” van een wat langere vakantie.
Verslag: Gary
Zaterdag 17 maart: IJsselmeervogels – Excelsior’31 
5-1 (2-1)
IJsselmeervogels geeft nog niet op…
“Daar heb ik wel een mening over”, zei trainer Jan Zoutman na afloop bij de persconferentie na afloop op de vraag wat hij vond van de focus op de derby op deze site. “Wij willen een topclub zijn en topclubs willen alle wedstrijden winnen”, gaf de oefenmeester de enige juiste reaktie die je van een toptrainer mag verwachten. Excelsior 31, eerder te Rijssen nog door een sterke tweede helft te sterk voor de rooien, werd er het slachtoffer van. Uiteindelijk bleef de teller op vijf steken.
IJsselmeervogels had wat problemen met de bezetting. Vaste waarden op het middenveld, zoals Raymond Bronkhorst, Arnoud van Toor en Ferdinand Katipana konden vanwege schorsingen niet meedoen. De eerste mogelijkheid was voor de gasten. Een vrije trap werd door Gerald ten Hove recht in de handen van Martijn van Strien gekopt. IJsselmeervogels was na twee corners wel trefzeker. Eerst tikte Maikel de Harder Mike van de Laar aan, die bij de tweede paal de pantoffel van Bas Mooij vond. Die haalde ineens uit en verwierf er een nieuwe corner mee. Van de andere kant vond Maikel de Harder (Samen met Tony Tol feestvarken vanmiddag, Maikel speelde zijn 101e en Tony zijn 100e duel voor IJsselmeervogels) nu het hoofd van de aanvoerder, wiens kopbal voor de voeten van Wilco Krimp terecht kwam. Ongehinderd tekende de verdediger voor de voorsprong. Ondanks de snelle voorsprong werd het geen aantrekkelijk schouwspel. De thuisploeg sloeg het middenveld over en de bezoekers leken wel een beetje klaar te zijn met het seizoen. Een schotje van Dennis Rosink werd door Martijn van Strien, weliswaar in twee keer, opgepakt. Maar kansen waren schaars. Na een kwartier schoot Wouter van Hoof een afgeslagen corner hard naast. Gevaarlijker werd het aan de overkant, waar eerst Martijn van Strien keurig ingreep en vervolgens Tony Tol de poging van Niek Davina met kunst en vliegwerk van de achterlijn over zijn doel kon werken. Twintig minuten voor rust kopte Excelsior verdediger John Lubbers een corner over en in de tegenstoot was het weer raak. Een ogenschijnlijk kansloze voorzet van Tony Tol werd van richting veranderd en belandde pardoes voor de voeten van Jasmin Ramic, die van dichtbij de bal in het dak van het doel joeg.
Na de 2-0 brak een matige periode aan en was het voor het thuispubliek maar moeilijk om de aandacht erbij te houden. Dat gold ook wel een beetje voor Martijn van Strien, die voor een schot van Nigel Michels wederom twee pogingen nodig had om het gevaar te keren. Ook bij een dwarrelbal van Davina werd de sluitpost verrast, maar tot ieders opluchting bleek de lat eindbestemming. Enkele minutenvoor rust dan toch de aansluitingstreffer. Tony Tol liep tegen een hakje van Nigel Michels aan en zag tot zijn verbazing de geschrokken Martijn van Strien met zijn verkeerde been langs de bal schoppen. Het bleef ongemakkelijk, wat de rooien lieten zien, maar de bezoekers kwamen niet verder dan een schot van Robert Wilens, dat naast ging.
Na de onderbreking was IJsselmeervogels weer bij de les en bouwde binnen tien minuten de voorsprong weer uit. Jasmin Ramic bracht een lange bal terug voor het doel waar Geoffrey Verweij knap via de onderkant van de lat de 3-1 liet aantekenen. Enkele minuten later werd het nog fraaier toen Jasmin Ramic de eentwee aanging met Geoffrey Verweij en vervolgens op snelheid mannetjespasserend doelman Arjan Kok verschalkte. IJsselmeervogels controleerde, kwam al helemaal niet meer in gevaar en verzuimde om de score verder uit te bouwen, ook toen Excelsior 31 vlak voor tijd met een mannetje minder verder moest toen Kevin Siemelink het veld geblesseerd moest verlaten en trainer Dennis Demmers al drie keer gewisseld had. Vlak voor tijd mocht invaller Justin van Groen nog voor de eindstand tekenen door een van de paal kaatsende inzet van Cerezo Fung a Wing tussen de palen te glijden.
Volgende week wacht de derby, laten we zeggen een wedstrijd als alle andere, die gewonnen moet worden om weer enigszins de aansluiting te krijgen.
Verslag: Gary
Zaterdag 10 maart: GVVV 
– IJsselmeervogels 3-2 (2-2)
IJsselmeervogels snoeit zelf de laatste strohalm…..
Daar waar rasoptimisten voor de wedstrijd GVVV-IJsselmeervogels nog een sprankje hadden op titelprolongatie lijkt al die hoop verloren. Wat IJsselmeervogels op de mat legde leek af en toe op Sinterklaasmiddag, waarbij IJsselmeervogels voor sinterklaas speelde en GVVV het gretige kind wat heel graag (en terecht) de cadeautjes uitpakte.
Het eerste kwartier van de wedstrijd was duidelijk voor de blauwen uit Veenendaal. Zij zetten vroeg druk en IJsselmeervogels had daarmee de nodige moeite. De bal kwam maar nauwelijks over de middellijn en Martijn van Strien werd veelvuldig in het spel betrokken. Dat wilde Cerezo Fung a Wing ook in de 6e minuut, maar in plaats van de hoge bal weg te rammen speelde hij veel te kort met een boogballetje terug en dat met een aanvaller van GVVV in zijn rug. Vragen om problemen en het eerste cadeautje deze middag. GVVV scoorde onberispelijk de 1-0.
Wat pleit voor de Vogels is dat zij de kopjes niet lieten hangen en nog maar eens een tandje erbij gingen zetten. En vanaf pak hem beet de 15e minuut was IJsselmeervogels de rest van de eerste helft de betere ploeg. Zo belandde een vrije trap van Maikel de Harder, zei het vrij eenvoudig, in de handen van de keeper en kopte Cerezo Fung a Wing een harde voorzet over. Met name Tony Tol kwam veelvuldig op over de rechterkant en hij wist een aantal keer goed voor te zetten. Het leverde IJsselmeervogels onder andere een corner op die voor de voeten kwam van Maikel de Harder maar die zag zijn inzet wederom gestopt door de keeper. Het werd nog een keer gevaarlijk voor de goal van GVVV en uiteindelijk was het de al eerder genoemde Maikel de Harder die op aangeven van Ferdinand Katipana na een goede aanval de gelijkmaker scoorde.
Dat niet alleen IJsselmeervogels fouten maakte liet ook GVVV zien. Knullig balverlies leidde ertoe dat de bal bij Jasmin Ramic terecht kwam die hiermee voor zoveel onrust zorgde dat hij onreglementair binnen de zestien werd neergelegd. De scheidsrechter kon niet anders dan een penalty toekennen. Jasmin Ramic besloot deze zelf te nemen en dat is niet altijd een goed idee, maar de penalty was ditmaal aan Ramic besteed en zo zorgde hij voor de verdiende 2-1. Er was een half uur gespeeld.
Vervolgens was er een curieus moment en zoals in meer wedstrijden eiste de scheidsrechter de hoofdrol op. Om onbegrijpelijke reden toonde hij Ferdinand Katipana een gele prent voor praten. Wellicht haalde hij Kati in de war met Ramic die de bal na een toegekende vrije trap weg schoot, maar de prent was voor praten.
Het dan goed voetballende IJsselmeervogels hoefde nog maar één ding te doen, de voorsprong meenemen de rust in. Maar als een duveltje uit een doosje was het nu aanvoerder Raymond Bronkhorst die een knoeperd van een fout maakte. Hij wilde de bal met 3 GVVV-ers op zijn huid terug koppen naar Martijn van Strien, maar hij schampte het leer. GVVV en met name Jasper Bolland had vrije doorgang en de oud Vogel scoorde de 2-2 tegen zijn oude ploeg. Dom en onnodig ging IJsselmeervogels en ook GVVV rusten met een 2-2 tussenstand.
De tweede helft was nog niet begonnen of het leek er even op dat IJsselmeervogels orde op zaken wilden stellen. Het was wederom Tony Tol die mee opkwam en de bal voorzette. Jasmin Ramic toucheerde het leer, maar kopte in het zijnet. Even later kreeg GVVV een dot van kans na opnieuw knullig balverlies van Raymond Bronkhorst, maar het schot van de nummer 11 ging net naast, enkele minuten later gevolgd door een schot voorlangs. Dezelfde Bronhorst kreeg geel nadat ook Maikel de Harder zich schaarde in het illustere rijtje dat deze middag balverlies reed. De aanvoerder moest aan de noodrem trekken. Hoewel het niveau van de Rooien na de rust minder was als in de eerste helft was het niet allemaal kommer en kwel. Zo zag Maikel de Harder een prima door hemzelf ingeleide aanval via de handen van de keeper naast de goal verdwijnen. En ook Jasmin Ramic had de kans nog één maal de trekker over te halen toen hij de bal voor zijn voeten kreeg, maar hij had te lang werk met het aannemen voordat hij echt gevaarlijk kon worden.
Het was uiteindelijk Jasper Bolland die scherprechter speelde en alle hoop van IJsselmeervogels aan flarden schoot ook weer ingeleid door niet doortastend optreden van Martijn van Strien en Tony Tol. Van Strien greep niet goed in en toen de bal voor het lege doel bleef liggen verzuimde Tony Tol de bal weg te rammen. Een smetje op het verder voldoende optreden van de verdediger. Met het inbrengen van Jan de Graaf en Geoffrey Verwey voor Raymond Bronkorst en Cerezo Fung a Wing probeerde Jan Zoutman het tij nog te keren, maar GVVV bleef mede door het opportunistische spel de overhand houden met uitzondering van de laatste paar minuten, maar toen was het al te laat.
Zoals meerdere keren dit seizoen had IJsselmeervogels het verlies grotendeels aan zichzelf te wijten. Er zijn tal van redenen te bedenken waarom het dit seizoen maar niet wil lukken met de Rooien. Een vierde titel op rij lijkt heel mooi, maar blijkt toch lastig te realiseren. Om met onze voorzitter te twitteren: het koord is gebroken. En voor de rasoptimisten het volgende: in theorie kan het nog.
Verslag: Hop
Zaterdag 3 maart: IJsselmeervogels – Katwijk 
2-2 (1-1)
Kraker eindigt in gelijkspel…
IJsselmeervogels en Katwijk zijn na een zware uitputtingsslag met een 2-2 gelijkspel van het veld gestapt. De beide kemphanen kwamen om beurten op voorsprong alvorens de thuisploeg in de slotfase de gelijkmaker liet aantekenen. Tussendoor werden er drie penalty’s gegeven en er ook nog een paar geclaimd, kortom een wedstrijd om de vingers bij af te likken.
De zwaarste wedstrijd van het seizoen, zo voelt het als toeschouwer en supporter. De tegenstander staat stijf van de talentvolle voetballers, maar het rendement laat kennelijk te wensen over. Zekerheden waren er genoeg: De rooien winnen met 2-1, Marcel Huisman scoort altijd voor de oranjehemden tegen de rooien en de overwinning is ook nog eens zwaarbevochten. Het zou deze keer eens niet allemaal uit komen. Bij Katwijk zit Pim Langeveld in de technische staf. Ouwe trouwe rooie vogels zullen hem nog herinneren uit het midden van de jaren ’90 toen hij deel uitmaakte van het ongenaakbare team dat diverse landskampioenschappen op haar naam schreef, maar in 1995 in IJsselmeervogels haar meerdere moest erkennen, onder andere door een 1-4 oorwassing te Katwijk. Weinig afwachten en aftasten deze middag, zoveel werd al snel duidelijk. Zo mocht Donny van Oijen al snel na de aftrap richting Martijn van Strien, maar was Mike van de Laar net op tijd om met een correcte sliding het gevaar af te wenden. Ook IJsselmeervogels deelde een speldeprik uit. Wilco Krimp zette Jasmin Ramic op scherp, deze kapte en schoot met zijn verkeerde been hoog over. Enkele ogenblikken later belandde een bekeken pass van Geoffrey Verweij voor de voeten van Maikel de Harder die zich geen moment bedacht en ineens een soort van lob richting doelman Koroglu stuurde. Het voorwerp verdween echter over het doel. Na een kwartier kwam de thuisploeg op voorsprong. Een hoge bal van Arnoud van Toor werd door Wilco Krimp met het hoofd voor het doel van Koroglu gebracht, alwaar Cerezo Fung a Wing klaar stond om de openingstreffer op het scorebord te koppen.
Een welkome verrassing, tamelijk vroeg in de wedstrijd en een paar minuten later kopte dezelfde Fung a Wing maar rakelings naast. Aan de andere kant schoot Jos Jansen na een matig weggewerkte bal hoog over. In de 24e minuut was het alweer gelijk. Jerghinio Sahadewsing mocht van eigen helft op oorlogspad, zette Mike van de Laar op het verkeerde been en haalde hard uit om vervolgens gniffelend te zien dat zijn uithaal via de onderkant van de lat achter Martijn van Strien in het doel belandde. Enkele minuten later claimde Jordy Zuidam een penalty na een goeie voorzet van aanvoerder Marcel Huisman, maar arbiter Bellinga deed alsof zijn neus blo9edde en zag Jeffrey Jongeneelen vervolgens in het zijnet schieten. Enkele minuten voor rust pegelde diezelfde Jongeneelen na een fraaie aanval rakelings over het doel van Martijn van Strien heen, maar op slag van rust leek het er toch op dat de bezoekers op voorsprong zouden komen. Maikel de Harder raakte aanvoerder Marcel Huisman in de ogen van arbiter Bellinga en deze wees onberispelijk naar de stip. Martin van Eeuwijk moest de oranjehemden op voorsprong schieten, maar de veel te slappe inzet werd door Martijn van Strien eenvoudig opgeraapt.
Kort na rust ging de bal wederom op de stip en ook nu zag het er allemaal wat onschuldig uit. De levensgevaarlijke Van Oijen slide het speeltuig langs het doel van Martijn van Strien, maar volgens arbiter Bellinga werd hij hierbij dusdanig gehinderd dat het leer wederom naar de stip moest. Een zware beslissing, waarbij Bas Mooij ook nog eens een gele prent voorgeschoteld kreeg. Het leek er in fasen op dat arbiter Bellinga nog wat werd afgeleid door de perikelen rondom de derby van vorig jaar, zo gaf ook trainer Jan Zoutman na afloop aan. Katwijk zocht een ijskonijn om de tweede penalty te nemen en vond die in haar aanvoerder Marcel Huisman die geen problemen had om de voorsprong op het scorebord te zetten. Kansjes volgden, maar Fung a Wing schoot hard over na een mooi hakje van de verder ongelukkig voetballende spits Jasmin Ramic die deze middag regelmatig ballen van zijn voet zag springen of er juist voor vandaan getikt zag worden. Maar het was nu eenmaal geen makkelijke middag! Ook pogingen van Bas Mooij en Geoffrey Verweij hadden geen succes en dus werd het tijd om in te grijpen, bijvoorbeeld door het inbrengen van de kopsterke Jan de Graaf en de van een verkoudheid herstelde Raymond Bronkhorst. Katwijk verzuimde in deze fase het duel te beslissen toen Sahadewsing Van Eeuwijk pardoes voor Martijn van Strien zette, maar laatstgenoemde redde de thuisploeg andermaal onder het toeziend oog van oud oranjeheld Marc Overmars en oud IJsselmeervogelsheld Erwin van de Lugt. Twintig minuten voor tijd claimde IJsselmeervogels een penalty toen Geoffrey Verweij strak langs de achterlijn doelman Koroglu opzocht en naar de grond gewerkt werd, maar arbiter Bellinga wuifde het voorval met de mantel der liefde weg. Een kwartier voor tijd schoot Van Eeuwijk nog rakelings raak, alvorens de rooien langzaamaan het duel weer naar zich toe trokken. Zo tikte Jan de Graaf Raymond Bronkhorst aan en bracht de laatste Jasmin Ramic in stelling, maar als gezegd, de spits had het zwaar. En wie niet! Even later claimde Katwijk een derde strafschop toen Jerghinio Sahadewsing door Mike van de Laar tegen de vlakte werd gewerkt, maar Bellinga durfde een derde penalty niet aan, terwijl dit toch de meest terechte van allemaal leek. Even daarvoor vond hij kordaat optreden ook niet nodig toen Marcel Huisman zijn elleboog in het gezicht van Cerezo Fung a Wing plantte, terwijl de arbiter middels het geven van een vrije trap toch wel aangaf het voorval te hebben gezien.
Het bleef billen knijpen en duidelijk was wel dat de toeschouwers in ieder geval geen cent teveel hadden betaald. IJsselmeervogels moest echter nog wel op zoek naar de gelijkmaker, maar Bas Mooij kopte een vrije trap van Ferdinand Katipana over het doel van de bezoekers heen. Aan de andere kant bood Van Oijen een prima kans aan Sahadewsing, maar die schoot voorlangs. Drie minuten voor het verstrijken van de officiele speeltijd ging de bal toch weer op de stip. Arnoud van Toor werd voor het doel vrij gezet en ogenschijnlijk ongelukkig tegen het kunstgras gewerkt door de al een tijdje met een blessure kampende rots in de Katwijkse branding Michiel van Dam, die na dit voorval ook al snel gewisseld werd. Het was niemand minder dan Wouter van Hoof die vanaf elf meter snoeihard de gelijkmaker achter Koroglu wist te werken. De slotfase in de blessuretijd was bijzonder hectisch, maar in deze fase was het vooral de thuisploeg die op zoek ging naar de overwinning, nadat Martijn van Strien overigens eerst nog een schot van de ingevallen Bob Koning onschadelijk maakte. Een prachtige geboogde uithaal van Wouter van Hoof werd echter met de grootst mogelijke moeite over getikt. Ook de jonge invaller Bryan Burgerhout zorgde voor gevaar, bracht Raymond Bronkhorst in stelling, maar die schoot net over. Het allerlaatste wapenfeit was voor Ferdinand Katipana, die vlak voor het eindsignaal hard voorlangs schoot.
Jammer, dat natuurlijk wel, maar het zijn wel de duels waarvoor je een partijtje voetbal gaat kijken. Het werd geen 2-1, ook geen winst in blessuretijd, maar het was dan wel weer Huisman die scoorde. Volgende week wacht alweer een pittige tegenstander als IJsselmeervogels bij GVVV op bezoek gaat. Mogelijk lukt het dan te profiteren van het puntenverlies dat in het duel tussen de koploper en de nummer twee zal ontstaan.
Verslag: Gary
Zaterdag 25 februari: Capelle 
– IJsselmeervogels 0-1 (0-1)
Knappe zege IJsselmeervogels in Capelle…
IJsselmeervogels heeft Capelle van haar ongeslagen thuisstatus afgeholpen. De vogels stapten uiteindelijk met een 0-1 overwinning van het veld af door een doelpunt van Maikel de Harder. Niet eerder in de historie verloor de thuisploeg in Capelle van IJsselmeervogels dat bovendien voor de tweede keer op rij “de nul” vasthield.
De openingsfase was bemoedigend. IJsselmeervogels kon Capelle ver van haar eigen doel houden, zodat er nauwelijks gevaar was voor de grote mannen van de thuisploeg. Aan de andere kant zorgde de bezoekers al snel voor gevaar toen na een corner en vijf keer tikken Cerezo Fung a Wing net geen doel trof. De nieuwe corner kwam uiteindelijk bij Jasmin Ramic Terecht die hard over schoot. Het bleef een duel dat zich vooral uit de buurt van beide goals afspeelde. Het duurde dan ook tot de 20e minuut voor de meegereisde supporters weer een “jaaaaoeoeoeoe” lieten klinken. Een kopbal van Arnoud van Toor werd namelijk door doelman Rick van der Burgh van de lijn gegrabbeld en nadat even later Jasmin Ramic gevloerd werd, schoot Maikel de Harder de toegekende vrije trap op de vuisten van Van der Burgh. In de 24e minuut was het wel raak. Een prachtige bal van Cerezo Fung a Wing werd door Maikel de Harder ineens langs doelman Van der Burgh gewerkt. Een prachtig doelpunt eigenlijk, vanwege de ogenschijnlijke eenvoud.
Na de openingstreffer ging IJsselmeervogels op zoek naar de beslissing, maar dat bleek lastiger dan gehoopt. Zo werkte Jasmin Ramic een voorzet van Tony Tol naast het doel. Capelle kreeg in deze fase eigenlijk haar enige kans van de eerste helft, maar de schuiver van Philip den Hartog ging recht op doelman Martijn van Strien af.
Na de nattigheid kwam het duel aanvankelijk maar niet op gang. Capelle wilde best, maar kwam als gezegd nauwelijks in de buurt van Martijn van Strien. En de rooien loerden op een kans om de wedstrijd te beslissen. Die kwam na een klein kwartier na een foutje van Capelle aanvoerder Patrick Molendijk, waardoor Jasmin Ramic zomaar voor het doel kwam te staan. De spits had het vizier echter niet op scherp staan en schoot tegen doelman Van der Burgh op. Ook kleine kansjes voor Cerezo Fung a Wing, op aangeven van Tony Tol en na goed doorkoppen van Arnoud van Toor een fraaie voorzet van Ferdinand Katipana op Jasmin Ramic leverden geen doelpunten op. Het kansje voor Jasmin Ramic belandde in het zijnet. Ook Capelle kreeg nog een kansje toen Henk Roeland na een onoplettendheidje van Tony Tol opeens voor Martijn van Strien kwam te staan, maar de topscorer van de thuisploeg werkte het speeltuig naast het doel van Martijn van Strien.
Er leek geen vuiltje aan de lucht IJsselmeervogels. Gek genoeg werd het keerpunt 20 minuten voor tijd een rode kaart voor Capellenaar Jeroen Koppelaar die enigszins onschuldig Maikel de Harder in de rug duwde toen die een vrije trap graag snel genomen zag worden. Met een man meer werden de vogels verder in de eigen zestien teruggedrongen. Tien minuten voor tijd moest Martijn van Strien zelfs gestrekt om een vrije trap over zijn doel te kunnen tikken, wat meteen opgevolgd werd door een stuk of vijf corners op rij voor de thuisploeg. Het kwam echter niet tot een echte kans. Die kwam er drie minuten voor tijd wel toen Koppelaar met het hoofd het doel net te hoog zocht. Vlak voor tijd moest er ook op de doellijn nog even ingegrepen worden, maar in de daarop volgende vijf minuten blessuretijd kwam IJsselmeervogels niet meer in gevaar.
Het is kennelijk goed toeven op het vinkentouw. Natuurlijk, de titelfavorieten wonnen beide ook, maar de boodschap die zij van IJsselmeervogels meekregen luidde dat wanneer er steken vallen, IJsselmeervogels niet te beroerd zal zijn om die eventueel op te rapen. Volgende week komt het altijd bijzonder lastige Katwijk op bezoek. Een serie in deze fase van de competitie zou bijzonder prettig zijn.
Verslag: Gary
Zaterdag 18 februari: IJsselmeervogels – Genemuiden 
3-0 (0-0)
Vogels in slotfase langs Genemuiden…
IJsselmeervogels heeft na een aardig duel Genemuiden aan de zegekar gebonden. De rooien begonnen sterk, maar raakten de regie in de loop van het duel kwijt om vervolgens in de slotfase alsnog een ruime overwinning te boeken. Jan de Graaf had een belangrijk aandeel door twee keer met het hoofd de touwen te vinden
Al in de eerste minuut werd de thuisploeg gevaarlijk. Een giftige uitval via Geoffrey Verweij, kwam bij Raymond Bronkhorst terecht, die uiteindelijk Jasmin Ramic vond. Hij schoot de geboden kans echter naast. Ook nog in de openingsminuut vond Raymond Bronkhorst het hoofd van Maikel de Harder, maar deze keer werd het een vangbal voor doelman Albert Flier. De bezoekers oogden toch al nerveus in de openingsfase, getuige ook de terugspeelbal van Dominique Vos, die niet alleen langs doelman Flier rolde, maar ook langs het doel. Enkele minuten later deed ook Erik Rotman een poging om Flier te verschalken door een uiterst nonchalante vrije trap diens richting uit te nemen. Jasmin Ramic kwam maar een fractie tekort voor de openingstreffer. Na een klein kwartier veerde het thuispubliek overeind en begon zelfs heel even de muziek te spelen. De poging van Ferdinand Katipana, na fraai aangeven van Tony Tol, bleek echter te zacht.
Pas na kwartier kwam Genemuiden in de wedstrijd. Nadat de rooie defensie knap het bos werd ingestuurd, schoot Jacob Riemens hard naast. Aan de andere kant schoot Jasmin Ramic een lange bal van Raymond Bronkhorst ineens naast. Bijna kwamen de gasten onverdiend op voorsprong toen Willem Lanjouw oog in oog met Martijn van Strien kwam te staan. De trefzekere spits zag de scheidende doelman het speeltuig echter knap voor zijn voeten vandaan duiken. Ruim 20 minuten waren er gespeeld toen Bas Mooij een corner tegen zijn hand gekopt voelde worden. Arbiter Van den Berg oordeelde “bal naar de hand”. Geen hands dus, maar wel was duidelijk dat de thuisploeg de regie kwijt aan het raken was. Zo kon Tony Tol de bal bij niemand kwijt, foeterde op Geoffrey Verweij en zag vervolgens Willem Lanjouw het leer snoeihard voorlangs schieten. Ook IJsselmeervogels werd gevaarlijk toen Maikel de Harder Ferdinand Katipana bediende, die hard voorlangs schoot. Een bijzonder rommelige slotfase werd ingezet nadat eerst Martijn van Strien een van richting veranderd schot knap keerde. Ferdinand Katipana schoot een vrije trap hard naast nadat Geoffrey Verweij even tevoren tegen het kunstgras gekwakt was. Op slag van rust greep Cerezo Fung a Wing keurig in op het middenveld en bediende Jasmin Ramic, wiens schot gekraakt werd.
Het begin van de tweede helft was weer voor de thuisploeg toen Bart van Wieringen een gaatje vond en zijn schot uit de hoek gemept zag worden door doelman Flier. De kopbal van Bas Mooij uit de daardoor ontstane corner werd met de grootst mogelijke moeite over getikt. Maar Genemuiden bleef gevaarlijk. Bijvoorbeeld bij een counter waarbij Willem Lanjouw en Anne van de Kolk betrokken waren. De laatste schoof het leer in de handen van Martijn van Strien. Die keerde 25 minuten voor tijd ook een poging van Lanjouw, alvorens de landskampioen er klaar mee was en het duel definitief naar zich toe trok. Zo vonden de uitblinkende Arnoud van Toor en Geoffrey Verweij elkaar een paar keer, waarna Verweij zijn schot over getikt zag worden. Kort daarna tikte Flier corner op een poging van Jasmin Ramic, na een ingooi van Cerezo Fung a Wing. Twintig minuten voor tijd was het wel raak. Arnoud van Toor stuurde Jasmin Ramic weg en die schoot onberispelijk langs doelman Flier de openingstreffer tegen de touwen. Even kregen de gasten kansjes. Zo schoot Anne van de Kolk naast en deed Willem Lanjouw dat even later dunnetjes over. De gevaarlijke spits verstapte zich hierbij en werd uiteindelijk nog gewisseld. De Jan de Graaf minutes of fame waren toen al begonnen. Eerst bediende hij met veel gevoel Mike van de Laar, maar diens eerste balcontact ging via de doelman naast. Dan maar zelf, dacht de spits, die nog steeds verraad ooit een groot talent te zijn geweest en kopte eerst een corner onberispelijk binnen, om vervolgens vijf minuten voor tijd een voorzet van Mike van de Laar ook knap binnen de palen te koppen.
Een hattrick zat er echter niet meer in. In de laatste minuten geloofde iedereen het wel, inclusief arbiter Van de Berg. Een mooie opsteker, weliswaar tegen een “vaste klant”, maar zeker een sterke tegenstander. Volgende week op bezoek bij Capelle, waartegen “altijd gelijk gespeeld wordt”. Dat kan IJsselmeervogels zich nu niet meer permitteren.
Verslag: Gary
Zaterdag 28 januari: HHC Hardenberg 
– IJsselmeervogels 1-0 (0-0)
HHC weer langs IJsselmeervogels…
IJsselmeervogels heeft de kans om goede zaken te doen niet met beide handen aangegrepen. De vogels waren in Hardenberg zeker niet de mindere, maar profiteerden desondanks niet van misstappen van de koplopers en kregen ruim een kwartier voor tijd zelf ook een zeperd te verwerken.
Op een fris maar zonnig sportpark De Boshoek leek iedereen klaar voor een lekker potje ballen voor wat je “de laatste kans” zou mogen noemen. ’s anderendaags hadden de supporters van de gasten het goede voorbeeld nog gegeven door de supporters van de thuisploeg met een 1-4 oorwassing naar hun moeder terug te sturen. De rooien leken ondanks het gemis van Ferdinand Katipana zeker van plan het voorbeeld van de supporters te volgen. Na een minuut of vijf soleerde Geoffrey Verweij op fraaie wijze vanaf eigen helft helemaal tot aan de rand van het strafschopsgebied en vond daar de vogeltje vrij lopende Tim Peters. Die kon kiezen uit vele mogelijkheden, inclusief terug inleveren bij Verweij, maar van zijn voeten vertrok een slappe voorzet die met gemak kon worden opgeruimd. Een minuut later krulde Raymond Bronkhorst een vrije trap richting de verre hoek, maar zag zijn peer langs de verkeerde kant van de paal verdwijnen. Ook Arnoud van Toor was dicht bij een treffer in de dertiende minuut, toen hij een corner van Maikel de Harder juist voorlangs het doel van Raymond Beukeveld kopte. In de tegenstoot schoot Gersom Klok voorlangs ruim naast het doel van Martijn van Strien. Even later kwam Maikel de Harder plotseling alleen voor Beukeveld te staan. De hoek bleek echter moeilijk en Beukeveld keerde inzet. De bezoekers bleven aandringen. Zo kapte Tim Peters zijn direkte bewaker uit haalde hard uit op de vuisten van doelman Beukeveld die daarvoor naar de verre hoek moest. Het was voorlopig het laatste wapenfeit van de rooien, die even gas terug leken te nemen en ook weer vaker de lange bal gingen zoeken. HHC stoorde wel vroeg, maar kwam op eigen kracht maar moeilijk tot kansen. Tot na een klein half uur Cerezo Fung a Wing een ongelukkig balletje op Bas Mooij gaf. Gersom Klok onderschepte de veel te slappe pass en Bas Mooij kon weinig anders dan aan de noodrem trekken. Aan de andere kant zag Jasmin Ramic zijn kopbal uit een vrije trap met de nodige moeite gekeerd worden. Langzaamaan kroop de thuisploeg uit haar schulp. Tien minuten voor de thee werden Tim Peters en Bart van Wieringen subliem uitgespeeld door Gersom Klok en Hielke Penterman, maar juist voordat de laatste wilde cashen, kon Cerezo Fung a Wing het leer over de achterlijn schieten. De daarop volgende corner op het hoofd van Edwin Starke bleek een makkelijk vangbal voor Martijn van Strien. In de slotfase leken de vogels het heft weer in handen te nemen. Eerst zag Geoffrey Verweij na een fraaie flikflak zijn diagonale schoot door doelman Beukeveld worden opgeraapt. Twee minuten voor rust stond Bart van Wieringen helemaal vrij op links, maar zijn schot mislukte volledig en ging ver naast. Het was de thuisploeg die op slag van rust onverdiend op voorsprong had moeten komen. Cerezo Fung a Wing speelde wederom knap beroerd terug en deze keer kon Roy Stroeve onderscheppen en gratis op Martijn van Strien af. Stroeve legde af op Hielke Penterman die feiloos de 1-0 op het scorebord leek aan te tekenen. De vogels ontsnapten echter met een blauw oog toen arbiter Van Duijn de treffer annuleerde omdat zijn assistent buitenspel had geconstateerd. Van buitenspel leek echter geen sprake.
In de tweede helft kwam er vooral een fel HHC uit de kleedkamers dat haat aanvoerder meteen al een fraaie omhaal naast zag schieten. Enkele minuten later werd Arnoud van Toor binnen de beruchte lijnen tegen de grond gewerkt, maar arbiter Van Duijn wilde van geen strafschop weten. De tweede helft was toch al niet als de eerste helft. Er kwamen veel minder echte kansen en van die kansen waren er in de tweede helft in ieder geval meer voor de thuisploeg dan in de eerste helft. Na een minuut of twintig kregen de rooien toch een kansje toen Geoffrey Verweij, goed op dreef deze middag, met een leep balletje Maikel de Harder wegstuurde. De middenvelder had alle tijd om een goede voorzet af te leveren, maar produceerde een zacht balletje in de handen van de keeper. Dat deed Maikel een minuutje later wel anders met een hard schot dat door Beukeveld pas na het nodige gegrabbel klemvast kon worden gepakt. In de 72e minuut kwam HHC plotseling op voorsprong. Een voorzet van de toch al steeds dreigend aanwezige Gersom Klok kon door Hielke Penterman ongehinderd worden aangenomen en toen hij eenmaal toch een verdediger in zijn rug kreeg schoot hij fraai uit de draai de 1-0 in de hoek.
Een dik kwartier had IJsselmeervogels nog om orde op zaken te stellen, maar van een echt slotoffensief wilde het maar niet komen. Veel slordige momenten leidden er regelmatig ook toe dat HHC toch af en toe gevaarlijk kon blijven. Een vrije trap van Maikel de Harder en een hard schot van Geoffrey Verweij waren nog de grootste wapenfeiten van de bezoekers die een minuut voor het verstrijken van de officiele speeltijd nog even opleefden toen Martijn Berger na een forse charge met twee benen op Maikel de Harder meteen een rode prent kreeg voorgeschoteld van arbiter Van Duijn. In de resterende tijd bleek IJsselmeervogels toch weer te slordig om nog echt gevaarlijk te worden.
Een stevige tegenvaller dus weer en de tijd om nog wat aan de achterstand te doen, neemt meer en meer af. Het heeft echter geen enkele zin om de moed op te geven. Ook vandaag bleek IJsselmeervogels lang niet de enige in het linkerrijtje die tegen puntenverlies aanliep.
Verslag: Gary
Zaterdag 21 januari: IJsselmeervogels – Montfoort 
7-2 (3-2 )
IJsselmeervogels hervat met een zevenklapper…
IJsselmeervogels heeft in haar eerste wedstrijd na de winterstop stevig uitgehaald. Na een dik kwartier hadden beide teams al twee keer een treffer aan laten tekenen, maar na de thee liepen de mannen van Jan Zoutman uit naar een 7-2 overwinning. De grote man bij de vogels was Jasmin Ramic, de laatste wedstrijden voor de winterstop nog wat roestig, maar deze middag drie keer raak.
Montfoort kreeg slecht nieuws te verwerken de afgelopen week. Bij de voetbalbond wilden ze weer een woordje meespreken in de competitie en dus kregen de Montfoorters twee punten in mindering omdat de scheidsrechter zich niet meer helemaal veilig voelde. Dat is natuurlijk een kwalijke zaak, maar het wordt tijd voor een paar sportmensen daar bij de KNVB. Nog even het voetballen wordt een heuse jurysport, waarbij de vereniging die de minste punten in mindering heeft weten te realiseren er met de cup met de grote oren vandoor gaat. Bijzonder jammer, het kan niet lang meer duren of de topklasse kent haar eerste nepkampioen. Er moet toch wel wat anders te bedenken wezen dan punten in mindering, kilometers lange schorsingen, het uitgangspunt zou moeten zijn dat sprake is van een faire competitie waarbij alle teams zo veel mogelijk zo sterk mogelijk op mogen komen. Tot zover het liefhebbergejammer. IJsselmeervogels kwam al na twee minuten bij de eerste de beste aanval op voorsprong. Maikel de Harder vond aan de andere kant van het strafschopsgebied Geoffrey Verweij die net iets eerder was dan zijn directe bewaker. De voorzet van de rappe spits, die ook volgend seizoen weer in het rode shirt te bewonderen is, werd door Jasmin Ramic finaal gemist, maar de rugdekking werd in dit geval verzorgd door Maikel de Harder die eenvoudig de opningstreffer aantekende.
Enkele minuten later leek Jasmin Ramic de score zelfs te gaan verdubbelen. De spits liep uit de rug van een verdediger en kon na een hoop gefrummel en getouwtrek plotseling alleen op het doel van Johan Verkerk af toen hij tot ieders verbazing opeens werd afgevlagd wegens buitenspel. Het werd nog eens extra wrang toen Jasmin Ramiceven later een vrije trap van de bezoekers pardoes voor de voeten van Andy van Vliet klaar legde en die had geen moeite om de gelijkmaker erin te schieten. Na een kwartier kwam het laaggeklasseerde Montfoort zelfs op voorsprong. Een lange bal op de van eigen helft komende Mitchel Bottenheft en geen verdediger in de buurt. Alle tijd van de wereld om Martijn van Strien te omspelen en de stand op 1-2 te brengen. IJsselmeervogels was snel weer bij de les en binnen drie minuten stond de gelijkmaker alweer op het scorebord. Een heerlijke pass van Geoffrey Verweij op Jasmin Ramic werd door de laatste ineens langs doelman Verkerk het doel ingeschoven. En alsof dat nog niet genoeg was, kwam IJsselmeervogels na 25 minuten zelfs weer op voorsprong. Maikel de Harder zag na een fraaie beweging zijn schot met de nodige moeite gekeerd, maar tot zijn grote vreugde zag de jonge middenvelder vervolgens Jasmin Ramic eenvoudig de 3-2 binnen tikken. De lol was er na deze treffer overigens lange tijd af. Het volgende en laatste wapenfeit in de eerste helft was voor Erwin van der Klis, die een mooie diagonale peer rakelings naast zag vliegen.
De tweede helft kwam ook maar moeizaam op gang. Een voorzetje van Jasmin Ramic op het hoofd van Geoffrey Verweij belandde naast het doel. Een van de mooiste aanvallen van de dag kwam na een krap kwartier toen Maikel de Harder een pass van Raymond Bronkhorst knap verlengde op Geoffrey Verweij. Diens voorzet kwam voor de voeten van Jasmin Ramic die echter naast schoot. Nog in dezelfde minuut was het echter wel raak. Verkeerd uitverdedigen en tegen eigen spelers opschieten leidden ertoe dat Maikel de Harder met enig geluk op de Montfoortse doelman af mocht. De Harder schoof het speeltuig subtiel en tergend langzaam langs de doelman in de korte hoek. Het was weer even een periode dat je dacht: “De rooien geven nu even gas en gaan er dan eindelijk overheen”. Het bleef echter bij een kanonskogel van Cerezo Fung a Wing waarvoor doelman Verkerk weliswaar voor naar de hoek moest, maar de bal overtuigend klemvast pakte. En toen kregen de bezoekers toch weer een periode de overhand, zonder dat er overigens veel schokkends gebeurde. In de 70e minuut moest Tim Peters bij de achterlijn ingrijpen en twee minuten later keerde de op het verkeerde been gezette Martijn van Strien op knappe wijze met zijn voeten een inzet van Mitchel Bottenheft. Enkele minuten later waren de bezoekers dan toch echt uitgeraasd en was de slotfase voor de vogels. Eerste vond Geoffrey Verweij uit een vrije trap nog de vuisten van Verkerk, maar twaalf minuten voor tijd beoordeelde Jasmin Ramic een hoge stuitbal wat beter dan zijn bewaker en wist er vervolgens met een leuke wipper 5-2 van te maken. Even later dolde Mike van de Laar in het strafschopsgebied zijn verdediger, werd onhandig tegen het kunstgras gewerkt, maar arbiter Van Gijzen en zijn lijnsman wilden van geen strafschop weten. De treffer kwam er uiteindelijk toch, een minuut voor het verstrijken van de reguliere speeltijd. Wouter van Hoof nam de bal aan op het randje van de zestien en zette zichzelf maar meteen alleen voor de doelman en schoof beheerst de 6-2 binnen. Een minuut later kreeg ook Mike van de Laar nog zijn revanche voor de niet gekregen penalty. De jonge verdediger onderschepte een door Montfoort weggewerkte bal en schoof ijskoud door de benen van Verkerk de 7-2 op het scorebord.
En dat was tevens de eindstand. De rooien klimmen een paar plaatsen op de ranglijst, maar lopen niet in op de favorieten. De weken van de waarheid komen eraan. HHC uit, GVVV uit, allemaal wedstrijden waar normaliter niet veel gehaald wordt, maar als de rooien daar nog eens zonder kleerscheuren uit vandaan komen, dan kan het nog leuk worden. Volgende week dus, eerst, HHC Hardenberg uit!
Verslag: Gary
Zaterdag 10 december: IJsselmeervogels – ARC 
2-1 (0-1)
Vogels op het tandvlees langs ARC…
IJsselmeervogels heeft haar laatste competitieduel van het kalenderjaar 2011 geheel in stijl in de slotfase in winst omgezet. De rooien konden de hoop op een tegendoelpuntloze wedstrijd na een kwartier alweer in de prullenbak gooien, maar zagen de in de eerste helft verdiende treffers in de tweede helft alsnog aangetekend worden.
Na drie minuten was het al bijna raak. IJsselmeervogels had nog geen balbezit gehad toen Jasmin Ramic opeens een terugspeelbal voor zijn voeten kreeg. De al een tijdje niet meer zo trefzekere spits schot het buitenkansje voorlangs het doel van de getalenteerde doelman Aaron Balk. Twee minuten later pakte dezelfde doelman een schotje van Geoffrey Verweij klem vast, maar het was goed om te zien dat de thuisploeg het initiatief naar zich toe trok. Na een dikke tien minuten moest Jeroen Merk zelfs al aan de noodrem trekken en kreeg een gele prent voorgeschoteld. Het was eigenlijk wachten op een voorsprong en die kwam verrassend genoeg aan de andere kant. Een zondagsschot van Cristian Cabrera Ortega zeilde langs en over de kansloze Martijn van Strien de kruising in.
IJsselmeervogels leek meteen orde op zaken te stellen toen Ferdinand Katipana zijn afstandsschot gestopt zag worden en Jasmin Ramic in de rebound een dot van een kans kreeg, maar kansloos over schoot. Even later zette Geoffrey Verweij uitstekend voor op Jasmin Ramic die met twee handen tegen de grond gewerkt werd. Arbiter Perez wees terecht naar de stip. Het was Jasmin Ramic zelf die de gelijkmaker aan moest tekenen vanaf 11 meter, maar de ongelukkige voorpost zag zijn niet al te harde inzet puik uit de hoek getikt worden door doelman Balk. Na een half uur doofde de kaars langzaamaan bij de thuisploeg en werd deze af en toe zelfs teruggedrongen. Daar kwam nog bij dat het toch wel aanwezige surplus aan kwaliteit bij voorkeur werd benut door hopeloze lange ballen. ARC bleef in de slotfase van de eerste helft makkelijk overeind, ondanks dat iedereen kon zien dat wanneer de rooien zouden beginnen te voetballen, een ruime voorsprong slechts een kwestie van tijd zou zijn. Het was echter slordigheid troef. Zo dacht Raymond Bronkhorst waarschijnlijk nog dat hij op het middenveld liep toen hij wat ongecontroleerd terugspeelde op de ook nog eens op het verkeerde been staande Martijn van Strien. Die dacht aanvankelijk de bal nog wel te kunnen inhalen, maar besloot op het laatste moment toch maar wijselijk het leer van de lijn te glijden. Even later moest Bas Mooij een voorzet naast zijn eigen doel koppen. De corner werd er door Milan Berck Beelenkamp bijna ingetikt. In de slotfase herpakte IJsselmeervogels zich weer een beetje, maar een hard schot van Jasmin Ramic werd door doelman Balk uit de korte hoek getikt. Even later belandde een corner van Ferdinand Katipana na een scrimmage voor de voeten van andermaal Jasmin Ramic, maar deze keer werd zijn niet al te overtuigende poging van de doellijn gehaald. Even later werd Maikel de Harder na een ingooi van Cerezo Fung a Wing ook tegen de grond geduwd, maar deze keer zag arbiter Perez er geen penalty in. Aan de andere kant werden de bezoekers weer gevaarlijk toen Jeffrey van den Berg op rechts een lange bal van links kreeg, maar hard over de kruising schoot.
De tweede helft kwam IJsselmeervogels niet best uit de startblokken. Het eerste kansje was nog wel voor de rooien toen Maikel de Harder Geoffrey Verweij wegstuurde, maar deze iets te makkelijk naar de grond ging. De counter van de bezoekers was veel gevaarlijker en deze keer moest de overigens goed voetballende Bart van Wieringen aan de noodrem trekken. En ook Bart kreeg een gele kaart getoond. Na een kwartier kopte Gert Labots in de handen van Martijn van Strien. Aan de andere kant kwam Cerezo Fung a Wing oog in oog met doelman Balk, die de hoog stuiterende bal wat twijfelachtig probeerde weg te werken. Dit leverde een dot van een kans op maar Fung a Wing plaatste een matige boogbal hoog over het lege doel. Het duurde tot 25 minuten voor tijd dat de vogels de gelijkmaker lieten aantekenen en hier was wederom een strafschop voor nodig. Wederom een lange bal van achteren kwam bij de razendsnelle Geoffrey Verweij terecht die alleen op doelman Balk af mocht. De spits leek het buitenkansje niet te gaan benutten, maar werd toen geheel onnodig door Machiel van Maarseveen onderuit gehaald. Arbiter Perez wist van grote afstand zelf niet wat hij ervan moest denken, maar wees vervolgens op aangeven van zijn assistent resoluut naar de stip. Daarbij kreeg de onverstandige verdediger ook nog eens een rode prent getoond. Deze keer was het Geoffrey Verweij die achter de bal ging staan, aangezien Jasmin Ramic eerder dit seizoen ook al een penalty gemist had. Verweij schoot harder en strak in de rechter hoek en ondanks dat de vingertoppen van doelman Balk er nog aan zaten, stond het toch weer gelijk.
Wie dacht dat het verzet van de laagvlieger uit Alphen aan de Rijn daarmee gebroken was, kwam bedrogen uit. Sterker nog, de bezoekers bleven enkele mensen voorin houden om toch vooral te kunnen profiteren, mocht zich een buitenkansje voor doen. Het was het laatste kwartier echter vooral IJsselmeervogels dat de klok sloeg. Eerst mocht Ferdinand Katipana aanleggen voor een vrije trap na de zoveelste overtreding van Berck Beelenkamp. Zijn inzet raakte de bovenkant van de lat. Even later gaf Geoffrey Verweij voor op Arnoud van Toor die net teveel tijd nodig had. De corner die hieruit volgde leek door diezelfde Van Toor tegen de touwen gekopt te kunnen worden, maar de middenvelder miste de voorzet volledig. Tien minuten voor tijd andermaal een mooie combinatie tussen Geoffrey Verweij en Arnoud van Toor, maar deze keer schoof de laatste het speeltuig ternauwernood naast. Ook Ferdinand Katipana zag nog een poging op aangeven van de ingevallen Tim Peters juist voorlangs gaan. Twee minuten voor het verstrijken van de officiele speeltijd moesten de bezoekers met negen man verder. Wouter van Hoof draaide weg bij Jeroen Merk die als een bezetene in kwam en daarbij de immer populaire middenvelder hard tegen het kunstgras torpedeerde. Arbiter Perez toonde de Alphense verdediger direkt de rode kaart. Er moest echter nog wel gescoord worden en dat gebeurde, hoe kan het dan ook anders, in de 90e minuut. Een vrije trap belandde op het hoofd van Arnoud van Toor die met een trage boog zo de hoek in vloog. Tegen negen man was het voor IJsselmeervogels niet moeilijk om de resterende vier minuten uit te spelen. Wel was het van enig bedenkelijk niveau om dat dan bij de cornervlag te doen en ook nog eens in het standaard buitenspelvalletje daar te trappen.
Maar punten zijn nu eenmaal punten en ook deze waren weer heel belangrijk, aangezien de koploper maar weer eens verloor. We prentenderen dan wel eigenlijk niet meer mee te doen om de titel, maar ja, we zouden natuurlijk wel gek zijn als we buitenkansjes laten lopen en als de koploper wekelijks maar blijft verliezen. Eerst maar eens de winterstop, het werd tijd, want het was veel te koud om aantekeningen te maken.
Verslag: Gary
Zaterdag 3 december: SVZW 
– IJsselmeervogels 1-4 (0-3)
Het lek boven?
De tweede helft van de competitie in de Topklasse begon voor IJsselmeervogels met een uitwedstrijd tegen SVZW uit Wierden. En waar het de eerste helft van het seizoen af en toe om te huilen was speelde de Rooien vanmiddag een puike wedstrijd. Zeker de eerste helft waren er oogstrelende combinaties te noteren.
Good old Raymond Bronkhorst en Michael de Harder mochten deze middag weer in de basis starten ten koste van Wouter van Hoof en Jan de Graaf. Wie dacht dat Jan Zoutman met een viermans verdediging speelde kwam bedrogen uit, want Cerezo Fung a Wing nam plaats op het middenveld in plaats van centraal achterin met Bas Mooij. Een aanvallend concept. De eerste 10 minuten van de eerste helft begonnen aan de zijde van de Vogels nerveus. SVZW viel aan en IJsselmeervogels had daar de nodige moeite mee. Al in de eerste minuut zorgden de Wierdenaren voor gevaar vanaf links maar zagen hun inzet ruim naast gaan. IJsselmeervogels zette daar een aanval tegenover waarbij Tony Tol het eindstation was, maar zijn voorzet ging achter.
Nadat SVZW met nog een tweetal aanvallen gevaarlijk was geweest vonden de Rooien het welletjes en vrijwel de eerstvolgende goede aanval werd succesvol afgerond door eindstation Arnoud van Toor. 1-0 en het was voor de rest van de eerste helft met SVZW wel gedaan. Nadat Maikel de Harder en Ferdinand Katipana hun doelpogingen in de handen van de keeper zagen belanden was een een-tweetje tussen Geoffrey Verwey en Jasmin Ramic voldoende om de score te verdubbelen. Goal voor Geoffrey Verwey, het wachten was op de goal van Ramic die al een tijdje droog stond. Die zou er de eerst helft niet komen. Wel kwam de 3-0 ditmaal uit een corner. Het was Arnoud van Toor die boven drie verdedigers wist uit te komen en de bal binnen de befaamde palen kopte. De Rooien vonden dit echter niet genoeg en bleven aanvallen. Een corner vanaf rechts belandde bij de linker cornervlag waar Jasmin Ramic een aanval opzette met Arnoud van Toor. Die gaf de bal op zijn beurt weer mee aan Jasmin maar zijn inzet ging voorlangs. Een aanval over vele schijven had als eindstation wederom Jasmin Ramic, maar nu ging zijn inzet naast.
De eerste tien minuten van de tweede helft was het weer IJsselmeervogels wat de klok sloeg. Zo stuurde Bas Mooij Maikel de Harder weg die de bal op zijn beurt weer meegaf aan Tony Tol die zeker in de eerste helft veelvuldig mee op was gekomen. Een verdediger is geen spits en hij zag zijn schot dan ook eindigen in de handen van de keeper. De tot dan toe uitstekend spelende Arnoud van Toor moest al snel in de tweede helft worden gewisseld als gevolg van wat klein blessureleed en omdat SVZW 2 nieuwe aanvallende krachten had ingebracht zakte Cerezo Fung a Wing terug naar de centrale positie achterin samen met Bas Mooij. Of het hier door kwam of door de 3-0 voorsprong, de omzettingen binnen de lijnen hadden tot gevolg dat de tweede helft niet het niveau van de eerste haalde. Toch kreeg IJsselmeervogels wel wat kansjes. Zo zag Jasmin Ramic zijn inzet tot corner verwerkt. Maar ook SVZW kwam wat meer aan voetballen toe en legde maar zo een paar aardige aanvallen op de mat waarbij gezegd moet worden dat IJsselmeervogels zonder schrik verdedigde. Met nog iets meer als een kwartier te spelen moest Martijn van Strien dan toch nog aan de bak toen een verre uittrap van de keeper van SVZW voor de voeten van één van de spitsen belandde. De goalie redde bekwaam. Daar stond tegenover dat de keeper van SVZW het geluk heeft dat hij over vingertoppen beschikt want die had hij nodig om een geplaatst schot van Jasmin Ramic onschadelijk te maken. De hierop volgende aanval van SVZW werd door Martijn van Strien met een klassieke zweefredding van al zijn kracht ontdaan. Met nog een kans voor Jasmin Ramic en een schot van Ferdinand Katipana leek de wedstrijd in 3-0 te eindigen. Gelukkig is er dan altijd nog de blessuretijd waarin nog twee goals vielen. De keeper van SVZW speelde de bal knullig in de voeten van Jasmin Ramic die dit uitgelezen kansje benutte en daarmee eindelijk zij zo gegunde goal scoorde. Helaas voor de Vogels kon SVZW in de slotfase de eer nog net redden waardoor de eindstand 4-1 werd en IJsselmeervogels helaas de nul niet kon houden. Een smetje op deze verder goede wedstrijd van de Vogels. Is de ommekeer daar?
Verslag:Hop
Zaterdag 26 november: Rijnsburgse Boys – IJsselmeervogels 3-2 (3-1)
Nieuw recept levert nog geen punten op…
We schrijven zaterdag 26 november 2011. Wedstrijd nummer 15 voor IJsselmeervogels en geen misselijke wedstrijd tegen Rijnsburgse Boys. Een ploeg die hoger geklasseerd staat als IJsselmeervogels, ook altijd titelkandidaat is en IJsselmeervogels dat de vorige twee wedstrijden geen punt wist te halen.
De instabiliteit die IJsselmeervogels dit hele seizoen al vertoond was voor trainer Jan Zoutman reden de opstelling dramatisch aan te passen. In plaats van 4-4-2 koos hij voor een aanvallender concept, namelijk 3-4-3. Een tweetal spelers werd “slachtoffer” van dit systeem en van de mindere prestaties de afgelopen wedstrijden. Maikel de Harder en aanvoerder Raymond Bronkhorst moesten op de bank plaatsnemen, terwijl Wouter van Hoof en Jan de Graaf in de basis mochten starten. Ook Peter Vastenhouw startte op de bank omdat Bas Mooij na bijna 3 maanden blessureleed terugkeerde in de basis.
Zoals wel vaker dit seizoen startte IJsselmeervogels slap aan de wedstrijd. En dat werd gelijk (in de eerste minuut) door de “uien” afgestraft. Joost Kuhlmann kwam los van zijn directe verdediger Wilco Krimp en zette de bal perfect voor op Jeffrey Winter die de bal onberispelijk in het net werkte. Aan de aanval zat een hele dikke lucht van buitenspel omdat Joost Kuhlmann zeker twee meter buitenspel leek te staan. De moeite waard om de beelden hierop na te zien hoewel dat natuurlijk niets aan de einduitslag zal veranderen. IJsselmeervogels was door de vroege achterstand wel direct wakker en begon lustig de aanval te zoeken. En met de 3 minuten op het schitterende scorebord was het Ferdinand Katipana, die vanmiddag zijn favoriete linkshalf positie bekleedde, die mocht aanleggen voor een vrije trap. Keeper Richard van Nieuwkoop had de nodige moeite om de bal uit de hoek te ranselen. IJsselmeervogels zette druk en Rijnsburg kon er een aantal keren dreigend uitkomen zonder overigens echt gevaar te stichten. IJsselmeervogels nam de touwtjes steeds strakker in handen. Dit leidde tot een grote kans voor Arnoud van Toor die vanaf rechts keihard inschoot maar zijn inzet fabelachtig gered zag worden. In de rebound was het Cerezo Fung a Wing die van buiten de zestien aanlegde maar de bal naast zag gaan. Rijnsburgse Boys beantwoorde deze aanval met een vlijmscherpe counter, waarbij Wilco Krimp veel te traag reageerde op zowel de bal als op zijn directe tegenstander. Joost Kuhlmann profiteerde van de zoveelste fout van Krimp dit seizoen en kon vrijuit op keeper Martijn van Strien af om de 2-0 aan te tekenen. Nog geen vijftien minuten gespeeld en al 2-0 achter. Blijkbaar verloor trainer Jan Zoutman het vertrouwen in Wilco Krimp en wisselde de verdediger voor Bart van Wieringen.
IJsselmeervogels bleef aanzetten en liet ook goed voetbal zien. Toch was het Jeffrey Winter die weer voor gevaar kon zorgen, maar nu wist Martijn van Strien bekwaam te redden. Wat volgde was een corner van Rijnsburg die door de verdediging onschadelijk werd gemaakt. De bal werd door Wouter van Hoof ingespeeld op Geoffrey Verwey die vanaf de helft van IJsselmeervogels oprukte naar de goal van Rijnsburg daarbij een aantal verdedigers van Rijnsburg passerend. Koel en beheerst wist hij keeper Richard van Nieuwkoop te passeren en bracht daarmee IJsselmeervogels terug in de wedstrijd. IJsselmeervogels wist het goede spel voort te zetten en eigenlijk was er sprake van eenrichtingsverkeer in de richting van het doel van Richard van Nieuwkoop. Het leverde niet echt grote kansen op. Rijnsburg zette hier weinig tegenover met uitzondering van een vrije trap genomen door Kevin Winter. Martijn van Strien wist die te verwerken tot corner. Toch toverde Rijnsburg nog een goede aanval uit de hoge hoed. Bart van Wieringen zette een sliding in die Joost Kuhlmann makkelijk wist te omzeilen, waarna de bal vervolgens voor de voeten kwam van Damiano Schet en de speler die bij IJsselmeervogels het vorige seizoen niet goed uit de verf kwam nam wraak met een schitterende goal. 3-1 en IJsselmeervogels liep weer achter de feiten aan.
De tweede helft startte IJsselmeervogels weer met aanvallende intenties. Dat kan ook niet anders zeker niet als je met 3-1 achterstaat. Maar de rooien lieten in ieder geval goed en verzorgd voetbal zien en waren dus op zoek naar beloning voor het harde werken. Dat betekende overigens niet dat Martijn van Strien niets te doen had want hij moest al snel handelen bij een hoge bal. De af en toe onzeker ogende keeper stompte de bal het veld in in plaats van te klemmen. Hierdoor kwam de bal in de voeten van Kevin Winter, maar gelukkig speelde die vanmiddag niet zijn beste wedstrijd waardoor het leer ver naast ging. Met af en toe een uitbraak van Rijnsburgse Boys bleef IJsselmeervogels het spel domineren. Zo schoot Geoffrey Verwey in het zijnet en kon een voorzet van Cerezo Fung a Wing maar nauwelijks tot corner worden verwerkt. Geoffrey Verwey mocht aanleggen voor een vrije trap, maar schoot het leer helaas over. Aan de andere kant had Damiano Schet de wedstrijd definitief in het slot kunnen gooien. Hij had Martijn van Strien al uitgespeeld maar zag zijn inzet van de lijn gehaald door Bas Mooij. De spanning bleef in de wedstrijd en werd in de 72e minuut verhoogd door Tim Peters die in het veld was gebracht voor Jan de Graaf die duidelijk moeite had met zijn eerste basisplaats. Jasmin Ramic speelde de bal op Tim Peters die deze al dan niet met zijn hand meenam de zestien in en op geraffineerde wijze de 3-2 aantekende. Een paar minuten wist Richard van Nieuwkoop de voorsprong van Rijnsburg te behouden toen hij een inzet van de prima spelende Wouter van Hoof uit de hoek wist te ranselen. Jasmin Ramic probeerde namens IJsselmeervogels de achterstand weg te werken en viel binnen de zestien, maar de scheidsrechter zag hierin geen penalty. Ook Cerezo Fung a Wing probeerde nog iets te doen aan de achterstand maar zag zijn bal eindigen als corner. Hij werd vervolgens de schlemiel van de wedstrijd toen hij zijn tweede gele kaart kreeg wegens praten. In de rust had hij om dezelfde reden de gele prent toegekend gekregen van de scheidsrechter. IJsselmeervogels moest met tien man verder, maar liet de moed niet in de schoenen zakken. Al in blessuretijd ging Tim Peters alleen op de keeper af, werd op zijn hakken getrapt en zag zijn inzet naast gaan. Corner die voor de voeten van Arnoud van Toor belandde de hard uithaalde maar de bal over zag gaan. Het waren de laatste wapenfeiten van deze enerverende wedstrijd. Helaas het derde verlies op rij, waarbij maar weer eens opviel dat er verdedigend het nodige aan de hand is en IJsselmeervogels goed voetbalt tot aan de zestien. Wat het kampioenschap betreft; dat moet maar even in de koelkast. Voor hoe lang? Wie het weet mag het zeggen.
Verslag: Hop
Zaterdag 19 november: IJsselmeervogels – Noordwijk 1-2 (0-1)
IJsselmeervogels verliest ook van Noordwijk…
IJsselmeervogels heeft verzuimd om in te lopen op koploper Spakenburg. Na een erbarmelijke eerste helft begonnen de rooien eigenlijk pas echt te voetballen ongeveer 20 minuten voor tijd, toen trainer Jan Zoutman wat aan de late kant enkele wissels toepaste. De vrijwel direkt in de lucht hangende gelijkmaker viel, maar het waren toch de bezoekers die er uiteindelijk met de halve kip vandoor gingen.
De openingsfase was nog wel vermakelijk. Twee ploegen die de aanval zochten en kansjes over en weer. Zo stuurde Ferdinand Katipana na twee minuten al Jasmin Ramic op pad en die vond uiteindelijk Maikel de Harder, wiens schotje met zijn linker chocoladebeen veel te zacht was. Vrijwel meteen daarna schoot oudvogel Bram Meurs kiezelhard en rakelings naast aan de andere kant. Tien minuten later een strakke voorzet van Tony Tol op wederom Maikel de Harder, maar deze keer raakte de jonge middenvelder de bal niet goed en was het een eenvoudige prooi voor doelman Mustafa Amezrine. Voor zover er van regie sprake was namen de bezoekers die na dik een kwartier over. Eerst kreeg Rico Kogeldans een grote kans, maar schoot van dichtbij naast en een paar minuten later claimde heel Noordwijk een strafschop toen een vrije trap van Bram Meurs volgens de gasten tegen een ijsselmeervogelsarm was beland. Scheidsrechter Van de Ketterij wilde echter van geen strafschop weten. Tussendoor had Geoffrey Verweij nog van een metertje of 25 de Noordwijkse doelman kansloos gelaten, maar helaas ook het doel een paar metertjes te hoog gezocht. Het resterende deel van de eerste helft was in feite niet om aan te gluren. Het was wachten op de rust en een tactische ingreep die zou moeten leiden tot het inlopen op de flink op achterstand gezette koploper. Maar vlak voor rust dan toch een gevaarlijke aanval van Noordwijk met als eindpunt Rico Kogeldans. Uit de draai, met Peter Vastenhouw in de rug, schoot de kleine aanvaller hard in de hoek.
Na de thee kwam Noordwijk beter uit de startblokken, maar Wilco Krimp was alert toen Joost Leonard uit wilde halen. Aan de andere kant gooide de vanmiddag matig voetballende Cerezo Fung a Wing als te doen gebruikelijk ver in en zag uiteindelijk Maikel de Harder van dichtbij naast schieten. Daarbij had de assistentscheidsrechter overigens ook al buitenspel geconstateerd. Het duel kwam maar niet van de grond. Schotje van Kogeldans voor Martijn van Strien, schotje van de ook niet lekker in de wedstrijd zittende Jasmin Ramic, uit een voorzet van Geoffrey Verweij, ook voor de doelman. Schotje van Ferdinand Katipana over, kopbal van Arnoud van Toor na een vrije trap van Tony Tol ruim naast. Geen uitgespeelde kansen, nooit echt gevaar en de tijd begon toch echt te dringen. Pas toen Wouter van Hoof, Mike van de Laar en Jan de Graaf binnen de lijnen kwamen, begonnen de rooien weer te voetballen. Vooral de nog jonge Van de Laar is een genot voor het oog, maar zou verdedigend nog tekort komen. Welnu, wekelijks schrijven we minstens twee tegendoelpunten de laatste tijd, op een enkele opleving na en de passie en precisie die de jonge aanvallend ingestelde verdediger ten toon spreidt, moeten op zijn minst voldoende aanleiding zijn om het eens vanaf het begin te proberen. Strakke strepen waar je maar tegenaan hoeft te lopen, gif, zaken die je eigenlijk de hele wedstrijd ziet ontbreken. Een dik kwartier voor tijd gaf Wouter van Hoof geweldig voor op Jasmin Ramic, die snoeihard tegen de kruising ramde. Twee minuten later kopte Wilco Krimp hard maar laag in de handen van de doelman, maar een klein kwartier voor tijd viel dan toch de inmiddels verdiende gelijkmaker. Vanuit een onmogelijke hoek pegelde Wouter van Hoof op de vuisten van doelman Amezrine, maar de hoekschop werd door Wilco Krimp op het hoofd van Jan de Graaf gekopt, die feiloos de gelijkmaker liet aantekenen.
Even leek het er op dat IJsselmeervogels erop en erover zou gaan. Zo kwam Geoffrey Verweij gevaarlijk op rechts door en kon voorgeven op de instormende Jan de Graaf. De voorzet werd echter ternauwernood onderschept door een bezoekende verdediger. Even later kopte Jan de Graaf een streep van Mike van de Laar net naast. Het zou echter Noordwijk zijn dat wederom op voorsprong kwam. Een simpele aanval kwam terecht bij Mohammed Faouzi, die al even eenvoudig Wilco Krimp verraste en via de vingertoppen van Martijn van Strien de bezoekers weer aan de leiding bracht. Wie dacht dat er nog een heus slotoffensief van de rooien aan zat te komen, kwam bedrogen uit. Kleine kansjes, over en weer, meer niet.
Zo verzuimden de rooien om het gat met de koploper kleiner te maken en vraagt iedereen zich af wanneer Bas Mooij terug komt en wanneer uit een ander vaatje getapt gaat worden. Natuurlijk, vertrouwen is goed, maar wanneer enkele voetballers toch niet echt thuis geven, dan doe je trappelende bankzitters als die bijvoorbeeld vanmiddag invielen toch tekort door daar niet langer gebruik van te maken. Volgende week in Rijnsburg wacht nog weer een echte kraker, een overwinning daar zou in ieder geval een lekker gevoel geven.
Verslag: Gary
Zaterdag 5 november: IJsselmeervogels – Harkemase Boys 
6-2 (4-1)
Vogels te sterk voor tien Harekieten…
Voor het eerst sinds lange tijd heeft IJsselmeervogels weer eens een competitiewedstrijd op eigen veld gewonnen. Daar kwam ook nog eens bij dat het voor het eerst in jaren was dat de rooien op eigen veld van Harkemase Boys wonnen. Maar de score loog er dan ook niet om: 6-2. Het dient gezegd, na twee minuten mocht bij de bezoekers Reinder Slager al inrukken met een direkte rode kaart.
Twee minuten dus, Wouter van Hoof rende dwars door de verdediging van de gasten heen en zag Jasmin Ramic overnemen. De spits rende op het doel van Jacob de Vries af en werd tegen de grond getrokken door Reinder Slager. Arbiter Roeleveld deed wat hij moest doen en stuurde de verdediger naar de kleedkamer. De bezoekers protesteerden hevig tegen deze beslissing omdat het er alle schijn van had dat Jasmin Ramic op het moment dat hij er met de bal vandoor ging buitenspel zou staan. Het was echter Koos Werkman die nog op gelijke hoogte met de topscorer van de vogels stond, waardoor de beslissing een terechte was. De vrije trap belandde vervolgens in de muur. Aan de andere kant was het na vijf minuten wel direct raak. De Harkemase vedette Oebele Schokker zocht en kreeg het duel met Bart van Wieringen en werd na een paar vlotte scharen door de kleine linksback binnen de beruchte lijnen tegen de grond gewerkt. Strafschop, oordeelde Roeleveld, hoewel de overtreding net buiten de lijnen leek, en Schokker zelf klaarde het kunstje onberispelijk. Het duurde even voordat IJsselmeervogels deze domper te boven was. Kopballen van Wilco Krimp (te zacht) en Jasmin Ramic (over) bleken een voorbode dat het toch allemaal wel goed zou komen. Na een kwartier stond de gelijkmaker op het scorebord. Maikel de Harder speelde op Cerezo Fung a Wing in en kreeg het leer lekker in de loop mee. Alleen voor doelman De Vries faalde hij niet. Twee minuten later had de rooie defensie moeite met een lange bal waarbij Bart van Wieringen Roel van der Meulken af moest stoppen, maar ook doelman Armand van den Top zijn doel uitkwam. De rooien werden geholpen door Van der Meulen die de bal met de hand probeerde mee te nemen en enkele seconden later daarvoor een gele prent getoond zag. Na 22 minuten kwam de thuisploeg op voorsprong. Wouter van Hoof, hij stond in de basis als gevolg van schorsingen van Arnoud van Toor en Raymond Bronkhorst, kwam goed door op rechts en schoot hard voor het doel waar aanvoerder Cerezo Fung a Wing de vogels op voorsprong tikte.
Zes minuten later ging de wedstrijd zelfs in het slot toen IJsselmeervogels weer de aanval zocht, de bezoekers de bal niet weg konden werken en Wouter van Hoof het ronde gevaarte voor zijn voeten kreeg. De populaire middenvelder legde de bal nog even klaar voor zijn rechter om vervolgens verwoestend af te drukken. In deze fase kon de thuisploeg vlot uitlopen, maar een schot van Verweij, na een ouderwetse flikflak, bleek een eenvoudige prooi voor De Vries. Na een half uur kon de teller echter weer aangezwengeld worden. Met een lekkere halve omhaal op het middenveld stuurde Jasmin Ramic Geoffrey Verweij weg die ongehinderd op doelman De Vries af mocht rennen en uitstekend afrondde. Net toen gedacht werd aan een monsterscore begon de machine te haperen. Acht minuten voor de thee werd Tony Tol het bos in gestuurd door Harvey Bischop, maar de laatste pegelde tegen doelman Van den Top aan. Vlak voor rust karamboleerde een schot van dichtbij door Wilco Krimp nog naast het doel van de bezoekers. Ook Schokker deed in de eerste helft nog even van zich spreken, counterde voorbij alles en iedereen maar schoof hard voorlangs.
Na rust stelde Ferdinand Katipana meteen Jasmin Ramic in staat om te scoren, maar de spits had in de afronding bepaald zijn dag niet vandaag en kopte net over. Aan de andere kant tikte Roel van der Meulen een voorzet juist voorlangs. De vogels hadden even moeite om de Harekieten van zich af te houden, helemaal toen Oebele Schokker na een serie bewegingen op rechts uithaalde op de voeten van Armand van den Top. Het was echter IJsselmeervogels dat in de 50e minuut haar voorsprong vergrootte. Een corner van Maikel de Harder belandde, niet voor het eerst dit seizoen, op het hoofd van Cerezo Fung a Wing die onberispelijk binnen kopte. Maar ook Harkemase Boys werd af en toe gevaarlijk. Zo was het tien minuten na de thee twee tegen een, maar greep Peter Vastenhouw uitstekend in om koeltjes als winnaar uit de strijd te komen. Aan de andere kant loste Wouter van Hoof een verwoestend schot af dat tegen de lat uiteenspatte. Na dertien minuten deden de gasten iets terug. Harvey Bischop gaf voor op Oebele Schokker die rustig in het lege doel kon tikken. Even later werd het bijna nog erger toen een schot van Oebele Schokker rakelings naast het doel van Armand van den Top verdween. In de 69e minuut was het wederom plaaggeest Oebele Schokker die helemaal los leek te gaan, maar ook nu was het Peter Vastenhouw die aan de “andere kant” even orde op zaken stelde. Het laatste kwartier kwamen de rooien niet echt meer in gevaar. Het was invaller Mike van de Laar die de aandacht op zich vestigde met vlotte aanvallende akties en een bijzonder strakke pass. Eerst plaatste de jonge verdediger het speeltuig op het hoofd van Jasmin Ramic, maar die zag de doelman gestrekt zijn inzet uit het doel werken. Na de corner kwam de bal terecht bij Maikel de Harder die het hoofd van Jan de Graaf zocht en vond. De spits, wiens laatste doelpunt voor de vogels in Amsterdam bij Turkyemspor luid bejubeld werd, faalde niet. Tien minuten voor tijd leek de score nog verder te gaan oplopen. Wouter van Hoof, het zag er vaak hartverwarmend uit wat de geplaagde middenvelder liet zien, nam binnen de beruchte lijnen de bal aan en werd daar tegen het kunstgras gewerkt, strafschop! Jasmin Ramic zette zich achter de bal, maar als gezegd, het was zijn dag niet in de afronding. De topscorer van de vogels schoot zacht in de linkerhoek en zag doelman De Vries de bal naast het doel tikken. Ook een heerlijk balletje van Jan de Graaf, drie minuten voor het verstrijken van de officiele speeltijd, was aan de voorpost niet besteed, maar op tribune maalde niemand erom. “Ik heb liever dat hij er volgende week drie scoort”, was de mening van de voetbalkenners. De laatste mogelijkheid was voor invaller Justin van Groen, nadat andermaal Mike van de Laar een speer van een voorzet op Jan de Graaf afjoeg en die Van Groen voor doelman De Vries zette. De doelman raapte de bal echter voor de voeten van de jonge invaller op.
Na twee minuten blessuretijd vond arbiter Roeleveld het welletjes. IJsselmeervogels klimt zo weer naar de met GVVV gedeelde derde plaats, vlak achter Rijnsburgse Boys, dat ook verloor en Spakenburg, dat met 0-3 in Hardenberg won. Volgende week wacht een uitwedstrijd in Lisse dat met 0-1 bij SVZW won.
Verslag: Gary
Zaterdag 29 oktober: Barendrecht – IJsselmeervogels 2-3 (2-2)
’t Zijn de eigen jongens die het doen…
Voor een flink deel van de topklassers moet IJsselmeervogels en haar altijd trouwe aanhang richting het Westen trekken. Zo ook weer deze zachte herfstdag togen vele Rooien richting Barendrecht om daar een herboren IJsselmeervogels te zien voetballen tegen de plaatselijke voetbalvereniging. Herboren omdat de Vogels de vorige wedstrijd met 2-1 ten ondergingen in Rijssen. Trainer Jan Zoutman had ingegrepen en liet Peter Vastenhouw op de bank beginnen ten faveure van Mike van de Laar. Dit betekende dat bij ontbreken van Bas Mooij, Tony Tol centraal in de verdediging was te vinden met Wilco Krimp.
In de eerste helft was er weinig sprake van een echte wedergeboorte van de Vogels. Waar IJsselmeervogels probeerde veel druk naar voren te zetten, waren het de gastheren die dit kunstje in de eerste helft beter uitvoerden. Hierdoor leed IJsselmeervogels veel balverlies en wonnen de Rooie Matadoren weinig tot geen duels. Het duurde dan ook tot de veertiende minuut voordat IJsselmeervogels een fatsoenlijke aanval op de mat legde vrijwel direct gevolgd door een kans voor Barendrecht, maar die inzet ging ver naast het doel van Armand van den Top. Het waren de gastheren die tot dan het meeste recht hadden op een doelpunt. Binnen de bekende 16 kon Barendrecht vrijuit combineren en niet één van de verdedigers stak daarbij ook maar een haar in de weg. En zo kon één van de aanvallers van Barendrecht vrijuit de 1-0 scoren. IJsselmeervogels kwam iets uit haar schulp, maar voor veel dreiging zorgde het niet, tenzij de bal bij Geoffrey Verwey kwam. Die wist deze wedstrijd een aantal keren twee verdedigers te verschalken. Bij één van die acties werd Geoffrey echter onreglementair tegen de vlakte gewerkt in het strafschopgebied. Reden voor scheidsrechter Bellinga om te fluiten en naar de stip te wijzen. Een kolfje naar de hand van Jasmin Ramic die hiermee de gelijkmaker scoorde. Toch kwam Barendrecht voor rust wederom op voorsprong en weer zag de verdediging, maar eigenlijk heel IJsselmeervogels er niet goed uit. Een vrije trap aan de linkerkant van het veld werd genomen en good old Christian Opschoor kon onbewaakt weglopen en al botsend met Armand van den Top scoren. Bij deze actie raakte de keeper dusdanig geblesseerd dat deze na het rustsignaal van het veld moest worden geholpen.
De trieste afgang van Armand van den Top betekende tevens het debuut van Jeroen de Harder in de Topklasse. En waar IJsselmeervogels een club is van successen is zij ook een club van tradities. Voor het eerst sinds het seizoen 2010/2011 stonden er twee broers in het veld. Wat de pret helemaal compleet maakt is dat het gaat om twee Spakenburgse broers en dat is sinds Gijs en Dennis Bos niet meer voorgekomen.
Door de inbreng van Jeroen de Harder (18 jaar!) leek het wel of de verdediging iets solider ging spelen, hoewel de speech van Jan Zoutman tijdens de rust hieraan ook zal hebben bijgedragen. In ieder geval kwam IJsselmeervogels frisser uit de kleedkamer. Bij een aantal aanvallen was Geoffrey Verwey betrokken. Daarbij schoot hij een keer tegen de keeper toen hij in stelling werd gebracht door Jasmin Ramic en een keer zette hij voor vanaf links, maar was er niemand in de buurt om de bal tegen de touwen te werken. Na één van de aanvallen was er in de 57e minuut een corner voor IJsselmeervogels vanaf links. Deze belandde op het hoofde van Arnoud van Toor die scoorde en IJsselmeervogels daarmee op gelijke hoogte bracht met Barendrecht.
Zoals wel meer dit seizoen lijkt het wel of IJsselmeervogels de concentratie verlies na een goal en zo moest Jeroen de Harder kort na de gelijkmaker twee keer handelend optreden toen hij werd getest door Barendrecht. Toch herpakte IJsselmeervogels zich en ontspon zich weer een nieuwe aanval, waarbij niemand de bal voor de voeten kreeg om er iets gevaarlijks mee te doen. Barendrecht moet gedacht hebben wat de Vogels kunnen dat kunnen wij ook. Een aanval over hun linkerkant leek gevaarlijk maar de voorzet bereikte niets of niemand.
Voor Jan Zoutman was het vervolgens tijd om te wisselen. De wat flets spelende Mike van de Laar werd gewisseld voor Peter Vastenhouw, waardoor Tony Tol verhuisde naar de rechtsback positie.
Na een overtreding door Wilco Krimp mocht Barendrecht een vrije trap nemen. Schitterende vrije trap, maar gelukkig voor alle Rooien slecht op de lat. Net als Barendrecht bleef IJsselmeervogels zoeken naar de overwinning. Zo had Michael de Harder een geweldige actie in huis, maar schoot hijzelf over waar Jasmin Ramic zich ook in kansrijke positie bevond. Michael de Harder kreeg nog een kans maar zag deze door de keeper van Barendrecht naast gewerkt worden. Broer Jeroen kon ook aan de bak toen één van de vers ingebracht aanvallers van Barendrecht alleen op hem af kwam. Hij redde fabuleus en daarmee misschien wel de wedstrijd voor IJsselmeervogels.
Jasmin Ramic werd nog een tweetal keer in stelling gebracht, maar zag zijn eerste inzet naast gaan en de tweede tot corner verwerkt worden. Toch had Barendrecht maar zo op voorsprong kunnen komen toen een geweldige kans over het doel van Jeroen de Harder werd geschoten. De hierop volgende aanval eindigde in een vrije trap voor de Vogels die werd genomen door Ferdinand Katipana. Zijn goed geplaatste schot kwam op het hoofd van Peter Vastenhouw die vooral tot zijn eigen vreugde de bal tussen de befaamde palen zag komen. De 3-2 voor IJsselmeervogels en revanche voor Peter. Met nog een kleine 4 minuten officieel en naar later bleek 4 minuten extra moest het duel kunnen worden uitgespeeld. En die rust en kalmte hadden de Vogels waardoor er 3 zwaarbevochten punten in de bus meegingen naar Spakenburg. De eerste helft was voor de Vogels niet best, de tweede stukken beter. Goed voor het zelfvertrouwen. Volgende week is de wedstrijd tegen Harkemase Boys en in die wedstrijd zal Jan Zoutman moeten puzzelen als Raymond Bronkorst en Arnoud van Toor geschorst zijn.
Verslag: Hop
Zaterdag 15 oktober: Excelsior’31 – IJsselmeervogels 2-1 (0-1)
Slechte beurt IJsselmeervogels….
Na de fraaie pot voetbal van vorige week moest IJsselmeervogels tegen Excelsior ’31 in staat worden geacht als winnaar van het veld te stappen. De meegereisde supporters kregen echter een ogenschijnlijk futloos IJsselmeervogels voorgeschoteld. De thuisploeg kwam daar pas achter toen men op achterstand was gezet en boog in de tweede helft in korte tijd de achterstand om in een voorsprong.
Er leek aanvankelijk geen vuiltje aan de lucht. Weliswaar was het moeilijk om een gaatje te vinden, maar de gastheren toonden niet echt drang naar voren. Al na een minuut of vijf zette Raymond Bronkhorst met een perfecte voorzet Maikel de Harder alleen voor doelman Arjan Kok. De middeenvelder haalde ineens uit, maar zag de doelman het leer zonder al te veel moeite keren. Na een kwartiertje kwam Geoffrey Verweij knap door op links. Jasmin Ramic stond klaar om de voorzet in het doel te werken, maar het passje van Verweij was veel te zacht en kon worden onderschept. Na een dik kwartier werden de gasten voor het eerst gewaarschuwd. Een straf staaltje 1x raken op rechts leidde tot een voorzet die voor een leeg doel nog maar eens werd verlengd en tenslotte volledig gemist. Even later greep Ferdinand Katipana goed in en leverde vanuit de achterhoede uiteindelijk in bij Jasmin Ramic die vrij naar de goal kon lopen. De topscorer van IJsselmeervogels ging echter op de bal staan. Na een half uur kwam IJsselmeervogels verdiend op voorsprong. De Rijssenaren kregen de bal niet weg waardoor een lange scrimmage voor het doel van Arjan Kok ontstond. Uiteindelijk kreeg Jasmin Ramic het leer met de rug naar de muur op de borst en zag vervolgens zijn geweldige omhaal via de doelman en de paal in het doel belanden.
Na de openingstreffer zakten de vogels meteen als een plumpudding in elkaar. Eerst nog een kansloos schot waar Armand van den Top nog de grootst mogelijke moeite mee had en tien minuten voor de thee greep Wilco Krimp correct aan de noodrem met een prima sliding. Arbiter De Lima Schepens, die overigens prima floot zag er echter toch een overtreding in. Die vrije trap kwam kiezelhard op de knieen van Armand van den Top. De doelman zal nauwelijks zich gerealiseerd hebben wat hem overkwam. Even later had de doelman weer zijn voeten nodig toen slordig balverlies Jan Borghuis in staat stelde om uit te halen. Vijf minuten voor rust waren de bezoekers alweer niet alert bij een ingooi en was het de paal die de gelijkmaker voorkwam. En of dat nog niet genoeg was, zag Van den Top nog voor rust alweer een Rijssenaar op zich af komen. Deze keer werd het leer voorgetrokken, maar was Wilco Krimp juist op tijd om een treffer te voorkomen. Op slag van rust moest de doelman wederom aan de bak toen een pegel van Kevin Siemelink in twee instanties onschadelijk moest worden gemaakt.
Na rust was het snel gebeurd met de voorsprong van de rooien. Net als tegen Katwijk stond de gelijkmaker binnen een minuut op het scorebord. Robert Wilens kreeg een presentje en liep alleen op Armand van den Top af. Met een scherpe dreun in de hoek liet hij de doelman kansloos. Even kwam IJsselmeervogels weer in de buurt bij het doel van Arjan Kok. Een corner van Maikel de Harder kwam op het hoofd van de instormende Peter Vastenhouw, maar die zag zijn poging naast het doel gaan. Na een kwartier lag het leer er aan de andere kant wel in. Bij een vrije trap lette niemand op Gerald ten Hove die geen enkel probleem had om bij de tweede paal binnen te schuiven. Wie zou denken dat de rooien middels een hardstochtelijk offensief achter de gelijkmaker aan zouden gaan jagen, kwam bedrogen uit. Het fenomeen lange bal werd uit de kast gehaald en met een 3- uitgevoerd. Zeker acht van die lange ballen belanden op het hoofd of in de voeten van aanvoerder John Lubbers. Met geen enkele vogel ook maar in de buurt. Een kwartier voor tijd schakelde de thuisploeg eindelijk naar een tandje lager. Hierdoor kon IJsselmeervogels zowaar weer in de buurt van doelman Kok komen, maar zonder echt gevaarlijk te worden. Zo raapte de doelman een schotje van Tim Peters eenvoudig op, kopte Arnoud van Toor een voorzet van Geoffrey Verweij hoog over en een minuut of tien zag diezelfde Geoffrey Verweij een zachte schuiver ruim naast het doel van Arjan Kok verdwijnen. De doelman, twee seizoenen geleden nog de schlemiel toen hij hopeloos over een terugspeelbal schoot en Tony Tol de zaterdagtitel vervolgens zag binnen schieten, zal weinig eenvoudiger middagen hebben meegemaakt als deze middag.
Van een slotoffensief kwam het eigenlijk nooit. De rooien mogen volgende week bekeren en zullen daarna tegen Barendrecht uit een ander vaatje moeten tappen dan het deze middag deed. Barendrecht kan de punten goed gebruiken na de belachelijke straf die de KNVB heeft uitgedeeld. In plaats van een brief over het corrigeren van de uitslagen zou het de clubs sieren juist tegen deze hoge puntenstraf een gezamenlijke brief van afkeuring in te dienen.
Verslag: Gary
Zaterdag 8 oktober: IJsselmeervogels – Spakenburg 2-2 (1-1)
Gelijkspel in prachtige derby…
Aan de 2-3 en 3-2 overwinningen van Jan Zoutman in de derby is zaterdag een einde gekomen. Nadat de rooien in de eerste helft met de nodige moeite na een snelle tegentreffer vlak voor rust de gelijkmaker aan lieten tekenen, leek het er in de tweede helft aanvankelijk op dat IJsselmeervogels ook deze editie van de derby als winnaar van het veld zou gaan. In de hectische slotfase verzuimde IJsselmeervogels meer afstand te nemen en mocht het na de late gelijkmaker niet mopperen dat het uiteindelijk nog bij een gelijkspel is gebleven.
Derby’s zijn altijd draken van wedstrijden, zo luidt de algemene opvatting. Ook afgelopen week echode het nog maar weer eens regelmatig, maar de laatste jaren kan niet gezegd worden dat er niks gebeurt. Ook nu weer werd de lont al vroeg aangestoken. Vanaf de aftrap hadden de blauwen al binnen enkele seconden een corner verdiend welke werd over gekopt. In de vierde minuut was het al raak. Een vrije trap van Ricky van den Berg kwam op het hoofd van de inlopende aanvoerder Jeroen Hessing die Armand van den Top volstrekt kansloos liet. Een groggy IJsselmeervogels kwam pas na een minuut of tien in de buurt van Sven Taberima, maar toen Maikel de Harder voor de tweede keer door Van den Berg tegen de vlakte werd gewerkt besloot arbiter Bronsvoort toch maar een vrije trap toe te kennen. Doelman Taberima werd echter niet op de proef gesteld. Dat werd de doelman, die de vorige derby’s nog wel eens een handje hielp, ook niet toen Maikel de Harder een corner van Ferdinand Katipana maar half met het hoofd raakte en het ronde gevaarte langzaam naast rolde. En niet veel later haalde de jonge middenvelder ineens uit na een voorzet van Tony Tol. Wederom niet tussen de palen. Deed Spakenburg dan niks meer? Integendeel, de bezoekers waren voorin met regelmaat gevaarlijk. Een voorzet van Danny van de Meiracker kon door Tony Tol met de mogelijke moeite tot corner worden verwerkt. En na een dik kwartier kwam matig uitverdedigen van Ferdinand Katipana de vogels bijna duur te staan. Een lange bal op Sargon Gouriye, die tussen nog twee volledig vrijstaande ploeggenoten vrijuit op doel mocht schieten. Zijn inzet ging rakelings voorlangs het rooie doel. Aan de andere kant zag Cerezo Fung a Wing een uithaal tot corner worden getikt. Na ruim 20 minuten mocht Van de Meiracker maar weer eens ongehinderd aannemen op zo’n vijf meter van het doel. Hij legde klaar voor de instormende Harry Zwarthoed die hard tegen een been aanschoot. Aan de andere kant zag Cerezo Fung a Wing zijn afgeslagen ingooi voor de voeten van Ferdinand Katipana komen die een mannetje passeerde en met rechts hard de hoek in schoot. Doelman Taberima was echter bij de les en tikte het leer tot corner. Die corner, genomen door Maikel de Harder, werd door Geoffrey Verweij in de handen van Taberima gewerkt. Na een half uur kwam de thuisploeg goed weg toen Van de Meiracker, hij won vele kopduels, deze keer zijn kopbal de lat zag schampen. Even later hielden de rooien hun hart vast toen Van den Berg op 20 meter van de goal gevloerd werd. De middenvelder, lepe balletjes gevend, dat wel, deed verder geen stap teveel vanmiddag. Zijn vrije trap ging deze keer via de muur naast. Aan de andere kant had Taberima handen en voeten nodig om Tony Tol over de achterlijn te werken nadat de doelman tegen de verdediger aan schoot. De vogels gaven zich duidelijk niet gewonnen en dat werd vijf minuten voor de thee beloond met de gelijkmaker. Een lange bal op uitblinker Maikel de Harder hield de jonge middenvelder knap onder controle waardoor Jasmin Ramic de gelegenheid kreeg om van dichtbij de gelijkmaker binnen te knallen.
De tweede helft leek aanvankelijk op de eerste, maar deze keer kopte Rudy Jansen na vier minuten een corner over het doel in plaats van erin. En een minuut later had Armand van den Top de nodige moeite met een uithaal van Ricky van den Berg. De doelman had twee instanties nodig en voorkwam de treffer. Vanaf dan nam IJsselmeervogels de regie over. Eerst kwam een afgeslagen corner via een lange bal in de voeten van Geoffrey Verweij die met een tragere bewaker op doel af mocht. De spits deed het echter niet slim genoeg. Tien minuten na de thee zette Jasmin Ramic Maikel de Harder voor het doel en deze joeg het leer vanaf rechts hard en nipt over het doel. Maikel had wel een doelpuntje verdiend vanmiddag, maar het zou er niet van komen. Aan de andere kant greep Peter Vastenhouw met een keurige sliding goed in toen Van de Meiracker gevaarlijk dreigde te worden. Het was echter vooral IJsselmeervogels dat gevaarlijk werd. Zo bood Maikel de Harder halverwege de tweede helft Jasmin Ramic een dot van een kans. In plaats van ineens uit te halen, had de spits echter teveel tijd nodig en kwam niet meer tot een schot. Bij het uitverdedigen nam Robert Verschraagen de bal met de arm mee en had daar ook duidelijk voordeel van. Arbiter Bronsvoort maakte zich vervolgens belachelijk door opzichtig naar zijn borst te wijzen en nog kolderieker werd het toen diens assistent bij navraag hetzelfde deed. Het voorkwam allemaal echter niet een doelpunt. Een fraaie aanval begon andermaal bij Maikel de Harder die inleverde bij Cerezo Fung a Wing. De middenvelder legde het leer terug op Raymond Bronkhorst die vliegensvlug Jasmin Ramic in stelling bracht. Ramic keek even en plaatste het leer knap in de rechterhoek. Tien minuten voor tijd sloegen de stoppen bij de aanvoerder van de blauwen langzaamaan door. Als een bezetene kwam Hessing met twee gestrekte benen naar voren in op Arnoud van Toor. Slechts geel werd het deze keer waar direkt rood niet had misstaan. Aan de andere kant kreeg Wilco Krimp net buiten de zestien voor een veel lichter vergrijp ook een gele prent voorgeschoteld. Ivo Rottine joeg de vrije trap hoog over. Vier minuten voor tijd ontsnapte Hessing andermaal toen hij in duel met Raymond Bronkhorst een venijnige trap uitdeelde toen de aanvoerder het leer al enige tijd had weggewerkt. Spakenburg mocht gewoon een ingooi nemen en daarbij tikte Van de Meiracker het leer in de zestien met de hand aan. Ook de spits, deze keer niet scorend, kreeg een gele prent voorgeschoteld. Twee minuten voor tijd had de wedstrijd het slot in gemoeten. De voor de moegestreden Maikel de Harder ingevallen Wouter van Hoof werd door Geoffrey Verweij helemaal vrij voor Sven Taberima gezet. De populaire middenvelder schoof de bal langs de doelman tegen de paal en zag tot zijn afgrijzen niet alleen Sven Taberima snel het spel hervatten, maar ook nog eens Spakenburg gevaarlijk counteren. Armand van den Top zag het leer uiteindelijk naast zijn doel gepegeld worden. Tot ieders verbazing bedacht arbiter Bronsvoort echter dat het een hoekschop ging worden. Des te pijnlijker voor de thuisploeg werd de hoekschop door Raily Ignacio ook nog eens tegen de touwen geschoten. In de slotfase had IJsselmeervogels het vervolgens bijzonder moeilijk. Diverse corners konden met de nodige moeite uit de doelmond worden geweerd en Ivo Rottine kopte zelfs nog voor de bezoekers op de binnenkant van de paal. Van een kans voor IJsselmeervogels in de blessuretijd was deze keer geen sprake. Het laatste wapenfeit was zefs voor Raily Ignacio. De invaller bekroonde zijn korte invalbeurt bijna met twee treffers, maar zag oog in oog met Armand van den Top de laatste als winnaar uit de bus komen.
En daarmee eindigde een even fraaie als spannende derby in een 2-2 gelijkspel. Een terechte uitslag gezien het wedstrijdbeeld in de eerste en de tweede helft, hoewel beide elftallen een tijdje gedacht zullen hebben de wedstrijd te gaan winnen. Het vizier kan op volgende week wanneer de rooien op bezoek gaan bij Excelsior ’31, waar IJsselmeervogels tot dusverre vooral onbelangrijke wedstrijden verloor en belangrijke won. Komende zaterdag wordt een belangrijke wedstrijd!!
Verslag: Gary
Zaterdag 1 oktober: Katwijk – IJsselmeervogels 1-2 (0-1)
Weer een dreipunkter voor de vogels…
Voor de vierde keer dit seizoen is IJsselmeervogels erin geslaagd om in de allerlaatste minuut van de wedstrijd een beslissende treffer aan te laten tekenen. Goudhaantje was, niet voor het eerst dit seizoen, andermaal Cerezo Fung a Wing die tegen de winnende treffer aanliep.
De openingsfase was voor de thuisploeg. De Katwijkers beschikken over een uitstekende ploeg, zo ondervonden de rooien ook afgelopen seizoen en bovendien was het andere oranje dit seizoen nog ongeslagen. Op vreemde bodem is IJsselmeervogels dat overigens ook nog. Al na twee minuten ontstond het eerste gevaar toen Wilco Krimp te laat reageerde op een lange bal en Armand van den Top het ronde gevaarte maar nauwelijks naast zijn doel zag verdwijnen. Even later werd Tony Tol voorbij gelopen en moest net als afgelopen seizoen tegen de oranjehemden aan de noodrem trekken. De vrije trap, een soort korte corner, werd maar net voorlangs gekopt. En voordat IJsselmeervogels ook maar een klein beetje voor wat gevaar had gezorgd schoof Jerghinio Sahadewsing na een vlotte combinatie alleen voor Armand van den Top ook maar rakelings naast. Er waren toen net tien minuten gespeeld. Na deze overrompelenmde openingsfase her pakte IJsselmeervogels zich en werd het wat meer tweerichtingsverkeer, waarbij gezegd moet worden dat als de Katwijkers op de helft van de bezoekers kwamen, dat het dan ook gelijk gevaarlijk werd. Het eerste gevaar van de vogels kwam na dik een kwartier toen Geoffrey Verweij op links van achteren werd gevloerd door Jordy Zuidam. Het leverde een gele kaart op en de vrije trap ging via Raymond Bronkhorst naast het doel van Atam Koroglu. Even later werd IJsselmeervogels wederom door het midden verrast, maar nu was Wilco Krimp alert. De corner werd door Michiel van Dam rakelings naast gepunterd. Een schotje van Jasmin Ramic, hoog over, kon IJsselmeervogels ertegenover stellen en daarmee was wel duidelijk dat de openingstreffer niet zozeer uit de lucht kwam vallen, maar wel wel dat die viel aan de rode kant. Geoffrey Verweij zette knap voor op Jasmin Ramic die minstens zo knap de 0-1 buiten bereik van Atam Koroglu tegen de touwen kopte. Katwijk liet het er niet bij zitten en het was wederom via de linkerkant, waar vier man gepasseerd werd, waar het gevaar vandaan kwam. Het breedtepassje leverde een schot uit stand op dat over ging. Vijf minuten voor rust claimde de thuisploeg een penalty, maar scheidsrechter Van de Ketterij zag dat anders en toonde een gele prent voor de duikeling in overigens kansrijke positie. Aan de andere kant een dreun van Ferdinand Katipana in de korte hoek die met de nodige moeite door de Katwijkse doelman kon worden gepareerd. Op slag van rust, de rooien hadden de regie even overgenomen, stoomde Wilco Krimp vanaf eigen helft richting vijandelijke goal en mocht tot richting de zestien door om daar verwoestend uit te halen. De streep kon met de nodige moeite tot corner worden verwerkt. De corner werd door Peter Vastenhouw net naast gekopt. In de tegenaanval kwam een discussie van Wilco Krimp met de grensrechter de rooien bijna duur te staan. Armand van den Top gooide in een 1 tegen 1 gevec ht zijn lichaam echter uitstekend voor de bal.
Na rust begon IJsselmeervogels met een aanval met werd vervolgens hardhandig afgebluft. Vanaf eigen helft via een stuk of zes keer “1 keer raken” kwam de bal vanaf rechts voor de voeten van Marcel Huisman die onverbiddellijk de gelijkmaker op het scorebord zette. Dat kunstje had de middenvelder vorig jaar op De Krom ook al geflikt tegen IJsselmeervogels. Een fraai doelpunt, voor de neutrale toeschouwer en die van Katwijk vooral. IJsselmeervogels liet zich echter in eerste instantie niet uit het veld slaan en zag Peter Vastenhouw een vrije trap van Maikel de Harder net voorlangs schampen. Even later had Koroglu alle mogelijke moeite om een dreun van Ferdinand Katipana tot corner te verwerken. Tien minuten na de thee poogde Katwijk uit te verdedigen. Maikel de Harder greep op tijd in met een sliding, terwijl Jordy Zuidam het zelfde probeerde maar juist te laat was. Tweede geel en vertrekken. Even leek IJsselmeervogels snel orde op zaken te stellen, maar een voorzet van de ijverige Geoffrey Verweij werd door zowel Jasmin Ramic als Wilco Krimp ternauwernood gemist. En vijf minuten later zag Ferdinand Katipana ook zijn derde verwoestende uithaal met de nodige moeite door Atam Koroglu uit zijn doel geranseld worden en een minuut later zag ook Geoffrey Verweij na een hard schot dat het doel net op de verkeerde plek stond. Een dik kwartier voor tijd legde Jasmin Ramic prima klaar voor Geoffrey Verweij, die een fraai schot plaatste en ook fraai gered zag worden. Ook Cerezo Fung a Wing kon de rooien niet op voorsprong koppen na een corner van Maikel de Harder. De middenvelder kopte naast. De laatste tien minuten nam de thuisploeg met een man minder de regie over. IJsselmeervogels kwam er nauwelijks meer aan te pas. Het is dat Raymond Bronkhorst een kleine tien minuten voor tijd op tijd aan de noodrem trok en ten koste van een gele kaart een gevaarlijke counter in de kiem smoorde, anders hadden de rooien maar zo tegen een achterstand aan kunnen kijken. Ook Peter Vastenhouw gleed wat onhandig een Katwijkse aanvaller omver en kreeg een gele prent te zien. De vrije trap ging breed en vervolgens maar rakelings naast. In de dying seconds was het IJsselmeervogels dat deed waar het dit seizoen erg goed in is, namelijk scoren als de tijd op het scorebord al enige tijd niet meer loopt. Bart van Wieringen, ingevallen voor de nog steeds niet helemaal fitte Ferdinand Katipana, zette voor en helemaal vrij gelaten was daar weer Cerezo Fung a Wing die van heel dichtbij in een leeggelaten rechterhoek knalde.
Euforie ten top, natuurlijk, de drie punten zijn broodnodig in een competitie waar IJsselmeervogels iedere week aan de bak moet. Lekkere punten, op een veld waar velen, ook concurrenten, punten zullen laten liggen!
Verslag: Gary
Zaterdag 24 september: IJsselmeervogels – GVVV 1-3 (0-2)
GVVV veel te sterk voor de vogels…
IJsselmeervogels is flink te kijk gezet op eigen veld tegen GVVV. De rooien werden op alle fronten afgetroefd en mochten van geluk spreken dat de teller halverwege niet al op vijf stond. Na rust leek er lange tijd een gelijkspel tot de mogelijkheden te behoren, maar het was uiteindelijk GVVV dat de score verder uitbouwde.
De thuisploeg kreeg al in de eerste minuut een waarschuwing. Ongelukkig uitverdedigen leidde uiteindelijk tot een streep van Toufik Adnane werd door Dennis van Meegdenburg op een haar na gemist. Het eerste wapenfeit van de vogels kwam na een minuut of vijf, toen Peter Vastenhouw een goed geplaatste lange schuiver op Geoffrey Verweij los liet. Die vond meteen Jasmin Ramic aan de andere kant van de zestien die met een rustige schuiver de paal als eindbestemming vond. Daarmee had IJsselmeervogels haar kruit voor wat betreft het eerste bedrijf grotendeels verschoten, hoewel Jasmin Ramic na een klein kwartier nog wel hoog over kopte na een vrije trap van Maikel de Harder. Even daarvoor had Joey Snijders bij een uitbraak nog voorlangs geschoven en na een kwartier moest Raymond Bronkhorst zelfs een kopbal van Simon Brouwer op de doellijn wegkoppen. En alsof dat allemaal nog niet genoeg was, zagen de bezoekers nog binnen het kwartier Joey Snijders van een meter of vijf hoog over knallen. In de 23e minuut was het echter wel raak toen diezelfde Snijders Tony Tol op het verkeerde been zette, doelman Armand van den Top omspeelde en de andere blauwen op voorsprong zette. Twee minuten later stond de teller al op twee, toen een lange bal op links voorgegeven werd op Dennis van Meegdenburg die handig verlengde op Martin van Eck. Die had op zijn beurt alle tijd van de wereld en drukte hard af. Daar hielp het been van Cerezo Fung a Wing op de doellijn niets meer aan.
IJsselmeervogels kon er maar weinig tegenover zetten of het moet de inzet van Raymond Bronkhorst zijn geweest na een mislukte vrije trap van Maikel de Harder. De aanvoerder schoot echter met zijn chocoladebeen in het zijnet. Op slag van rust leefde het duel plotseling weer op. Eerst lobte Simon Brouwer het leer over het doel van de vogels en aan de andere kant produceerde Maikel de Harder een schotje richting de hoek van het doel, welke eenvoudig kon worden opgeraapt door doelman Johan Jansen.
Na de rust ging de thuisploeg snel op jacht naar de gelijkmaker, maar Wilco Krimp zag zijn uithaal na een corner van Ferdinand Katipan rakelings voorlangs gaan. Na vijf minuten was het wel raak toen Geoffrey Verweij met links al glijdend uithaalde en zijn poging in de linkerhoek zag verdwijnen. En vijf minuten later was daar al bijna de gelijkmaker toen Ferdinand Katipana een mooi hakje van Maikel de Harder snoeihard tegen de lat joeg. Maar ook de gasten lieten zich niet onbetuigd toen bij een scrimmage halverwege de tweede helft tot drie keer toe het doel van Armand van den Top onder vuur werd genomen, maar even zoveel keren was er een rood been dat IJsselmeervogels in de wedstrijd hield. Bijna kwamen de rooien meteen daarna alsnog op gelijke hoogte toen Geoffrey Verweij na een geweldige rush Jasmin Ramic op maat bediende. De topscorer had alle tijd van de wereld, maar schoot toch ineens en veel te slap naast. Twintig minuten voor het einde ging de wedstrijd toch in het slot toen een voorzet van rechts door Simon Brouwer bij de eerste paal binnen getikt kon worden. Op deze mokerslag had IJsselmeervogels niets meer terug. Zonder tot een slotoffensief te komen, kabbelde de wedstrijd voort en was er van echte kansen geen sprake meer.
Een behoorlijke domper. Wederom voor eigen publiek. De vogels wacht een paar lastige weken met eerst uit Katwijk en daarna komen de buren op bezoek. Vorig jaar waren dat de wedstrijden van de ommekeer, wellicht dat IJsselmeervogels zich daaraan kan vastklampen.
Verslag: Gary
Zaterdag 17 september: Genemuiden – IJsselmeervogels 2-3 (0-1)
Zwaarbevochten overwinning Vogels…
Na twee verloren punten in de wedstrijd tegen Capelle trof IJsselmeervogels vanmiddag Sportclub Genemuiden. Voorwaar geen makkie omdat deze ploeg haar eerste wedstrijden dit seizoen met speels gemak leek te winnen. Het zou een middag worden waarin de verdediging van IJsselmeervogels zwaar op de proef zou worden gesteld.
Trainer Jan Zoutman had een basisplaats ingeruimd voor Wilco Krimp waardoor Bart van Wieringen plaats moest nemen op de bank. Omdat er verder geen omzettingen waren startte Krimp op de linksback positie.
Beide ploegen speelden voor de winst en dat leverde over een weer mogelijkheden en kansjes op. Het eerste wapenfeit was voor de Vogels toen Cerezo Fung a Wing een steekpass gaf op de opgerukte Tony Tol. Zijn voorzet ging echter ver over het doel van Genemuiden. De eerste mogelijkheid was voor Genemuiden dat een corner overgekopt zag worden. Kort daarvoor had Bas Mooij zich geblesseerd en al na 8 minuten moest de ijzersterke verdediger worden gewisseld. Mike van de Laar kwam in het veld en Tony Tol schoof door naar het centrum van de verdediging. Dat Mike van de Laar over prima aanvallende kwaliteiten beschikt liet hij als snel zien toen hij voorzette maar Jasmin Ramic de bal blijkbaar niet verwachtte en deze van zijn voet liet stuiteren. Na een kwartier voetballen was het Genemuiden dat een grote kans kreeg, maar door handelend optreden van de rooie verdediging kon deze kans niet verzilverd worden. Vervolgens was het weer de beurt aan IJsselmeervogels. Uit een corner kopte de geheel vrij staande Tim Peters de bal snoeihard in, maar wist een Genemuidenaar de bal van de lijn te koppen. Er volgde een snelle uitbraak van Genemuiden maar de voorzet ging aan alles en iedereen voorbij waarbij een alerte aanvaller de bal maar zo binnen had kunnen lopen. Armand van den Top die uitgroeide tot één van de betere Rooien redde bij een volgende poging van Genemuiden. Hierdoor kan IJsselmeervogels snel uitbreken maar ging het schot van Tim Peters over. In de 28e minuut kon de rooie aanhang dan toch juichen. Maikel de Harder zette voor op Jasmin Ramic die zijn inzet via de paal weer het strafschopgebied zag inkomen. Gelukking stond Tim Peters op de goede plaats en schoot de 1-0 binnen. Even later leek Maikel de Harder de 2-0 te scoren, maar zijn doelpunt werd afgekeurd wegens duwen. Niet tegen de keeper, maar tegen een verdediger van Genemuiden waardoor de keeper gehinderd werd. Het was een fase waarin IJsselmeervogels domineerde en lustig de aanval bleef zoeken. Tegen het einde van de eerste helft kwam Genemuiden een aantal keren toch in de buurt van de goal van IJsselmeervogels. Dat leverde onder andere een corner op waarbij Armand van den Top zijn mannetje stond.
De tweede helft was amper een minuut oud toen Tim Peters de mogelijkheid had de voorsprong uit te breiden. In plaats van meteen te schieten kapte hij een verdediger uit en werd daarbij onreglementair tegen de vlakte gewerkt, maar de verder prima leidende scheidsrechter wilde van een penalty niet weten. Er volgde daarna een fase waaruit weinig valt op te tekenen. Er was een aardig schot van Arnoud van Toor na een leuke aanval van IJsselmeervogels. En een vrije trap van Genemuiden werd via de muur corner geschoten. Er was wel een uitgelezen kans voor Tim Peters maar die liep de bal eenvoudig zelf over de achterlijn. Wel werd Genemuiden gevaarlijker, maar kon de verdediging van IJsselmeervogels met Armand van den Top voorop stand houden. Zij moesten echter het antwoord schuldig blijven toen Genemuiden een goede aanval scorend afrondde. 1-1 een doelpunt dat gezien het aanvalsspel van Genemuiden verdiend genoemd mag worden. Trainer Jan Zoutman wisselde vervolgens de nog niet geheel fitte Ferdinand Katipana en Tim Peters ten gunste van Wouter van Hoof en Jan de Graaf. Zij zouden een belangrijke rol spelen bij de 2-1 voor de Vogels. Jan de Graaf veroverde de bal halverwege de helft van Genemuiden en wist deze mee te geven aan Wouter van Hoof. Die zag Mike van de Laar opkomen vanaf zijn rechtsback positie en speelde de bal keurig voor de voeten van de jonge verdediger. Deze zette de bal subliem voor op Jasmin Ramic die op even fraaie wijze met een curve de bal binnenkopte. Een droom aanval en een droomdoelpunt. Met nog 6 minuten te spelen was dit een voorsprong die IJsselmeervogels niet meer weg mocht geven. Een aanval van Genemuiden tegen het slot van de wedstrijd werd door Armand van den Top nog fraai van zijn kracht ontnomen. En toen bijna de 90 op de borden stond had Jamin Ramic de kans op de wedstrijd definitief in het slot te gooien, maar hij schoot helaas op de keeper. Er zouden minimaal drie minuten blessuretijd bijkomen. 3 minuten waarin IJsselmeervogels de overwinning over de meet moest trekken, maar door onachtzaamheid in de verdediging wist Genemuiden de stand wederom gelijk te trekken en leken de Vogels op de tweede puntendeling van dit seizoen af te stevenen. Daar dachten de spelers van IJsselmeervogels toch anders over. Wilco Krimp zette de bal voor en Maikel de Harder werkte het leer tegen de touwen. 3-2 voor de Vogels. En na een minuutje vond de scheidsrechter het dan genoeg en mocht IJsselmeervogels een Duitse overwinning bijschrijven Genemuiden met een kater achterlatend.
Volgende week wacht de zware klus tegen GVVV waar een oude bekende de touwtjes in handen heeft en we oud Vogel Jasper Bolland ook weer tegen komen.
Verslag: Hop
Zaterdag 10 september: IJsselmeervogels – Capelle 2-2 (0-0)
IJsselmeervogels verspeelt punten…
In de vijfde competitiewedstrijd dit seizoen trof IJsselmeervogels Capelle. Een stugge ploeg waartegen in het vorige seizoen twee keer werd gelijk gespeeld. Een stugge ploeg omdat zij georganiseerd voetballen en dat vooral uit de verdedigende stelling. Net als iedere andere ploeg liet ook deze tegenstander het aan IJsselmeervogels het spel te maken en probeerden de Capellenaren het spel van de Vogels te ontregelen en voordeel te behalen uit de counters.
De eerste helft verliep voor de Vogels eigenlijk probleemloos. Trainer Jan Zoutman startte met Tim Peters in de basis vanwege de schorsing van Geoffrey Verweij.
Gelijk vanaf de eerste minuut lieten de Rooien zien wat hun intenties waren, namelijk aanvallen. Een bal van Tim Peters die was bedoeld voor Jasmin Ramic kwam via-via uiteindelijk terecht bij Raymond Bronkhorst die zijn schot over de goal zag gaan. Ook Cerezo Fung a Wing zag een schot overgaan. Echt kansen kreeg IJsselmeervogels pas na bijna 20 minuten. Een aanval die werd opgezet door Arnoud van Toor kwam bij Raymond Bronkhorst die de bal laag voorzetten op Jasmin Ramic. De spits zag zijn inzet echter in het zijnet belanden. Vervolgens kreeg IJsselmeervogels een drietal corners waarbij het bij de eerste twee nog wel gevaarlijk werd, maar de derde rechtstreeks in de voeten van één van de verdedigers van Capelle zag belanden. En zo werd het een gezapig potje waarbij IJsselmeervogels het merendeel van de tijd was te vinden op de helft van de tegenstander, maar vooral de eindpass iedere keer zag mislukken. En dat niet omdat de verdedigers van Capelle zo goed waren, maar de voorzetten van de Vogels niet goed.
De tweede helft werd het nog moeilijker voor de Vogels toen de ruimten door Capelle nog kleiner werden gemaakt. IJsselmeervogels probeerde het wel weer, maar net als in de eerste helft ontbraken de finesses. Tot na bijna een uur spelen Tony Tol handig een vrije trap kreeg. Deze werd genomen door Ferdinand Katipana die meer acties zag lukken als in de vorige wedstrijd. Hij gaf de bal mee aan Maikel de Harder. Zijn voorzet kwam uiteindelijk op het hoofd van Tim Peters die de 1-0 aantekende, waarbij de treffer ook maar zo kan worden toegekend aan de verdediger van Capelle. Nog geen twee minuten later had Tim Peters DE kans op de 2-0, maar hij verspeeld eenvoudig de bal. Een dure fout bleek even later want uit de counter wist Bob Vermunt de gelijkmaker voor Capelle op het bord te toveren. Hierna was IJsselmeervogels behoorlijk van slag en hoewel men aanviel werd er nog al eens balverlies geleden hetgeen een aantal gevaarlijke tegenaanvallen opleverde voor de gasten. Armand van den Top stond echter zijn mannetje en kon tot dan toe een voorsprong voor Capelle voorkomen. In de 77e minuut moest ook hij echter het antwoord schuldig blijven toen Capelle liet zien hoe je efficiënt met kansen moet omgaan. En zo keken de Rooien maar zo weer eens tegen een achterstand aan. Uiteindelijk bracht Jan Zoutman enigszins aan de late kant Jan de Graaf en Mike van de Laar binnen de lijnen met als opdracht in ieder geval 1 punt voor de Vogels binnen te halen. De laatste werd in de laatste minuut van de wedstrijd binnen de beruchte lijnen gevloerd, maar de verder prima leidende scheidsrechter van Beek zag hier tot ontsteltenis van alles wat rood is geen penalty in. En zo leek IJsselmeervogels tegen zijn tweede thuisnederlaag aan te lopen. Gelukkig duurde de blessuretijd dit keer wel lang genoeg (Capelle speelde nog al eens de stervende zwaan). Het was nota benen Bas Mooij die vanaf rechts voorgaf en Jasmin Ramic een punt voor de Vogels zag redden.
Conclusie na deze wedstrijd; er is werk aan de winkel voor Zoutman, maar er is nog geen man overboord.
verslag: Hop
zaterdag 3 september: Montfoort – IJsselmeervogels 1-2 (0-2)
Vogels pakken de winst in Montfoort….
In een wedstrijd om snel te vergeten heeft IJsselmeervogels drie punten gepakt tegen topklassedebutant Montfoort. De rooien domineerden zonder goed te voetballen de eerste helft, maar verzuimden afstand te nemen en mochten in de tweede helft uiteindelijk nog van geluk spreken dat de thuisploeg niet als een dief in de nacht er met een puntje vandoor ging.
Op een warm en zonnig sportpark Hofland was het eerste kansje voor de thuisploeg. Al na drie minuten ging Armand van den Top met een fraaie duik gestrekt en kon daarmee een achterstand voorkomen. Na een minuut of vijf bestond het eerste wapenfeit van IJsselmeervogels uit een zacht schotje van Maikel de Harder, dat naast het doel rolde. Twee minuten later kwamen de rooien al op voorsprong. Geoffrey Verweij stuurde met een mooie beweging zijn direkte bewaker het bos in en legde het leer panklaar voor de voeten van Jasmin Ramic, die beheerst de openingstreffer tegen de touwen schoot. Wellicht mede door het warme weer kwam de wedstrijd ondanks de vroege openingstreffer niet op gang. Na een minuut of 25 kon Tony Tol eindelijk goed opkomen en vond het hoofd van Jasmin Ramic. De spits kon aannemen, op de vrijstaande Maikel de Harder koppen, maar kopte zelf een slap balletje op het doel, waar doelman Verkerk niet wakker van zal hebben gelegen. Tien minuten voor rust moesten de bezoekers toch even aan de noodrem trekken, hetgeen Arnoud van Toor op een gele prent kwam te staan. Twee minuten later leek de wedstrijd beslist. Een uitval van IJsselmeervogels kwam terecht bij Jasmin Ramic, die richting doel stoomde en met een harde uithaal doelman Verkerk verschalkte. De keeper raakte het ronde leer nog wel, maar kon de 2-0 niet voorkomen. Een minuut of vijf voor rust deed de thuisploeg weer van zich spreken. Een volledig vrije kans voor de nummer 19, maar de inzet kwam tegen de voeten van doelman Armand van den Top. Aan de andere kant zag Geoffrey Verweij nog een hard schot van afstand over de kruising verdwijnen.
Na rust zakte het niveau van de landskampioen in tot een bedenkelijk peil. Natuurlijk, het was warm en met een 0-2 stand tegen de promovendus lijkt het allemaal niet meer zo nodig te hoeven, maar andermaal was de eerste kans voor de thuisploeg. Nu zag Armand van den Top de bal naast zijn doel gekopt worden en vijf minuten later werd Cerezo Fung a Wing zelfs door de benen gespeeld en zag aanvoerder Jeroen de Vlieger een levensgrote kans over schieten. Tien minuten na rust leek Jasmin Ramic de 3-1 aan te gaan laten tekenen, maar scheidsrechter Van de Rest floot, overigens terecht, voor buitenspel, waar zijn assistent het geheel ontgaan was. In de 62e minuut kwam de spanning in de wedstrijd terug. Binnen het zestienmetergebied duwde Bart van Wieringen zijn opponent het gras in en arbiter Van de Rest wees gedecideerd naar de stip. Jeroen de Vlieger ging achter de bal staan en schoot onberispelijk in de rechterbenedenhoek.
Dat er wat moest gebeuren was wel duidelijk. Met name Ferdinand Katipana leek nog wat aangedaan na het onrecht wat hem afgelopen dinsdag was aangedaan. Het was invaller Wouter van Hoof die een klein half uur voor het einde voor zichzelf een grote kans creeerde. Na drie keer kappen schoot hij het projektiel echter hard tegen de lat. De rooien kwamen in de slotfase echter vooral onder druk te staan, mede omdat bij een aantal mensen de pijp aardig leeg leek te zijn. Tien minuten voor tijf kreeg de thuisploeg nog een kans, maar zag een van richting veranderde voorzet in het zijnet belanden. Aan de andere kant zette Geoffrey Verweij fraai voor op de juist ingevallen Jan de Graaf, die zijn hakje recht in het gezicht van doelman Verkerk zag belanden. In de slotfase kwam IJsselmeervogels er nauwelijks meer uit. Twee minuten voor tijd mocht Armand van den Top weer gestrekt op een hard ingeschoten vrije trap van De Vlieger en werkte de gevaarlijke poging knap over zijn doel. Even later kwam er een voorzet van links die er zomaar ingelopen had kunnen worden, ware het niet dat Cerezo Fung a Wing met een uiterste krachtsinspanning de bal net op tijd weg kon tikken. In de vierde minuut van de blessuretijd was het bijna toch nog raak, maar een ferme uithaal vond de paal als eindbestemming.
Niks gaat vanzelf, ook vandaag niet. En als dat dan toch drie punten oplevert, dan is dat mooi meegenomen. Volgende week wacht IJsselmeervogels een thuiswedstrijd tegen Capelle, een tegenstander waar de vogels het ook nooit makkelijk tegen hebben. Een mooie gelegenheid om de stemming van de meegereisde mopperaars weer op peil te brengen
Verslag: Gary
Dinsdag 30 augustus: IJsselmeervogels – HHC Hardenberg 0-1 (0-1)
Gelukkig hebben we de foto’s nog…
IJsselmeervogels is voor de eerste keer dit seizoen tegen een nederlaag aangelopen. Na een matige eerste helft, kropen de rooien in de tweede helft uit hun schulp, maar kwamen nooit tot de gelijkmaker. Grote winnaar van de dag werd scheidsrechter Wijbenga uit Harlingen, zonder wie het duel nooit het verloop zou kunnen hebben gehad, als het nu had.
IJsselmeervogels startte met Cerezo Fung Wing in de basis en ook Geoffret Verweij mocht hangende zijn beroep gewoon meedoen. Na drie minuten was de eerste mogelijkheid voor de bezoekers, toen Cerezo Fung Wing de bal kwijtraakte en Gersom Klok alleen voor doelman Armand van den Top werd gezet. Hij schoof maar rakelings voorlangs het doel. Aan de andere kant kreeg de thuisploeg ook een mogelijkheid nadat eerst Tony Tol na aangeven van Geoffrey Verweij zijn voorzet tot corner zag worden gekopt en uit die corner mocht Maikel de Harder vrijuit koppen, maar zag zijn poging door een kluwen verdedigers worden opgeruimd. Even later kregen de bezoekers om onduidelijke redenen een vrije trap die uiteindelijk op het hoofd van Thijs Houwing zou eindigen en ternauwernood naast ging. Na negen minuten een leermomentje voor de kroonprins van het scheisrechtersgilde. Nadat overtredingen op Maikel de Harder en Jasmin Ramic de arbiter al volledig ontgingen, kreeg de opgekrabbelde Ramic even later van Geoffrey Verweij de bal in de voeten en werd zonder pardon tegen vlakte gewerkt, met twee armen. Natuurlijk kan zoiets je ontgaan, dan geef je geen strafschop, maar Wijbenga wilde toch graag laten denken het allemaal goed te hebben gezien en toonde een ontgoochelde Ramic een gele prent. Even later kogelde Geoffrey Verweij een gevaarlijk schot met stuit op doelman Beukeveld, maar die raapte knap op. Na een kwartier sloegen de bezoekers toe. Een hard schot van Renco van Eeken kon met moeite worden gekeerd en in tweede instantie bracht Houwing het speeltuig terug voor het doel, waar Hielke Penterman van 2 meter, vallend op doelman Armand van den Top voor de openingstreffer mocht tekenen. Een minuut of 10 later werd Maikel de Harder op de punt van de 16 tegen de grond gekwakt. Wederom een gevaarlijke trap met stuit, deze keer van Ferdinand Katipana, maar wederom een prooi voor de doelman. Kleine kansjes voor de rooien die overigens weer veel te vaak lange ballen afvuurden waar de boomlange bezoekers niet warm of koud van werden. Een kwartier voor rust bracht Cerezo Fung a Wing na een mooie beweging Geoffrey Verweij in stelling, maar diens schot was veel te slap. Ook HHC liet zich niet onbetuigd en zag een counter tien minuten voor rust pas op het laatste moment worden afgestopt door Armand van den Top. Kansen over en weer in de slotfase maar Verweij (schot gekraakt en opgeraapt), Houwing (kopt vrije trap over) en Ramic (hoefde voorzet Verweij maar aan te raken) werden niet tot doelpunt gepromoveerd.
Na de thee meteen kans op de gelijkmaker toen Geoffrey Verweij goed voorzette op Jasmin Ramic, maar die schoot tegen de doelman op. Een minuutje later een hard schot van de puik voetballende Verweij, maar zijn poging werd geblokt door de buitenspel lopende Arnoud van Toor, waarna de treffer werd afgekeurd. Na een kwartier toch maar weer een leermomentje toen Ferdinand Katipana op het laatste moment zijn directe tegenstander ontweek en tot zijn afgrijzen Wijbenga maar weer naar een kaart zag grijpen. Tweede geel, dus inrukken. Het leek wel of iedereen een beetje van de longen van Katipana had gekregen, want de vogels bleven hartstochtelijk op jacht gaan naar de gelijkmaker. Eerst Jasmin Ramic die na een mooie schaar het hoofd van Maikel de Harder vond die rakelings voorlangs kopte. Even later schoot Geoffrey Verweij tegen een verdediger op de doellijn. HHC kwam er maar zelden uit, maar als het eruit kwam, was het meteen gevaarlijk. Klok schoot echter voorlangs.
Twintig minuten voor tijd was daar weer een leermomentje voor de man in het groen die eerst voordeel gaf of had moeten geven aan Tony Tol en pas voor deze overtreding floot toen Jasmin Ramic binnen de beruchte lijnen werd gevloerd. Ronduit schandalig, laten we dat hier maar eens neerkwakken. Tussen de leermomenten door kreeg de thuisploeg wel kansen, maar alles strandde, veelal op de goed keepende Beukeveld. Een kleine tien minuten voor tijd wederom een merkwaardig moment toen Tony Tol de bal afpakte en zijn direkte tegenstander maar weer eens ging liggen. Bij eerdere momenten gaven de rooien de bal maar niet meer terug, niet in de laatste plaats omdat de “krampverschijnselen” vorig jaar ook al uitvoerig in de slotfase te zien waren. Waarom de arbiter nu het spel onderbrak, was een raadsel, maar met een scheidsrechtersbal hervatten vlak bij het doelgebied van de thuisploeg, die nota bene balbezit had, voelt als hoogst onrechtvaardig. Misschien een leermomentje voor de bond om dergelijke spelhervattingen eventueel op neutraal terrein, ergens bij de middenstip te doen plaatshebben, maar arbiter Wijbenga had het lederen gevaarte natuurlijk ook gewoon in de handen van de doelman kunnen gooien. Met vijf minuten extra tijd leek er, ondanks dat dit aan de lage kant was, nog van alles mogelijk, maar Wijbenga vond uitgerekend de blessuretijd de uitgekiende tijd om eens een kaart te trekken voor het continue gezuig en eens ruim de tijd te nemen voor de administratie die daarmee gepaard ging en die minuut hoort dan uiteraard wel weer bij de extra tijd te worden opgeteld. Toch leek er de gelijkmaker nog te komen na een scrimmage voor het doel van de bezoekers, maar invaller Jan de Graaf kreeg het leer net niet tegen de touwen. Ook de ingevallen Kenny Kroeze kreeg nog een dot van een kans, maar het was en bleef 0-1
Snel vergeten, anders dan wat feller beginnen doe je er verder niet zo heel veel aan. Komende zaterdag wacht Montfoort en daar kan gewoon weer aansluiting worden gevonden met de top.
Verslag: Gary
Zaterdag 27 augustus: IJsselmeervogels – SVZW 3-1 (0-0)
En weer een driepunter voor de rooien…
IJsselmeervogels heeft ook de tweede competitiewedstrijd in winst weten om te zetten. De rooien stuitten op eigen veld aanvankelijk op stugge tegenstand, maar liepen in de tweede helft door uitblinker Cerezo Fung a Wing uit naar een niet meer in te halen voorsprong.
De eerste helft was maar een gezapige vertoning. De thuisploeg wilde op zich wel, maar was vooral slordig en de bezoekers loerden nadrukkelijk op de counter en waren derhalve met enige regelmaat alle elf op de eigen helft te vinden. Toch was de eerste mogelijkheid voor de mannen uit Wierden. Tony Tol verloor de bal knullig op het middenveld en uit de counter vloog een schot juist over het doel van de op het laatste moment ingevallen doelman Armand van den Top. De doelman moest onder de palen omdat Martijn van Strien met een scheurtje in de ellepijp vlak voor aanvang naar het ziekenhuis moest. Maar met Van den Top heeft IJsselmeervogels, zo is al wel duidelijk, een uitstekende vervanger in huis. Zo zakten de bezoekers ver terug, maar kreeg het toch zeker een paar aardige kansen. IJsselmeervogels liet zich toch ook niet onbetuigd. Zo zag Tony Tol na een minuut of 20 zijn inzet juist voorlangs het doel van doelman Michiel Achterhoek verdwijnen. Een minuut later waren de gastheren wederom dichtbij de openingstreffer toen Geoffrey Verweij door mocht, waar iedereen inclusief hijzelf dacht aan buitenspel. Zijn voorzet kwam achtereenvolgens voor de voeten van Ferdinand Katipana en Maikel de Harder, maar een doelpunt werd het nooit.
Na een klein half uur kwam ijsselmeervogels goed weg toen Armand van den Top een messcherpe corner tegen de kruising gekopt zag worden door Bjorn Nijsink. De rooien leken geschrokken, want in het resterende gedeelte van de eerste helft werd er dusdanig slordig gespeeld, dat er maar nauwelijks mogelijkheden waren. Nu ja, eentje dan, tien minuten voor rust. Een counter van de thuisploeg via Tim Peters kwam uiteindelijk uit bij Geoffrey Verweij die echter ongelukig tegen de laatste verdediger op schoot. Toch leek dit het sein dat er wel een driepunter in zat voor de rooien, want een minuut later kwam de handbalverdediging wederom in de problemen toen de vogeltje vrije Arnoud van Toor werd gevonden. De middenvelder realiseerde zich niet dat hij alle tijd had om de bal aan te nemen en produceerde een slap kopballetje. Een paar minuten later zag Van Toor dat de doelman van de bezoekers zijn schot niet klem kreeg, maar typerend voor die eerste helft was er niemand alert om de openingstreffer in tweede instantie aan te laten tekenen. In de slotfase gebeurde er plotseling nog van alles, maar waar eerst de bezoekers hard naast schoten, daar schoot Maikel de Harder in de tegenstoot hoog over.
De tweede helft was een stuk leuker dan de eerste. De eerste halve kans was gelijk raak. Een korte corner van Maikel de Harder kwam via de kaats terug en werd door de jonge middenvelder met enige perfectie op het hoofd van Cerezo Fung a Wing geplaatst. De verdediger had geen moeite om te doen wat hij van de week ook al deed, namelijk feilloos binnen koppen. Een minuut later hadden de vogels de score moeten verdubbelen, toen Jasmin Ramic counterde en eigenlijk wat ongemakkelijk aan Ferdinand Katipana meegaf. De middenvelder schot vervolgens hard naast. Drie minuten later leek de wedstrijd beslist. Deze keer kwam een corner op het hoofd van Bas Mooij die de bal voor de voeten van Cerezo Fung a Wing kopte. De verdediger, een oase van rust in de rooie defensie, tekende zijn tweede treffer onberispelijk aan.
Wie dacht dat IJsselmeervogels tegen de topklassedebutant vervolgens wel vlotjes uit zou lopen, kwam bedrogen uit. Sterker nog, binnen een minuut was daar al de aansluitingstreffer. Een corner kwam voor de voeten van Tanju Sahin, die met een droge schuiver de 1-2 op het scorebord zette. Toch kwam IJsselmeervogels niet echt meer in gevaar. Sterker nog, na een dikke tien minuten ging Geoffrey Verweij met een fraaie beweging door de defensie van de gasten. De spits leverde in bij Raymond Bronkhorst, die het hoofd van Maikel de Harder vond. De jonge middenvelderzag zijn poging echter voorlangs gaan. Na een uur voetballen kregen de rooien wederom een kans na een mooie voorzet van Bart van Wieringen op Arnoud van Toor. In plaats van over de uitgekomen doelman te koppen nam de middenvelder de bal echter op de borst en schot naast het doel. Ook SVZW werd nog even gevaarlijk toen alle rooien aan buitenspel dachten en Rob Altink alleen op Armand van den Top af mocht. De keeper kwam echter als winnaar uit de strijd. In de counter zag Geoffrey Verweij zijn schuiver maar net naast het doel van Michiel Achterhoek verdwijnen. Twintig minuten voor tijd werd dezelfde Geoffrey Verweij in de zestien tegen de grond geduwd, maar arbiter Luinge, die deze middag geen problemen had, wilde van geen strafschop weten. Ruim een kwartier viel dan de beslissing. Een prachtige aktie van Jasmin Ramic, met een beetje geluk, dat wel, kwam voor de voeten van invaller Mike van de Laar die wederom een prima indruk achterliet en zijn messcherpe voorzet met enige moeite door doelman Achterhoek verwerkt zag worden. Niet klem en dus was Wouter van Hoof er als de kippen bij om de 3-1 erin te schieten. Hiermee was de wedstrijd beslist. Jasmin Ramic creeerde nog een kans voor zichzelf door de hele Wierdense defensie te kijk te zetten, maar de spits schoot ongelukkig tegen de keeper op.
Een lekkere overwinning, want tegen counterploegen is het nooit makkelijk om drie punten mee naar huis te nemen. Daar kwam nog eens bovenop dat concurrent Spakenburg een ongenadig pak slaag kreeg te verwerken van Assink, Bolland cs, waardoor de rooien nu samen met het verrassende SC Genemuiden de ranglijst in de topklasse aanvoeren. Dinsdag komt HHC, waar vorig jaar twee keer van werd verloren. Na afloop zullen de rooien een goede indicatie hebben van wat er allemaal mogelijk is dit seizoen.
Verslag: Gary
Zaterdag 20 augustus: ARC – IJsselmeervogels 2-3 (2-1)
Vogels ontsnappen in Alphen a/d Rijn….
Het is IJsselmeervogels dan eindelijk gelukt om de openingswedstrijd te winnen na het behalen van een ster. Tegenstander ARC was aanvankelijk niet van plan de bezoekers deze primeur te gunnen, maar ging uiteindelijk in de blessuretijd alsnog door de knieën toen Ferdinand Katipana de trekker over haalde.
Daarvoor was er van alles gebeurd dat het geheel tot een spannend schouwspel maakte. Dat lag overigens niet aan de openingsfase. De beide kemphanen, die vorig seizoen een draak van een wedstrijd in 1-1 zagen eindigen, keken aanvankelijk vooral de kat uit de boom. Nuja, na een kleine tien minuten vond een corner van Maikel de Harder de wreef van de geheel vrij staande Raymond Bronkhorst, maar het beetje geluk dat daar bij nodig is, ontbrak, waardoor het speeltuig naast ging. En even later kopte Jasmin Ramic netjes voor op Geoffrey Verweij, maar die zag zijn schot gekraakt worden. De openingstreffer viel echter aan de andere kant. Nadat arbiter Van Duyn verzuimde te fluiten voor een overtreding op Maikel de Harder (shirtje trekken) werd de laatste even later wel teruggefloten voor buitenspel en in de counter greep Bas Mooij wat onhandig in en zag niet alleen een gele prent voorgeschoteld, maar ook de bal op de stip gelegd worden. Marcel Vondeling wist wel raad met dit buitenkansje en schoot onberispelijk de openingstreffer binnen. De rooien waren even aangeslagen en na dik een kwartier kreeg Raymond Bronkhorst een vrij schot van nog geen 15 meter in de buurt van zijn edele delen.
Langzaamaan herpakten de bezoekers zich en na dik 20 minuten werd Cerezo Fung a Wing op een metertje of 17 gevloerd. Maikel de Harder jaste het projektiel echter in de muur. Na 32 minuten mocht Maikel de Harder opnieuw aanleggen voor een vrije trap en deze keer werd het hands op 16 meter. De nieuwe vrije trap werd verrassend genomen door Geoffrey Verweij, die zijn poeier nog wel zag afgeslagen, maar daar stond Jasmin Ramic klaar om de gelijkmaker aan te laten tekenen. Nu was het de thuisploeg die het even moeilijk had. Zo haalde de sterk begonnen Geoffrey Verweij vlak na de gelijkmaker maar weer eens de achterlijn en trok netjes voor op Tony Tol die alle tijd van de wereld had, maar ineens hopeloos over schoot. Even later was Cerezo Fung a Wing maar een haar te laat na opnieuw een fraaie voorzet van Geoffrey Verweij. En vier minuten voor de thee liep Maikel de Harder een metertje of 20 tussen iedereen door, gaf het leer mee op Cerezo Fung a Wing, maar die zag zijn uithaal door doelman Balk uit de hoek geranseld worden. Vlak voor rust mocht ook Martijn van Strien gestrekt op een pegel van Emile Linkers, maar de doelman was deze keer de spits nog de baas. Een minuut later was dat niet het geval. Linkers zette een stuk of drie rooie verdedigers te kijk en schoot met een van hen uit de draai fraai in de verre hoek.
Na rust kwamen de rooien zenuwachtig uit de startblokken. Zo schoot Wilco Krimp tegen een belager op, werd vervolgens gedold, maar zag tot zijn opluchting het schot gekraakt worden. Aan de andere kant akties via Cerezo Fung a Wing en Maikel de Harder die ook geen rendement opleverden. Na een klein kwartier leek de wedstrijd dan wel beslist. Na geklungel op het middenveld greep Geoffrey Verweij ( “ik was net te laat”) aan de noodrem en zag tot zijn verbazing een direkte rode kaart voorgeschoteld. En met tien rooie bezoekers kroop de thuisploeg aanvankelijk weer een beetje uit haar schulp, maar ook IJsselmeervogels liet zich niet onbetuigd. Zo zag Arnoud van Toor een schot uit de doelmond worden gewerkt. ARC zag aan de andere kant een schot net over gaan en tevens een vrije trap na hands van Fung a Wing maar net voorlangs worden gekopt. Twintig minuten voor tijd schoot Maikel de Harder hard over en de meegereisde supporters maakten zich langzaamaan op voor weer een zeperd in de seizoensouverture. Die zou er echter niet komen. Na eindelijk weer eens heerlijk kort kaatsen op het middenveld tussen Maikel de Harder en Cerezo Fung a Wing, plantte de snel ingelopen Tim Peters zijn hoofd tegen de bal en liet doelman Balk kansloos. Eindelijk, inderdaad, want waar afgelopen week nog in de kranten kon worden gelezen dat de lange bal te vaak gehanteerd werd, daar gebeurde dat vandaag wederom met enige regelmaat.
Acht minuten voor tijd was het weer Marcel Vondeling die aanlegde voor een schot. Zijn uithaal verdween echter net naast het doel. Aan de andere kant kreeg Jasmin Ramic een prachtige voorzet van Tim Peters op het hoofd, maar de spits kopte tegen de paal in geheel vrije positie. Vier minuten voor tijd was Martijn van Strien alert toen Patrick Vermeulen de hele rechterkant af mocht lopen en uiteindelijk oog in oog met de sluitpost stond, maar die dus als winnaar uit de strijd zag komen. Even later sloeg de vlam in de pan in de heerlijke slotfase. Waar Marcel Vondeling aanvankelijk alle ruimte kreeg om de vrije trap vlot te nemen, daar was Wouter van Hoof wel wakker en ging niet alleen voor de bal staan, maar tikte die ook nog een stukje naar achteren. De maker van de openingstreffer schopte vervolgens al dan niet express Wouter van Hoof tegen de vlakte en zag het slachtoffer eerst een gele kaart krijgen en zichzelf vervolgens van het veld gestuurd worden met direkt rood. Wouter van Hoof strooide in blessuretijd nog even extra zout in de wonde door ook nog eens de beslissende treffer in te leiden. De middenvelder bediende vanaf rechts Ferdinand Katipana op maat en die had alle tijd van de wereld om de beslissing aan te tekenen.
Een lekkere Duitse start, laten we het daar op houden en waar het vorig jaar maar een matige vertoning was in Alphen a/d Rijn, daar viel er nu in ieder geval een hoop te beleven. De kop is eraf en wel met drie punten meer dan vorig jaar!
Verslag: Gary
IJsselmeervogels heeft haar laatste competitieduel van het kalenderjaar 2011 geheel in stijl in de slotfase in winst omgezet. De rooien konden de hoop op een tegendoelpuntloze wedstrijd na een kwartier alweer in de prullenbak gooien, maar zagen de in de eerste helft verdiende treffers in de tweede helft alsnog aangetekend worden.
Na drie minuten was het al bijna raak. IJsselmeervogels had nog geen balbezit gehad toen Jasmin Ramic opeens een terugspeelbal voor zijn voeten kreeg. De al een tijdje niet meer zo trefzekere spits schot het buitenkansje voorlangs het doel van de getalenteerde doelman Aaron Balk. Twee minuten later pakte dezelfde doelman een schotje van Geoffrey Verweij klem vast, maar het was goed om te zien dat de thuisploeg het initiatief naar zich toe trok. Na een dikke tien minuten moest Jeroen Merk zelfs al aan de noodrem trekken en kreeg een gele prent voorgeschoteld. Het was eigenlijk wachten op een voorsprong en die kwam verrassend genoeg aan de andere kant. Een zondagsschot van Cristian Cabrera Ortega zeilde langs en over de kansloze Martijn van Strien de kruising in.
IJsselmeervogels leek meteen orde op zaken te stellen toen Ferdinand Katipana zijn afstandsschot gestopt zag worden en Jasmin Ramic in de rebound een dot van een kans kreeg, maar kansloos over schoot. Even later zette Geoffrey Verweij uitstekend voor op Jasmin Ramic die met twee handen tegen de grond gewerkt werd. Arbiter Perez wees terecht naar de stip. Het was Jasmin Ramic zelf die de gelijkmaker aan moest tekenen vanaf 11 meter, maar de ongelukkige voorpost zag zijn niet al te harde inzet puik uit de hoek getikt worden door doelman Balk. Na een half uur doofde de kaars langzaamaan bij de thuisploeg en werd deze af en toe zelfs teruggedrongen. Daar kwam nog bij dat het toch wel aanwezige surplus aan kwaliteit bij voorkeur werd benut door hopeloze lange ballen. ARC bleef in de slotfase van de eerste helft makkelijk overeind, ondanks dat iedereen kon zien dat wanneer de rooien zouden beginnen te voetballen, een ruime voorsprong slechts een kwestie van tijd zou zijn. Het was echter slordigheid troef. Zo dacht Raymond Bronkhorst waarschijnlijk nog dat hij op het middenveld liep toen hij wat ongecontroleerd terugspeelde op de ook nog eens op het verkeerde been staande Martijn van Strien. Die dacht aanvankelijk de bal nog wel te kunnen inhalen, maar besloot op het laatste moment toch maar wijselijk het leer van de lijn te glijden. Even later moest Bas Mooij een voorzet naast zijn eigen doel koppen. De corner werd er door Milan Berck Beelenkamp bijna ingetikt. In de slotfase herpakte IJsselmeervogels zich weer een beetje, maar een hard schot van Jasmin Ramic werd door doelman Balk uit de korte hoek getikt. Even later belandde een corner van Ferdinand Katipana na een scrimmage voor de voeten van andermaal Jasmin Ramic, maar deze keer werd zijn niet al te overtuigende poging van de doellijn gehaald. Even later werd Maikel de Harder na een ingooi van Cerezo Fung a Wing ook tegen de grond geduwd, maar deze keer zag arbiter Perez er geen penalty in. Aan de andere kant werden de bezoekers weer gevaarlijk toen Jeffrey van den Berg op rechts een lange bal van links kreeg, maar hard over de kruising schoot.
De tweede helft kwam IJsselmeervogels niet best uit de startblokken. Het eerste kansje was nog wel voor de rooien toen Maikel de Harder Geoffrey Verweij wegstuurde, maar deze iets te makkelijk naar de grond ging. De counter van de bezoekers was veel gevaarlijker en deze keer moest de overigens goed voetballende Bart van Wieringen aan de noodrem trekken. En ook Bart kreeg een gele kaart getoond. Na een kwartier kopte Gert Labots in de handen van Martijn van Strien. Aan de andere kant kwam Cerezo Fung a Wing oog in oog met doelman Balk, die de hoog stuiterende bal wat twijfelachtig probeerde weg te werken. Dit leverde een dot van een kans op maar Fung a Wing plaatste een matige boogbal hoog over het lege doel. Het duurde tot 25 minuten voor tijd dat de vogels de gelijkmaker lieten aantekenen en hier was wederom een strafschop voor nodig. Wederom een lange bal van achteren kwam bij de razendsnelle Geoffrey Verweij terecht die alleen op doelman Balk af mocht. De spits leek het buitenkansje niet te gaan benutten, maar werd toen geheel onnodig door Machiel van Maarseveen onderuit gehaald. Arbiter Perez wist van grote afstand zelf niet wat hij ervan moest denken, maar wees vervolgens op aangeven van zijn assistent resoluut naar de stip. Daarbij kreeg de onverstandige verdediger ook nog eens een rode prent getoond. Deze keer was het Geoffrey Verweij die achter de bal ging staan, aangezien Jasmin Ramic eerder dit seizoen ook al een penalty gemist had. Verweij schoot harder en strak in de rechter hoek en ondanks dat de vingertoppen van doelman Balk er nog aan zaten, stond het toch weer gelijk.
Wie dacht dat het verzet van de laagvlieger uit Alphen aan de Rijn daarmee gebroken was, kwam bedrogen uit. Sterker nog, de bezoekers bleven enkele mensen voorin houden om toch vooral te kunnen profiteren, mocht zich een buitenkansje voor doen. Het was het laatste kwartier echter vooral IJsselmeervogels dat de klok sloeg. Eerst mocht Ferdinand Katipana aanleggen voor een vrije trap na de zoveelste overtreding van Berck Beelenkamp. Zijn inzet raakte de bovenkant van de lat. Even later gaf Geoffrey Verweij voor op Arnoud van Toor die net teveel tijd nodig had. De corner die hieruit volgde leek door diezelfde Van Toor tegen de touwen gekopt te kunnen worden, maar de middenvelder miste de voorzet volledig. Tien minuten voor tijd andermaal een mooie combinatie tussen Geoffrey Verweij en Arnoud van Toor, maar deze keer schoof de laatste het speeltuig ternauwernood naast. Ook Ferdinand Katipana zag nog een poging op aangeven van de ingevallen Tim Peters juist voorlangs gaan. Twee minuten voor het verstrijken van de officiele speeltijd moesten de bezoekers met negen man verder. Wouter van Hoof draaide weg bij Jeroen Merk die als een bezetene in kwam en daarbij de immer populaire middenvelder hard tegen het kunstgras torpedeerde. Arbiter Perez toonde de Alphense verdediger direkt de rode kaart. Er moest echter nog wel gescoord worden en dat gebeurde, hoe kan het dan ook anders, in de 90e minuut. Een vrije trap belandde op het hoofd van Arnoud van Toor die met een trage boog zo de hoek in vloog. Tegen negen man was het voor IJsselmeervogels niet moeilijk om de resterende vier minuten uit te spelen. Wel was het van enig bedenkelijk niveau om dat dan bij de cornervlag te doen en ook nog eens in het standaard buitenspelvalletje daar te trappen.
Maar punten zijn nu eenmaal punten en ook deze waren weer heel belangrijk, aangezien de koploper maar weer eens verloor. We prentenderen dan wel eigenlijk niet meer mee te doen om de titel, maar ja, we zouden natuurlijk wel gek zijn als we buitenkansjes laten lopen en als de koploper wekelijks maar blijft verliezen. Eerst maar eens de winterstop, het werd tijd, want het was veel te koud om aantekeningen te maken.